THEATER
Er komt een moment waarop je overal klaar mee bent in dit theater wat leven op aarde is of lijkt te zijn.
Je kunt niet meer, je wilt niet meer. Je hebt genoeg van de leugens, het drama, de problemen, de nepfiguren, de zinloze gesprekken. Je kunt het spel van deze schijnwereld niet meer meespelen.
Dit moment is het begin van jouw werkelijke leven. Het hele voorbij gegane leven lijkt ineens zo zinloos, zo nutteloos.
Toch was dit leven zoals het was nodig, de ervaring van het onechte was nodig. Je hebt tijdelijk meegespeeld in het toneelstuk, je hebt alle rollen gespeeld.
En nu.... wens je geen rol meer te spelen.
Je verdraagt het niet meer om nog langer mee te spelen, je hebt het eindelijk doorzien.
Vanaf nu wens je enkel nog waarheid.
Echte mensen om je heen of heerlijk alleen. Je bent er klaar mee, het is doorzien, doorleefd, ervaren en het is klaar.
Nu begint het echte leven pas.
Dankbaarheid vult de ruimte waar eens leegte en verdriet leefde en heerste.
Wees niet bang voor het onbekende, vertrouw maar dat het vanaf nu heel mooi zal zijn.
Geen schijn meer, enkel het ware licht.
Geen drama meer, enkel rust en vrede.
Geen angst of haat meer, enkel liefde.
Geen duisternis meer, enkel kleuren van licht.
Geen problemen meer, enkel dankbaarheid.
Geen leugens meer, enkel waarheid.
Geen vals zelf meer,
Enkel Zijn wie je werkelijk bent.
Enkel dat wat werkelijk IS, leeft.
Dat wat niet werkelijk is, heeft nooit werkelijk bestaan.
Stop met verzinnen nu, want wat je dacht dat je was, heb je zelf verzonnen.
Leef.
Bron Rani Savitri
