Maandag 11 februari 2019
IK BEGIN M'N LICHAAM WEER TE VOELEN
Daar waar, met de huidige energie, die vandaag wat gekalmeerd lijkt, en in elk geval niet zo wild staat, ik mijn kern kan vinden, wordt uitgenodigd om diep in mijn lichaam te gaan voelen wat los mag.
Vandaag is zo'n dag dat er even adem gehaald mag worden. De boel de boel gelaten, en even gewoon pas op de plaats.
Met soul-retrieval (op mijn eigen manier, met medicijn en edelstenen) zak ik langzaam in een diepe meditatie.
Ik bemerk een kalmte om me heen die ervoor zorgt dat ik me diep kan afstemmen op mijn lichaam, en vandaag nodigt zich uit om diep in mijn onderlijf te gaan zitten.
Al een tijd lang loop ik met een energetische blokkade die fysiek symptomen (en soms klachten) geeft.
Ik vraag dan ook aan mijn medicijn om onder invloed van sjamanistische drummuziek contact te maken met de energie die vastzit in mijn lichaam en me laat zien waar ik mee te maken heb.
Een van de inzichten die weer tot me komt is dat er een aantal zaken uit mijn jeugd voor hebben gezorgd dat mijn energetisch veld als HSP continue weer deuken opliep, mijn hoofdzakelijk 2e maar ook mijn 3e chakra, zonnevlecht zijn hierdoor beschadigd geraakt en met name minder helder en kleiner geworden.
Het medicijn en het licht dat ik in mijn onderbuik schijn brengt allerlei nare stukken naar boven die vooral gezien worden.
Het blijkt dat vooral alle negatieve herinneringen zich echt vastgezet hebben in mijn lichaam en de positieve herinneringen dat niet hebben kunnen neutraliseren of omkeren.
Een hele bibliotheek aan (jeugd)herinneringen van een hoog sensitief persoon, die gepest werd, op zijn plaats gewezen werd, niet zichzelf mocht zijn, zich zaken diep aantrok, beperkingen in doen en laten en ruzies, schaamte en schuld komt naar boven.
In sneltreinvaart... toch lig ik, blijkt achteraf, ruim een half uur tot 3 kwartier in mijn veld, teruggetrokken in de andere wereld.
Ik zie hoe deze fontein van schuimend afval, als uit een put overstroomt, en direct naar beneden glijdt, de grond in, om in de kern van de aarde getransformeerd te worden.
Toch vind ik vertrouwen en warmte in een paar positieve herinneringen die me eraan doen denken hoe goed het soms voelt om helemaal lekker jezelf te kunnen zijn.
Langzaam voel ik hoe er ruimte ontstaat in mijn onderbuik voor vernieuwde gevoelswarmte, levensvreugd en ander positieve zaken.
Ook begin ik mijn lichaam weer langzaam te voelen.
Ik word nu uitgenodigd om langzaam vanuit deze spirituele dimensie, deze onder(bewust) wereld weer te gaan aarden en in mijn lichaam in te dalen, of liever gezegd op te stijgen naar de aardse dimentie.
Een beetje groggy kom ik weer bij mijn positieven en sla mijn ogen open.
Het warme zonlicht dat door het raam valt in de woonkamer verwarmt mijn voeten en benen en het is een aardig prettig gevoel.
Snel leg ik een aantal edelstenen klaar in het zonlicht, en de zojuist gebruikte stenen leg ik ter aarding en zuivering op een geaarde schaal met hematiet.
Met dankbaar inzicht mag ik hier nu voelen hoe mijn hele onderrug voelt alsof er een warme douchestraal op gericht wordt... het voelt ruimtelijk en goed, maar nog vooral wat leeg.
Ik krijg vooral het gevoel een ruimtelijk en open stuk van mijn zielenvreugd teruggehaald te hebben.
Nu is er ruimte, om de warme en positieve ervaringen van de komende tijd vooral in mijn onderlijf weer te gaan voelen.
De huidige stroom bewustmakend licht nodigt uit tot diepe processen en inkeer, en het afsluiten van uitgewerkte patronen, zodat het Christus bewustzijn, of liever gezegd, Kristal(heldere) bewustzijn het mag gaan overnemen, en het hogere zelf, dieper mag indalen in het lichaam en gemanifesteerd worden.
Uit de speakers klinkt nu Ly O Lay Ale Loya (Circle Dance) ~ Native Song terwijl ik bezig ben met dit stukje tekstverwerking.
https://www.youtube.com/watch?v=9UglUjiJifA
Een stukje soul retrieval...
Er uit met de emoties, en er in met bewustzijn!
AHO!
