Na het verbreken van een relatie maakt iedereen een rouwproces door, ook degene die het initiatief hiertoe nam.
Hoe kan het dat een verbinding die zo fijn, goed en kloppend voelt bij aanvang, toch fout loopt?
Als we kijken vanuit zielsnivo dan werkt het als volgt:
elke ziel heeft een zielsfrequentie, wat wil zeggen dat de energie van een ziel vibreert met een bepaalde trilling. De ene ziel draagt een hogere frequentie dan de andere en dit is een direct gevolg van het aantal geleefde levens en de daaruit geleerde lessen die een ziel met zich meedraagt. Het komt zelden voor dat beide zielen in een relatie eenzelfde frequentie dragen.
Als jij jezelf om welke reden dan ook gaat ontwikkelen op persoonlijk vlak waarbij pijnstukken worden opgeruimd en inzichten worden verkregen, maak je een (energetische) groei door waardoor jouw frequentie zich verhoogt.
Doet jouw partner dit niet, dan groei je letterlijk uit elkaar. Een aantal kenmerken hiervan zijn bijvoorbeeld dat je andere interesses krijgt, dat je elkaar niet meer verstaat (soms letterlijk), dat gesprekken je minder voeding geven of dat je je verveelt. Als dit meer regel dan uitzondering is, kun je er vanuit gaan dat het meer is dan een incident en zul je er zeker over moeten communiceren.
Omdat je veel met elkaar deelt en hebt gedeeld, wellicht kinderen hebt samen, en je een toekomstbeeld voor ogen hebt met je partner, ben je bereid om te vechten voor je relatie. Ben je sensitiever en/of bewuster dan gemiddeld, dan komt daar nog bij dat je, al dan niet bewust, voorbij de aardse realiteit ziet: je ziet letterlijk de potentie van de ander op zielsnivo. Hierdoor kun je de behoefte voelen om de ander mee te willen nemen, wat inhoudt dat de ander 'aan de bak moet': immers als deze zich gaat ontwikkelen volgt er groei, waardoor het gat in frequentie tussen beiden kleiner wordt.
Wanneer de ander weerstand heeft om te werken aan zichzelf, vanuit angst om eigen stukken aan te kijken of omdat hij of zij verandering niet nodig vindt, kun je pogingen blijven doen, maar deze zullen niet leiden tot het resultaat dat jij voor ogen hebt: het leidt vaker slechts tot een grotere verwijdering tussen beiden. Er is niet voor niets een spreekwoord dat zegt
dat je niet kunt trekken aan een dood paard. Als ontwikkeling niet wordt geïnitieerd vanuit een intrinsiek gevoel, dus vanuit een oprechte behoefte, dan is alle progressie cq verandering slechts van tijdelijke duur.
Zielen die eerder levens met elkaar hebben gedeeld herkennen elkaar, het zijn de zgn. soulconnecties. Zij herkennen elkaar al dan niet bewust, omdat de informatie in hen ligt opgeslagen. Deze herkenning kan zowel een positief als een negatief gevoel opleveren, afhankelijk van wat je met elkaar hebt meegemaakt.
In het geval van een karmische verbinding ligt het weer anders:
deze zielen komen opnieuw op je pad omdat hier nog iets dient te worden opgelost / ingelost. In het geval van zo'n karmische verbinding worden zielen door elkaar aangetrokken omdat zij elkaar nog steeds energetisch vasthouden, dankzij afspraken die zijn gemaakt in andere levens. Deze afspraken kunnen zowel positief als negatief zijn, maar belemmeren ons altijd in ons huidige leven. Het voelt dan ook als een verademing als je ervan verlost bent.
Wanneer het karma van zo'n verbinding volledig is opgelost, verandert de energie van beide: er is dan niets meer wat moet worden opgelost dat 'bindt' en je bent beide vrij om de relatie anders in te vullen. Dit betekent ook dat het filter waardoor je eerder keek anders wordt, waardoor je helderder kunt gaan zien wat er is of speelt.
Het kan dan zomaar zijn dat je tot de conclusie komt dat het verschil tussen het zielsstuk en het aardse stuk, dat ik voor het gemak even het verschil noem tussen 5D en 3D, te groot voor je is geworden, waarbij je voelt dat het niet meer is waar jij je mee wil blijven verbinden omdat het jou niet meer dient of verder helpt. En dat is altijd confronterend en zeer pijnlijk.
Je kunt proberen er het beste van te maken door aan jezelf te blijven werken, gelijkgestemden te ontmoeten, etc., maar op de kortere of langere termijn biedt het niet de vervulling die je zoekt of nodig hebt om verder te evolueren.
Als je sensitief en niet happy bent in een situatie kan het nodig zijn om jezelf eruit te halen, omdat je door je sensitiviteit meegenomen kan worden door / in de energie van de ander. Hierdoor ontstaat dan verwarring in wat je nu werkelijk zelf ervaart.
Afstand nemen helpt je om terug te komen bij jezelf en bij jouw eigen gevoel. Afstand nemen is belangrijk om alles te kunnen overzien en te voelen wat nodig is voor jou, ongeacht wat een ander daarvan vindt: neem de ruimte en de tijd die je nodig hebt om tot inzichten te komen.
Het helpt je altijd verder