Deze ochtend stapte een man met baard het bos binnen.
De eerste grote boom die hij tegenkwam omhelsde hij en sprak: hoe gaat het ouwe reus?
En hij gaf een kus aan de boom.
Hij wandelde voort en zag een kraai vliegen met eten in zijn bek.
Meteen daarna nog eentje.
Smakelijk broeders! zei de man.
Wat verder zette hij zich op zijn vaste plek: een bankje in het bos.
Bij elke voorbijganger knikte hij vriendelijk en zei: goeiedag!
Elke voorbijganger lachte en zei 'goeiedag! terug.
Zo dacht de man, dat is de eerste keer ooit dat de mensen zo vriendelijk zijn en iets terugzeggen.
Dat is leuk nieuws.
Hij deed zijn jas uit en genoot van het zonnetje, dat warmte en plezier gaf.
Hij zag het eerste roodborstje van dit jaar en dat kwetterde een vrolijk lied.
Roodborstje is een teken van liefde dacht de man.
Zing maar verder mooi voort lieve vriend, zei de man.
Ik hoop dat de buizerd komt dacht de man want die heb ik al sinds de herfst niet meer gezien.
Even later hoorde hij de roep van de buizerd.
Een hoge schrille toon.
Dat kon je ook merken aan de andere vogels want de duiven en kraaien vlogen weg en zochten dekking.
Dag lieve vriend, hoe was de winter? zei de man, maar hij zag de buizerd niet.
Hij luisterde verder naar de stilte in het bos en nam vogelgeluiden op.
De laatste die hij opnam was de specht.
De specht was met zijn snavel gaten aan het boren in een tak en dat kan je door heel het bos horen.
Keep going brother! sprak de man.
Hij groette ondertussen nog een paar joggers, enkele wandelaars met hun hond, een Aziatische man en op de terugweg uit het bos een joodse familie.
Het lijkt wel op 'it's a small world' dacht de man.
Iedereen was vriendelijk, rustig en had een glimlach.
Mooi.
Bij het verlaten van het bos zag hij nog wat kraaien zitten.
Tot volgende keer broeders! sprak hij en hij verliet het bos en nam een deelfiets naar huis.
Thuisgekomen zag hij een kennis en ze wenste de man een fijne dag. Hij deed hetzelfde, en ze vroegen om elkaars familie de groeten te doen.
Hij ging naar binnen en sneed in de keuken het vers brood aan dat hij deze ochtend had gebakken.
Zijn moeder was bezig om aardappelen te koken om verse kroketten te maken.
Op het vuur stond verse wortelsoep te koken.
De man smeerde een boterham met choco en terwijl hij ervan beet dacht hij: ooh, zalig!
Het enige dat hem parten speelde was wat hij vandaag in zijn blog ging schrijven.
Daar had hij geen flauw benul van.
Misschien komt het antwoord vanzelf? zei een stemmetje.
De man met de baard wenst iedereen een zonnige, aangename, rustige en liefdevolle dag.
Bron: www.atian.be gepubliceerd op 24 maart 2020 om 13:30 uur
