Veel mensen voelen zich rusteloos, kwetsbaar, geëmotioneerd en boos. Meer dan ooit vraagt men zich af wat Waarheid is. En dat is begrijpelijk, want er wordt een ongekend groot krachtenspel uitgespeeld waar we allemaal - meer of minder - bij betrokken zijn. Dat raakt oude en diep weggestopte lagen in ons aan.
Zijn wij hier nog wel veilig? Ontspringen wij de dans der vernietiging? Hoe lang kunnen wij nog onze eigen wijsheid blijven leven en delen, ook al confirmeren we ons niet aan wat er van ons als bijna volledig gechipte, gehoorzame burgers verwacht wordt?
❥ Wat er in de wereld gaande is raakt intense angsten aan bij mensen die geen hoger perspectief kunnen zien. Doordat de collectieve angstvelden intenser zijn gaan vibreren worden wij ook met onze eigen angsten geconfronteerd.
Ieder mens heeft voor iedere incarnatie een rugzak met zielenwensen meegenomen naar de aarde. Hoewel ons ego die angsten zo lang mogelijk in de rugzak zal terugduwen, wil onze ziel de inhoud van onze rugzak op z’n minst onderzocht hebben tijdens deze incarnatie. Nou…
Mensen die de innerlijke Weg volgen zijn inmiddels véél verder gekomen dan alleen hun rugzak te onderzoeken. Velen van ons zijn hun rugzak nu in een rap tempo aan het legen! We hebben veel meer kunnen helen en transformeren dan we, tijdens onze afdaling in ons huidige lichaam, voor mogelijk hadden gehouden. Hoe bijzonder en moedig is dat!
Het is niet de eerste keer dat we in roerige tijden in de derde dimensie geïncarneerd zijn.
We zijn er zeer bedreven in geworden om onszelf, vanuit ons ego, staande te houden tijdens essentiële tijdsperiodes in de dualiteit. Gaia, Moeder Aarde als fysiek wezen, heeft haar grote ‘lichaam’ voor het allerhoogste goed van de mensheid beschikbaar gesteld. Zij heeft ons keer op keer kansen geboden om, te midden van de dualiteit, het Goddelijke op aarde te behouden en het Goddelijke ook zelf (opnieuw) te gaan belichamen.
Maar: Waar vinden we het Goddelijke nog op aarde, nu er zóveel tevoorschijn komt dat goddeloos lijkt? Uiteraard draagt ieder mens een goddelijke vonk in zich. Maar kom daar maar eens bij, met al die lagen die het ego er overheen heeft moeten bouwen … En toch is het Goddelijke overal aanwezig! Het toont zich in alles wat nog overeenkomt met de oorspronkelijke harmonie, binnen de heilige geometrie van de schepping. De heilige geometrie herstelt en bekrachtigt de verbinding met onze hogere krachtbronnen, die niets anders willen dan scheppen vanuit liefde!
We hebben het talloze keren aan den lijve ondervonden dat we ons fysieke leven opgaven om ons innerlijke, hogere weten trouw te blijven. Velen van ons zijn hoeders geweest van krachtplekken waar heilige geometrie onvernietigbaar is gebleken. Maar waar de meer oppervlakkige energieën wel verstoord konden worden.
Velen van ons hebben in vorige levens de standvastigheid ontwikkeld om de waarheid, zoals we die vaak ondergronds of in het geheim moesten delen, niet te verloochenen; zelfs als die keuze de dood tot gevolg had. Dan nog wisten we: als we ons zielenplan voltooid hadden gingen we ‘gewoon’ uit ons fysieke lichaam. We zagen het als een tijdelijke voertuig waarmee we in de aardse dualiteit licht en bewustzijn konden brengen. We dienden het hogere plan zo goed mogelijk, leerden een heleboel bij, en vervolgens gingen we weer terug…
Een bijzondere groep Lichtdragers, waarin velen van ons ook incarnaties hebben gehad om de verbinding met de goddelijke Bron op aarde te ervaren en te behouden, waren de Katharen. Zij richtten zich volledig op de geestkracht van de mens. Hun geloof in, en trouw aan hun eigen mystieke en gnostische leringen - die overeen kwamen met wat Yeshua en Maria Magdalena ons voorgeleefd en nagelaten hebben - was ongekend groot. Met name de allerhoogste ingewijden van de Katharen, de Parfaits (de ‘volmaakten’), waren op de hoogte van ieders goddelijke blauwdruk en van een goddelijke afstammingslijn. Sommigen van hen waren rechtstreekse nazaten van de Heilige Familie. De meesten hielden dat echter geheim, dan was de garantie het grootst dat ze hun zielentaken zo lang mogelijk ongehinderd konden voortzetten. Want als anderen er lucht van kregen dat zij ‘nazaten van’ waren, was de kans groot dat iemand zich liet omkopen en verraad pleegde, om in de gunst van de machthebbers te komen.
Reken maar dat de Parfaits zich ervan bewust waren dat wat zij deden met groot gevaar voor hun eigen fysieke leven was. Maar na zoveel jaren van scholing en inwijdingen was hun bewustzijn boven de aardse dualiteit en het geloof in sterfelijkheid uitgestegen. Met hart en ziel zetten ze zich in om onvoorwaardelijke liefde, hogere wijsheid, bewustzijnsgroei en die vonk van hoop in de harten van hun medemensen levend te houden. Tot de laatste snik hebben zij voor, tijdens en zelfs na de Inquisitie (ondergronds) alles gegeven om anderen in verbinding te brengen met die goddelijke vonk in zichzelf.
Toen de jacht op de Katharen begon hadden veel Katharen onderdak gevonden in de door Tempeliers beschermde dorpen, en in de burchten en kastelen die zo dicht mogelijk bij de hemel gebouwd waren. Ver weg van alle dualiteit en van de mensen die het niet begrepen wat ze deden was daar hun veiligheid nog enigszins gewaarborgd. Veel Tempeliers waren zelf ook Katharen. Beiden stamden vaak af van adellijke families die in betere leefomstandigheden leefden, Zij kenden meer hygiëne en waren dus gezonder en krachtiger. Ze hadden ook de middelen om zichzelf en hun nazaten goede educatie te bieden. Velen kozen de weg van het Licht, maar anderen verkozen om hun lessen in het duister te leren.
En zo hebben velen van ons levens gehad als Kathaar en Tempelier. We zijn geneigd om heel erg te focussen op de slechte afloop van die levens. Wat ook wel weer begrijpelijk is, want daar zit veel traumatische lading op die de toegang naar onze hogere zelfdelen geblokkeerd heeft. Maar denk eens aan de standvastigheid, de moed, de heling die we overal brachten, het rotsvaste geloof in de aanwezigheid van het Goddelijke in ieder mens, de onvoorwaardelijke liefde die we ‘beoefend’ hebben, het Broeder – en Zusterschap dat zo krachtig was, de trouw aan onze innerlijke wijsheid die multidimensionaal is en ver voorbij Atlantis gaat; we hebben er zó veel hogere kwaliteiten ontwikkeld!
Als we dit alles doortrekken naar ons huidige leven; wat herken jij? Wat raakt jou in dit verhaal? Besef je hoe je, niet alleen sinds de ondergang van Atlantis maar tijdens vele incarnaties daarna, voor soortgelijke vuren (ja, destijds letterlijk!) hebt gestaan? Welke innerlijke waarheid wil jij trouw blijven? Wat is voor jou nu het allerbelangrijkste dat je voor jezelf en voor anderen wenst, wat jouw leven zo'n betekenisvolle glans kan geven dat jij, als je ooit aan het einde van deze incarnatie komt, volkomen dankbaar en vredig naar de overkant kunt gaan?
Dan: Leef het! Wees het! Laat je niet afleiden door alles wat zich nog in de dualiteit bevindt. Zie dat ook dat leerervaringen brengt die er nou eenmaal nog bij horen. Besef dat het jouw onderscheidingsvermogen kan aanscherpen, maar vereenzelvig je niet langer met die lagere frequentievelden. Laat ze jouw licht en jouw levensvreugde niet wegzuigen. Richt je aandacht op dat wat Goddelijk is, voed jezelf daarmee, laaf je aan schoonheid, harmonie en liefde en wees dankbaar voor het aardse leven met alle groeikansen die jou nu gegeven zijn ...
Mieke Vulink
www.miekevulink.nl
