Aan alle gevoelens van beperking, zwaarte en eenzaamheid gaat een menselijk proces vooraf. Alle zielen die in de mens geboren worden barsten van de potentie. De potentie van creatie, licht, intelligentie, creativiteit en overvloed is in allen aanwezig.
Om deze potenties tot wasdom te laten komen is een gezonde voedingsbodem onontbeerlijk. Deze zou dienen te bestaan uit begeleiding over hoe je het hoogste potentieel uit alle aanwezige aspecten van je zijn kunt halen.
In tegenstelling tot het ontvangen van ondersteuning bij het manifesteren van je potenties komen wij in aanraking met een hele andere stroming. Binnen deze stroming worden kinderen vanaf de allereerste momenten min of meer gehersenspoeld. Hun waarnemingen worden overspoeld met beperkingen, verslavingen en geloofsstromingen die vooral je potenties ondermijnen. Je ziet overal voorbeelden van mensen die angst als leidraad gebruiken, zich slachtoffer voelen en vanuit angst creรซren. Binnen schoolsystemen worden jongen mensjes getraind in deze zelfde geloofsstromingen en beperkingen.
Daar waar een ziel eindeloze mogelijkheden en vrijheid ervaart kwijt een jong mensje jaar na jaar verder weg bij het vergeten van zijn ware potenties. Indien een van deze zieltjes zich verzet en zich nog wel wat van zijn ware afkomst herinnert dan zal er druk uitgeoefend worden om mee te gaan in de mainstream. Lukt dat niet dan zal het zieltje bestempeld worden als afwijkend of als iemand met een stoornis.
Het verschil tussen onze ware aard en het aangeleerde gedrag, dat is hetgeen dat nu steeds meer opspeelt. In onszelf en in het collectief is steeds meer verzet tegen de rollen die we geacht worden te spelen. We zochten eerst meer in de verborgenheid en nu steeds vaker in het openbaar naar onze werkelijke essentie. Sommigen herinneren zich steeds vaker iets van hun werkelijke zijn.
De energie van nu laat meer dan ooit de botsing zien tussen beide werelden. In ons, maar ook ook buiten ons in de wereld, het nieuws en andere mensen. Het loskomen van de oude programmering is niet zo simpel als het lijkt. Het beรฏnvloed alle aspecten van ons mens-zijn. Je vind het in de manier waarop we naar voeding en gezondheid kijken, in hoe we omgaan met elkaar, in ons zelfbeeld en het beeld dat we van anderen hebben. Je vind het ook terug in dat wat wij liefde noemen en hoe we relaties zien. Liefde en licht worden min of meer gezien als iets waar tekort aan zou kunnen bestaan...
Het losmaken van al deze aangeleerde beperkingen is waar we nu middenin zitten. Hierbij kan het zijn dat je je steeds meer herinnert van je werkelijke potenties. Ook kan er een een identiteitscrisis ontstaan omdat je steeds weer het beeld wat je van jezelf had moet bijstellen. Dat wat aangeleerd is moet je zien als een geloof. Een hardnekkige structuur die altijd op zoek is naar de bevestiging van dat wat het geloofd. Dit geloof denkt in daders en slachtoffers, in tekort en beperking, in duisternis en straf en angst is zijn leidraad.
Loskomen van beperkingen roept altijd angst op. Onzekerheid voor het ego dat niet weet welk pad er voor hem ligt. Het omarmen van de onzekerheid maakt ruimte om buiten deze onzekerheid te leren leven. Het accepteren van alles wat gecreรซerd is vanuit angst helpt ons ons slachtofferschap hierover los te laten. Hierdoor ontstaat ruimte en stilte waarbinnen je ware potentieel alsnog ruimte krijgt om in jou als mens te manifesteren.
Help elkaar te zien wat we soms niet wensen te zien, te voelen waar we al lang niet meer durfden te voelen en te verbinden vanuit je ware zijn in plaats van uit de conditioneringen die ons zijn aangeleerd. Vertrouw op het proces wat van boven wordt aangestuurd. Zoek het licht en de liefde in anderen in plaats van hun angst (en dus die van jezelf) te veroordelen. Daar waar mensen elkaar gevangen houden in angst, neem even afstand en probeer op andere manieren (bv in de stilte) verbinding te maken.
In verbinding,
Joost