Ik Had Een Droom
Maandag 11 Januari 2021
Een paar dagen geleden had ik een droom die me aan de huidige situatie deed denken, en ik zou jullie mijn droom willen vertellen.
Het begon toen ik verschillende steden zag. In deze steden waren er massa's mensen die rondliepen, gebouwen in brand staken en ravage aanrichtten. Dit werd zo erg dat veel van de inwoners van de steden naar het platteland vluchtten.
Toen zag ik mensen over de hele wereld, die samen kleine eilanden van licht vormden. Er waren lichtbollen verspreid over de hele wereld, gemaakt door de mensen die wakker waren geworden. Ze hadden ze gemaakt door simpelweg te doen wat ze voelden dat goed in hun hart lag, om licht naar de aarde te brengen. Even bestonden deze vele lichtbollen parallel met alle chaos die er was. Plots voelde ik iets veranderen in het veld, alsof er iets had “geklikt”. En van de ene seconde op de andere, zonder waarschuwing, explodeerden alle lichtbollen in de wereld en samen met het licht dat eraan werd toegevoegd, vanuit de spirituele wereld, ging een golf van licht over de aarde. Deze golf veranderde de aarde; op de een of andere manier begon de chaos af te nemen. De wereld zag er hetzelfde uit als voor deze golf, maar alle kleuren waren intenser, helderder. Ze zag eruit als een nieuwe aarde, alsof ze een nieuw kledingstuk zou aantrekken.
Dat was mijn droom.
En dat is ongeveer hoe ik het me in werkelijkheid voorstel. Ik geloof dat we ons in een tijd bevinden waarin dingen mogelijk gekker en gekker gaan worden. En dat het onze taak is, ondanks alle angst, zorgen en onzekerheid, ons licht vast te houden. En dat mensen dit over de hele wereld doen. En door het licht op de aarde te houden, zal er een moment komen waarop het licht zich als een "golf" over de aarde zal verspreiden, zodat we achteraf zullen zeggen dat het snel is gebeurd. En wie weet, misschien zonder veel waarschuwing.
Daarom is het zo belangrijk dat we niet in een staat van angst en zorgen worden gezogen. En als we ons op een gegeven moment in deze staat bevinden, vinden we een manier om eruit te komen - omdat we in een staat van angst ons licht, onze liefde, ons vertrouwen niet kunnen vasthouden. Maar dat is precies wat hier nodig is. We moeten altijd onthouden dat alles uiteindelijk goed zal komen, en we moeten proberen het positieve in alles te vinden. En als we het niet kunnen zien, moeten we in ieder geval geloven dat het er is. Het is er zeker.
Het heeft zich misschien alleen maar verborgen.
Jullie Christina
