Een kat die tranen droogt… / 13 juli 2020 / Door Lilian Ferru

Een kat die tranen droogt…

13 juli 2020 / Door Lilian Ferru

Een heilig moment...

Lieve Jij,

Ik heb weer het nodige met onze kittens Baghwan en Lisa meegemaakt. In alles zit een les. Het begon al met de komst van Baghwan, die mij leerde om aan iedereen en alles mijn liefde te laten zien: ‘Ik hou zóveel van jou…’ Het is zó gemakkelijk om vrijuit te gaan bij een kat, en dat uit te breiden naar de wereld. Paul heeft hem niet voor niets uitgekozen.

Waar Baghwan eerst nogal fel op Lisa was, is het nu Lisa die hem bespringt. Ook dit is een interessante les. Ja, je hoeft niet alles goed te vinden. Lisa wordt ook steeds sterker, en laat zich niet zomaar alles welgevallen. Nu het zo goed gaat, zijn we een grote happy family. Het is heerlijk om te zien hoe die twee met elkaar spelen en door de tuin rennen.
 

Tot vrijdagavond, opeens is Baghwan verdwenen. Onze tuintje is redelijk ‘catproof’, maar ergens heeft hij een gaatje door het gaas gevonden. Ik hoor geritsel in de struiken bij de buurman. Ik zie Baghwan. Als ik hem roep wil hij terugkomen, maar hij kan niet door de afrastering heen. Oh help! Ik roep over de schutting naar de buurman, bel aan, hij hoort me niet, ik roep harder….Rob…Rob… Ik spring op het talud, mijn voet raakt de keien. Rob…Rob! Eindelijk reageert hij en kan ik Baghwan ophalen. Stevig neem ik hem in mijn armen. ‘Foei, dat mag niet’, zeg ik slap van opluchting.

De volgende ochtend word ik wakker uit een heldere droom. Ik ben Baghwan kwijt. Dan zie ik hem op tv. Hij is bij een flat waarvan Paul weet waar die zich bevindt. Samen rijden we er naar toe, met Paul achter het stuur. Dan zie ik het gebouw, en inderdaad, daar is Baghwan. Vlak voordat ik wakker word heb ik hem te pakken. De zon schijnt door het raam. Als ik wil opstaan, zie ik dat mijn kleine teen is opgezwollen, met een blauwe plek erom heen. Lopen is lastig. Eenmaal beneden ben ik, oh, zo blij dat ik Baghwan zie. Het eerste wat ik doe is hem knuffelen. Je bent er!

Later die dag sporen vriendinnen het gat op en maken het dicht. Ik kan niet veel meer dan, met mijn been op een krukje, toekijken. Als ik de kamer in strompel, ligt Baghwan te relaxen op de bank. Ik sla mijn armen om hem heen. Tijd voor een gesprekje. Alles wat me dwars zit vertel ik. Dat het voor mij geen leven is, om angstig te zijn zodat hij niet wegloopt. Ik realiseer me gelijktijdig dat de schrik de oorzaak is van de pijnlijke teen. Zo werkt dat dus. Baghwan nestelt zich tegen me aan. ‘Alles is van jou’, fluister ik in zijn oor. ‘Dit huis, deze tuin. Kun je dit accepteren? Is dit genoeg voor jou?’ Ik vertel over mijn droom: ‘Ik was zo bang dat ik je kwijt was.’ Dan moet ik opeens huilen. Snikkend hang ik boven de kat. Baghwan komt overeind. Met grote ogen kijkt hij mij aan. Zachtjes duwt hij zijn kopje tegen mijn gezicht en likt de tranen die over mijn wangen biggelen, een voor een, weg. Ik weet niet wat me overkomt. Dit is zo apart, intiem, alsof hij werkelijk alles heeft begrepen wat ik heb gezegd. Het is alsof de tijd verdwijnt. Even is er een heilig moment met mijn kat. Hij is geen wegloper, hij is gewoon nieuwsgierig. Ik ben het die angst op hem projecteer. Dat wil ik niet meer, daar stop ik mee.

Later die dag vraag ik aan Paul om naar mijn voet te kijken. Hij maakt duidelijk dat er niets ernstigs aan de hand is. Weet ik veel, misschien is de teen wel gebroken. Paul wrijft er over. De pijn is meteen een stuk minder. Ik ontspan. Er is weer rust. Er is ook geen ontsnappingspoging meer geweest. Hoe apart het weer allemaal werkt. Ik ging uit het vertrouwen en het lichaam reageert meteen. En dan Baghwan die mij troost. Wie durft nog te beweren dat dieren ons niet begrijpen? Als we maar tegen ze praten, dan voelen ze heus wel wat we bedoelen. Als we ze maar lief hebben, dan blijven ze vrijwillig. En dan is er nog het avontuur met de muis, maar ja, dat kun je beter zelf bekijken.

Veel plezier met het vijfde deel…

youtube.com/watch?v=7hogAyNWFzA

Liefs, Lilian

Ps: Op zondagmiddag 26 juli is een healing van Paul in het Chill Out House, in Brunssum, (beperkt aantal plaatsen) jijbenteenwonder.nl

Ps: Dankjewel, dankjewel. Aan alle lieve mensen voor hun donaties aan het Angelfonds. Elke goede daad komt in veelvoud bij je terug. Al wat je geeft is aan jezelf gegeven. Als je dit principe eenmaal doorgrondt, dan is geven het mooiste wat er is.  

Donaties voor het Angelfonds.
Dank aan iedereen die ons helpt te helpen. 
Spirituele Zaken Limburg:
Bankrekening:
IBAN: NL31ABNA0492460078
BIC: ABNANL2A