woensdag 19 augustus 2020

Gedicht: Terra Nova / Door Jetty Dijkema, 5 juli 2020

Terra Nova
Door Jetty Dijkema, 5 juli 2020


Met de glimlach van weten en kennen
op haar stralend gelaat,
haar haar, wit van wijsheid, als een
hermelijnen cape om haar schouders,
haar ogen, in de volmaaktheid van de drie,
naar binnen en naar buiten gekeerd,
zo overziet het Goddelijk Vrouwelijke
de nieuwe schepping, Terra Nova.

Oude herinneringen zijn ontwaakt uit de
verstening van de oergeschiedenis.
Hoge frequenties staan op
uit het onderaardse en
stromen van licht voorzien
de nieuwe aarde van
voedende informatie en
ongekende mogelijkheden.
Haar rulle gulle grond
ontvangt het verzadigend vuur
van de gouden zon.
Wateren verenigen zich met
de blauwe etherische lucht.
Hemelse vibraties bejubelen en
zegenen al wat uit de groene
glooiende velden geboren wil worden.
Alle elementen verheugen zich over
de grote zuivering van het duister en
bevroeden de dageraad van de Waterman.

Hoor! Ongekende klanken
dansen op de pas-de-Dieu!
Natuurwezens verlustigen zich in de
groeikracht van al wat wil leven
en de vriendschap van de dieren!

En de nieuwe Mens...
zij/hij gaat in een lichaam vol liefde,
alle dualiteit in zichzelf opgelost!

Aarde en al haar schepsels
geheeld en met heiligheid
gekroond....

en Vader/Moeder/God
ziet dat het goed is.

Jetty Dijkema, 5 juli 2020
jjdijkema@versatel.nl