Spirituele Verhalen Voor De Nieuwe Wereld
Deel 2 – Théa’s Reis
Door: Regiena Heringa – 30 September 2022
Théa’s ogen werden vroeger dan gewoonlijk geopend in haar woning aan de rand van het bos, terwijl het langzaam opwarmde tot een andere roze en gele lente lucht. Het was het gevoel van avontuur in haar slaperige geest dat zichzelf naar boven had geduwd om haar wakker te maken. Ze gleed uit haar bed zo als een vlindervleugel tegen een blad, voelde ze de behoefte om het meer weer te bezoeken. Het was weer een gewoonte geworden die ze niet kon niet kon verklaren.
Maar vandaag zou het anders zijn.
Ze liep op haar tenen over het met dauw gevulde pad, maar wilde niet de ontelbare verschillende schepsels verstoren die daar leefden en ging zitten aan de bloemrijke rand van het water. Ze opende haar hart om de glorie van de schepping te loven en liet haar blik vallen op de gouden ondiepte van het meer voor haar. Daar was het, een perfect gevormde parel ter grootte van haar vingernagel, misplaatst, maar zich thuis voelend op deze rustige en heilige plek. Het wachtte om gekozen te worden.
Met innerlijke opwinding doopte Théa haar hand in het gracieuze, koele water en voelde de parel onmiddellijk opwarmen tussen haar vingers. Het avontuur was begonnen.
Terwijl de parel in haar hand zat te drogen in een zon die zonder haast opkwam, begon er een blauw licht vanuit te stralen. Een zeer krachtige blauwe straal bewoog zich omhoog naar de hemel en een tweede straal, zijn tweeling, ging door haar hand naar beneden, naar de aarde. De tinteling in haar hand deed haar beseffen dat een grote kracht die het begrip van de mensheid ver te boven gaat, zich voor haar had geopend.
Théa wist dat ze dit licht gemakkelijk kon bereizen door eenvoudigweg haar ogen te sluiten en haar geest te openen zo breed en zo hoog mogelijk te openen. De vraag was welke straal ze zou kiezen? Omdat ze enigszins vertrouwd was met de sterren aan de nachtelijke hemel, besloot ze om de grotere, de blauwe straal, te onderzoeken die naar de aarde gaat.
En dat is wat ze deed. Binnen enkele ogenblikken voelde ze zich met groot gemak en eenvoudig plezier reizen door de kreunende korst van de aarde en haar hete vloeistoffen om te landen in een prachtig gebied van tropische bloemen en planten die allemaal dronken van het licht van een glorieuze zon met een zachte uitstraling. Zij was verbaasd te ontdekken dat er een volmaakt land onder haar voeten lag.
Mensen van alle rassen, groottes en kleuren kwamen haar met een gulle lach begroeten. Net als vele anderen die dit innerlijke heiligdom eerder hadden bezocht, (Théa was niet de eerste reiziger) had ze het gevoel dat ze werd gehuld in een comfortabele mantel van zegeningen. Ze bleef lange tijd in dit toevluchtsoord van volmaaktheid, wensend om meer te leren en toch wetend dat haar liefde voor leren nooit verzadigd zou worden. Ze ontwikkelde een diepe vriendschap met een zeer groot wezen met een blauwe huid, die ze liefkozend de bijnaam “Rom-Fine” gaf, wat “hoog” betekent in de oude taal. Het was Rom-Fine die haar door de parel had gelokt, zodat haar doel op aarde kon worden geopenbaard. Dit doel fluisterde hij haar toe via beelden op de laatste dag van haar bezoek terwijl ze hem niet kon bereiken.
Na het fluisteren stond Théa weer aan de rand van het meer en was de parel verdwenen. Een lange tijd zat ze met verre, diepe ogen en dacht na over wat Rom-Fine had gezegd: “Onthoud altijd Théa, dat de wezens op aarde één groot doel in hun bestaan hebben, namelijk beseffen dat het ware leven de uitdrukking is van volmaakte vrijheid. Deze perfecte vrijheid kan alleen worden ervaren wanneer je weet dat er in de vele werelden en dimensies slechts één Kracht, één Licht, één Gedachte en één Uiting is en dat de basis van deze Eenheid Liefde is. Zoals de vogel zonder nest, verliest de mens zonder Liefde zijn richting.”
Onbewust knikkend in het begrip van Rom-Fine’s woorden, keek Théa rond het gouden en kalme meer, zich realiserend dat haar leven veel belangrijker was dan ze zich had voorgesteld, en huppelde terug naar haar woning in het bos. De geur van de dennen was zeer welkom. Haar handen gloeiden met de blauwe herinnering aan de parel en ze wist dat ze liefhad en dat ze geliefd was. Het universum was een schatkamer van miljoenen verschillende levensvormen en uitdrukkingen, allemaal samengehouden door de ene perfecte hand van… Schepping.
Regiena
Regiena Heringa
https://www.nextagemission.com
Vrijdag 30 september 2022
© The Nextage Mission (NAM) Alle rechten voorbehouden
Alle muziek, poëzie en geschreven materiaal zijn Copyrights © van NAM
Gehele of gedeeltelijke reproductie van de pagina’s van deze website wordt uitgegeven als vrije wil leermateriaal en is toegestaan.
Vertaling: wakkeremensen.org
