Mogen we straks nog naar de sterren kijken?
25 Maart 2020 / Door Lilian Ferru
Wij zijn de sterren
Lieve mensen,
Wat was het een prachtige dag vandaag, met een stralende zon in een volstrekt blauwe lucht. Er is nauwelijks een vliegtuig te zien. Is dat de reden waarom ik nu een hemel vol met oneindig heldere sterren zie?
Mag ik mijn gedachten met je delen? Ik kijk, net als jij, met verbazing om me heen. Wat we vooral horen zijn doemscenario’s, en maatregelen die aangescherpt worden. Daar bovenop, de dreiging van boetes, als we niet braaf doen wat ons wordt gedicteerd. Alsof we allemaal in de kleuterklas zitten. Zondag kreeg iedereen op hetzelfde tijdstip, ongevraagd een waarschuwing op zijn telefoon. Het hele land schrok op. Dit is pure psychologische indoctrinatie. Hoe houd ik het volk onder de duim? Bange mensen zijn gemakkelijk te manipuleren. Dat dit prima lukt, is goed te zien als je naar de winkel gaat. Opeens zie ik overal controle en handhaving. Geloof maar, dat deze situatie ongekende mogelijkheden biedt voor de machthebbers en de wereldleiders.
Gisteren was ik met vrienden picknicken in een wei. We genoten van de natuur en bespraken de situatie. We zochten vooral naar het positieve nieuws. Zoveel mensen genieten van de vrije tijd, de lente. Nu we niet meer worden gedomineerd door de klok, hervinden we ons natuurlijk ritme. Kinderen kunnen buiten spelen, in plaats van dat ze uren stil moeten zitten in de schoolbanken. We waarderen het leven zoveel meer. Het begrip vrijheid krijgt een andere betekenis. Er ontstaan allerlei prachtige initiatieven van naastenliefde. Er is meer creativiteit, solidariteit, verbondenheid. We gaan intelligenter denken, en naar oplossingen zoeken. Mensen worden geconfronteerd met zichzelf. Alles breekt open. Laat maar zien hoeveel je van elkaar houdt, als je de hele dag op elkaars lip zit. De overgave en het vertrouwen wordt aangesproken.
Gelukkig kiest onze regering er niet voor om ons land op slot te zetten. Dat zou ook niet lang werken, zo schat ik in. Daar is de Nederlander toch net iets te eigenzinnig voor.
Ook mooi is, dat er enorm veel waardering is voor de zorgverleners. Als er iets is afgeknepen dan is het wel de gezondheidszorg. Juist zij mogen zich nu kapot rennen. Nog niet eens omdat er zoveel zieken zijn, maar vooral om iedereen af te bellen. Kom niet naar de praktijk, blijf weg uit het ziekenhuis! Misschien was die afspraak wel helemaal niet eens zo nodig. Zijn er meer sterfgevallen, omdat er minder onderzoeken zijn, en scans worden gemaakt? Geen idee. Nog niet zo lang geleden moesten ook de boeren er aan geloven, met allerlei nieuwe regelgeving. Nu dringt het besef tot ons door dat het juist de boeren zijn, die ons van voedsel voorzien. In plaats van bananen uit Afrika te importeren, kunnen we beter appels eten van ons eigen land. Dat scheelt ook weer in transport. Back to basic. Zonder dat we het meteen in de gaten hebben, creëren we al een compleet nieuwe wereld. Geld zal een andere waarde krijgen. In Amerika worden schulden gewoon kwijt gescholden. Ik begin zelfs Trump sympathiek te vinden. Waar hij eerst de gek was, is hij misschien nu wel de meest normale omdat hij relativeert, en niet met de hysterie meedoet.
Er is nog zoveel meer wat we met onze vrienden tussen de madeliefjes bespreken. Hoe zit het eigenlijk met de oorlogen? Is dat nu minder? Wie heeft tegenwoordig nog zin om iemand een bom op z’n kop te gooien? En de inbraken? Als iedereen thuis is, zal ook hier een daling te zien zijn. Hoe zit het met de criminaliteit in het algemeen? Waar zijn de cijfers? Waarom hoor ik hier niets over op het nieuws. Zijn er net, voor heel veel geld, heel veel nieuwe verkeersborden geplaatst, en geen mens praat nog over het stikstofprobleem. En er stijgen nauwelijks nog vliegtuigen op. Is dat waarom ik de sterren weer kan zien? En zo kan iedereen nog wel duizend andere positieve dingen bedenken.
Deze periode, waar we noodgedwongen de ruimte krijgen, is ook meteen de tijd om opnieuw keuzes te maken. De natuur verbetert razendsnel. Wat we in al die jaren niet voor elkaar hebben gekregen, gebeurt nu in een aantal weken. Er ontstaat een nieuw bewustzijn, er is sprake van een ontwaken. Niet iedereen laat zich verblinden door het journaal. Zijn we beland in een politiestaat? We mogen niet eens meer op een bankje zitten, niet meer naar het strand, naar parken, niet meer samen komen, niet meer knuffelen, geen feestjes, maximaal drie mensen op bezoek. De arme oude mensen mogen hun kamer in het zorgtehuis niet uit. Als we werkelijk zo begaan zijn met onze bejaarden, dan laten we ze niet doodgaan van eenzaamheid en een gebroken hart. Aanraking is zo fundamenteel. Ik heb er zelfs het boekje: ‘Aanraking’ over geschreven, in romanvorm.
Zijn we niet allemaal een beetje doorgeslagen? Zou het kunnen dat het virus een dekmantel is, voor hele andere plannen die al lang klaar liggen? Jensen vertelt hierover en mag zich verheugen op grote belangstelling. De nieuwe driedelige documentaire van Janet Ossebaard gaat viral. En er zijn nog wel meer tegengeluiden. Het is oud nieuws dat nu weer actueel is. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken, wat hij of zij gelooft. Maar zonder ons, als een draagvlak, kan dit alles niet bestaan.
Wat kunnen we doen? Die vraag stellen we ons, terwijl we op het leven toasten. Het enige antwoord op dit alles is zo eenvoudig, dat je het amper kunt geloven. Kijk met liefde om je heen, dat maakt alle verschil. Voel je veilig in jezelf. Visualiseer een cirkel van licht om je heen, en maak gebruik van de macht van jouw wil. De macht om te beslissen kan niemand je afnemen. Jij bent en blijft soeverein, autonoom, vrij. Ik kan dit niet vaak genoeg herhalen. Samen staan we in het licht. Ons enige doel, en dat geldt voor iedereen, is het bewustzijn op te roepen dat we opgenomen zijn in de vrede van de Bron. Ik vertrouw op de kracht van de Bron, die ook in mij is. Iets anders blijft er niet over. We halen de hemel naar beneden, wetend dat elk zuchtje bezorgdheid een aanval is op je eigen onkwetsbaarheid. Dat weiger ik pertinent, net zoals dat ik me niet gevangen laat nemen in een massahypnose. Dat is nog niet zo gemakkelijk gedaan, als gezegd. Het vraagt heel je inzet om in het oog van de orkaan te blijven. Om in die stilte te rusten.
Laten we even fantaseren. Wat als een autoriteit morgenvroeg op de tv verschijnt, en zegt dat er niets aan de hand is. ‘Mensen het is voorbij.’ Gewoon omdat iemand dit zegt, en jij het gelooft, verandert onmiddellijk je gemoedsstemming. Waar eerst angst was, is nu vreugde. Zo werkt het met geloof. En wat als je de bevoogding eens niet buiten jezelf legt? Alleen jij bent verantwoordelijk voor hoe jij je voelt.
Maar terug naar ons kleine groepje. Gezellig in de wei, met een prachtig uitzicht op de grashalmen die wuiven in de wind. Het nieuwe leven staat op het punt van uitbarsten. Alles ontluikt, ontspringt, in een nieuwe cyclus van bestaan. Er cirkelt een kleine roofvogel boven ons hoofd, op zoek naar een muis. Paul wijst er naar, wij kijken. Plots wordt onze vrede verstoord en verschijnen er twee personen van de handhaving in ons zichtveld. ‘Jullie moeten anderhalve meter afstand nemen,’ zegt de man. Wow, wat is dit? Dan ontstaat er een gesprek. ‘Slaap jij vannacht naast je vrouw?,’ vraagt een vriendin. ‘Ja’, zegt de dienaar. En dat terwijl deze twee collega’s niet eens de voorgeschreven ruimte in acht nemen. ‘Dan klopt het verhaal toch al niet meer…’
Och, laten we uit het verhaal blijven. Laten we neutraal blijven. Laten we ons onderscheidingsvermogen aanscherpen. Laten we wonderen verrichten, door iedereen die we ontmoeten, hoe bang ook, te zegenen. ‘Mijn heiligheid zegent de wereld, want ik zegen mijzelf. Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen.’ Wat rest mij anders dan dit te denken? Met elke vijf minuten dat we in liefde blijven, is de wereld dichterbij het ontwaken. Met elke zegening wordt de aarde verlicht. De wetten van het ego, van angst, kunnen ons alleen beperken als we het toestaan. Ik kan me nu bevrijden, omdat ik in werkelijkheid al vrij ben. De gelukkige afloop staat al vast.
De wetten van de Bron, zijn de wetten van liefde en uitbreiding. Er mag dan wel het ‘advies’ zijn om afstand te houden, maar niemand kan ons verhinderen om ons in de geest te verbinden. De healing van Paul, waar honderden mensen zich op hebben afgestemd, had een enorme krachtige impact. Velen hebben de golf van liefde gevoeld, en zich laten optillen naar dimensies die ons normale voorstellingsvermogen te boven gaan. Velen schreven over tintelingen in de handen, een druk op hun hoofd, een bepaalde moeheid na afloop, hoe de tijd verdween, maar ook hoe men zag dat de wereld in het licht staat. Sommigen hebben de galactische vrienden daadwerkelijk gezien, en waren zich ook helder bewust van Paul. Wat me toch een beetje verbaasde, was dat zoveel mensen ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt, en ook dat velen deze healing van Paul veruit als de krachtigste ooit hebben ervaren.
We hebben de twee handhavers natuurlijk vriendelijk te woord gestaan. Het is altijd fijn om nieuwe mensen te leren kennen. Corona biedt de keuze om afstand te houden, of je te verbinden. Dan maakt het niet uit waar iemand zich bevindt. We kunnen altijd voor het wonder kiezen, in plaats van het probleem. Laten we schitteren als de zon, en ben je bewust dat wat je denkt, alles en iedereen beïnvloedt. Dat is ook waarom de healing zo’n impact heeft. Elk beetje dat jij aan liefde geeft, komt miljoen keren vermenigvuldigd bij je terug. Laten we ons aan de zijde van de waarheid scharen. Laten we niet aarzelen om ons standpunt in te nemen. Er is maar één waarheid: ‘Ik ben één met de Bron en niets anders!’ Nu is er geen twijfel, nu is er alleen maar zekerheid. Mogen we straks nog naar de sterren kijken? Ja, natuurlijk, want dit is iets dat niemand ons kan afpakken.
Laten we onze oneindigheid weer herinneren. En ondertussen is hier het huis versierd, dansen de ballonen in de tuin op de wind., en hangen slingers in elke hoek van de kamer. Als er morgen iemand gelukkig op staat, dan is het wel Paul. Laten we zijn voorbeeld volgen. Elke dag kan een feest zijn.
Leef elke dag alsof je jarig bent. Wij zijn de stralende sterren.
Veel liefs, Lilian
Ps Ik had me voorgenomen om alle mails, met reacties op de healing van Paul (op afstand), te beantwoorden. Maar na twee dagen, ben ik nog niet eens op de helft. Het waren er zoveel…zó mooi, zó indrukwekkend, maar teveel om iedereen persoonlijk te bedanken. Dit had ik niet verwacht. Ik heb een deel aan Paul voorgelezen. Hij was geraakt door deze enorme golf van liefde, en ook dat hij zovelen heeft kunnen bereiken. Dank voor alle hartverwarmende reacties.
Zie ook het filmpje, opgenomen onlangs tijdens de healing van Paul in Heerlen.
De eeuwige Jij.
https://www.degoednieuwskrant.nl/
https://jijbenteenwonder.nl/
Wat was het een prachtige dag vandaag, met een stralende zon in een volstrekt blauwe lucht. Er is nauwelijks een vliegtuig te zien. Is dat de reden waarom ik nu een hemel vol met oneindig heldere sterren zie?
Mag ik mijn gedachten met je delen? Ik kijk, net als jij, met verbazing om me heen. Wat we vooral horen zijn doemscenario’s, en maatregelen die aangescherpt worden. Daar bovenop, de dreiging van boetes, als we niet braaf doen wat ons wordt gedicteerd. Alsof we allemaal in de kleuterklas zitten. Zondag kreeg iedereen op hetzelfde tijdstip, ongevraagd een waarschuwing op zijn telefoon. Het hele land schrok op. Dit is pure psychologische indoctrinatie. Hoe houd ik het volk onder de duim? Bange mensen zijn gemakkelijk te manipuleren. Dat dit prima lukt, is goed te zien als je naar de winkel gaat. Opeens zie ik overal controle en handhaving. Geloof maar, dat deze situatie ongekende mogelijkheden biedt voor de machthebbers en de wereldleiders.
Gisteren was ik met vrienden picknicken in een wei. We genoten van de natuur en bespraken de situatie. We zochten vooral naar het positieve nieuws. Zoveel mensen genieten van de vrije tijd, de lente. Nu we niet meer worden gedomineerd door de klok, hervinden we ons natuurlijk ritme. Kinderen kunnen buiten spelen, in plaats van dat ze uren stil moeten zitten in de schoolbanken. We waarderen het leven zoveel meer. Het begrip vrijheid krijgt een andere betekenis. Er ontstaan allerlei prachtige initiatieven van naastenliefde. Er is meer creativiteit, solidariteit, verbondenheid. We gaan intelligenter denken, en naar oplossingen zoeken. Mensen worden geconfronteerd met zichzelf. Alles breekt open. Laat maar zien hoeveel je van elkaar houdt, als je de hele dag op elkaars lip zit. De overgave en het vertrouwen wordt aangesproken.
Gelukkig kiest onze regering er niet voor om ons land op slot te zetten. Dat zou ook niet lang werken, zo schat ik in. Daar is de Nederlander toch net iets te eigenzinnig voor.
Ook mooi is, dat er enorm veel waardering is voor de zorgverleners. Als er iets is afgeknepen dan is het wel de gezondheidszorg. Juist zij mogen zich nu kapot rennen. Nog niet eens omdat er zoveel zieken zijn, maar vooral om iedereen af te bellen. Kom niet naar de praktijk, blijf weg uit het ziekenhuis! Misschien was die afspraak wel helemaal niet eens zo nodig. Zijn er meer sterfgevallen, omdat er minder onderzoeken zijn, en scans worden gemaakt? Geen idee. Nog niet zo lang geleden moesten ook de boeren er aan geloven, met allerlei nieuwe regelgeving. Nu dringt het besef tot ons door dat het juist de boeren zijn, die ons van voedsel voorzien. In plaats van bananen uit Afrika te importeren, kunnen we beter appels eten van ons eigen land. Dat scheelt ook weer in transport. Back to basic. Zonder dat we het meteen in de gaten hebben, creëren we al een compleet nieuwe wereld. Geld zal een andere waarde krijgen. In Amerika worden schulden gewoon kwijt gescholden. Ik begin zelfs Trump sympathiek te vinden. Waar hij eerst de gek was, is hij misschien nu wel de meest normale omdat hij relativeert, en niet met de hysterie meedoet.
Er is nog zoveel meer wat we met onze vrienden tussen de madeliefjes bespreken. Hoe zit het eigenlijk met de oorlogen? Is dat nu minder? Wie heeft tegenwoordig nog zin om iemand een bom op z’n kop te gooien? En de inbraken? Als iedereen thuis is, zal ook hier een daling te zien zijn. Hoe zit het met de criminaliteit in het algemeen? Waar zijn de cijfers? Waarom hoor ik hier niets over op het nieuws. Zijn er net, voor heel veel geld, heel veel nieuwe verkeersborden geplaatst, en geen mens praat nog over het stikstofprobleem. En er stijgen nauwelijks nog vliegtuigen op. Is dat waarom ik de sterren weer kan zien? En zo kan iedereen nog wel duizend andere positieve dingen bedenken.
Deze periode, waar we noodgedwongen de ruimte krijgen, is ook meteen de tijd om opnieuw keuzes te maken. De natuur verbetert razendsnel. Wat we in al die jaren niet voor elkaar hebben gekregen, gebeurt nu in een aantal weken. Er ontstaat een nieuw bewustzijn, er is sprake van een ontwaken. Niet iedereen laat zich verblinden door het journaal. Zijn we beland in een politiestaat? We mogen niet eens meer op een bankje zitten, niet meer naar het strand, naar parken, niet meer samen komen, niet meer knuffelen, geen feestjes, maximaal drie mensen op bezoek. De arme oude mensen mogen hun kamer in het zorgtehuis niet uit. Als we werkelijk zo begaan zijn met onze bejaarden, dan laten we ze niet doodgaan van eenzaamheid en een gebroken hart. Aanraking is zo fundamenteel. Ik heb er zelfs het boekje: ‘Aanraking’ over geschreven, in romanvorm.
Zijn we niet allemaal een beetje doorgeslagen? Zou het kunnen dat het virus een dekmantel is, voor hele andere plannen die al lang klaar liggen? Jensen vertelt hierover en mag zich verheugen op grote belangstelling. De nieuwe driedelige documentaire van Janet Ossebaard gaat viral. En er zijn nog wel meer tegengeluiden. Het is oud nieuws dat nu weer actueel is. Iedereen moet voor zichzelf uitmaken, wat hij of zij gelooft. Maar zonder ons, als een draagvlak, kan dit alles niet bestaan.
Wat kunnen we doen? Die vraag stellen we ons, terwijl we op het leven toasten. Het enige antwoord op dit alles is zo eenvoudig, dat je het amper kunt geloven. Kijk met liefde om je heen, dat maakt alle verschil. Voel je veilig in jezelf. Visualiseer een cirkel van licht om je heen, en maak gebruik van de macht van jouw wil. De macht om te beslissen kan niemand je afnemen. Jij bent en blijft soeverein, autonoom, vrij. Ik kan dit niet vaak genoeg herhalen. Samen staan we in het licht. Ons enige doel, en dat geldt voor iedereen, is het bewustzijn op te roepen dat we opgenomen zijn in de vrede van de Bron. Ik vertrouw op de kracht van de Bron, die ook in mij is. Iets anders blijft er niet over. We halen de hemel naar beneden, wetend dat elk zuchtje bezorgdheid een aanval is op je eigen onkwetsbaarheid. Dat weiger ik pertinent, net zoals dat ik me niet gevangen laat nemen in een massahypnose. Dat is nog niet zo gemakkelijk gedaan, als gezegd. Het vraagt heel je inzet om in het oog van de orkaan te blijven. Om in die stilte te rusten.
Laten we even fantaseren. Wat als een autoriteit morgenvroeg op de tv verschijnt, en zegt dat er niets aan de hand is. ‘Mensen het is voorbij.’ Gewoon omdat iemand dit zegt, en jij het gelooft, verandert onmiddellijk je gemoedsstemming. Waar eerst angst was, is nu vreugde. Zo werkt het met geloof. En wat als je de bevoogding eens niet buiten jezelf legt? Alleen jij bent verantwoordelijk voor hoe jij je voelt.
Maar terug naar ons kleine groepje. Gezellig in de wei, met een prachtig uitzicht op de grashalmen die wuiven in de wind. Het nieuwe leven staat op het punt van uitbarsten. Alles ontluikt, ontspringt, in een nieuwe cyclus van bestaan. Er cirkelt een kleine roofvogel boven ons hoofd, op zoek naar een muis. Paul wijst er naar, wij kijken. Plots wordt onze vrede verstoord en verschijnen er twee personen van de handhaving in ons zichtveld. ‘Jullie moeten anderhalve meter afstand nemen,’ zegt de man. Wow, wat is dit? Dan ontstaat er een gesprek. ‘Slaap jij vannacht naast je vrouw?,’ vraagt een vriendin. ‘Ja’, zegt de dienaar. En dat terwijl deze twee collega’s niet eens de voorgeschreven ruimte in acht nemen. ‘Dan klopt het verhaal toch al niet meer…’
Och, laten we uit het verhaal blijven. Laten we neutraal blijven. Laten we ons onderscheidingsvermogen aanscherpen. Laten we wonderen verrichten, door iedereen die we ontmoeten, hoe bang ook, te zegenen. ‘Mijn heiligheid zegent de wereld, want ik zegen mijzelf. Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen.’ Wat rest mij anders dan dit te denken? Met elke vijf minuten dat we in liefde blijven, is de wereld dichterbij het ontwaken. Met elke zegening wordt de aarde verlicht. De wetten van het ego, van angst, kunnen ons alleen beperken als we het toestaan. Ik kan me nu bevrijden, omdat ik in werkelijkheid al vrij ben. De gelukkige afloop staat al vast.
De wetten van de Bron, zijn de wetten van liefde en uitbreiding. Er mag dan wel het ‘advies’ zijn om afstand te houden, maar niemand kan ons verhinderen om ons in de geest te verbinden. De healing van Paul, waar honderden mensen zich op hebben afgestemd, had een enorme krachtige impact. Velen hebben de golf van liefde gevoeld, en zich laten optillen naar dimensies die ons normale voorstellingsvermogen te boven gaan. Velen schreven over tintelingen in de handen, een druk op hun hoofd, een bepaalde moeheid na afloop, hoe de tijd verdween, maar ook hoe men zag dat de wereld in het licht staat. Sommigen hebben de galactische vrienden daadwerkelijk gezien, en waren zich ook helder bewust van Paul. Wat me toch een beetje verbaasde, was dat zoveel mensen ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt, en ook dat velen deze healing van Paul veruit als de krachtigste ooit hebben ervaren.
We hebben de twee handhavers natuurlijk vriendelijk te woord gestaan. Het is altijd fijn om nieuwe mensen te leren kennen. Corona biedt de keuze om afstand te houden, of je te verbinden. Dan maakt het niet uit waar iemand zich bevindt. We kunnen altijd voor het wonder kiezen, in plaats van het probleem. Laten we schitteren als de zon, en ben je bewust dat wat je denkt, alles en iedereen beïnvloedt. Dat is ook waarom de healing zo’n impact heeft. Elk beetje dat jij aan liefde geeft, komt miljoen keren vermenigvuldigd bij je terug. Laten we ons aan de zijde van de waarheid scharen. Laten we niet aarzelen om ons standpunt in te nemen. Er is maar één waarheid: ‘Ik ben één met de Bron en niets anders!’ Nu is er geen twijfel, nu is er alleen maar zekerheid. Mogen we straks nog naar de sterren kijken? Ja, natuurlijk, want dit is iets dat niemand ons kan afpakken.
Laten we onze oneindigheid weer herinneren. En ondertussen is hier het huis versierd, dansen de ballonen in de tuin op de wind., en hangen slingers in elke hoek van de kamer. Als er morgen iemand gelukkig op staat, dan is het wel Paul. Laten we zijn voorbeeld volgen. Elke dag kan een feest zijn.
Leef elke dag alsof je jarig bent. Wij zijn de stralende sterren.
Veel liefs, Lilian
Ps Ik had me voorgenomen om alle mails, met reacties op de healing van Paul (op afstand), te beantwoorden. Maar na twee dagen, ben ik nog niet eens op de helft. Het waren er zoveel…zó mooi, zó indrukwekkend, maar teveel om iedereen persoonlijk te bedanken. Dit had ik niet verwacht. Ik heb een deel aan Paul voorgelezen. Hij was geraakt door deze enorme golf van liefde, en ook dat hij zovelen heeft kunnen bereiken. Dank voor alle hartverwarmende reacties.
Zie ook het filmpje, opgenomen onlangs tijdens de healing van Paul in Heerlen.
De eeuwige Jij.
De boodschap van Paul...
https://www.degoednieuwskrant.nl/
https://jijbenteenwonder.nl/
