IN LIEFDE OPKLIMMEN NAAR HOGERE WAARHEID
We zullen altijd blijven groeien naar het Liefdevolle Wezen wat we zijn, zolang we maar bereid zijn om te blijven uitreiken naar hogere waarheid. Hogere waarheid is niet de waarheid zoals de mens die heeft vastgelegd in zijn eigen denken, en daardoor meent te weten hoe het zit. Het gaat om waarheid die volledig ontkoppeld is van dualiteit, en daarmee vrij is van elk oordeel.
Binnen de dualiteit bestaan er alleen relatieve waarheden. De 'tijdelijke' waarheid is gekoppeld aan het bewustzijn dat een mens op dat moment heeft. Je herkent het zelf ook vast wel; je ziet jouw levensweg en wat je ervaren hebt nu heel anders dan je bijvoorbeeld tien jaar geleden deed.
Zo lang je je met gewonde delen van je persoonlijkheid identificeerde, zag je een relatieve waarheid, zoals dat deel van jou dat op dat moment heeft ervaren.
JE AFGESCHEIDEN VOELEN
Binnen de dualiteit bestaat er alleen waarheid die op afscheiding gebaseerd is. Als je jezelf heel alleen en in de steek gelaten voelt, ga je vanzelf op zoek naar iets in de wereld dat jou 'uit de steek' kan halen. Maar dat is geen blijvende oplossing; het is slechts een tijdelijke vervulling, omdat het niet leidt tot een eenheid met de Bron die je alleen diep in jezelf kunt vinden.
Even een voorbeeld uit het dagelijkse leven in de dualiteit en polariteit. Vanuit afscheiding staat er altijd iets tegenover 'het ene': 'het andere'. Het ene lijkt goed, het andere fout, omdat er geen zicht is op een hogere waarheid en een hoger plan voor de ziel. Bijvoorbeeld; die ene keuze die jij gemaakt hebt was perfect, de andere slecht. Die ene periode was genieten, die andere vreselijk. Die ene partner was goed voor je, die andere afschuwelijk.
Afscheiding heeft ons een wereld vol illusies doen scheppen waarbij we ervaringen opdeden door het ene met het andere te vergelijken. We hebben dat ook op anderen toegepast: 'hij is minder goed dan ik', of juist andersom. Er is altijd een soort onderliggende strijd, een competitie wie het 'meer verdient' om overvloed te ontvangen en weer één met de Bron te worden. Er is bijna altijd nog een meer- of minderwaardigheidsgevoel, dat maakt dat je redenen hebt om je méér, of juist minder met het Goddelijke verbonden te voelen.
Zelfs in 'spiri-land' zie je nog dit verschijnsel; de ene is al 'verder, beter, geheelder, wijzer, heldervoelender, krachtiger', stralender, evenwichtiger' dan de ander. We blijven vanuit een vernauwd bewustzijn waarheden in ons hoofd halen waar de persoonlijkheid houvast aan ontleent. We blijven labelen om kaders te creëren waarbinnen we het leven onder de knie lijken te hebben. Zo lang we ons nog met de zelf-delen blijven identificeren, die vast zitten in die duale kaders, kunnen we niet waarnemen dat we allemaal met elkaar verbonden zijn en dat we allemaal een even belangrijke plek innemen in het Goddelijke veld.
IN HET DAL ZIJN
Vergelijk het met een berg en een dal waarboven een mistlaag hangt. Als je in het dal onder aan de berg staat, zie je alleen wat daar zichtbaar is, wat daar geleefd, beweerd en tot 'waar' verklaard wordt. Je kunt de rest van de berg die boven je is niet zien omdat je van onderaf tegen de mist aankijkt.
Onder aan de berg leven mensen allerlei relatieve waarheden en tijdelijke 'leer-situatiies' uit, totdat er iets van binnen begint te knagen of te roepen. Iets wat zich in het hart bevindt trekt aan de bel waardoor de persoonlijkheid wakker wordt uit de roes en uit de comfortzone.
Wat is dat, wat aan de bel trekt? Dat is LIEFDE, pure liefde die los is van elk duaal veld. Het is de vibratie van je hogere Zelf, de energie van de Opgestegen Meesters die zich over jouw ontwakingsproces ontfermen, en - vertaal het als je moeite ehbt met het woord 'God'-: het zijn de handen van Vader en Moeder God die dwars door jouw vastgezette duale kaders heen breken en je aanraken.
LIEFDE UIT HOGERE VELDEN
Dáár komt de hogere waarheid vandaan; vanaf hoger op de berg die in nevelen gehuld lijkt zo lang je nog in het dal leeft en niet omhoog reikt. Maar vanaf het moment dat je wel omhoog gaat reiken, zal er een onophoudelijke toestroom zijn dat alles wat in jouw leven nog op dualiteit gebaseerd is omver gooit. Overal waar jij vast zit, zal komt Liefde binnen komen. Dat maakt dat je zonder oordeel kunt gaan kijken naar waar je in vast zat; in je denken, in je voelen, in je handelen, in je drama, in je wantrouwen en in je wanhoop.
Onvoorwaardelijke Liefde is in staat om alles open te breken wat op oude illusies gebouwd is, om te transformeren en te transmuteren. Maar: je moet wel WILLEN uitreiken, vanuit jouw vrije wil. Een ego dat zich volledig vastgebeten heeft in een lagere overtuiging, bijvoorbeeld zoals 'het leven op aarde is altijd lijden', of 'ik kom altijd tekort', zal die relatieve waarheid blijven herhalen, creëren, ervaren en bevestigen. Totdat de vrije wil ingezet gaat worden om hulp van bovenaf te vragen
BOVENAF IS LOS VAN DUALITEIT
'Bovenaf' is niet wat zich boven ons waant, of wat zich 'meer dan' voelt. Bovenaf betekent dat alle lessen in de dualiteit geleerd zijn. Dat onvoorwaardelijke Liefde, inzicht en wijsheid verleend kunnen worden aan de mensen die bereid zijn om uit hun comfortzone en vastgehouden kader te stappen. Het is pure Liefde van de Opgestegen Meesters, die ons via ons hogere Zelf een hogere waarheid kunnen aanreiken, aan zelf-delen die nog vastzitten in de oude matrix van overleven en oordelen.
Als er alleen maar Liefde bestond - en hoger op de berg zul je zien dat er inderdaad alléén maar Liefde bestaat! - , dan zouden we oordeelvrij naar die zelf-delen kunnen kijken. Dan zouden we onszelf toestaan om alle oude, relatieve waarheden die op afscheiding gebaseerd zijn om te ruilen voor nieuwe waarheden die ons terugleiden naar de Bron in onszelf. Dan zouden we als kool groeien en onze ziel volgen, die altijd naar het licht gericht is.
WE GROEIEN COLLECTIEF UIT HET DAL
Laat ik mogen zeggen dat we heel dichtbij dit 'als kool groeien' zijn gekomen... De magnetische velden vanaf hoger op de berg zijn enorm veel krachtiger geworden. Steeds meer mensen hebben Liefde in zichzelf kunnen toelaten, hebben de deuren open gezet voor de hartverwarmende leiding van 'bovenaf' en zijn hoger op de berg terecht gekomen. Ze hebben zichzelf UIT de afscheiding weten te bevrijden en vormen hoger op de berg één groots Liefdesveld dat onophoudelijk uitstraalt naar de mensen die zich nog beneden in het dal bevinden.
In het dal zijn de kracht, de wijsheid en het licht die zich boven hen bevinden steeds voelbaarder. Het is bijna niet meer te negeren! Maar diegenen die besloten hebben dat hun relatieve waarheid binnen de dualiteit waarder en echter is dan wat zich boven de nevelen bevindt, zullen zich mogelijk nog meer gaan verdichten. Zij zullen zich nog meer afgescheiden gaan ervaren, en nog krampachtiger gaan creëren waar zij van overtuigd zijn. Dit is een verschijnsel dat alleen binnen de dualiteit kan bestaan; het komt voort uit de vrije wil die ten allen tijden gerespecteerd wordt door hen die zich boven op de berg bevinden.
ZIE EERST JEZELF, ONTVANG EN VERTROUW
Kun jij jezelf openen naar die nieuwe realiteit, naar de absolute waarheid dat jij NOOIT los staat van dat Goddelijke Liefdesveld, tenzij je er voor kiest om een andere gedachte vast te houden? Kun je jezelf uitnodigen om te gaan kijken naar jouw oude overtuigingen die eigenlijk niet waar zijn als je er vanuit een hoger perspectief naar kijkt? Kun je vanuit je diepste wanhoop, angst of pijn proberen om hulp toe te laten 'van bovenaf', zodat je ingebed in hun Liefde een stap uit het dal zou kunnen zetten?
Laten we elkaar een hand blijven aanreiken als er om gevraagd wordt, en tegelijkertijd ook elkaars vrije wil respecteren. Oordelen op anderen die 'alsmaar nog niet naar zichzelf willen kijken' kun je vervangen door het inzicht dat een ziel altijd wel WIL, maar de mens mogelijk nog niet KAN, omdat er nog iets ervaren en geleerd wil worden in een bepaald duaal veld. Een mens kan alleen op de weg van de Ziel leren door te ervaren, niet door kennis van buitenaf in zijn hoofd te stoppen.
Velen van ons (ik denk eigenlijk wel iedereen die dit artikel wil lezen) zijn toegewijd bezig om alles uit ons eigen dal te doorzien, te doorvoelen en achter te laten als 'tijdelijke waarheden' die ons ontwaken gediend hebben. Vanuit verinnerlijkte wijsheid klimmen we steeds sneller, met steeds meer vertrouwen en overgave aan wat ons van 'bovenaf' aangereikt wordt de berg op. Laten we elkaar daarbij blijven bemoedigen en lief hebben.
MV ♥
