MOEDer Aarde
Met de overmoed van een kind
gaat het mij stoutmoedig voor de wind
in de weemoed van puberteit
ervaar ik wankelmoedigheid
op de grens van ’t volwassendom
sla ik kloekmoedig op mijn trom
vrijmoedig weet ik hoe het moet
uitbundig op zoek naar overvloed.
Het leven buigt me in ootmoed neer
grootmoedige lessen die ik leer
blijmoedig verzacht zich mijn dieper gemoed
zachtmoedigheid heet de kracht die mij voedt
trouw aan het stromen van mijn bloed
ontmoet ik zoveel facetten van moed
ik wil al die krachten in mij weten
zij mogen zich edelmoedig meten.
Sterk geworden kijk ik goed om me heen
mijn zintuigen zetten me op het juiste been
diep ademend en opgetogen
respectvol en met mededogen
de rug recht, fier en onvervaard
vol goede moed en onbezwaard
sta ik pal en ben ik paraat
voor ons aller welzijnsstaat.
Ik draag gewoon mijn steentje bij
zoals het hoort in een maatschappij
ik voel me een wijkplaats in de rivier
geef steun onderweg aan de mensen hier
in broze verbinding met de bron
wakker en waakzaam, opwaarts, kom
vertrouw op de spankracht van je boog
die reikt van de aarde tot hemelhoog.
Moeder Aarde draagt ons vol liefde
schuif mee, vertrouw en adem, geliefden
aanvaard, vergeef, heb mededogen
vier vrede en vrijheid, wees opgetogen
samen verlichten we vreugdevuren
en verhalen we over nieuwe avonturen
spelen we dansend in het kwantumveld
vooral rustig doorgaan, nooit uitgeteld.
Groeten van Greta
