Vandaag heb ik een hele belangrijke knoop doorgehakt na vele worstelingen en diep verdriet.
Ik ga definitief stoppen met het schrijven van de journaals. Ik doe dit inmiddels al vele vele jaren en mijn lichaam schreeuwt het uit; STOP en dat betekent luisteren, mijn gevoel volgen en daarbij stromen nu de tranen alsof ik alles aan het loslaten ben wat me dierbaar was/is. Maar het voelt nu wel gelijk rustig aan in mijn lichaam.
Ik werd me bewust dat ik een kantelpunt in mijn bewustzijn heb bereikt en deze knoop heb door te hakken voor mijn eigen welzijn.
Het schrijven achter de laptop is zo intens vermoeiend, ik trek het gewoonweg niet hoe leuk en boeiend ik het ook vind mijn lichaam zegt STOP!
Ik ga me richten op het schrijven van een boek en dat doe ik met pen en papier en tekeningen erbij.
Het doet me heel veel verdriet maar doorgaan is geen optie langer.
Ik blijf op FB, maar nu passief ipv een actieve rol.
Ik ben heel erg dankbaar voor alle vriendschappen en voor de reacties die tot veel herkenning en verrijkingen hebben gezorgd in mijn eigen ascensie..
Het tij is voor mij gekeerd na dagenlange diep en zeer intens verdriet. Het wordt rustig in mijn lichaam.