Overgang tussen bazuinen en bokalen (vierde bedrijf )
DE APOCALYPS VAN JOHANNES XV.1-8
‘(...) En ik zag iets als een zee van glas, vermengd met vuur, en degenen die het beest en zijn beeld en het getal van zijn naam hadden overwonnen, stonden bij de glazen zee, met harpen van God in de hand. (...)’ (Apocalyps 15.1-8)
VERTALING: TON BESTERVELD
Glasblazers
Glas maak je uit zand, kalk en soda. Om vloeibaar glas te maken moet je deze grondstoffen mengen en flink verhitten. Een glasblazer kan er glazen objecten van creëren. Hij maakt zo’n glazen voorwerp door een stukje gloeiend heet glas met grote aandacht en vaardigheid te transformeren tot een definitief model. Met behulp van zijn anderhalve meter lange blaaspijp haalt hij de nodige stukjes vloeibaar glas uit het vuur van de oven, waarin zich een glasmassa, een ‘zee van glas’ bevindt.
De glasblazer blaast lucht in de holle pijp, zodat hij het voorwerp groter kan maken en ook de gewenste vorm kan geven. Doordat hij blaast koelt het glas ook af en wordt het lastiger om het glas om te vormen. In een speciale opwarmoven kan hij het glas wel weer opwarmen, zodat het weer bewerkbaar wordt. Zijn pijp moet hij steeds blijven ronddraaien om uitzakkingen in het glas te voorkomen.
Het glasblazen is al een heel oud ambacht. Het is niet zo gemakkelijk te leren. Je moet veel oefenen om jezelf in het glasblazen te bekwamen. Glasblazer ben je niet zomaar. Het is een bewonderenswaardig en indrukwekkend schouwspel naar een glasblazer te kijken als hij bezig is. Je hebt er veel geduld en aanleg voor nodig. Minimaal zeven jaar doe je er zeker over om jezelf meesterglasblazer te mogen noemen.
Mensen nemen het over van engelen
Wat glasblazers doen, lijkt op wat de goden deden bij de schepping van de aarde. Zij zongen het lied van de schepping. Op ingenieuze wijze bliezen zij levenslucht in de universele oceaan. Daaruit kristalliseerde zich toen de vorm van de aarde waarop wij leven. De tijd is nu aangebroken dat de bewoners van de aarde, de mensen, de aarde gaan herscheppen. Wat de goddelijke vormgeesten van de aarde in het oerbegin deden, is nu de verantwoordelijkheid van onszelf. Alles wat we aan innerlijke en spirituele klanken en muziekinstrumenten in en bij ons hebben, gebruiken we om een nieuw lied ten gehore te brengen. Mensen nemen het dirigeerstokje over van de engelen.
In het ‘glasblazerskoor’ dat de aarde gaat vernieuwen zingen en spelen alle mensen die zich niet hebben laten verleiden om voor ‘het beeld van het beest’ te knielen. Dat wil zeggen, dat koor bestaat uit iedereen die zich niet liet meeslepen in het leugenachtige, onderdrukkende, ziekmakende politiek-economische systeem waarin de mensheid gevangen wordt gehouden. In hun hand hebben ze een harp die de klanken van hun hart laat horen. Uit hun mond klinkt het zuivere geluid dat nodig is om de nieuwe aarde tevoorschijn te toveren. Uit hun innerlijk vloeien goddelijke tonen, zoals deze bij het ontstaan van de huidige aarde uit de engelenwezens kwamen.
Bloedsomloop van de nieuwe wereld
Het mensenkoor zingt ‘het lied van Mozes’. Mozes zong de eerste psalm nadat het uitverkoren volk Israël zich had afgescheiden van het achterblijvende Egyptische volk. Daar was sprake van een scheiding der geesten in het klein. Wat momenteel in de wereld gaande is, is een scheiding der geesten in het groot. Degenen die niet buigen voor de apartheidspolitiek en bewust vanuit hun hart willen leven, zingen hun lied aan de glazen zee als een kosmische uitwerking van Mozes’ psalm aan de Schelfzee.
De oude aarde sterft, maar zal tegelijkertijd herrijzen tot een nieuwe aarde. Uit de verschrikkelijke chaos die nu op aarde heerst, ontstaat een zuivere, kristallen wereld. Deze kristallen zee is vermengd met vuur. Ze is geen koude wereld, maar ze is vol van de warmte van de krachten van de liefde die mensenzielen hebben voortgebracht. Het kwaad dringt zich angstaanjagend en gewelddadig aan ons op, maar evenredig in grootte daaraan is de onoverwinnelijke liefde. Dit staat doorgaans niet in de krant, maar de liefde tussen mensen is tot grote hoogten gekomen in onze wereld. Ze gaat het kwaad ook omvormen en overwinnen. De nieuwe aarde ontstaat vanuit deze uitbarsting van menselijke liefde. Dat we zoveel kwaad om ons heen zien is juist het teken dat de liefde aan de winnende hand is. Het vuur van deze liefde is de bloedsomloop die onze nieuwe wereld verwarmt.
Die liefde is als een vuur dat verteert wat niet meer past bij de oude wereld en dat ons ware wezen vormgeeft. Met die liefde blazen we een zee van glas om tot prachtige glazen kunstwerkjes. Wie de overstap maakt naar de nieuwe aarde is doorzichtig, transparant. Niets kunnen we meer verbergen van wat in onze ziel aanwezig is. Leugenachtig en schijnheilig gedrag is onmogelijk geworden. Wereldwijd wordt genadeloos zichtbaar wie ‘het teken van het beest’ draagt of ‘het stempel van de geest’, wie in de materie blijft hangen of wie spiritueel wil groeien. Ons hele menselijke innerlijk zal uiterlijk glashelder zichtbaar zijn. Tot in de trekken van onze gelaatsuitdrukking toe.
Iedereen met de billen bloot
Alle privacy zal verdwijnen en we zullen er blij mee zijn. Onze gedachten zijn steeds zichtbaarder voor anderen. Wat is er mooier dan dat? Nu nog kun je vaak dingen verzwijgen, vervormen, erover liegen, loze beloftes doen. Maar alle leugens komen aan het licht. Alle huichelaars worden publiek aan de kaak gesteld. Je ziet dat momenteel in snel tempo gebeuren. In het groot, bij de politici, de godsdiensten en de media. Maar geen mens ontkomt aan een individuele keuze hierin. We moeten allemaal met de billen bloot. Op de nieuwe aarde wordt niets meer verhuld of bedekt.
Op social media geven we al heel veel prijs van onze gedachtenwereld. Maar op de nieuwe aarde is dat achterhaald. Je hoeft geen appjes meer te schrijven om je gedachten en gevoelens kenbaar te maken. Iedereen ziet al op kilometers afstand wat jij denkt en voelt. We hebben geen woorden meer nodig. Woordentaal is iets van de oude wereld. We zullen elkaar aanvoelen en begrijpen als nooit tevoren. Ons vergeestelijkte lichaam spreekt een niets verhullende taal. Je wil niet anders meer. Je kunt ook niet anders meer.
De nieuwe aarde is een bad vol onvoorwaardelijke liefde en transparante waarheid. De taal van de liefde heeft geen letters en regels meer nodig. We spelen en zingen het lied van ons soevereine hart, van ons hogere bewustzijn. Temidden van het gebulder van al de modderstromen met leugenwoorden die dagelijks via onze schermen en boxen ons leven binnen komen plenzen.
We zijn glasblazers. Je kunt jezelf erin bekwamen, met de ‘grondstoffen’ en ‘blaaspijpen’ van lucht en vuur, in water, op aarde. Letterlijk en figuurlijk, uiterlijk en innerlijk, helpen de elementen ons om vaardig te worden in het creëren van glaswerk dat de eeuwigheid zal kunnen doorstaan. In de klankkast van ons hart ontstaat het lied van de nieuwe aarde. Onze binnenkamermuziek klinkt des te beter naarmate we de kunst van het luisteren meer onder de knie hebben gekregen. In de nieuwe wereld is muzikaliteit iets waarvoor je allereerst een goed gehoor moet hebben, zodat je de tonen van de aangeroerde snaren van elkaars hart kunt horen. Goed kunnen luisteren, niet te makkelijk of te oppervlakkig praten. Er zijn al talloze mensen die deze kunst verstaan. Ze hebben het afgekeken van de engelen. En nu zingen de engelen met hen mee als zij op hun liefdesharpen spelen.
© anthonie roose | de juiste middenweg
