De “Dans van Transformatie” gaat altijd van “zwaar”
en “donker” naar “Licht”.
Van “zak en as” naar “helemaal opgericht”.
Van “klein menselijkheid” naar “Goddelijke Grootsheid”.
Van “beperkt” en “bekrompen” naar “Goddelijke Oneindigheid”.
Als we leren te dansen van “Frustratie” naar “Acceptatie”.
Zijn we meer uitgelijnd op de Goddelijke Gratie.
Zo ook met de dans van “Verzet” naar “Overgave”.
Dan scheppen we meer vanuit onze Goddelijke Gave.
En met de dans van “Uiterlijke Isolatie” naar “ Innerlijke Verbinding”.
Bewandelen we ons pad meer vanuit Goddelijke Bevinding.
Met de dans van “Ongeduld” naar “Geduld”.
Worden we meer met Goddelijke Liefde omhuld.
Met de dans van “Onrust” naar “Stilte”.
Haalt een Goddelijke Hand ons uit onze menselijke kilte.
Met de dans van “Wraak” naar “Vergeving”.
Leiden we ons Leven meer vanuit Goddelijke Inleving.
Met de dans van “Klagen” naar “Dankbaarheid”.
Verheffen we onszelf naar meer Goddelijke Potentialiteit.
Met de dans van “Verzuchten” naar “Bewuste Ademhaling”.
Behoed het Goddelijk Bewustzijn ons van onze menselijke dwaling.
Met de dans van “projectie” en “identificatie” naar “internalisatie”.
Blijven we afgestemd op de Goddelijke Organisatie.
Met de dans van “angst” naar “Liefde”.
Ontmoeten we onszelf en elkaar meer als een Goddelijke Geliefde.
Met de dans van “onmacht” naar eigen “Autonome en Soevereine Kracht”.
Komen we onder Leiding en Veiligheid van de Goddelijke Macht.
…
Raken we steeds meer aan de “Dans van Transformatie” gewend.
Dan komen we steeds meer terecht in ons Goddelijk Element.
In Liefde verbonden van Hart tot Hart,
Hilde Janssen
