De externe wereld voelt voor sommigen steeds minder vrij. Reden te meer om stil te staan bij je innerlijke vrijheid. Hoe vrij voel jij je? In jezelf? In je leven? In je relatie(s)? Hoeveel ruimte voel jij om jezelf te zijn, zodat in liefde en verbinding met jezelf en met anderen het leven door jou heen kan stromen?
Nu de herfst is begonnen is het tijd om de balans op te maken. Het is de periode van oogsten, alsook de periode van reflecteren, loslaten en je aandacht richten op het versterken van je fundament.
Het is in deze periode belangrijk om onze aandacht te richten op wat ons voedt, om ons voor te bereiden op de winter. Zodat we in de veilige warmte van onze behuizing het natuurlijk proces van afsterven en opnieuw geboren worden, kunnen aangaan.
De natuur wijst ons hierbij de weg. Zij vraagt ons om onze aandacht te richten op ons huis, zodat we ons thuis voelen in de periode waarin de buitenwereld ons naar binnen duwt en eenzaamheid op de loer ligt.
❥ Dit thuis voelen is nodig in onze lichamen, huizen, relaties en in de samenleving.
Want vanuit de vrolijkheid, de lichtheid, de uitbundigheid van het buitenleven in de zomer gaan we elkaar namelijk ook weer ont-moeten in onze huizen.
De herfst is dan ook de aankondiging van versterking van naastenliefde, solidariteit en saamhorigheid. Alleen samen kunnen we de koude, kille, karige winter doorkomen. De lichtfeesten in december staan dan ook symbool voor deze liefdevolle verbindingen waaruit we hoop en vertrouwen putten voor lichtere tijden.
Ontvankelijkheid, ruimte en warmte zijn de basis voor een warm welkom. Zowel voor jezelf, als voor de mensen die jij in jouw omgeving welkom heet.
Dit is dan ook met uitstek de tijd van het naar binnen keren, van schoon schip maken en met een frisse wind en een stevige bezem door je leven gaan in al haar facetten. Dit betekent een bijvoorbeeld grote najaar schoonmaak in je huis, een reinigingskuur voor je lichaam en het opmaken van de status quo van je werk, je relaties en externe bezigheden.
Vooral voor je innerlijke balans geldt: wat voedt je en wat voedt je niet?
De buitenwereld is een reflectie van je binnenwereld en nu de QR-code zijn intrede heeft gedaan, is het duidelijk dat niet alleen de natuur ons de weg wijst naar meer liefde en verbinding. Ook de externe wereld om ons heen laat ons nu zien waar wij ons nog niet welkom voelen. Het vraagt ons ook hierin meer bewustzijn te brengen.
In deze periode zie je niet geheel toevallig ook veel meer regenbogen. Een regenboog vormt de brug tussen het aardse en het Goddelijke. Zij biedt vaak troost en doordat zij slechts vluchtig te zien is, oefent ze ons tegelijkertijd in loslaten.
Het is deze herinnering aan de verbinding met de hemel die bij velen ook een pijnpunt raakt
Vooral (hoog)gevoelige mensen verlangen namelijk vaak naar de liefde die zij in de andere wereld ervaarden. Zij voelen zich niet welkom op Aarde. Voelen zich anders, een buitenbeentje, niet van deze Aarde. Ergens hebben zij altijd een heimwee in hun hart en voelen zij zich niet thuis hier.
De ont-wikkelingen in de samenleving raakt bij deze mensen dit verdriet. En hoewel zij kortstondige momenten van troost vinden in magische tekens, regenbogen en ont-moetingen, blijft er een gemis. Wat kan resulteren in scala aan emoties, projecties en overtuigingen. Echter wat je aandacht geeft groeit. Dus voelen zij zich steeds minder thuis. Steeds minder welkom.
De ware uitdaging in het leven, zeker voor de groep die zich nu niet welkom voelen, is niet het meer in hogere sferen verblijven.
Het is juist het volledig incarneren op Aarde
❥ Vol-ledig aanwezig zijn. Wel-zijn. Daar ligt ieders creatiekracht. Dan zijn we als regenbogen en verbinden we de Aarde met de hemel en kunnen er wonderen gebeuren.
Het is zoals Albert Camus zei:
“The only way to deal with an unfree world is to become so absolutely free that your very existence is an act of rebellion.”
Ik wil daar aan toevoegen dat het geen act of rebellion is, maar een daad van liefde. Voor jezelf. Voor de ander en voor de wereld.
Materie volgt bewustzijn
❥Hoe meer wij ons thuis voelen en hoe meer wij onze harten openen voor onszelf, de ander en het leven, hoe meer het leven zijn natuurlijke vorm kan (terug)vinden.
Dus waar je je momenteel ook nog niet welkom voelt, waar je nog niet jezelf thuis voelt, het zegt iets over je innerlijke balans.
Geef er aandacht aan, heel jezelf, voedt jezelf. Zodat jij ten alle tijden liefde en licht bent. Zodat jouw aanwezigheid angst wegneemt en vertrouwen brengt en anderen uitnodigt om ook weer in zichzelf en op Aarde thuis te komen.
Dat zijn de bruggen die wij mogen bouwen
Wij samen.
Jij en ik.
In liefde.
Liefs.
Eveline van Dongen
innertreasure.nl
