MEDISCHE VOODOO
Als je een medicijn inneemt of een behandeling ondergaat van de medische industrie, dan kan het zijn dat dit de symptomen van je ziekte onderdrukt. Dan kan het zijn dat je ineens geen pijn meer voelt, of dat je uitslag, koorts of tremor verdwijnen. Dat lijkt op het eerste gezicht fijn, maar er is altijd een prijs. De prijs is een stukje van je ziel.
Hoe doen ze dat? De symptoom-onderdrukkende medicijnen zetten een stukje van je ziel gevangen, want alle ziekteverschijnselen zijn manieren van je ziel om aan jou kenbaar te maken dat er iets niet klopt, dat er iets is dat tussen jou en je ziel, tussen jou en je bestemming, tussen jou en je originele blauwdruk, je optimale zelf, je ware potentieel in staat.
Dus ja, fijn als je geen symptomen meer hebt, fijn als je ineens weer beter kunt ademen, als de koorts zakt, als de pijn verdwijnt, als het eczeem minder wordt, als de verkramping minder wordt, als je niet meer trilt, maar je betaalt ervoor met een stukje van je ziel. Je ziel wordt de mond gesnoerd, het zwijgen opgelegd, het spreken verboden. Dat deel van je ziel dat je via bepaalde symptomen op mystieke wijze probeert te bereiken, wordt vastgebonden, opgesloten en uit je bewustzijn verwijderd; als een gevangene in een kerker gegooid.
Is dat het waard? Is dat niet een hele hoge prijs die je betaalt?
Meestal worden de symptomen ook maar tijdelijk onderdrukt, trouwens. Vaak komen ze op een later tijdstip terug in een andere, heviger vorm, want de oorzaak is niet weggenomen. Dan ben je terug bij af of nog erger. Het is dus eigenlijk alleen maar uitstel van executie, want na verloop van tijd heb je weer pijn en als je de symptomen systematisch blijft onderdrukken moet je het uiteindelijk met de dood bekopen – vaak een hele langzame, slopende, mensonterende dood ook nog, waar de industrie nog zoveel mogelijk geld uit je perst. Is dat uitstel van executie een stukje van je ziel waard?
Zou ware geneeskunde niet juist het helen van de ziel moeten omvatten, het terughalen van de verloren stukken? Dat is waar ze het in het sjamanisme, de oudste geneeswijze op aarde, over hebben.
Allopathische medicijnen onderdrukken de taal van je ziel, de metafysische wijze waarop je ziel met jou communiceert. Ze onderdrukken de verbinding met je ziel die via je lichaam tot uiting komt. Je lichaam is een directe expressie van je ziel. Je symptomen zijn een boodschap van je ziel. Als je dat begrijpt, dan zul je ook het heilige aspect van ziekte leren herkennen. Wat willen de symptomen je vertellen?
En nee, dat is niet altijd emotioneel of spiritueel. Het is niet altijd een oud trauma of een vorig leven of een negatief gedachtepatroon of een diepe levensles of de invloed van Pluto of een psychische schok of een verstopt chakra. Soms is het puur praktisch.
Je ziel, het meest zuivere deel van jezelf, vertelt je soms onomwonden dat je op een gifbelt woont en moet maken dat je wegkomt, of dat je een relatie of een baan hebt waar je ziek van wordt, of dat je teveel stress hebt, of dat je verkeerd eet. Je ziel is je bondgenoot en heeft het altijd het beste met je voor. Je ziel en je lichaam kun je vertrouwen, in tegenstelling tot de medische industrie. Je ziel zal altijd proberen om je te bereiken, maar ze is subtiel, in tegenstelling tot de medische industrie. Ze wordt gemakkelijk overstemd door de herrie, ruis en afleiding in de wereld.
Bij alle ziekte zou de oorzaak opgelost moeten worden, niet de symptomen onderdrukt. Maar de meest winstgevende industrie aller tijden wil niet dat je de oorzaak kent, want die zijn gecreëerd door dezelfde industrie die ook de zogenaamde oplossingen, de medicijnen en behandelingen zoals chemo, bestraling en operaties hebben bedacht. Het is een loep, een duivels spel. Het is medische voodoo.
De angst die je voelt als je bepaalde symptomen hebt, is meestal angst die je is aangepraat. Niet altijd, natuurlijk. Er zijn twee soorten angst. Er is de angst die je is aangepraat door de medische industrie als je bepaalde symptomen hebt – het woord kanker en parkinson bijvoorbeeld, zijn heel beladen en roepen op zich al angst op. Dat zijn irreële angsten, maar er zijn natuurlijk ook reële angsten. Als bijvoorbeeld de tremors van wat ze parkinson noemen heel erg toenemen, als de pijn van de kanker ondraaglijk wordt of als je door bepaalde klachten zo beperkt wordt dat je niet meer kunt functioneren of misschien zelfs doodgaat, dan is dat natuurlijk reële angst.
Op die angst wordt uitgebreid ingespeeld door de industrie. Enerzijds vergroten ze de irreële angst, namelijk het idee dat je van kanker, parkinson of andere ziekten niet zou kunnen herstellen. Anderzijds spelen ze ook in op je begrijpelijke angst voor de symptomen, die slopend kunnen zijn. Maar uiteindelijk is ook dat misleiding, want de oplossing, de manier om te genezen van die symptomen is nooit via de voodoopraktijken van de medische industrie.
De machtsovername van de medische industrie heeft over meerdere generaties plaatsgevonden. Het is op zo’n geslepen, sneaky manier gebeurd, dat de meeste mensen die in deze voodoo meegesleurd zijn: artsen, specialisten en verpleegkundigen, het niet eens door hebben. Je kunt het ze dan ook niet echt kwalijk nemen, want ze denken echt dat ze goed bezig zijn. Ze hebben hun beroep vaak juist gekozen omdat het goede, lieve mensen zijn die andere mensen willen helpen. Wisten zij veel! Vaak werkt hun oprechte aandacht en vriendelijkheid voor hun patiënten wel degelijk helend, zelfs als ze gif voorschrijven.
Dus zij zijn misleid. Ze zijn met dezelfde voodoo bezig, alleen onbewust. Zij worden ook gebruikt. De krachten die hierachter zitten, die weten wel precies wat ze doen. Die hebben deze vloek de laatste paar eeuwen over de mensheid uitgerold, maar jouw dokter, jouw huisarts, jouw oncoloog, jouw verpleegkundige, heeft meestal geen idee. Zij zijn de uitvoerders van voodoopraktijken waarvan ze zich niet eens bewust zijn. Richt je woede of je verontwaardiging dan ook niet op hen, maar op het systeem en op hen die dit systeem in het leven geroepen hebben.
Je zult zien dat de meeste mensen als ze hierover horen, het niet kunnen horen. Dat maakt deel uit van de voodoo. Het enige wat je kunt doen is zelf uit de voodoo stappen, beter worden en het goede voorbeeld geven. Je moet zelf de vloek verbreken en dat is praktisch gezien heel simpel. Het betekent dat je geen enkel product van de farmaceutische industrie meer mag gebruiken, behalve als je anders zou sterven. Soms is dat helaas het geval, als je door diezelfde industrie, die samenwerkt met Big Farm, Big Oil en Big Tech, in die mate vergiftigd of verslaafd gemaakt bent dat je niet zonder hun drugs kunt. Je zit dan in een akelige val (zie: Een duivels dilemma). Maar ook daar kun je uitkomen!
Als je leven onwaardig zou worden of zou eindigen als je met bepaalde medicijnen zou stoppen, dan heb je geen andere keus dan daar in ieder geval tijdelijk mee door te gaan terwijl je naar een alternatief zoekt – die er in bijna alle gevallen is! Soms leef je juist een onwaardig leven dóór de medicijnen die je neemt en is stoppen het beste wat je kunt doen. In extreme gevallen is waardig sterven wellicht een betere keus dan nog jarenlang een ellendig bestaan te hebben, waar je ziel langzaam maar zeker opgegeten wordt door de farmaceutische industrie.
Maar waarschijnlijk word je helemaal niet nog zieker en waarschijnlijk ga je helemaal niet sterven! Irreële angsten! In de meeste gevallen is afbouwen – langzaam of snel – van de medicijnen het beste wat je kunt doen. Veel mensen kunnen daarover meepraten, ook mensen uit de psychiatrie.
Het ziekteproces is bijna altijd omkeerbaar. Bijna alles is te herstellen als je op zoek gaat naar de oorzaak en deze wegneemt. De ergste ziekte is de vloek, de medische voodoo, de rotzooi die je in je lichaam krijgt door de producten en de behandelingen van de farmaceutische industrie: de vaccinaties, de chemo, de statines, de bestraling, de nutteloze operaties, de cholesterolverlagers, de hormoonpreparaten, de morfine, de anti-depressiva, de slaappillen en de miljoenen andere gifpillen, preparaten en barbaarse behandelingen die ze je opgedrongen hebben.
Je was al die tijd in de ban van de farmaceutische industrie, zonder het te weten. Zij beheersten jouw gedachten, jouw lichaam en jouw ziel. Zij vergiftigden samen met andere multinationals je omgeving – je voeding, het water, de lucht en de bodem – in die mate dat je er ziek van werd. En vervolgens kwamen ze met nog meer gif als de oplossing! De enige echte oplossing is om het gif te weigeren en zelf op zoek te gaan naar gezondheid. Dan en alleen dan zit je op het spoor van ware genezing.
© Sanne Burger
