Digger: Hoofdklapper
Door: Digger Barr – 29 Juni 2023
Er zou een permanente handafdruk op mijn voorhoofd moeten staan.
Wanneer zijn mijn Aha-momenten eigenlijk veranderd in hoofdklappers?
Het zou kunnen dat Aha-momenten een diep innerlijk weten registreren, terwijl hoofdklappers openbaringen zijn over de wereld buiten onszelf.
Er gebeurt echt zoveel dat ik niet alles kan bijhouden.
Ik had me er meer bewust van moeten zijn, maar om de een of andere reden ontging het me.
Dan gaat plotseling het lampje branden en klap ik tegen mijn voorhoofd.
Oh, ja. Nu snap ik het. Het was de hele tijd vlak voor mijn neus.
Misschien moet ik maar een handafdruk op mijn voorhoofd tatoeëren.
Ik zal één zo’n oog openend verhaal delen.
Is dat het derde oog? Is dat waarom we op ons voorhoofd slaan? Proberen we onszelf wakker te maken?
Mijn geluk is dat ik in mijn derde oog prik net als ik een waarheid onthul en mijn helderheid weer vertroebel met wazige tranen.
Ik moet echt stoppen met mezelf slaan. Maar goed, ik dwaal af…
Onlangs vierden we Juneteenth (?).
Nou ja, sommige mensen erkenden Juneteenth.
Er zijn veel mensen die het niet vieren omdat ze niet weten wat het betekent, behalve dat de banken gesloten zijn of dat het een vrije dag is.
In een andere tijd en realiteit regeerde de slavernij over de wereld.
Op 1 januari 1863 kondigde president Abe Lincoln een proclamatie af, de Emancipatie Proclamatie, waarin hij verklaarde dat alle tot slaaf gemaakte mensen werden bevrijd.
Alle tot slaaf gemaakten.
Er wordt gezegd dat 2 jaar later, op 19 juni, de slaven in Texas eindelijk van deze proclamatie hoorden.
Ik weet zeker dat er nog veel meer is over hoe dit verhaal zich ontvouwde. Maar daar houdt het niet op.
Juneteenth werd door 5 verschillende senatoren geïntroduceerd voor nationale erkenning vanaf 2018, tijdens het presidentschap van Trump.
Het was al erkend op staatsniveau door sommige staten, maar het Congres had 4 jaar nodig om het uiteindelijk door te geven aan het bureau van de president voor federale viering.
Dit was nu waarnemend president Biden die alle eer krijgt voor het ondertekenen van deze feestdag.
Het is moeilijk om een artikel te vinden dat niet begint met Biden als de promotor van deze feestdag.
Dat is prima, hoewel ik dat een beetje in ons gezicht vind.
Waar ik mee worstel is de ironie die zich in dit voortdurende verhaal voordoet.
Hoe is het mogelijk dat mensen bevrijd zijn van slavernij en dat nog steeds niet beseffen?
Heb ik mijn verleden en tegenwoordige tijd weer door elkaar gehaald?
Dat is altijd een probleem met mijn schrijven. Ik kan niet zeggen hoe laat het is. Verleden, heden of toekomst.
Laat ik iets duidelijker zijn voor degenen onder ons die zichzelf in de ogen blijven prikken.
De Emancipatie Proclamatie bevrijdde alle tot slaaf gemaakte mensen.
En we weten het nog steeds niet…
Blijven we werken met een bal en ketting totdat het leger in je stad verschijnt om te zeggen “Hé, je bent vrij. Wist je dat niet?”
Houden we de kettingen omdat we ze mooi zijn gaan vinden?
Ze staan goed bij mijn ensemble.
Ze geven me een veilig gevoel.
Ik denk dat mijn slaven het beste met me voor hebben.
Het Stockholm syndroom is een zorg.
Of werpen we de kettingen nu af en lopen we weg. Onze nieuwe manier van leven inlopen zonder angst of twijfel. Zonder dat het ons twee keer verteld hoeft te worden.
Dat klinkt als Vrijheid.
Hoeveel dingen gebeuren er waar we gewoon niets van weten?
Je hoeft het me geen twee keer te vertellen
En toen, terwijl ik mijn hand van mijn voorhoofd haalde, dacht ik in welk jaar is Nesara het congres gepasseerd?
Hmmmm, die laat ik even zitten.
Voor nu.
Liefde voor iedereen
Wees lief voor jezelf
Digger 2023
Vertaling: wakkeremensen.org
