donderdag 23 augustus 2018

Time Bender, de man die kwam om de Aarde te redden, een boek van Tijn Touber – 1e hoofdstuk / 20 augustus 2018

Als je nog meer delen wilt lezen, raden wij jullie aan om op wakkeremensen.blogspot.com te kijken:-)   Hartegroetjes ♥♥♥

Time Bender, de man die kwam om de Aarde te redden, een boek van Tijn Touber – 1e hoofdstuk
20 augustus 2018
Het door Tijn Touber geschreven boek Time Bender staat als ‘free download’ e-book op zijn website. Het is geschreven als een roman, maar de informatie erin komt verrassend overeen met de informatie die Cobra geeft over de creatie van de mens en onze ware geschiedenis. Hier is de synopsis:
Net wanneer de situatie op de planeet Aarde ondraaglijk wordt verschijnt er een man om de dag te redden. Time Bender vertelt ons dat onze planeet het meest waardevolle juweel van de kosmos is omdat deze het DNA draagt van zo ongeveer elke species in het universum. Dat is waarom onze voorvaderen het de Levende Bibliotheek noemden en er zijn veel galactische oorlogen over haar gevochten. Aangezien de tijd beperkt is en de inzet hoog, is een pact van vrienden gevormd om de Levende Bibliotheek te redden uit de greep van het kwade. Time Bender onthult ons verborgen verleden en onze mogelijke toekomst.
“De Aarde is het derde grote experiment om een planeet te zaaien om de polariteiten op te lossen. Dat is waarom het hele universum meekijkt. Hopelijk zal dit het laatste experiment zijn. Jullie werken een kosmisch thema uit dat eonen geleden is begonnen. Jullie proberen oude conflicten te genezen door deze issues in moderne tijden omhoog te halen. Als jullie dat kunnen begrijpen, en leren van eerdere fouten, zal het Spel van Leven evolueren naar een hoger niveau. Als jullie in staat zijn om de puzzel op te lossen zullen jullie je voorvaderen helpen om verder te gaan en hun wezens weer in het geheel te integreren. Jullie zijn degenen die dit kunnen laten gebeuren. Jullie zijn degenen waarop wij hebben gewacht.” TIME BENDER

Aangezien het boek in het Engels is geschreven besloot ik om het te gaan vertalen. De informatie hierin is zo interessant dat het zo breed mogelijk moet worden gedeeld. Ik zal het per vertaald hoofdstuk (16 in totaal) op eventnl plaatsen. Hieronder eerst een korte introductie van Tijn Touber en daarna hoofdstuk 1: TIME BENDER.
Veronica
Tijn Touber (1960) is journalist, muzikant, auteur, inspirator en meditatieleraar. Hij is oprichter van Lois Lane. Hun debuutalbum bereikte de eerste plaats van de Album Top 100 en verkocht meer dan 100.000 stuks. Tijn schreef onder meer de titelsong voor de film Amsterdamned. Na dit muzikale avontuur legt hij zich toe op bewustzijnsontwikkeling en leeft veertien jaar als yogi in Amsterdam. In deze periode geeft hij trainingen aan onder meer de Amsterdamse politie, drugsdelinquenten in de Bijlmerbajes, verplegend personeel in academische ziekenhuizen (VU, AMC en MCA) en jongeren op Lowlands. Tijn schreef zes boeken over zijn innerlijke avonturen, waarvan de meeste bestsellers werden. Zijn bekendste werk is Spoedcursus Verlichting. Hij is ook oprichter van Stadsverlichting, een meditatienetwerk waaraan zo’n duizend huiskamers zijn verbonden. Hij woont in Amsterdam met zijn partner Binkie met wie hij het Seven Steps To Paradise Concert geeft en retraites organiseert. 

                      https://www.tijntouber.com/nl/time-bender/
TIME BENDER

DE MAN DIE KWAM OM DE AARDE TE REDDEN

INHOUD
1.     TIME BENDER
2.     SALVADOR DALI
3.     DADI JANKI
4.     VOYAGERS
5.     MOUNT RAINIER
6.     ALLOYA
7.     LUCIFER
8.     HIDDEN HAND
9.     AYAHUASCA
10. DEMONS
11. SASHA
12. WALAYA
13. LAYAN
14. VONDELPARK
15. GAME MAKERS
16. CHOCOLATE

SOURCES
Voor Juno, mijn ruimtevriend
1. TIME BENDER
‘In my official status, I cannot comment on ET contact. However, personally, I can assure you we are not alone.’

‘In mijn officiële status kan ik geen commentaar geven over buitenaards contact. Echter, persoonlijk, kan ik u verzekeren dat wij niet alleen zijn.’

Charles J. Camarda, former NASA Astronaut.
New York City, 23 augustus 1974
Het was een warme zomeravond in New York City en John Lennon had wat behoefte aan frisse lucht. Hij had de hele aan zijn nieuwe album Walls and Bridges gewerkt en had net de liefde bedreven met zijn secretaresse May Pang. Hij maakte er zich niet druk over om kleren aan te trekken toen hij op het dakterras van haar downtown appartement stapte.
May was nog steeds in de slaapkamer en kleedde zich aan en had net een pizza besteld. Opeens hoorde zij een luide schreeuw van het dak. Het was John.
‘May, kom hier, snel, je moet dit zien!’
‘Een minuutje, ik kom zo.’
‘Nee, nu! Kom nu meteen!’
Toen May het dak opstapte zakte haar mond open. Precies voor haar ogen was er een enorm rond object, zo’n beetje de afmeting van een Lear Jet. Het hing in de lucht zonder enig geluid te maken, rustig van links naar rechts bewegend. Het was zo dichtbij dat zij het met een steen hadden kunnen raken.
‘Mijn hemel, het is een UFO’ lukte het May te zeggen, naar adem happend.
Het voertuig bleef daar vijf lange minuten gewoon hangen en toen schoot het plotseling recht omhoog de lucht in.
‘Dit is niet van de Aarde’,  hijgde John, bijna achterover vallend. ‘Dit is een bloody vliegende schotel!’
Zij dachten erover om de autoriteiten te bellen, maar hun levens waren al behoorlijk hectisch en het laatste wat zij wilden was nog meer pers. Zij vroegen aan een vriend om de politie te bellen. Hij belde enkele minuten later terug om ze te vertellen dat zeven andere meldingen die avond waren binnengekomen van mensen die het ruimtevaartuig hadden gezien.
‘Ik kan het niet geloven, ik kan het niet geloven, ik heb een vliegende schotel gezien’, was alles wat John de rest van de avond kon zeggen.
Amsterdam, 9 december 1980
Het was een koude winterochtend in Amsterdam. Ik was net uit bed, ging naar beneden en zette de radio aan. Toen ik water opzette om thee te maken bevroor ik. Wat had de nieuwslezer net gezegd? John Lennon doodgeschoten? Ik rende naar de radio en zette het geluid harder.
‘John Lennon is afgelopen nacht vermoord. Hij is neergeschoten voor zijn huis, het Dakota Gebouw in New York, door een man Marc David Chapman, die is gearresteerd. Het motief voor de misdaad is nog niet duidelijk.’
De deurbel ging, drie keer. Het is mijn zus Wendela. Zij is in tranen. Wij omhelsden elkaar gedurende een lange tijd en er stroomden herinneringen door onze hoofden van alle keren dat wij samen naar de Beatles hebben geluisterd. Wij zijn met ze opgegroeid. Zij waren de soundtrack van onze jeugd. Ver weg hoorde ik het geluid van de waterketel.
Ik maak wat thee terwijl Wendela door mijn platen struint. Vorige week kocht ik John’s laatste album, Double Fantasy. Zij zet hem op en wij luisteren naar John die zingt:
’Well, I tried so hard to stay alive, but the Angel of Destruction keeps on hounding me all around. But I know in my heart that we never really parted, oh no. Help me. Lord, help me to help myself.’
‘Wel, ik heb zo hard geprobeerd om in leven te blijven, maar de Engel van Vernietiging blijf mij achterna jagen. Maar ik weet in mijn hart dat wij nooit echt uiteen zijn gegaan, oh nee. Help mij Heer, help mij om mijzelf te helpen.’
De woorden zijn beklemmend, bijna alsof hij wist dat er iets stond te gebeuren. Ik vraag mij af wie deze Engel van Vernietiging is, degene die John achterna zat.
Ik kon deze ochtend niet bevroeden dat ik dat snel zou ontdekken.
De rest van de dag gaat in een nevel voorbij. Wendela blijft voor het grootste deel van de middag en wij luisteren naar meer liedjes van John. Na het eten kleed ik mij aan om naar de première te gaan van een film waarvoor ik de titelsong heb geschreven. Ik ben niet echt in de stemming voor een party, maar het zou een goede afleiding kunnen zijn van mijn sombere gedachten.
Als ik bij Tuschinski aankom, het prachtige art deco filmtheater in het hart van Amsterdam, staat de hoofdingang vol met fotografen en beroemdheden die door de pers worden geïnterviewd. Ik probeer er onopgemerkt langs te glippen, maar camera’s beginnen te klikken en journalisten richten hun microfoons. Zij willen weten hoe ik denk over de dood van John.
Voor een moment voel ik wat John voor het grootste deel van zijn leven moet hebben gevoeld; leven in de bekendheid. Had hij er genoeg van vroeg ik mij af? Was hij er klaar mee om beroemd te zijn en zocht hij naar een uitweg?
Er komt een ander lied in mijn hoofd op terwijl ik de hal binnenstap, mogelijk het laatste dat John had opgenomen: ’Say you’re looking for a place to go where nobody knows your name. You’re looking for oblivion with one eye on the hall of fame. I don’t want to face it, oh no. I don’t want to face it no, no, no, no. Every time I look in the mirror I don’t see anybody there.’
‘Zeg dat je op zoek bent naar een plek waar niemand jouw naam kent. Je bent op zoek naar vergetelheid met een oog in de eregalerij. Ik wil het niet onder ogen zien, oh nee, ik wil het niet onder ogen zien, nee, nee, nee, nee. Elke keer dat ik in de spiegel kijk zie ik daar niemand.’
Plotseling voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai mij om en kijk in de ogen van een oudere heer. Hij is gekleed in een zwart gestreept pak, wit overhemd, zwarte vlinderdas en erbij passende bolhoed. Zijn groene ogen zijn betoverend.
‘Hallo mijn vriend’, zegt hij met een vreemd formeel accent, ‘ik heb een boodschap van jouw moeder.’
Mijn hart maakt een sprong.
‘Wat? Wat is er met haar gebeurd? Is zij in orde?’
‘Ja, zij is in orde, maar zij heeft jouw hulp nodig.’
‘Wat voor hulp? Weet je zeker dat zij in orde is?’
‘Ja, maar zij gaat ascenderen en om dat te kunnen doen heeft zij meer licht nodig.’
Waar heeft deze man het over?
‘Zeg je dat mijn moeder dood zal gaan?’
‘Nee, maar zij moet zichzelf vrijmaken van het lijden dat haar neergedrukt heeft gehouden.’
Hij neemt mijn arm en leidt mij weg van de menigte die zich nu in de hal heeft verzameld.
‘Volg mij alsjeblieft. Je film begint over 15 minuten, wat mij voldoende tijd zou moeten geven om het uit te leggen.’
Wij lopen naar een bank in de hoek van de hal en hij gebaart mij om te gaan zitten.
‘Laat ik mijzelf introduceren. Mijn naam is Time Bender. Ik ben een nabije bloedverwant van jouw moeder en – zoals ik zei – ik heb een boodschap van haar. Maar laat mij je eerst een paar dingen vertellen die je wellicht niet weet.’
‘OK’
‘Jouw moeder kwam in haar bestaan zo’n dertien miljard jaar geleden. Zij was – en is – de meest prachtige planeet die het universum ooit heeft gezien.’
‘O, die moeder …’
Ik glimlach en ontspan mij. Maar als Time Bender zijn verhaal af heeft ben ik niet langer ontspannen.
‘De Aarde is uniek. De oorspronkelijke planners noemden haar de Levende Bibliotheek, omdat zij de codes bevat tot alle mogelijke levensvormen in het universum. Dat is waarom er zoveel voor de Aarde is gevochten. Ik heb het niet over jullie recente wereldoorlogen. Ik heb het over oude Galactische gevechten.’
‘Heb je het over buitenaardsen die voor de Aarde vechten?’
‘Ik heb het over rassen vanuit de hele galaxy. Veel ervan zijn heel oud en waren hier lang voordat de eerste mensen kwamen. Ik weet dat jullie dit op school niet leren. Jullie wordt verteld dat de mensen hier natuurlijk ontwikkelden vanuit aapachtige voorvaderen om het meest intelligente species op de planeet te worden, en mogelijk van het universum. Maar de waarheid is het exact tegenovergestelde: mensen zijn niet alleen in het universum, en zijn niet het meest intelligente species, en zijn niet natuurlijk ontwikkeld.’
‘Dus je hebt het over buitenaardsen?’
Hij kijkt naar mij met een lichte glimlach.
‘Verrast dat jou? Weet je dat de galaxy bestaat uit net zoveel bewoonbare planeten als er mensen zijn op Aarde? En, technisch gesproken, zijn mensen ook buitenaardsen. Jullie zijn lange tijd geleden ‘gezaaid’ door buitenaardse rassen.’
‘Gezaaid?’
‘Jullie zijn gecreëerd.’
Dit begint heel vreemd te worden en ik begin mij af te vragen of ik naar hem zou moeten blijven luisteren. Waarom vertelt hij mij dit? Hij lijkt mijn gedachten te lezen en probeert mij gerust te stellen.
‘Luister alsjeblieft nog even naar mij, ik zal het proberen uit te leggen in het korte tijdsbestek dat wij hebben. De Levende Bibliotheek was in oude tijden opgezet als een Galactisch experiment. Bijna alle rassen namen deel en dit was een bijzondere zaak. Vrijwel alles dat groeit en ontwikkelt in de vorm van plant-, dier- en mensenleven was gezaaid op deze planeet vanuit het hele universum.’
‘Zeg je dat mensen door buitenaardsen zijn gecreëerd?’
‘Ja, maar mensen zijn een zeer speciaal type wezen, ook al zijn zij dit zelf vergeten. Zij zijn wat wij noemen de Koninklijke Species, omdat zij het volledige DNA potentieel met zich dragen. Mensen dragen genen met zich van zo ongeveer elk ras in het universum: Pleiadians, Orions, Lyrans, Sirians, Annunaki, Vegans, Andromedans, Reptillians en Zeta. Mensen dragen de volledige Universele Codes van Leven. Dat is waarom zij zo speciaal zijn.’
‘Wat is zo speciaal aan deze codes?’
‘De codes zijn nodig om de Levende Bibliotheek te activeren en je te laten ontwaken voor jouw volledig potentieel. Dat is waarom het hele universum nu op jullie let. Iedereen is benieuwd om te zien wat de mensen nu gaan doen. Zie je, voor de Aarde om haarzelf te bevrijden van de boeien van oorlog en vernietiging moet zij haar frequentie verhogen. Zij moet ascenderen. En omdat zij dit doet zullen ook alle Aardewezens ascenderen. De Aarde beweegt zich van een derde dichtheid realiteit naar een vierde dichtheid. En om dit te laten gebeuren heeft Gaia meer licht nodig.’
‘Wacht, ik ben het spoor bijster. Wat is een dichtheid?’
‘Een dichtheid is een bandwijdte, een realiteitsfrequentie. Jullie op Aarde leven op dit moment in een derde dichtheid realiteit, wat betekent dat je alleen deze frequentie waarneemt – zoals een radio of televisieshow waarop je bent afgestemd. Er zijn veel meer frequenties, maar je ervaart ze alleen wanneer je ontwikkelt en leert om je erop af te stemmen.’
‘En om dat te doen hebben wij meer licht nodig?’
‘Dat klopt. Wanneer meer licht de Aarde atmosfeer binnenkomt kunnen de oorspronkelijke codes worden geactiveerd. Dit zal jullie DNA opvoeren en uitlijnen. Jullie zullen je jullie grootheid herinneren en de levende belofte van het universum worden.’
Het is om ons heen nu heel druk en Time Bender moet dichter bij mij komen om zichzelf verstaanbaar te maken boven het geklets uit. Zijn groene ogen kijken diep in de mijne wanneer hij verder gaat met zijn verhaal.
‘Je moet begrijpen dat hetgeen de mensheid nu gaat doen van cruciaal belang is voor alle sterrenrassen. De vraag is: zullen jullie ascenderen naar het volgende niveau en leren hoe in harmonie met jullie zelf en jullie planeet te leven, of zullen jullie vernietiging voortbrengen van de Levende Bibliotheek, daarbij jullie zelf terugschietend naar het stenen tijdperk en veel meer cycli van geboorte, dood en hergeboorte creëren?’
‘Wel, als het aan mij ligt dan ga ik voor ascentie.’
‘Ik ben blij dat je het op die manier ziet.’
Boing, Boing, Boing.
Het geluid van de theatergong herinnert ons aan de tijd. Nog vijf minuten.
‘Wat je ook moet begrijpen is dat er ongelooflijk veel weerstand is tegen jullie ascentie. De Engelen van Vernietiging doen alles wat in hun vermogen ligt om te voorkomen dat dit gebeurt.’
‘De Engelen van Vernietiging? Wist je dat John Lennon daarover schreef?’
‘Natuurlijk, dat is waarom ik vanavond naar jou uitreik. Er is een goddelijke timing voor dit alles, zoals je zult gaan zien. De Engelen van Vernietiging zijn wezens die het contact zijn verloren met de Schepper. Je kunt ze niet zien omdat zij in dimensies zitten die jullie nu niet kunnen waarnemen. Maar over een korte tijd zullen ze worden ontmaskerd. Wanneer de Aarde ascendeert naar het volgende niveau zullen jullie in hun omgeving zijn, de vierde dimensie. Jullie zullen de duistere krachten zien waardoor jullie al zoveel duizenden jaren zijn onderdrukt.’
‘Heb je het over de illuminatie?’
‘Ze hebben veel namen. De illuminatie is maar een van de vele gezichten van de Engelen van Vernietiging. Wat zij najagen is totale controle. Zij zoeken eenheid niet door zichzelf te vermengen met de Schepper, maar door het leven in henzelf te absorberen.’
‘Als parasieten?’
‘Precies. Net zoals jullie  gewassen verbouwen en vee houden voor voedsel en kleding, houden zij mensen. Zij leven van jullie zielenergie, die zij oogsten. Wanneer jullie in een staat van angst zijn, zijn jullie voedsel voor ze. Teneinde jullie in deze angstige status te houden dicteren zij wereldgebeurtenissen. Voor hen zijn jullie vee dat ze kunnen gebruiken zoals het hen past.’
Ik moet er behoorlijk geschokt uit hebben gezien want zij emerald ogen verzachten zich en hij raakt zachtjes mijn arm aan. ‘Wees niet gealarmeerd. Zo serieus als dit mag lijken geeft het ook een grote mogelijkheid. Er is een manier om vrij te breken en het spel te veranderen, maar daarvoor moet je leren om de tijd te buigen.
Boing. Boing. Boing.
Time Bender komt zelfs nog wat dichterbij. Ik zie alleen een paar donkergroene ogen die diep in mijn hoofd kijken, mijn aandacht vasthouden met een vaste blik.
‘ Waar de Aarde haar frequentie verhoogt worden de Engelen van Vernietiging wanhopiger. Zij zijn hun laatste beweging aan het voorbereiden: het orkestreren van een calamiteit die de wereld doet opschudden, waarbij zij zullen opkomen als jullie redders. Zij zullen zich voordoen als de Goden van de Hemel waar de mensheid zo lang op heeft gewacht. Zij zullen doen alsof ze jullie Messiah zijn. Als jullie voor dit bedrog zullen vallen zullen zij het volledig overnemen. Er zal geen manier meer zijn om op de Levende Bibliotheek te komen en geen hoop voor een vreedzame ascentie.’
De hal is nu aan het leegstromen terwijl het publiek het theater binnengaat, maar Time Bender is nog niet klaar.
‘Luister nu goed; de codes om de Levende Bibliotheek te activeren zijn door jullie moeder lange tijd geleden op een geheime plek verborgen. Zij wist dat er een dag zou komen waar zij ze zou activeren en zij moest er zeker van zijn dat ze veilig waren.’
‘Waar heeft zij ze verborgen?’
‘In jou.’
‘In mij?’
‘In jullie allemaal. En zij wil dat jij ze activeert.’
‘Maar ….’
‘Ik verwacht niet dat je dit alles nu begrijpt. Luister gewoon naar wat ik zeg. Het enige wat je moet doen is meer licht creëren. Daarom vraagt de moeder jou om cirkels van Licht te creëren.’
‘Wat betekent dat?’
‘Ik weet het niet, ik ben alleen de boodschapper.’
Hij staat op en steekt zijn hand uit.
‘Dank je voor jouw tijd en veel geluk met jouw opdracht.’
‘Mijn opdracht?’
‘Ja, je bent niet onvoorbereid gekomen. Je bent goed opgeleid.’
‘Goed opgeleid? Waarvoor?’
‘Geduld, mijn vriend.’
Boing. Boing. Boing.

Wordt vervolgd met hoofdstuk 2: Salvador Dali
Vertaald door Veronica