Het vervolg op
We gaan nooit meer terug naar het oude normaal en moeten dat ook niet willen
Hoe komt het dat we aan ons moreel kompas aanvoelen dat er veel niet meer klopt aan het huidige systeem, maar ons er als collectief toch door laten leiden? Hoe creëren we dan een nieuw gezond normaal? Wanneer we een beroep gaan doen op ons geweten en zelf verantwoordelijkheid nemen, kunnen we betere keuzes maken.
De coronacrisis legt bloot dat de macht in het huidige systeem van bovenaf uitgeoefend wordt.
Wanneer een overkoepelend orgaan bepaalde regels of richtlijnen oplegt, dan volgen veel mensen deze kritiekloos op. Zelfs als dit tegen eigen geweten, kennis of motivatie indruist. We leggen dan de verantwoordelijkheid neer bij een externe autoriteit. In dat geval durven we deze niet zo gemakkelijk te overrulen en te handelen vanuit eigen geweten en het innerlijk weten, wat een betere optie zou zijn.
Een sterke leider kan een vals gevoel van veiligheid opleveren. De macht weggeven aan een externe autoriteit, biedt ook ruimte voor machtsmisbruik. Niet iedereen zal het herkennen wanneer dat gebeurt, maar voor degenen die het wel zien, is het zaak is de macht terug te nemen. Dit doen we door weer vanuit eer en geweten te handelen en zelf de verantwoordelijkheid te nemen, voor alles wat we doen en laten. Of iets goed is kunnen we eenvoudig toetsen door onszelf de vraag te stellen of het goed is voor de (toekomst van onze) kinderen.
Regering versus zelfbestuur en participatie
In de huidige politiek geven we letterlijk onze stem weg. We wijzen iemand aan als onze vertegenwoordiger, die moet opkomen voor onze belangen en onze stem moet laten horen. Meestal betekent dat voor de politici een carte blanche, met geen tot weinig inspraak vanuit de kiezers, in de te nemen politieke beslissingen. Partijpolitiek, lobbygroepen, internationale afspraken en de macht van het grote geld, zijn vervolgens leidend in de praktijk. Het belang van de kiezer raakt ondergesneeuwd door ‘grotere’ belangen. Vaak komt er weinig terecht van de mooie beloftes die rond de verkiezingen zijn gemaakt. Het is duidelijk dat het anders moet, hetgeen ook mogelijk is.
In de eerste plaats is het van belang terug te keren van een steeds mondialer aangestuurd beleid, naar meer kleinschalige vormen van (zelf)bestuur. Dit biedt veel meer mogelijkheden voor directe invloed op politieke beslissingen. Een actieve burgerparticipatie gedurende de gehele bestuursperiode, biedt een grotere garantie dat de collectieve belangen in die regio worden behartigd. Door mensen een zekere mate van zelfbestuur te geven, is er meer betrokkenheid en bereidheid om in dat proces te participeren. Wanneer mensen zich bewust zijn van hun eigen verantwoordelijkheid, zullen ze betere keuzes voor henzelf en hun gemeenschap maken.
Globalisering versus decentralisatie
De aanpak van internationale of mondiale problemen kan voortkomen uit samenwerking tussen nationale en regionale groepen. Nu is de macht op allerlei gebieden in handen van enkele invloedrijke families en corporaties: de olie-industrie, voedselindustrie, farmaceutische industrie, media, Big Tech, bancaire sector, et cetera. — die ook veel invloed hebben op wereldwijde bestuursorganen zoals de WHO, VN en World Economic Forum. Door veel diensten weer te decentraliseren, is de kans op machtsmisbruik veel kleiner. Het vergroot de kans op inspraak en invloed vanuit de bevolking. Dit bevordert bovendien de participatie, betrokkenheid, authenticiteit en innovativiteit, om oplossingen te vinden voor de uitdagingen waar men voor staat.
Propaganda versus onafhankelijke media
In het huidige systeem waarbij 90 % van de mediaconcerns in handen is van een zestal corporaties, zien we dat objectieve, eerlijke informatie heeft plaatsgemaakt voor propaganda en het verdraaien of verhullen van de waarheid.
Door decentralisatie van de media en bevorderen van burgerjournalistiek, ontstaat een weefsel van authentieke en gevarieerde mediakanalen, die in de berichtgeving letterlijk verschillende perspectieven belichten. De mediakanalen die zich baseren op integriteit en kwaliteit, zullen mensen op termijn herkennen als de betrouwbare bronnen.
Zes corporaties hebben 90% van de media in handen.
Onderricht versus talentontwikkeling
Het huidige onderwijssysteem is veel meer gericht op het aanbieden van een uniform lespakket, waarbij de nadruk ligt op het van bovenaf opleggen van informatie en het vermogen te stimuleren om deze informatie kritiekloos te reproduceren. Daardoor was het mogelijk om onderwijs ook als propagandamiddel in te zetten. Dit zien we duidelijk terug in het lesmateriaal rond de coronacrisis en de duurzaamheidsagenda.
Het huidige lesmateriaal is vooral een propagandamiddel geworden.
Kennis kan beter voortkomen uit eigen onderzoek, waarbij er ruimte is om tot eigen inzichten te komen.
Los van het feit dat informatie op die manier veel beter beklijft, stimuleert het innovatie en vindingrijke oplossingen. Door bovendien te erkennen dat kinderen verschillend zijn, met eigen interesses en talenten, kan er onderwijs op maat ontstaan met veel meer ruimte voor talentontwikkeling en authenticiteit. Dat is een noodzakelijke ontwikkeling als we innovatieve oplossingen willen stimuleren, voor de grote mondiale uitdagingen, zoals armoedebestrijding en milieubescherming.
Entertainment versus informatie en inspiratie
432 Herz creëert veel meer harmonie in de hersenen (links) dan de huidige norm in muziek van 440 Herz (rechts).
Op dit moment wordt televisie, film, en muziek ingezet als entertainment, om mensen vooral af te leiden door ze bezig te houden met zaken die weinig relevantie op hun eigen leven en leefomgeving hebben.
Bovendien wordt de entertainmentindustrie gebruikt om occulte symbolen en verborgen boodschappen over te dragen en een duistere agenda te promoten. Televisie en documentaires zijn echter een uitstekend middel om mensen eerlijk te informeren en onderwijzen, bijvoorbeeld over de ware geschiedenis. De film- en muziekindustrie kunnen weer kunstvormen zijn die mensen kunnen inspireren om het beste uit henzelf te halen en de wereld te verbeteren. Door toepassing van de juiste frequenties (bijvoorbeeld in muziek) kunnen we de trilling verhogen, wat weer leidt tot meer inzichten en positief gedrag.
Klimaatbeheersing versus harmonie met natuur
Milieuvervuiling en klimaatverandering zijn synoniemen geworden, terwijl het totaal verschillende aspecten zijn. Het klimaat wordt misbruikt voor de onmenselijke Agenda 21, terwijl de NWO allerlei duurzame oplossingen die de mensheid vooruit zouden kunnen helpen, verborgen houdt. Daarnaast is weermanipulatie een oorlogswapen, dat men inzet om rampen te creëren (droogte, hevige regenval, overstromingen, koudefronten, orkanen), om onwelgevallige regio’s onder druk te zetten, of een bepaalde politieke agenda af te dwingen. Doordat de media kritiekloos over deze weermodificatie rapporteren alsof het natuurrampen zijn, blijft het onderbelicht dat het aanvallen op de mensheid zijn.
Met dezelfde technologie moet het ook mogelijk zijn woestijnen weer vruchtbaar te maken. Door CO2 juist niet te verlagen en meer bomen en groen te planten, ontstaat er een betere balans en een toename van de natuur, in plaats van een afname van bossen en groen in de stedelijke gebieden. Wanneer het bewustzijn toeneemt en mensen weer in verbinding komen te staan met de natuur, zal men in harmonie met de natuur vanzelfsprekend betere keuzes maken. Milieuvriendelijk is dan de norm en geen exclusief, elitair product dat voor het gros van de mensheid niet betaalbaar is.
Medicinaal ingrijpen versus zelfhelend vermogen
In de huidige ‘geneeskunde’ bestrijden we ziektes, of meestal symptomen, met chemische medicijnen of genetische therapie. Uit de benadering van het coronavirus blijkt dat we niet mogen vertrouwen op de natuurlijke werking van ons immuunsysteem en dat dit genetisch ingrijpen door injecties zou rechtvaardigen.
.
Door deze benadering stellen we het lichaam bloot aan lichaamsvreemde en giftige stoffen, die het natuurlijk immuunsysteem juist ondermijnen.
Bovendien blijken financiële belangen — waarbij men afhankelijk is van patenten van niet-natuurlijke middelen — een grotere rol te spelen dan het streven naar échte gezondheid.
Bepaalde geluidsfrequenties worden gebruikt als onderdeel van therapieën om menselijke hersengolven te manipuleren om de genezing van lichaam en geest te bevorderen. Heling met geluidsfrequentie is gebruikt om verschillende soorten aandoeningen te behandelen, zoals slapeloosheid, angst, depressie en aandoeningen van het zenuwstelsel.
Wanneer we het lichaam en geest benaderen vanuit het bewustzijn dat alles energie en trilling is, kunnen we gezondheid herstellen door toepassing van de juiste frequentie en trilling.
Dat opent de weg voor geavanceerde geneesmethoden op basis van geluid en licht. Daarnaast kan er een herwaardering ontstaan voor natuurlijke geneesmiddelen die eveneens de natuurlijke balans en frequentie herstellen. Zeker wanneer financiële motieven — om alleen te patenteren middelen te promoten en niet te patenteren middelen te weren — niet meer relevant zijn.
Dan moeten we misschien ook concluderen dat markwerking in de zorg en geneeskunde, de beste oplossingen juist in de weg staat.
Isolatie versus verbinding
De digitale revolutie heeft ertoe geleid dat mensen steeds individualistischer zijn gaan leven. Het ‘nieuwe normaal’ heeft de isolatie tijdens de coronacrisis versterkt, doordat allerlei gelegenheden om samen te komen en mensen te ontmoeten, verboden zijn. Sinds de coronacrisis vluchten mensen nog meer weg in een digitale artificiële wereld, waarbij het menselijk en fysiek contact sterk gereduceerd is.
Als we echter willen handelen vanuit empathie en geweten, dan is het juist belangrijk ons op authentieke wijze te verbinden aan onze medemens.
Wanneer we in de echte wereld ervaringen en ideeën kunnen uitwisselen, zijn we beter in staat onze eigen gedachten te vormen. Dan ontstaat er ook ruimte voor oplossingen die voortkomen uit zelf opgedane kennis. Dit maakt ons minder beïnvloedbaar voor propaganda vanuit (digitale) mediakanalen.
Rechterlijke macht versus natuurrecht
Het huidige rechtssysteem is gebaseerd op een complex systeem van geschreven regels, dat slechts toegankelijk is voor de ingewijden. In de huidige praktijk gaan wetten en ‘het recht’ veel meer over het inperken van vrijheden, waarbij de gewone man nauwelijks rechtsbescherming heeft als een zaak indruist tegen de belangen van het establishment. Het systeemrot in het huidige rechtssysteem heeft zichtbaar gemaakt dat recht niet meer wordt gesproken vanuit een moreel kompas. Rechtspraak is eerder een sluw schaakspel geworden, om de regels naar gelang toe te passen of aan te passen, vaak ten gunste van de meest machtige partij, bijvoorbeeld de staat. Daarnaast hebben steeds meer wetten en regels niks meer met rechtvaardigheid te maken.
Rechtspraak zou juist moeten gaan over rechtvaardigheid.
Wetten moeten onze vrijheid beschermen. Rechtspraak zou meer moeten gaan over het corrigeren van immoreel gedrag en eventuele schade die daaruit voortkomt. Als we dit baseren op ons innerlijk weten en moreel kompas, zal dit ten goede komen aan rechtvaardigheid. Het natuurrecht is gebaseerd op enkele eenvoudige ongeschreven kosmische wetten: niet doden, niet stelen, niet dwingen. Vrije wil is een kosmische wet, net als de wet van aantrekking en de wet van oorzaak en gevolg. Rechtspraak vanuit natuurrecht is gebaseerd op geweten. Diep in ons hart weten we vaak donders goed wat goed is en wat niet.
Controle versus vertrouwen
Vrijheid is vanuit kosmische wetten een geboorterecht, zolang je de andere natuurwetten en andermans rechten niet overtreedt. Doordat deze vrijheid ons in het huidige systeem ontzegd wordt, is er veel controle, manipulatie en repressie nodig om mensen in het gareel te houden.
Doordat de mensheid zich millennia lang heeft laten aansturen door psychopathische krachten, is het vertrouwen beschadigd geraakt. Toch denk ik dat het voor de overgrote meerderheid van de mensheid geldt, dat we kunnen vertrouwen op de goedheid en welwillendheid van de mens.
De psychopathische krachten hebben een systeem gecreëerd, waarbij immoreel gedrag wordt beloond en degenen die vechten voor rechtvaardigheid en vrijheid worden weggehoond. Status en het financiële systeem zijn belangrijke incentives in deze beloningsstructuur. Wanneer de financiële belangen om immorele dingen te doen niet meer in die mate gelden, kunnen mensen gaan handelen vanuit eer en geweten. Dan kunnen we als collectief door evolueren van een systeem gebaseerd op dienstbaar aan zichzelf, naar een paradigma gebaseerd op dienstbaar aan anderen.
Dit alles hangt samen met een verhoogd bewustzijn.
Wanneer we bovendien dingen weer doen met bezieling, zullen we ook meer vanuit ons geweten en moreel kompas gaan handelen. Het collectieve bewustzijn neemt momenteel zonder twijfel toe. Dat zal zeker ook gaan leiden tot een nieuwer gezonder normaal.
Ella Ster
www.ellaster.nl
