Zaterdag 4 januari 2020
Hoe lang gaat dit nog duren?
Sinds de 21.12 poort zitten wij in een sterk afbraakproces en tegelijkertijd in een wederopbouwproces… en dit beginnen we te voelen. Sterke drukgolven duwen en drukken onze wervelkolom in de correcte lichaamshouding waardoor oude vastzittende pijn naar buiten geduwd worden dwars door de gevoelige zenuwkanalen heen. Wij kunnen ons hierdoor vermoeid voelen waardoor we sneller irritatie kunnen voelen opkomen. Onze fysieke grenzen zijn nu sneller bereikt.
De afgelopen weken en maanden waren een intens afbraakproces waar wij doorheen gereisd zijn. Waardoor wij veel sterker op onszelf terug werden geworpen in alle eenzaamheid en verlatenheid..
Als ziel/mens ontwaken wij momenteel in golven… ieder op zijn eigen pad… in zijn eigen tempo. Niemand is meer of minder… wij zijn gelijkwaardig verschillend. Het portaal van december maakte het mogelijk, om voor diegenen die op de top van de golf mee surfen om, te landen in het nieuwe 5D veld.
Velen voelen zich momenteel nog tussen de twee werelden inhangen… het oude veld en het nieuwe: een niemandsland oftewel de GROTE LEEGTE, het diepe donkere gat voor je. Oftewel afbraak en wederopbouw!
We kunnen ons steeds moeilijker verbinden met de oude lagere energieën en worden daardoor niet langer begrepen door diegenen die nog in het oude veld leven van af gescheidenheid, voorwaarden stellen en daardoor oordelen.
Levend in het oude veld hadden wij dit van elkaar nodig om gezien, erkent… ons verbonden te voelen. Het was echter een naar buiten gerichte afhankelijkheid die ons nog steeds in een staat van af gescheidenheid hield= letterlijk afhankelijks banden oftewel je ophangbanden en aanhechtingsbanden aan je skelet in je fysiek lichaam.
Dit loslaten van oude patronen ervaar je in jezelf als een leegte… een innerlijke stilte. Want nu de emotionele afleidingen buiten jezelf je niet langer afleiden… dien je leren om te gaan met dit nieuwe veld van gewaarworden dat in je diepste innerlijk aan het ontstaan is. We bevinden ons pal tussen de twee werelden… van af gescheidenheid en eenwording.
Je ervaart dat je de behoefte hebt om te cocoonen en alleen te zijn in je eigen ruimte en verder te willen nixen,,,beetje ronddobberen in niemandsland waar je niets hoeft en wilt alleen maar ZIJN= dit is nodig want dit stimuleert je zelfgenezend vermogen!
Het is deze overgang die bevreemdend kan aanvoelen. Het is een innerlijke stap die je onvoorwaardelijk zet door het volgen van de stem van je hart.
Het lijkt een stap in de leegte. En dat is het ook want niets is nog hetzelfde in het nieuwe speelveld van onvoorwaardelijkheid.
Die begint allereerst met het onvoorwaardelijk liefhebben van jezelf met al je mooie en minder mooie kanten=heelheid=eenheid!
Bron'; Nieuwetijdskind en Marjolein Ingrid Soulpursang
