Ontwaken is eigenlijk helemaal niet zo romantisch als dat je in het begin vaak denkt, op het moment dat je het spirituele wiel uitvindt.
Je realiseert je tijdens het wakker worden, dat er allerlei mensen zijn in jouw omgeving die jou niet kunnen zien.
Laat staan dat ze überhaupt kunnen begrijpen waar je het in de naam van de Bron over hebt. En dan is het een logisch gevolg dat je eerst best wel op eenzaamheid klapt, als je tegen je geliefde naasten wilt vertellen wat je hebt ontdekt. Omdat je ze diezelfde helderheid gunt, vanuit je hart.
Je realiseert je tijdens het wakker worden, dat er allerlei mensen zijn in jouw omgeving die jou niet kunnen zien.
Laat staan dat ze überhaupt kunnen begrijpen waar je het in de naam van de Bron over hebt. En dan is het een logisch gevolg dat je eerst best wel op eenzaamheid klapt, als je tegen je geliefde naasten wilt vertellen wat je hebt ontdekt. Omdat je ze diezelfde helderheid gunt, vanuit je hart.
Het is dan net alsof je op de verkeerde plek bent geboren. Om maar nog niet te spreken over de plaatsen binnen het gezin waar je hebt gestaan. En tegelijkertijd ook weer niet.
Het is vaak zo, dat je met mensen leeft die niet kunnen zien. Omdat zij daar simpelweg gewoon nog niet klaar voor zijn. Ze zijn niet klaar om jou te verstaan omdat ze hun eigen stem nog niet eens hebben gevonden.
Het is logisch dat je de neiging hebt om je te willen verbinden met mensen die ongeveer hetzelfde ervaren als jij. En je eigenlijk af wilt van de mensen in je directe omgeving, waar je geen steun, begrip of support van kan ontvangen. Waar je niet dezelfde verlangens mee kan delen en je continue op weerstand stuit. Jouw ziel wilt shinen en stralen met de andere zielen, de inhoud van mooie gesprekken melken en tot uitdrukking worden gebracht.
En dan duurt en duurt het maar en blijven er maar obstakels komen. Jij die nog te onzeker bent een andere richting uit te gaan, kan hier nog niet voor kiezen omdat het allemaal nog niet in je is geland en je geen stap voorwaarts zet of snel weer vervalt in je oude patronen, dat is tenminste wat je kent. Je blijft mensen treffen die lijnrecht tegenover jou willen staan, je willen manipuleren, je belachelijk maken en in sommige gevallen je zelfs uitlachen. Dat dát niet goed voelt is natuurlijk omdat er binnenin een oordeel is over dit soort gedragingen van mensen en je dit dus letterlijk blijft creëren (aantrekken) en je cirkel vervolgd.
Het goede nieuws is dat jij jezelf een korte weg mag gunnen. Je eigen kant uit mag gaan. En niet beweegt vanuit die eeuwige ergernis waar je een naar gevoel aan over houdt, omdat je ziel diegene ziet als prachtig, en jij daar een andere mening hebt. Maar vanuit het willen leren om liefdevol voor jezelf op te komen en innerlijk besluit om bepaalde stappen te zetten waarbij je dus - mensen die niet met jouw resoneren - achter je mag laten, in liefde. Je hebt het lang genoeg volgehouden om in de maat te lopen en mensen te pleasen die je eigenlijk helemaal niet zo aardig vindt.
Het is logisch dat je de neiging hebt om je te willen verbinden met mensen die ongeveer hetzelfde ervaren als jij. En je eigenlijk af wilt van de mensen in je directe omgeving, waar je geen steun, begrip of support van kan ontvangen. Waar je niet dezelfde verlangens mee kan delen en je continue op weerstand stuit. Jouw ziel wilt shinen en stralen met de andere zielen, de inhoud van mooie gesprekken melken en tot uitdrukking worden gebracht.
En dan duurt en duurt het maar en blijven er maar obstakels komen. Jij die nog te onzeker bent een andere richting uit te gaan, kan hier nog niet voor kiezen omdat het allemaal nog niet in je is geland en je geen stap voorwaarts zet of snel weer vervalt in je oude patronen, dat is tenminste wat je kent. Je blijft mensen treffen die lijnrecht tegenover jou willen staan, je willen manipuleren, je belachelijk maken en in sommige gevallen je zelfs uitlachen. Dat dát niet goed voelt is natuurlijk omdat er binnenin een oordeel is over dit soort gedragingen van mensen en je dit dus letterlijk blijft creëren (aantrekken) en je cirkel vervolgd.
Het goede nieuws is dat jij jezelf een korte weg mag gunnen. Je eigen kant uit mag gaan. En niet beweegt vanuit die eeuwige ergernis waar je een naar gevoel aan over houdt, omdat je ziel diegene ziet als prachtig, en jij daar een andere mening hebt. Maar vanuit het willen leren om liefdevol voor jezelf op te komen en innerlijk besluit om bepaalde stappen te zetten waarbij je dus - mensen die niet met jouw resoneren - achter je mag laten, in liefde. Je hebt het lang genoeg volgehouden om in de maat te lopen en mensen te pleasen die je eigenlijk helemaal niet zo aardig vindt.
Net zoals het wakker worden nou niet echt bepaald een pretje is, omdat je echt eerlijk naar je zelf moet leren kijken, word er over de tweelingzielenrelatie ook zwaar geromantiseerd. Echt romantisch is het ook niet bepaald te noemen, al zijn de gevoelens die je ervaart wel super heftig. De ondertoon van deze relaties is eigenlijk het eeuwige aantrekken en afstoten waarbij de één weer op de loop gaat voor de ander. En waar beiden 9 van de 10 keer de zielen niet synchroon lopen aan elkaar, terwijl ze hun eigen bewustwordingspad volgen.
Jazeker, we dragen allemaal ons Thuis in ons en hebben allemaal de wens Thuis naar hier te brengen. Het licht dat je volgt in je ziel voelt heerlijk en geweldig - tussen al het innerlijk graven en spitten door. Het is zwaar werk waar je geen cent voor betaald krijgt, terwijl de innerlijke rijkdom die je gaat ervaren alle soorten overvloed met kop en schouders overstijgt. Dat is pas ware rijkdom en daarom willen we graag mensen aan onze zijde die dat ook begrijpen. Die er ook zo instaan en die niet eeuwig het schaap van een ander willen zijn.
Dat doet me gelijk denken aan de populaire kinderen van school. Ze zijn vaak populair omdat ze om aandacht vragen, zichzelf soms ten koste van andere kinderen op de voorgrond plaatsen. Graag de eerste willen zijn om uit te blinken en gezien te worden.
Dat doet me gelijk denken aan de populaire kinderen van school. Ze zijn vaak populair omdat ze om aandacht vragen, zichzelf soms ten koste van andere kinderen op de voorgrond plaatsen. Graag de eerste willen zijn om uit te blinken en gezien te worden.
Gelukkig hoef je alleen maar uit te blinken in het hartstikke jezelf zijn. Te midden van de mensheid die zichzelf alleen maar tegenwerkt en er daarna nog over klaagt ook. Zoals de wat oudere generaties, die heel gemakkelijk om de tuin te leiden zijn en daar word makkelijk misbruik van gemaakt door de minder ontwikkelde mens, die zichzelf nog vast blijft klampen aan de oude egocentrische dimensie. En dit is slechts één voorbeeldje uit duizenden.
Als je jezelf op die oude energie blijft focussen, lijkt het alsof er niemand wakker is en de hele wereld slaapt. Je vraagt er letterlijk om aan een Universum die op alle door jouw uitgezonden vibes JA zegt, en je er meer van laat ervaren. Het is jouw glimlach die het eeuwige lijden verzacht op deze planeet. En als je daarvoor jezelf moet terugtrekken uit een omgeving die te krap is geworden, doe het als je voelt dat het een hogere keuze is voor jou. En natuurlijk voor het geheel. Want als jij jouw glimlach weer ontdekt maak je het hier een betere plaats voor iedereen.
Als je jezelf op die oude energie blijft focussen, lijkt het alsof er niemand wakker is en de hele wereld slaapt. Je vraagt er letterlijk om aan een Universum die op alle door jouw uitgezonden vibes JA zegt, en je er meer van laat ervaren. Het is jouw glimlach die het eeuwige lijden verzacht op deze planeet. En als je daarvoor jezelf moet terugtrekken uit een omgeving die te krap is geworden, doe het als je voelt dat het een hogere keuze is voor jou. En natuurlijk voor het geheel. Want als jij jouw glimlach weer ontdekt maak je het hier een betere plaats voor iedereen.
Het mag dan ook afgelopen zijn om jezelf de schuld te blijven geven, als je eindelijk voor jezelf kiest en eindelijk gaat doen wat jijwilt. Lichtwerkers worden nou eenmaal vaak geboren in een niet functionerend / lager vibrerend gezin. Dat is het contrast waardoor je kan ontwaken. En als je dat op deze manier begint te zien kan dat een hele grote stap zijn naar meer dankbaarheid en meer innerlijke vrede.
Het licht blijft ondertussen lekker sterk toenemen en het zal nooit meer worden zoals het was. Het zand zal branden en je hoofd zal branden als deze nog onder het zand vastzat. Overal roept het om bewustwording, gezien door iedereen die om bewustwording roept.
Het is gewoon een heerlijke tijd om na zoveel levens verketterd te zijn geweest, nu eindelijk te mogen zijn wie je bent. Laat dat alsjeblieft bij je indalen. Jij moet die stap nemen. Jij moet die sprong wagen. Jij moet dat innerlijke, brandende verlangen voelen en daar meer van willen. Dan maak je pas een keuze met je vrije wil en dan leer je hoe je een leven kan leiden, die je niet eens volledig kan dromen, zo gaaf.
Het is gewoon een heerlijke tijd om na zoveel levens verketterd te zijn geweest, nu eindelijk te mogen zijn wie je bent. Laat dat alsjeblieft bij je indalen. Jij moet die stap nemen. Jij moet die sprong wagen. Jij moet dat innerlijke, brandende verlangen voelen en daar meer van willen. Dan maak je pas een keuze met je vrije wil en dan leer je hoe je een leven kan leiden, die je niet eens volledig kan dromen, zo gaaf.
Het is echt de tijd om je ware zelf uit te drukken in je leven, zodat de energie in jou eindelijk kan doorstromen en die ziel volledig dat lichaam in kan dalen, omdat het nu eindelijk veilig is. Zodat jij uit kunt vliegen naar de bestemmingen waarvoor je bent geboren. En onderweg een hoop plezier maken, spelen en vreugde ervaren, is ook een keuze die je moet maken. Jij mag genieten! Het licht straalt harder als jij doet wat je leuk vindt.
En als je nog niet weet welke bestemming er voor jou in het verschiet ligt, hoef je alleen maar naar het nu te kijken. Omdat je alleen het nu hebt. Geen verleden en geen toekomst, dat heeft alleen je oude ego-zelf nodig om een identiteit te creëren en zich vast te houden waar het is. Je bent eenmaal niet geboren, om als een kaarsje in een huiskamer te staan en het een beetje op te fleuren. Nee, iedereen hoort zijn eigen duisternis in het licht te zetten en het cadeau dat daar achter ligt en jij er al bonus bij krijgt is mega!
En nee, een pretje is het soms zeker niet, vooral niet in het begin, als je al je angsten aankijkt. Het liefst ren je er ver van weg. Maar nu kan dat niet meer, omdat je gevoelens niet meer te onderdrukken zijn. De tijd is gekomen om het maar gewoon te ondergaan. Te laten gebeuren wat er wilt gebeuren. En te weten dat het Universum in je rug is, die voor jou werkt, met jou werkt, door jou heen werkt, als je het maar de ruimte geeft, je toestemming geeft. Heb vertrouwen in je eigen krachtige licht! Zeker na alles dat je hebt doorstaan, dat jou op dit punt heeft gebracht. Geef jezelf maar even een schouderklopje en weet dat je het gewoon goed doet!
En als laatste: we zijn hier niet gekomen om te wachten op een dooie mus. Zelfliefde is een must. Je hoeft ook niet meer te wachten op de liefde buiten je, als een pleister voor alle wonden. Toch gaan we hier allemaal doorheen als onderdeel van onze bewustwording. En als we dan achteraf terugblikken naar die periode, dan ben je blij dat je daar vanaf bent. Want je kunt jezelf makkelijk dragen. Je kunt het alleen. Als je maar jouw ding blijft doen en je ziel de juiste voeding geeft. Dan gaat je hart pas echt hard zingen en ben je unstoppable. En dan zul je zien dat je niet meer naar het oude verlangt. Alsjeblieft niet.
Luc van Ewijk
www.mindstroom.nl
En als je nog niet weet welke bestemming er voor jou in het verschiet ligt, hoef je alleen maar naar het nu te kijken. Omdat je alleen het nu hebt. Geen verleden en geen toekomst, dat heeft alleen je oude ego-zelf nodig om een identiteit te creëren en zich vast te houden waar het is. Je bent eenmaal niet geboren, om als een kaarsje in een huiskamer te staan en het een beetje op te fleuren. Nee, iedereen hoort zijn eigen duisternis in het licht te zetten en het cadeau dat daar achter ligt en jij er al bonus bij krijgt is mega!
En nee, een pretje is het soms zeker niet, vooral niet in het begin, als je al je angsten aankijkt. Het liefst ren je er ver van weg. Maar nu kan dat niet meer, omdat je gevoelens niet meer te onderdrukken zijn. De tijd is gekomen om het maar gewoon te ondergaan. Te laten gebeuren wat er wilt gebeuren. En te weten dat het Universum in je rug is, die voor jou werkt, met jou werkt, door jou heen werkt, als je het maar de ruimte geeft, je toestemming geeft. Heb vertrouwen in je eigen krachtige licht! Zeker na alles dat je hebt doorstaan, dat jou op dit punt heeft gebracht. Geef jezelf maar even een schouderklopje en weet dat je het gewoon goed doet!
En als laatste: we zijn hier niet gekomen om te wachten op een dooie mus. Zelfliefde is een must. Je hoeft ook niet meer te wachten op de liefde buiten je, als een pleister voor alle wonden. Toch gaan we hier allemaal doorheen als onderdeel van onze bewustwording. En als we dan achteraf terugblikken naar die periode, dan ben je blij dat je daar vanaf bent. Want je kunt jezelf makkelijk dragen. Je kunt het alleen. Als je maar jouw ding blijft doen en je ziel de juiste voeding geeft. Dan gaat je hart pas echt hard zingen en ben je unstoppable. En dan zul je zien dat je niet meer naar het oude verlangt. Alsjeblieft niet.
Luc van Ewijk
www.mindstroom.nl
