Jeshua – Word je bewust van je eenzaamheid
gechanneld door: Pamela Kribbe – 16 September 2022
Beste vrienden, ik ben Jeshua. Ik groet jullie allen vanuit een oceaan van stilte en liefde. Deze onzichtbare oceaan zorgt ervoor dat alles in jullie wereld met elkaar verbonden is. Een onzichtbaar tapijt, een netwerk van energie, verbindt alles met alles, en ondersteunt alles.
Het bewustzijn dat je zoekt, en waartoe je behoort, is niet gebonden aan tijd en ruimte. Het is ook niet ergens anders, noch voorbij, noch boven de Aarde. Het is veel dichterbij, maar tegelijkertijd ben je er altijd van gescheiden omdat je wordt meegetrokken in de wereld van de zintuigen, de fysieke wereld, de stemmen en geluiden van de mensen en de samenleving om je heen.
En die stemmen die je hoort komen niet alleen via je oren, ze komen ook uit je innerlijke ruimte. Die stemmen hebben die ruimte, jouw bewustzijn, gevuld met inhoud: gedachten en overtuigingen die niet vrij zijn van angst.
Jouw bewustzijn is grotendeels gevuld met input van buitenaf, en die input komt uit het verleden en is gebaseerd op angst. Er zijn allerlei soorten angst: angst om te overleven, angst voor pijn en geweld, en ook angst voor afwijzing, afscheiding en eenzaamheid. Je ziet dus hoe je, te midden van een oceaan van verbinding en liefde, strandt op een klein eiland van angst en gevangen zit in oude overtuigingen, terwijl je je niet bewust bent van de onderliggende eenheid die jou ondersteunt.
Wees je ervan bewust dat je een eiland bent; wees je bewust van jouw eenzaamheid. In ieder mens leeft deze pijn van eenzaamheid, van alleen en verloren zijn.
Laten we nu heel bewust die eenzaamheid oproepen en er niet voor weglopen. Blokkeer het niet, ga er recht op af.
Misschien merk je dan dat er voor jouw innerlijke oog iets of iemand verschijnt die deze eenzaamheid in jou vertegenwoordigt: de figuur van een mens of een dier, of een beeld uit de natuur. Kijk gewoon naar datgene wat jouw eenzaamheid weerspiegelt, dat gevoel van niet verbonden zijn met het geheel, het gevoel dat je je een weg moet banen door het duister. Laat die eenzaamheid groter worden, en ook de angst die daarmee gepaard gaat.
De diepste angst in ieder mens is om uiteindelijk verlaten te worden: de angst om verstoten te worden door het geheel, afgewezen te worden door de vader-moeder van het universum en teruggeworpen te worden op jezelf. Het doet je voelen alsof je zuurstof tekort komt, alsof je naar adem hapt, geestelijk gezien. Jouw levensadem lijkt verloren als je gescheiden bent van deze verbinding met het geheel.
Waarom vraag ik je je bewust te worden van deze eenzaamheid? Omdat het iets is wat je moet doen! Als je je niet bewust bent van jouw eigen diepste pijn, raak je van binnen verdoofd. Je zoekt buiten jezelf naar manieren om die pijn draaglijk te maken, in plaats van te zoeken naar de ware verbinding, die met het hart van het universum; dat waar je deel van uitmaakt, samen met jouw ziel, samen met jouw zielsverwanten.
In plaats van die innerlijke verbinding ga je meestal voor oppervlakkige, uiterlijke afleiding. Om jouw innerlijke leegte te vullen, zoek je succes op het gebied van werk, of probeer je sociaal respect te verwerven, en zo geef je jezelf weg. En of je dat nu doet via relaties, ambities, dromen of verlangens, het echte probleem, het wrange probleem, blijft altijd op de achtergrond: het verlies van verbinding met wat wezenlijk is, met de Bron.
Ik vraag je nu los te laten wat oplossingen lijken te zijn, en in plaats daarvan naar de diepte van jouw eigen eenzaamheid te gaan.
Besef dat wanneer je deze eenzaamheid met jouw volledige aandacht en bewustzijn betreedt, je dan niet langer alleen bent in de duisternis – bewustzijn brengt licht. Als je volledig en oprecht aanwezig bent bij jouw eigen eenzaamheid, word je je bewust van twee uitgestrekte armen die wachten om jou te ontvangen. Het is het leven zelf dat jou verwelkomt en jou terugbrengt naar jouw oorsprong, naar jouw Bron.
Wees je er volledig van bewust, terwijl je deze stap zet, dat je niet alleen jouw eigen persoonlijke verdriet ziet, maar dat je ook oog in oog komt te staan met het gemeenschappelijke lot van de mensheid. Gebrek aan verbinding, afscheiding en eenzaamheid vormen de diepste pijn van alle mensen.
Je kunt die pijn lezen in de gezichten en de ogen van de mensen om je heen, en je hoeft niet eens diep te kijken om het te zien. Hoe mensen ook leven, er is altijd die verlorenheid in hen. Dit is het verdriet van een wereld die vervreemd is geraakt van het meest essentiële dat er is: het gevoel ergens bij te horen, ergens thuis te zijn, op een zinvolle manier verbonden te zijn.
Jij die dit hoort wordt opgeroepen om deze verbondenheid terug te brengen in de wereld, onder de mensen. En dat doe je door rechtstreeks naar de duisternis in jezelf te kijken en die met een open hart te ontvangen.
Door dit te doen, wordt je een poort voor anderen, een doorgang die hen door hun eenzaamheid heen helpt naar hun eigen licht. Stel je nu voor dat engelenvleugels zich om je schouders hebben geslagen. De verbinding met het Ene, de warmte van het leven en de Kosmos, is heel dichtbij; zij is nooit ver weg geweest.
Jullie samenleving heeft zich echter verwijderd van deze oorspronkelijke energie, is afgescheiden geraakt van deze verbinding door beweging in de richting van het tegendeel, en een grote hoeveelheid grijpen naar macht is daarvan het gevolg geweest. Macht leidt altijd tot afscheiding, tot gevoelens van superioriteit waarbij je je in een hogere positie waant dan andere mensen, en dat schept een afscheiding en een innerlijke leegte in jezelf.
Als je je boven een ander verheven voelt, als je op de een of andere manier macht hebt over een ander, verbreek je de band met de ander. Je bent in conflict, in competitie, wat dan een streven wordt om te domineren en te voorkomen dat je gedomineerd wordt. In alle gevallen leidt dit tot een leegte die uiteindelijk ondraaglijk wordt.
Ook proberen machthebbers nog meer macht te verwerven. En dat kan heel lang, maar uiteindelijk kan niemand leven zonder oprechte liefde en verbondenheid. De wereld is nog steeds in de greep en dorst naar macht, wat enorm veel leed, pijn en verdriet veroorzaakt. Helaas is de weg terug niet gemakkelijk te vinden. Immers, als een samenleving al heel lang in de greep is van macht en onmacht, is een waar begrip van wat liefde is, wat verbinding werkelijk betekent, zo goed als verdwenen: liefde zonder manipulatie, verbinding zonder afhankelijkheid en conflict.
Wat deze wereld, en iedereen in deze wereld, het meest nodig heeft, is de energie van pure liefde.
Maar deze liefde is voor jullie moeilijk te accepteren, omdat jullie in de loop der tijd de weg kwijt zijn geraakt door jullie manier van denken, willen en handelen, die de verkeerde kant op is gegaan. Daarom vraag ik je mededogen te hebben met jezelf en jouw eigen pijn, en te begrijpen dat het niet alleen jouw persoonlijke pijn is waarmee je te maken hebt, maar ook een collectieve pijn: de pijn van de mensheid.
Als je dit beseft, begrijp je beter wat er op het spel staat: dat wat je doet belangrijk is voor het geheel.
Durf jij met het licht van jouw bewustzijn naar jouw innerlijke duisternis te kijken? Als je dat doet, doorbreek je het patroon van het collectieve bewustzijn. Je gaat dan terug naar wat ooit oorspronkelijk was en van nature verbonden met en gedragen door het geheel. Door jouw eigen weg te gaan, creëer je niet alleen jouw eigen pad, maar creëer je een energetische opening voor het bewustzijn van andere mensen en wordt je een pionier voor hen.
Neem jezelf serieus, je bent een drager van licht en bewustzijn.
Voel engelenarmen om je heen; voel de energie van Thuis, van de Bron.
Als je je daar volledig van bewust bent, kun je de wereld om je heen gemakkelijker begrijpen en de dingen in perspectief zien. Je ziet de wereld om je heen voor wat hij is, en tegelijkertijd leef je vanuit je ziel en je hart.
Je gaat niet langer mee met de energieën van macht en afhankelijkheid, en je laat de strijd met het verleden los. Je zult dan vrij zijn, en jouw vrijheid dient de mensheid.
Hartelijk dank voor jullie aandacht.
Jeshua
Kanaal: Pamela Kribbe
