Langzaam verdwijnt de chaos uit je systeem. Het voelt stukje bij beetje iets rustiger. Toch neemt het leven je met golven nog mee naar het verleden. Daar waar jij je thuis voelde. Dat wat je wellicht moet missen in je leven. Het laat je zien wat er nog in jouw hart leeft, al lijkt het zo naar de achtergrond te zijn verdwenen. Het zijn de kleine stroompjes die hier en daar nog een bepalende factor hebben in jouw leven. Zo ongemerkt. Heel subtiel.
Weten hoe het werkt in jou lief mens, heeft nodig dat je de diepste diepte van jouw hart kent. Je verlangens. Waar je blij van wordt, maar ook wat je mist. Wat niet meer terug kan keren in jouw leven maar wat een belangrijke rol gespeeld heeft in jouw leven. Het is juist nu dat emoties van gemis wat meer aan de oppervlakte kunnen komen wanneer er flashbacks naar momenten uit jouw leven voorbij schieten. Fijne herinneringen. Een gevoel van veiligheid. Van plezier.
Wanneer heb jij je, op wat voor manier dan ook, fijn gevoeld. Warm en geliefd. Veilig en geborgen. Al zijn het maar korte momenten geweest, je hebt ze opgeslagen in jouw hart. Mensen die lang of kort in jouw leven zijn geweest. De fijne herinneringen. Ankers, die belangrijk zijn op de weg die je nu volgt. Wat streef je nu nog na lief mens? Welke onderstroom is daar nog steeds actief maar heb je geen idee meer van. Wat leeft daar nog en heb jij je lang geleden niet meer toegestaan om dat te voelen?
Met zachte beweging duwt het leven je terug in de tijd. Om alles opnieuw te bekijken. Om te laten stromen waar jij gestopt bent met voelen. Om de herinneringen in je hart weer tot leven te blazen, want niets gaat werkelijk verloren maar verandert slechts van vorm
Deborah
Photo By Jacqueline Haringsma