Wanneer we niet weten wat we moeten zeggen
Door Jennifer Crokaert – 27 april 2021
Ik weet niet of dit van Ashian komt, misschien heb ik het gelezen, of misschien ben ik gewoon de 100ste aap, maar ik wil dit graag met jullie delen.
Wat zeggen we als we niet weten wat we moeten zeggen? Wat zeggen we als een geliefde van streek is en we niets kunnen doen om de situatie beter te maken? Ik denk dat velen van ons de komende maanden in deze situatie terecht zullen komen, dus kunnen we ons er op een of andere manier op voorbereiden.
Als je bij iemand zit wiens hart breekt, kan het zo moeilijk zijn om te weten hoe je hem of haar op een zinvolle manier kunt troosten; op die momenten weten we vaak niet wat we moeten zeggen – ik weet dat ik ook zo ben geweest. Mag ik in deze situaties het volgende voorstellen?
Ik hoor elk woord dat je zegt. Ik wou dat ik het beter voor je kon maken en dat kan ik niet – maar weet dit: ik zal hier bij je zitten terwijl je pijn hebt, en terwijl je verloren voelt. Ik ben er helemaal voor jou, zelfs als we geen idee hebben wat we nu moeten doen.
Ik heb dit gebruikt met mijn zoon, wanneer ik geen manier heb om iets beter te maken maar het breekt zijn hart. Ik ga bij hem zitten, ik vertel hem dat ik bij hem zal blijven, dat ik er zal zijn voor elke traan, dat ik zal luisteren naar elk woord dat hij erover wil zeggen en dat ik er, zelfs in de stilte, toch zal zijn. Ik zal hier zijn, naast hem, zodat hij niet alleen in de verwarring hoeft te zijn.
Ik heb de impact van die woorden, van die toezegging gezien: zijn lichaam ontspant zich een beetje van de benauwdheid en de angst. Hij is niet langer alleen. Ook al kan ik er niets aan veranderen, hij is niet in zijn eentje verloren in zijn angst, verdriet of boosheid.
Als waarheden aan het licht komen, zullen kinderen hun wereldbeeld zien verpulveren. En volwassenen ook. Er zullen geen gemakkelijke antwoorden zijn en “Ik zei het je toch” zal niemand helpen. Er zal van ons gevraagd worden dat we al het mededogen en de empathie die we in de loop der jaren ontwikkeld hebben, in praktijk brengen. We zullen getuige moeten zijn van de geboorte van een nieuwe wereld door de hartverscheurende pijn van hen die sliepen.
In eerste instantie zullen zij alle zorg, medeleven en consideratie nodig hebben die we kunnen opbrengen.
In alle chaos zal ons ook gevraagd worden om voor onszelf te zorgen; we kunnen onszelf niet emotioneel uitputten, want dan houden we niet langer de energetica van de 5D vast.
Zeker, het zal gebeuren; we zullen uitgeput raken. Dan zullen we precies leren hoeveel we kunnen geven en wat we voor onszelf nodig hebben, om in balans te blijven. Er is geen fout of goed, het is een ervaring die nieuwe wijsheid zal opleveren.
Dit is het volgende hoofdstuk van waar we hier voor gekomen zijn.
(c) 2021 Jennifer Crokaert https://jennifercrokaert.com/when-we-dont-know-what-to-say/
Vertaling: Martien