Even ziek zijn, om los te laten.
17 Januari 2020 / Door Luc van Ewijk
Doe maar even niks. Ben maar even ziek. Ga maar even liggen. Laat de downloads zijn werk doen. Wellicht sta je even in de wacht.
Sta je laag in je energie. Voel je de energie in je in dalen. Je wordt voorbereid om in jouw kroon te klimmen. Omdat het tijd is om jezelf te zijn.
Jezelf heeft tijd nodig om de nieuwe energie te verwerken. Een hele nieuwe jij dat kost wat energie. Je bent wellicht toe aan een vakantie. Zet jezelf op pauze als het kan.
Even niks doen. Zodat je alles los kan laten. Zodat alle oude bagage die nog in je systeem zit de kliko in kan. Weg ermee. Zo kun je definitief afscheid nemen van mensen die je niet meer dienen. Want dat gaat gebeuren.
Prijs jezelf. Want je haat ze niet meer. Je hebt geen wrok en haat gevoelens meer naar je familie of naar je omgeving. Dat je er bijna bent. Betekend niet dat je verdwaalt bent.
Tot je beter bent. En het volop kan gaan bloeien. Zowel innerlijk in je als buiten je. Je ziet het nog niet. Maar je voelt het wel. Dat is de liefde die je gaat ontmoeten.
Want sommige dingen zijn bedoelt om samen te doen. Tweelingzielen zijn bedoelt om samen een missie of plan uit te voeren. Samen op een schip naar een bestemming varen. Hoe heerlijk is dat. Er zal weer echt liefde zijn.
Maar daarvoor moet je eerst op je eigen troon gaan. Maak je eigen plek. En ik zal vanzelf voor je gaan komen. Ik lijk weg te rennen ja. Ik was bang. Maar zal met vertrouwd voelen onder jouw vleugels.
We herrijzen uit onze as. En zullen de wereld maken waar ons hart zo naar verlangt. We zullen overvloed hebben en elke dag is een feest. Zoals het leven hoort te zijn.
Wat we zijn kwijt geraakt maar wat weer tot ons komt.
