Wat kwam de buizerd me vertellen?
Vorige week kreeg ik tweemaal bezoek van een grote buizerd die langs mijn slaapkamerraam vloog en over de bomen en daken scheerde.
De ene keer richting het Noorden, de andere keer richting het Zuiden.
Er waren kraaiachtigen die vlakbij hem vlogen maar ze konden hem niet van zijn koers doen wijzigen of hem raken. want dat doen kraaiachtigen vaak, ze pikken met hun snavel op de buizerd en doen dat meestal in groep. De reden waarom is dat de kraaiachtigen hun nesten willen beschermen van deze roofvogel en hem naar andere oorden willen sturen door hem te "pesten".
Ze pesten weg uit zelfbescherming.
Dat gebeurde deze keer niet en de buizerd vloog als een raket op lage hoogte, zigzaggend tussen de bomen en daken. Ik dacht dat hij nadien in de lucht zou stijgen en aan zijn klassieke cirkelvlucht zou beginnen naar de hogere atmosfeer maar dat gebeurde niet. Hij bleef laag bij de grond. Dat had ik nog nooit gezien. Het gebeurde tweemaal op een paar dagen tijd, het was een voorbode. Maar van wat?
Even een korte voorgeschiedenis: op 1 januari 2020 vroeg ik me af wat voor een jaar ik zou krijgen. Wat zou het nieuwe jaar mij brengen? Ik stond op de Linkeroever van de Schelde en keek naar de lucht. Daar was een buizerd die door tientallen kraaiachtigen werd aangevallen. Het bleef maar duren. De buizerd probeerde om hoger te komen maar het lukte hem niet. Zijn enige uitweg was om naar de andere kant van de rivier te vliegen, naar de Rechteroever, zo'n paar honderd meter verder. Pas toen ie een tijdje daar was, werd hij met rust gelaten.
Wat betekende dat voor mij? Ik wist dankzij dit tafereel dat 2020 voor mij een moeilijk jaar zou worden en dat ik moest vertrekken. Eens ik aan de andere kant was, zou alles rustiger worden. En zo geschiedde: 2020 werd een moeilijk jaar waarin ik pas echt rust vond nadat ik enkele maanden in een nieuw dorp woonde.
Terug naar september 2022. Nadat ik de buizerd had gezien aan mijn slaapkamer ging ik enkele dagen nadien naar een evenement. Op dat evenement waren veel oude bekenden voor mij. Mensen die ik al vele jaren niet had gezien.
Het was een aanvoelen van energie: ik voelde aan, zonder dat er iets gezegd werd, wie er mij wel of niet gunstig gezind was.
Uiteraard heeft dat laatste niks met mij te maken wel met de andere persoon, die zit goed of slecht in zijn vel, maar dat vertaalt zich uiteraard in uitstraling of energie. Dat wordt tastbaar.
In tegenstelling tot vroeger kon ik dat nu dus als het ware haarfijn aanvoelen en meteen doorhebben waar ik welkom was en waar niet. Ik bleef ook in mijn kracht en had geen last van "negatieve" energie. Het betekent niet dat ik er dan in bleef maar wel dat ik begreep dat het niets met mij te maken had.
Vroeger zou ik mezelf verbonden hebben met de energie van die andere persoon omdat ik aanvoelde dat iemand slecht in zijn vel zat. Onbewust dacht ik op die manier te helpen. Maar het enige resultaat was dat ik mijn energie naar beneden haalde.
Mensen hebben nisk tegen mij, het speelt allemaal onbewust.
Ik begrijp nu dat mensen onbewuste processen hebben waar ze door moeten en dat hun ego uit zelfbescherming soms aanvalt om zichzelf te beschermen. In de kern zijn we allemaal liefde en niks anders. Dat weet ik diep vanbinnen en dat straal ik uit maar het is niet aan mij om de andere daarbij te helpen, dat is zijn of haar pad.
Dat was de boodschap van de buizerd: je zal in je kracht blijven als je met "lagere" energie in contact komt en je zal er als een raket zigzaggend doorvliegen. Ik behield inderdaad mijn eigen koers en de impact van anderen was onbestaande.
De dag na het evenement verdiepte ik mij zoals gewoonlijk in mijn passies en zag ik voor een derde maal de buizerd. Ditmaal hoog in de lucht, net gedaan met cirkelen en klaar om een duikvlucht te nemen om met duizelingwekkende snelheid naar elders te vliegen. Hij leek plezier te hebben in wat hij deed.
Ik begreep dat het opnieuw een teken was voor mezelf: alles komt nu in een stroomversnelling en het wordt leuk.
Ik ben benieuwd!
