In de Crystal City van Atlantis
Hier is miljoenenjaren oude, heilige kennis opgeslagen. Deze wordt geëerd, behoed en zo mogelijk doorgegeven. Gedurende 12.000 jaar houden Meesters, samen met andere Lemurische en Atlantische bewoners de goddelijke rasters in en om de aarde zo schoon en hoog afgestemd mogelijk.
Lemurië en Atlantis herenigd
Vandaag vind je hier het laatste deel van de serie ‘Lemurië en Atlantis herenigd’. Toen Vincent en ik een aantal maanden geleden een thema-dag planden met deze titel, wisten we nog niet dat we deze hereniging in vele lagen van ons wezen letterlijk zouden meemaken, mede dankzij de Crystal City of Atlantis.Om onze goddelijke essentie in ons mens-zijn op Aarde te kunnen integreren, zijn velen van ons bezig met intens transformerende processen. In heel korte tijd laten we veel oude programmeringen achter ons, zodat we dragers kunnen worden van meer licht, hoog frequente kristallijne energie en een diamanten en multi-dimensionaal bewustzijn.
We bereiden ons voor op de overgang naar de vijfde dimensie en hoger. Veel Lichtwerkers reizen door oud- Lemurische en – Atlantische zelf-delen, om heling te brengen waar nodig. We zijn op weg naar een uitgebalanceerde, goddelijk mannelijke en vrouwelijke eenheid in onszelf. Daarbij worden we geleid door velen die ons de weg zijn voorgegaan.
De beschermde Crystal City
Na de laatste ondergang van Atlantis zijn de Lemurische Meesters hier naar toe gekomen, om de getraumatiseerde Atlantiërs te helpen helen en hen weer naar de vijfde dimensie en hoger te kunnen begeleiden.Eeuwenlang is deze plek door zowel Lemuriërs als oud- Atlantische zielen behoed gebleven. Veel zielen die hier ten tijde van Atlantis geleefd hebben, zijn in het huidige Malta opnieuw geïncarneerd. De driedimensionale drukte lijkt echter op deze plek ver weg. In deze stille, vredige vallei leven ze nu als arbeider, landbouwer of visser, deels ook om te kunnen helen. Hun energie is verbonden met die van de Crystal City, en zonder dat ze daar bewustzijn op hoeven te hebben dragen ze bij aan het zuiver houden van de omgeving.
Terwijl we boven op de rots zaten boven de ingang naar de Crystal City stelden Vincent en ik ons open voor contact met de Atlantische en Lemurische Meesters.
Door de poort
Vanuit de stilte voelden we ineens weer de twee witte draken, die Vincent eerder die dag al bij het vertrek bij ons hotel had gezien. Ze ‘riepen’ ons om naar een ronde poort te komen waar zij de hoeders van waren. We zweefden naar een soort platform toe. Dit zweven ging vanzelf; waar mijn aandacht naar toe ging, ging dit zwevende deel van mij ook naar toe.
Hergeboorte bevestiging
Ondertussen kreeg ik (een ander deel van mij) weer beelden over de Geboortekerk van Mother Mary in Xaghra, twee dagen daarvoor (zie Rosa Mystica, deel V). Hier had ik een inwijding gekregen die een hergeboorte aankondigde. Allerlei oude schuldgevoelens kwamen nog eens langs, over het niet kunnen vasthouden van het Goddelijke Licht gedurende de moeilijke tijden in Atlantis. Moeder Maria zei me dat het tijd was om mijn onschuld terug te claimen.Terwijl ik tegenover een levensgroot beeld van een Non stond, stroomde er met veel tranen zware ballast rondom schuld, zonde en niet vrouwelijk mogen zijn uit me. Vincent en ik werden omringd door de Heilige Familie, en toen we de kerk uit wandelden werden we gezegend en uitgeleide gedaan door de ‘Rosa Mystica’ die hoog boven de linkeruitgang geschilderd bleek.
Twaalf vergeten Meesters
Dat dit me in de hal naar de Crystal City opnieuw getoond werd, voelde als een nog diepere zuivering. Op het moment dat deze herinnering klaar was waren we de hal uit en kwamen we aan in een prachtige kristallen, ronde ruimte. Dit was een heilige ruimte, een tempel vol kristallen die ons zacht en helder tegemoet straalden. Toen klonk er een stem die mijn hart raakte:“Feel most welcome here! We are the Forgotten Masters of Lemuria. It was not us, who forgot you; it was you who forgot us.”
Ik voelde om me heen; twaalf licht uitstralende wezens zaten in een cirkel. Ze straalden allemaal een verschillende gloed uit. Gek genoeg voelde het op dat moment heel vertrouwd om met hen te zijn.
“But today, you are here to remember again how we have lived and worked together, ‘for eons of time’, as you would say it.”De cirkel opende zich. We werden uitgenodigd om in het midden te komen zitten met de ruggen tegen elkaar. Tegenover me voelde ik zes Lichtwezens. Het waren Meesters die zich konden verbinden met onze (vijfde?) dimensies en zich zodoende zichtbaar konden maken. Ze waren in mijn beeld zowel mannelijk als vrouwelijk.
De witte adelaar
Ik kreeg het beeld van een grote klok in de binnenaarde, met twaalf liefdevolle Meesters om Vincent en mij heen. Tegelijkertijd zag ik dat onze fysieke lichamen bovenop de Maltese rots aan zee zaten, en ik voelde hoe ik ook daar aanwezig was. Ik werd met mijn aandacht weer even naar de bovenaarde geleid.Meteen verscheen er iets hoog boven ons. Zonder te kijken ‘wist’ ik dat het een adelaar was, maar omdat het een onmiskenbaar witte kleur had ging mijn hoofd twijfelen of het mogelijk een duif was. Ik concentreerde me en voelde een groot wezen. Nee dit was toch echt een adelaar. Maar waarom verscheen hij nu?
The return of the White Eagle
Eenmaal in de bus werd duidelijk dat iedereen wel ervaringen wilde delen, maar de adelaar kwam steeds weer terug in mijn gedachten. Ik opende mijn mobiel, toetste ‘White Eagle’ in en meteen verscheen deze link: ‘The return of White Eagle’ van James Tyberonn. Met kippenvel van top tot teen las ik:“Many are called, and many will answer. It is a sacred oath and completion. It is the Return of the White Eagle. We tell you that those of the LeMurian Realm, those of the Law of One of Poseida of the Atlantean Golden Age are a soul group who has shared group incarnations into many realms, many epochs. These began in Mu before duality Earth, and continued into Atlantis, Og, Rama, Egypt, Greece, Judea, Europe, Camelot, Tibet, and the American West.
This Soul Group is one in which many of you on the Path of Spirit are and have ever been within. It is the core of many of the spiritually enlightened eras of the planet. Including the group incarnations into the times of the Atla-Ra, Horus & Isis, Akhenaten, Jesua ben Josef, Buddha and the White Eagle and White Buffalo.”
(als je meer wilt lezen: https://www.shiftfrequency.com/james-tyberonn-the-return-of-white-eagle/
Whoowww… een diep ontzag vervulde me, voor de aanwezige hogere leiding en alle wezens die ons daar begeleidden…
Helende spiralen van licht
We gaan weer terug naar de Crystal City. Tijd bestaat daar niet, en veel gebeurde tegelijkertijd (zowel in als boven de aarde). Er werd ons verteld dat we een heling en reiniging zouden ontvangen. De twee Meesters die links en rechts aan het einde van de halve cirkel om mij heen zaten zweefden naar mij toe.Er leken een soort laserstralen uit hen te komen, spiralen van licht in allerlei zachte kleuren. Prompt voelde ik een sensatie door mijn lichaam heen gaan. Ik kreeg het beeld van een auto-wasserette, waarbij het voertuig tussen grote draaiende borstels belandt. Alleen gingen de borstels nu ook door mijn fysieke voertuig heen. Blauw-groene, vloeibaar-achtige golven spoelden heel zacht door en om me heen. Ik moest er van zuchten. Oude energieën werden afgevoerd en er bleef een staat van vrede achter.
Het Lemurische Kristal
Na een korte pauze kwam er een andere Meester naar me toe (een andere die tegenover Vincent zat ging naar hem). Ik voelde een lichte druk in mijn hoofd komen en hoorde dat er een kristal in mijn derde oog ‘terug geplaatst’ werd. Er werd verteld dat het Lemurisch was, en dat we het ooit moesten achterlaten omdat we anders niet naar lagere frequenties en dimensies hadden kunnen afdalen.De Meesters hadden het voor ons in bewaring gehouden, en nu waren we er aan toe om het terug te ontvangen. Vanuit een oud zelf-deel in mij kwam er een twijfel omhoog of ik het aan zou kunnen om dit kristal weer te dragen. Tegelijkertijd besefte ik ook dat mijn ziel al toestemming had gegeven, en de Meesters zouden echt wel weten wat ze deden.
Het openen van de gehoorgangen
Daarna kwam er een volgende Meester bij me. Deze bracht een diepe stilte met zich mee. Er werden een soort donkerbruine (energetische) staafjes uit onze gehoorgangen gehaald. Ik hoorde dat deze ‘rods’ er ter bescherming in waren gedaan tijdens een Atlantische incarnatie, voor zo lang als ze nodig zouden zijn.Als hooggevoelige lichtdragers zijn velen van ons gedurende meerdere Atlantische levens in zeer zware velden geweest. Daarbij werden we tot op zekere hoogte beschermd. Heel veel Lichtwerkers beginnen zich nu de vernietigende en zware frequenties te herinneren, die veel angstprogrammeringen in ons hebben achtergelaten.
Oren die moeite hebben met de derde dimensie
Vincent en ik hebben allebei aanzienlijke oor-problemen gehad in ons huidige leven. Vincent heeft als kind zo veel midden-oor- ontstekingen gehad dat hij gedeeltelijk doof is aan zijn rechteroor, en bekend is met Tinnitus. Ik begon als baby al met oor-ontstekingen; veel pijn, een gescheurd trommelvlies en een overvloedige aanmaak van oorsmeer waren een paar van de gevolgen.Daar stond bij mij tegenover dat harmonieuze klanken ervoor gezorgd hebben dat ik op aarde kon blijven. Op mijn derde kroop ik aan de piano en vanaf dat moment speelde ik alles eruit wat me dwars zat. Ik ben concertpianiste geweest, heb allerlei klankhealing-cursussen gedaan totdat ik uiteindelijk uitkwam bij het verlangen naar diepe stilte en harmonie in mezelf.
Het was bijzonder dat onze oren hier in de Crystal City extra aandacht kregen. Ik voelde beweging in mijn gehoorgangen, gevolgd door een ‘plop’- geluid en een diepe stilte. Heel voorzichtig werden we door een klankgolf omringd die ons met vrede vervulde. Het was geen klank zoals wij die kennen; het was meer alsof er een bubbel van zachte, strelende energie om en door ons heen kwam.
Hemel en aarde verbinden
De volgende twee Meesters veerden op en legden hun licht-uitstralende handen op ons kruin- en basischakra. Innerlijk zag ik hoe er slangen van licht heen en weer gingen langs mijn ruggengraat. Vervolgens zag ik ze hoog boven me uit’vliegen’ en diep de aarde in gaan.Toen ging het allemaal ineens heel snel, of beter gezegd: buiten de tijd om. We werden door de laatste Meesters naar een kristalwater-bassin geleid. Het water zag er betoverend uit, sprankelend wit en toch ook vol met regenboogkleuren. We mochten er met onze voeten in gaan staan en terwijl we dat deden zei een Meester:“This is for cleaning and atonement with your I AM – frequency”. Daarbij werden we voelbaar omringd door (etherische) dolfijnen en zeemeerminnen, lieve hemel wat een happening toch…
Daarna voelde het ‘klaar’ en bedankten we hen allen, namen we afscheid en waren we weer buiten onder de blauwe hemel. Het was op dat moment allemaal niet te vatten of te begrijpen. Zonder dat het gezegd werd wist ik dat het echte werk pas later, thuis zou gaan gebeuren. Dit was een soort gecomprimeerd pakket vol uploads van allerlei coderingen, licht en energie.
Het indalen en verwerken van alles wat we mochten ontvangen en delen zou grote gevolgen hebben en nog weken tijd in beslag gaan nemen!
Afscheid in Liefde
Terwijl we op de rots aan het bijkomen waren, voelden we ons in twee werelden tegelijk. Er leek nog iets te willen gebeuren, waardoor we niet opstonden om naar de anderen te gaan die zich al weer verzamelden. Even later voelden we een liefdesenergie komen die we herkenden als die van Sanat Kumara; een Lichtmeester van Venus.Hij verscheen als een voluit schijnend, wit-gouden wezen van Licht. Het was alsof hij vlammen uitstraalde van Goddelijke Liefde. Hij stond daar gewoon, te wachten totdat we zagen wat hij ons kwam brengen. Toen ik hem beter in beeld kreeg zag ik dit:
Ter hoogte van zijn thymus droeg hij exact hetzelfde symbool als wat Ashuara me aan het begin van die middag getoond had (zie deel VII) . Alleen was dit van licht, ik kan het niet anders noemen dan ‘pure Divine Light’, en ik hoorde opnieuw de woorden:
“I honor your Divine Being.
Bring in the Christ Light.
Bring in the Cosmic Light.”
Daarna verdween hij weer zoals hij gekomen was; zacht en onhoorbaar. Diep onder de indruk liepen we terug naar de groep. Hoe sprakeloos en dankbaar kan een mens zich voelen…
***
De vorige delen vind je hier:
Deel I: Lemurië en Atlantis herenigd
Deel II: Sporen van Goddelijke Liefde
Deel III: Heling bij een Atlantische Tempel
Deel IV: Priesteres na Lemurië en Atlantis
Deel V: Rosa Mystica – Hergeboorte van het goddelijke vrouwelijke
Deel VI: Ascensie na Atlantis; een geheime Crystal City
Deel VII: Lichtwerk met de vergeten Meesters van Lemurië
