Spirituele Verhalen Voor De Nieuwe Wereld
Deel 6 – Ardenea En De Ster Van Het Leven (Pdf-Formaat)
Door: Regiena Heringa – geplaatst – 23 Oktober 2022
Niet veel mensen in de bossen, bergen en weiden vonden die nacht de slaap. De hemel was sinds de schemering onrustig. Terwijl de maan zachtjes voorbij gleed in de hoge duisternis van het middernachtelijk uur, kwam een ster het land tegemoet reizen. Zijn heldere en volmaakte licht scheerde over het onrustige land en stopte bij de uitlopers boven een koele, vochtige weide die uren eerder was opgeluisterd door een familie herten. Er heerste een heilige stilte rond de ster en overal in het gebied begonnen mensen te ontwaken uit een ijle slaap.
Een van de ontwaakten was een jong meisje dat door de ouderen van het land “Ardenea” werd genoemd, wat in de oude taal “van gouden aanraking” betekent. Ardenea was als kind gevonden in de uitlopers van het mauvegebergte en was voorzichtig naar een kinderloos echtpaar gedragen dat in een kleine stenen woning in de buurt woonde. Daar werd zij opgevoed met de diepe liefde van hen die beseften dat zij een geschenk van de Schepping was. Met mededogen luisterde zij naar anderen en genas de zieken, waarbij zij elke vermelding dat zij verantwoordelijk was voor de genezing uit de weg ging. Soms “wist” ze van dingen die zouden komen en zag ze kleuren rond de lichamen van mensen. Voor haar was het net zo normaal als lopen en zingen. Ze genoot vooral van het gefluister van een zoete stem in haar hart. Hoewel ze het niet kon uitleggen aan de andere dorpelingen, wist Ardenea dat ze altijd vergezeld werd door die van andere werelden.
Haar hart trilde van opwinding en Ardenea stond snel en rustig op. Ze had zo lang geduldig op dit moment gewacht en nu was het zover. Ze haalde lang adem uit de lucht die haar rotswoning omringde en liep toen het pad af dat ze zo goed kende om het sterrenlicht te begroeten.
De afstand was langer dan ze besefte, maar dat maakte het moment alleen maar zoeter. De ster, zilver en goud, leek haar toe te lachen. Hij zond een lange, elegante straal de hemel in en plotseling verschenen er zes andere sterren om hem heen. “Een kroon van licht rondom de ster van het leven,” dacht ze opgewonden terwijl ze verder liep. Bij het naderen van de verlichte weide vertraagde haar pas.
Ardenea besefte in haar enthousiasme niet dat anderen waren ontwaakt en haar waren gevolgd om getuige te zijn van dit wonderlijke contact in de weide. Ze keek om zich heen. Inwoners van het bos, de bergen en de weiden hadden zich verzameld om een perfecte cirkel te vormen rond de ster van het leven die op de slapende bloemen beneden scheen. Volkeren van verschillende herkomst stonden met ontzag en eerbied zwijgend met open hart en geest getuige te zijn van het heilige gebeuren.
“Ardenea,” sprak een levendige stem van de ster daarboven. “Ben je klaar?”
“Ja,” antwoordde ze zoet en krachtig. “Ik ben er altijd klaar voor geweest.” Terwijl ze sprak bewoog het jonge meisje zich in de cirkel die door de volkeren van het land was geschapen en ging onder het licht van de ster staan. Meteen werd een blauwe, glinsterende bol in haar open handen gelegd. Ogen en monden vielen open van verbazing. Ardenea glimlachte naar de gemeenschap om haar heen en legde uit: “Dit is jullie aarde, een blauw en wit juweel dat majestueus ronddraait in het heelal. Jullie planeet en jullie volk zijn zeer geliefd bij velen die in een veelheid van sterrenstelsels wonen en die hier op bezoek komen, om te onderwijzen en om te leren. Diep in ieder van jullie vibreert de ster van het leven. Als jullie in liefde en eer voor de hele schepping leven, zullen jullie het licht en de schoonheid van jullie ster blijven voortbrengen. Jullie zijn de scheppers van jullie wereld en het is jullie erfgoed en bestemming om compleet te worden in dit Licht van het Universum.”
Er waren zoveel vragen die de mensen wilden stellen. Maar de sterren begonnen zich te verwijderen. De cirkel van zes was al verdwenen. De grote levensster, die Ardenea in zich droeg, vloog op en weg met pulserende lichten van het spectrum als een laatste groet aan de verbaasde volkeren beneden.
Niemand bewoog zich een hele tijd. Toen kleine groepen zich eindelijk begonnen te vormen en naar huis gingen, gaf de duisternis zich over aan de warme gloed van de ochtend. Iedereen was in gedachten verzonken. Harten en geesten waren geopend en de overwinning was onderweg.
Auteur: Regiena
Regiena Heringa
https://www.nextagemission.com
© The Nextage Mission (NAM) Alle rechten voorbehouden
Alle muziek, poëzie en geschreven materiaal zijn Copyrights © van NAM
Gehele of gedeeltelijke reproductie van de pagina’s van deze website wordt uitgegeven als vrij leren en delen van materiaal en is dus toegestaan.
Vertaling: wakkeremensen.org
