El Morya – Je moet de gevechten kennen
Kanaal: Vania Rodrigues – 14 November 2023
Lieve broeders en zusters van de planeet Aarde! IK BEN EL MORYA!
Elke keer dat we hier bij jullie kunnen zijn, is het een moment van viering, een moment van grote vreugde. Het brengen van een boodschap, het brengen van begeleiding, het brengen van genegenheid is altijd belangrijk voor ieder van jullie.
Observeer wat er om je heen gebeurt. Observeer alles. Niet alleen mensen, niet alleen het nieuws. Observeer alles: de planeet, het gedrag van mensen, het gedrag van jullie samenleving, hoeveel dingen worden er ontdekt, hoeveel mensen betalen voor hun misdaden, hoeveel mensen zijn in oorlog, hoeveel mensen lijden?
Ik zou nog lang door kunnen gaan met jullie te vragen je omgeving te observeren. Maar merk altijd op dat het aantal negatieve dingen veel groter is dan het aantal positieve dingen. Omdat je ze niet graag ziet, geef je er geen commentaar op, je versterkt ze niet, je vermenigvuldigt ze niet. Wat komt er altijd naar voren in een gespreksronde? Problemen, geweld, misverstanden. Je praat zelden over je overwinningen, je gelukkige tijden, je familie. Hoe komt dat?
Alles was heel goed doordacht, gepland en uitgevoerd zodat je elke minuut alleen maar met slecht nieuws gebombardeerd werd. Het werd dus een gewoonte om alleen commentaar te geven op negatieve dingen. Velen zullen nu tegen me zeggen: “Nee, maar ik luister nergens meer naar. Ik ben afgesloten van alles?” Is dat zo? Kan het zijn dat wanneer je iemand ontmoet, een vriend of zelfs een familielid, het enige wat ze zeggen precies dat is?
Dus ik zou zeggen dat niemand immuun is. Het heeft geen zin om je apparaten uit te schakelen en je af te zonderen van de wereld, want er gebeuren nog steeds dingen. En er komt een tijd dat ze op je deur kloppen. Zelfs als je ervoor kiest om in een hol te kruipen. Op een dag kan het veel regenen en zal dat gat zich vullen en zullen er problemen opduiken.
Dus het is niet door jezelf te isoleren, het is niet door simpelweg te denken dat weggaan de beste remedie is, dat je vrede van hart zult bereiken. Want vrede van hart wordt verdiend, het wordt geleerd. Dus het is beter voor degenen die zichzelf blootgeven, die naar alles luisteren en luisteren met hun hart, waarbij ze elke broer of zus begrijpen, elk moment begrijpen, zonder kritiek, zonder opstand; leren om alles met dankbaarheid te accepteren, zelfs de echt slechte dingen, dan degenen die zichzelf isoleren van alles en zichzelf niet toestaan om er iets van te ervaren.
En op de dag dat er iets slechts gebeurt, zal hij er dan klaar voor zijn? Oh, ik garandeer je van niet. Omdat hij niet trainde, hij liep gewoon weg. Dat is makkelijk. Het is makkelijk om afstand te nemen van andermans problemen. Maar doe je er ervaring mee op? Nee, dat doe je niet. Dus mijn broeders, jullie moet daar zijn, op het slagveld, om te leren vechten. Niemand leert vechten achter een bureau. Niemand leert vechten op papier. Je leert vechten midden in de strijd.
Dus het is niet door jezelf te isoleren, het is niet door te denken dat je beter bent dan alle anderen omdat je nergens bij betrokken bent, dat je je zult ontwikkelen. Ik ben het ermee eens dat je aan de ene kant jezelf in balans houdt. Mee eens, maar aan de andere kant zit je niet midden in de strijd, zit je niet in het gevecht. En op de dag dat het op je deur klopt, want die dag zal komen, dan weet je niet wat je moet doen, want je hebt nooit gevochten; je hebt jezelf geïsoleerd; je geeft nergens om; je hebt jezelf van alles afgesloten.
De wereld explodeert buiten en jij zit in je luchtbel. Maar ik garandeer je dat je koepel zal breken en wanneer de lawine komt, zal die met volle kracht komen en je zult niet weten hoe je je in de lawine moet gedragen. Dus, zoals Michael altijd zegt, balans is alles. Dat is niet waarom je vast komt te zitten in de schaduw, want je moet midden in de strijd staan. Dat is het niet. Maar je moet elk punt voelen, luisteren en analyseren. En beginnen te beseffen hoe je op elke situatie reageert.
Jezelf blootstellen aan situaties is leren, het is weten hoe je je de volgende keer moet gedragen. Het is de mogelijkheid hebben om na te gaan: “Hoe ga ik reageren in een situatie als deze?” Dat is het. Je laat situaties op je afkomen en je stopt en denkt: “Hoe reageer ik? Hmm, ik reageer niet goed, dat moet beter. Oh nee, ik reageer goed. Goed, ik ontwikkel me”. Maar je hebt naar de situatie gekeken. Je bent ermee geconfronteerd en je hebt ermee kunnen omgaan of niet, maar je bent aan het leren.
Nu gaat het er niet om dat je jezelf in een luchtbel plaatst en denkt dat je beter bent dan alle anderen. En denken dat jezelf in een bubbel stoppen de weg vooruit is. Nee, dat is het niet, want als morgen je luchtbel breekt, weet je niet wat je moet doen, omdat je nooit iets van dichtbij hebt willen bekijken. Je hebt jezelf van alles geïsoleerd. Je wilt niet weten waarom het niet goed voor je is. Als het niet goed voor je is, is er dan geen reden om te veranderen?
Dus, mijn broeders, balans. Niet zoveel daar en niet zoveel hier. Laat de dingen tot je komen. Observeer hoe je reageert. Dat is een geweldige leerervaring. Dit is midden in de strijd staan. Het gaat er niet om te blijven zitten en toe te kijken. Dat ontwikkelt zich niet, daar leert niemand van. “Ah, maar het houdt me in balans” Ik heb al gezegd dat ik het daarmee eens ben, maar in de toekomst komt er een moment dat die strijd je raakt en wat ga je dan doen? Je hebt nog nooit gevochten, je kent de trucjes en strategieën van de strijd niet omdat je er nog nooit in bent geweest. En wat ga je dan doen?
Ik antwoord: Je wordt opgeslokt door de strijd en dan zul je er echt spijt van hebben dat je degene bent geweest die zich van alles heeft afgezonderd, die zich nergens iets van aantrok, alleen maar om in evenwicht te blijven. Hoe zit het met leren en hoe alles onder ogen te zien? Ik zeg jullie, mijn broeders, alles zal nog komen. Ieder van jullie zal nog voor vele uitdagingen komen te staan. En het is daar, midden in de strijd, dat je leert om eenvoudigweg naar de uitdagingen te kijken en er dankbaar voor te zijn, omdat je leert om alles met Liefde te bekijken.
Voor de lelijkste, afschuwelijkste dingen blijf je met Liefde kijken. En waarom? Omdat je geleerd hebt, omdat je zoveel gezien en geleerd hebt, dat het je niet meer kan schelen. Je zult niet langer geraakt worden door die dingen. Je zult kijken met dankbaarheid en met de zekerheid, altijd, dat iedereen is waar hij moet zijn, levend waar hij voor gekozen heeft.
Balans, dat is het grote woord. Stap niet in de schaduw, maar isoleer jezelf ook niet in een gat. Je moet midden in de strijd staan om de kneepjes ervan te leren, om te leren hoe je je moet gedragen tegenover alles wat er op je pad komt.
Jezelf isoleren lijkt me een beetje een angst om te leven wat geleefd moet worden. Denk er eens over na. Wat zijn je gevoelens als je jezelf van alles isoleert? Is het echt voor je evenwicht of uit angst om te leven? Denk er eens over na.
EL MORYA
Nederlandse Vertaler: Onbekend
