Vrijdag 8 februari 2019
ANGST EN BLOKKADES GAAN HAND IN HAND
Afgelopen dagen stond de energie om ons heen weer megahoog. Nadat ik
dinsdagnacht weer een 'kundalini-tik' kreeg, werd er weer wat 'oude
troep' losgeweekt uit mijn lichaam. Enfin... Oude angsten weer dit keer,
kwamen boven, en niet bepaald summier ook.
S'nachts plots zwetend wakker worden, in een paniekstroom zitten, doorademen, bij mezelf blijven, mijn kern vinden, vragen waar het om gaat, niet kunnen aarden, razende chakra's, heftig dromen, pulserende energie in mijn lijf, ontstemdheid, en inzichten binnen krijgen dit keer.
Van verleden levens en van mijn huidige leven kwamen nog restanten oude angst naar boven, waaronder aspecten uit de 2e wereldoorlog, en daarvoor. Over doodsangst, financiele onzekerheid, en over algemene onwetendheid of sociale angstvalligheid in alle vormen en maten.
Hoe ga je te werk als je je zo bewust bent van je eigen psyche en leefwereld, en je lichaam besluit zichzelf weer spontaan op te schonen. Het is dan ook hard werken om vooral niet in de angst te schieten en er in te blijven hangen en in je slachtoffermodus te zitten, het is retehard werken om gewoon bij jezelf te blijven en alles gewoon te laten stromen.
Het kost heel veel energie om je te verzetten tegen die survivalmodus die getriggerd is.
Tegelijkertijd was mijn hogere verbinding tijdens deze klaring even goed weg. Vooral met een gevoel van onbestemdheid, ongefocustheid, geen concentratie, en je draai niet kunnen vinden, is het vooral het doorzitten van de energie van het moment.
Op dit moment is alles weer opengetrokken en is de mistbui in mijn hoofd aardig verdwenen. Alles wordt weer helder en het zonnetje lijkt weer tevoorschijn te komen, en daarmee ook mijn verbinding met mijn hogere zelf.
Tegelijkertijd ben ik er niet bang meer voor omdat ik weet dat dit soort buien en energetische klaringswervelingen nog wel vaker terug zullen komen, EN ik weet dat ik inmiddels steeds mijn kern wel weer weet te vinden.
Het is enkel een storm, en elke storm waait wel weer over.
Als je in die storm zit, in het midden van de storm is het altijd emotioneel windstil en het zicht helder, weet daarin je weg te vinden, telkens opnieuw en je zult elke storm wel met gemak doorstaan.
Om je heen raast er dan een turbulente tornado met heftige windsnelheden van emotionele energie, die alles aan puin lijkt te slaan waar je naartoe hebt gewerkt in de dagen, weken of maanden daarvoor, maar toch is dat slechts een illusie.
Nu dat deze angsten ook weer verwerkt zijn, zijn mijn blokkades weer als wolken voor de zon opgelost, en geniet ik weer van het zomerweer, ook al stormt en regent het nu buiten.
Ik krijg weer contact met mijn eigen spirituele compas en mijn hogere zelf, en laat me rustig doorstromen naar een volgend hoofdstuk.
Jos JW Marx
S'nachts plots zwetend wakker worden, in een paniekstroom zitten, doorademen, bij mezelf blijven, mijn kern vinden, vragen waar het om gaat, niet kunnen aarden, razende chakra's, heftig dromen, pulserende energie in mijn lijf, ontstemdheid, en inzichten binnen krijgen dit keer.
Van verleden levens en van mijn huidige leven kwamen nog restanten oude angst naar boven, waaronder aspecten uit de 2e wereldoorlog, en daarvoor. Over doodsangst, financiele onzekerheid, en over algemene onwetendheid of sociale angstvalligheid in alle vormen en maten.
Hoe ga je te werk als je je zo bewust bent van je eigen psyche en leefwereld, en je lichaam besluit zichzelf weer spontaan op te schonen. Het is dan ook hard werken om vooral niet in de angst te schieten en er in te blijven hangen en in je slachtoffermodus te zitten, het is retehard werken om gewoon bij jezelf te blijven en alles gewoon te laten stromen.
Het kost heel veel energie om je te verzetten tegen die survivalmodus die getriggerd is.
Tegelijkertijd was mijn hogere verbinding tijdens deze klaring even goed weg. Vooral met een gevoel van onbestemdheid, ongefocustheid, geen concentratie, en je draai niet kunnen vinden, is het vooral het doorzitten van de energie van het moment.
Op dit moment is alles weer opengetrokken en is de mistbui in mijn hoofd aardig verdwenen. Alles wordt weer helder en het zonnetje lijkt weer tevoorschijn te komen, en daarmee ook mijn verbinding met mijn hogere zelf.
Tegelijkertijd ben ik er niet bang meer voor omdat ik weet dat dit soort buien en energetische klaringswervelingen nog wel vaker terug zullen komen, EN ik weet dat ik inmiddels steeds mijn kern wel weer weet te vinden.
Het is enkel een storm, en elke storm waait wel weer over.
Als je in die storm zit, in het midden van de storm is het altijd emotioneel windstil en het zicht helder, weet daarin je weg te vinden, telkens opnieuw en je zult elke storm wel met gemak doorstaan.
Om je heen raast er dan een turbulente tornado met heftige windsnelheden van emotionele energie, die alles aan puin lijkt te slaan waar je naartoe hebt gewerkt in de dagen, weken of maanden daarvoor, maar toch is dat slechts een illusie.
Nu dat deze angsten ook weer verwerkt zijn, zijn mijn blokkades weer als wolken voor de zon opgelost, en geniet ik weer van het zomerweer, ook al stormt en regent het nu buiten.
Ik krijg weer contact met mijn eigen spirituele compas en mijn hogere zelf, en laat me rustig doorstromen naar een volgend hoofdstuk.
Jos JW Marx
