ONWETENDHEID, ONSCHULD EN LIEFDE - MIEKE VULINK

ONWETENDHEID, ONSCHULD EN LIEFDE 

Wij, als mensen op Aarde, oordelen, en worden veroordeeld. Dit gebeurt vanuit onwetendheid. Ook al spreken we niet alle oordelen hardop uit; ze zijn er wel. Soms zijn ze er stil en stiekem, omdat we eigenlijk vinden dat we niet meer 'horen te oordelen'. Zouden wij inzicht hebben in wat er werkelijk gaande is, in onszelf, in de mens of in de situatie waarover we oordelen, dan zou er geen aanleiding meer zijn om te oordelen. Dan zouden we heel neutraal naar het 'spel van afscheiding' kunnen schouwen, omdat dit spel ergens toe dient.

We zijn allemaal deelnemers aan dit spel zo lang we nog onwetende delen dragen. Hoe meer we ons echter weer verbonden kunnen voelen met de Goddelijke Eenheid. waaruit ieder levend wezen geboren is, des te minder grip dit spel op ons zal houden. Dan worden we Wijzen en Wetenden, en dan hoeft het spel van afscheiding niet meer gespeeld te worden.

ONWETENDHEID ONNODIG VEROORDELEN

Iemand onwetend noemen kan al een oordeel in zich dragen wanneer dit vanuit een vergelijken gebeurt: "Die ander is onwetend, maar ik ben een wetende". Dan is het een jezelf verheffen boven een ander, en dat gebeurt vanuit het ego.
Een oordeel komt voort vanuit innerlijke onwetendheid. Vergelijken en daarbij het éne beter verklaren dan het ander, is nog steeds verbonden met de oude matrix van dualiteit, en veroorzaakt afscheiding in plaats van eenheid.

Als je jezelf 'onwetend' durft te noemen waar je voelt dat je eigenlijk een oordeel over iets wilt vellen verdien je een pluim. Want dan spreek je de waarheid, dan erken je dat je nog niet kunt doorzien wat er vanuit het hogere perspectief werkelijk gaande is. Overeenkomstig het bewustzijn dat we ontwikkeld hebben is ons 'weten' op Aarde steeds minder beperkt, maar onder de sluiers zien we nog altijd maar een klein deel van de alles overkoepelende Waarheid. Dat is een gegeven en heeft niets te maken met schuld, domheid of iets tekort komen.

WE GAAN HET AAN!

Waar er nog een beperkt weten is, blijft het lastig om alles vanuit onvoorwaardelijke Liefde te omarmen! Daarom is het zó prachtig en hoopgevend dat we collectief heel toegewijd bezig zijn om onze onwetendheid te transformeren naar weten, naar inzicht en begrijpen. We 'gaan het aan' momenteel, met steeds meer mensen, met een steeds diepere overgave, en met een onwankelbaar vertrouwen in hogere leiding die ons van binnenuit op koers houdt.

Het hoort bij deze weg dat we soms nog vastlopen in oude angsten, overtuigingen of schuldgevoelens. Nadat we er een tijdje mee worstelen verzamelen we opnieuw de moed om deze aan te kijken. Het doorvoelen, begrijpen, doorzien en helen kan dan in steeds diepere lagen plaatsvinden. Dankzij al dit innerlijke helden- en heldinnenwerk groeien we toe naar gelouterde inzichten en naar een hoger bewustzijn! En de grap is dat de motor die achter onze huidige processen zit onwetendheid is...

JE AFGESCHEIDEN VOELEN

Onwetendheid komt voort uit dat wat los gemaakt is van het grotere geheel, uit dat wat uit de Eenheid gevallen is. Een onwetend mens voelt zich een afgescheiden individu en probeert zo goed of zo kwaad mogelijk te overleven. Terwijl hij (of zij, geldt voor beiden) innerlijk altijd een gevoel van tekort in zich draagt, omdat hij de verbinding met de Bron mist, zal hij vanuit een heel beperkt bewustzijn denken,voelen en handelen. Hij komt in een cyclus terecht van voorwaardelijke liefde, en van angst die verbonden is met de gewonde persoonlijkheid.

Nu gaat deze bovenstaande alinea ook over bepaalde delen in onszelf waarmee we momenteel aan het struggelen zijn. Deze delen voelen zich nog afgescheiden van onze Goddelijke kern. Ze zijn het grotere overzicht kwijt dat er wel is wanneer je met dat Eenheidsveld verbonden bent.
Als zo'n afgescheiden deel aan het stuur zit van je leven, ervaar je vooral pijn, lijden, getob en gezoek. Zo'n deel draagt vaak een diep schuldgevoel. Onbewust denkt dit deel van jou nog dat het zó vaak gefaald heeft dat het enige hulp uit hogerhand niet meer waardig is. Als je hier tijdelijk mee samenvalt kun je je heel moedeloos gaan voelen en kan je leven ineens uitzichtloos lijken. Dat is niet zo gek, want je dwaalt dan eigenlijk heel eenzaam rond in de onwetendheid van dat afgescheiden deel .

JOUW HOGERE ZELF WEET

Als jij in staat bent om vanuit je hogere Zelf hulp aan hogerhand te vragen, is de bevrijding uit onwetendheid nabij. Hand in hand met de Lichtwereld kun je een toeschouwer worden die vol mededogen kijkt naar dit deel van jezelf. Je kijkt niet meer met ogen die oordelen; je kijkt vanuit onvoorwaardelijke Liefde.
Jouw hogere Zelf draagt nog wel het weten, dat het afgescheiden deel van jou kwijt is. Vanuit oude onwetendheid zit dit deel van jou nog vast in het spel van afscheiding, en dat betekent dat dit deel nog loopt te lijden. Het begrijpt niet wat er gaande is, het voelt wel dat dit niet langer zo moet doorgaan, maar het is onmachtig om zichzelf uit die vicieuze cirkel te halen waarin het maar aan het overleven is.

VERLANGEN NAAR DE BRON

Herken je jezelf erin? Probeer dan eens te zien dat dit deel snakt naar bevrijding van de onwetendheid die het nog draagt. Achter dat snakken zit de allerdiepste drijfveer die je meegenomen hebt naar de Aarde: het verlangen om te ontwaken. Terwijl je ontwaakt zul je je eeuwenoude mantel van schuld (of karma) voorgoed achter je gaan laten. Wanneer je die last van je schouders afhaalt komt de volle kracht en het verlangen vrij om alle delen van jezelf weer aan te sluiten op die grote Bron van Liefde en Wijsheid. Het aansluitingspunt van die Bron zit in jouw wetende hart.

Dáár kun je zonder oordeel kijken naar iedere vorm van onwetendheid, die jou net zo lang in het spel van afscheiding heeft laten dwalen totdat je weer bent gaan uitreiken naar een Goddelijke hand. In jouw liefdevolle hart ontmoet jij de Goddelijke Man en Vrouw in jezelf, die ieder afgescheiden deel met open armen kunnen verwelkomen en naar huis terug zullen begeleiden.

MV