vrijdag 28 augustus 2020

Wat als iemand sterft? Door Trudy Hekkert / 26 augustus 2020

Wat als iemand sterft?
Door Trudy Hekkert / 26 augustus 2020

Wat als iemand sterft?

Leven, sterven, overlijden, “over het lijden heen”.
Dood is niet dood, de ziel verlaat het lichaam.
Het moment dat de ziel het lichaam verlaat kent geen leeftijd.
Zo stierf mijn eerste dochtertje vlak na haar geboorte, terwijl mijn oma een paar dagen daarna 100 jaar werd.
Mijn vader stierf op 70-jarige leeftijd, ondertussen voelde ik het nieuwe leven van mijn zoon in mijn buik.
Dit hebben wij niet voor het zeggen.

Ik baarde mijn baby in het ziekenhuis en mijn moeder werd een borst afgezet, omdat ze kanker had. Anderhalf jaar na de geboorte van mijn zoon ging ze naar mijn vader en mijn eerste kindje toe.

Nee, het is niet te bevatten, het leven en sterven zo dicht bij elkaar.
Ik mocht genieten van het nieuwe leven van mijn zoon en tegelijkertijd zat ik in een rouwproces om het verlies van mijn ouders te verwerken.

Toendertijd stond ik er heel anders in dan nu. Ik was opstandig, boos, verdrietig, maar ook weer heel dankbaar dat ik mijn zoon gezond op de wereld mocht zetten. Maar ik begreep niet waarom mijn dierbaren zo vroeg uit mijn leven werden weggehaald.
Natuurlijk moest ik gaan verwerken, rouwen. Alles mocht er zijn.

Dit wilde mijn ziel ervaren, maar ook de zielen van mijn ouders en mijn kindje. Hun taak was volbracht en ik mocht leren om hier mee om te gaan.
Ik kon in opstandigheid blijven zitten.
Ik had immers mijn ouders nog zo nodig om de ervaringen te delen en om tips te krijgen over hoe ik sommige dingen aan kon pakken wat mijn kinderen betrof. Dit kon ik niet meer delen.

Maar als ik hier in was blijven zitten zou ik verbitterd worden.

Dit kan niet de bedoeling zijn voor mijn gevoel. Ik ben gaan kijken naar alles wat ik wel had, zoals mijn twee prachtige kinderen waar ik intens van genoot. Het is de bedoeling geweest, het is gegaan zoals het gaan moest. Ik ben voorbij mijn ego gaan kijken en respecteerde de zielen van mijn dierbaren.

Wat is er mooier als de tijd daar is om naar het licht te gaan!
Het gaat erom welke ervaringen onze ziel wil opdoen in dit leven, in dit jasje. Wil het een lang leven in dit lichaam of wil het alleen een geboorte mee maken om daarna terug te gaan naar het licht? De ziel blijft verder leven en komt steeds terug in een ander lichaam.
Wij groeien verder in het licht om vervolgens weer in een ander lichaam te incarneren.

Nieuw leven, nieuw leven hier op aarde, nieuw leven in licht.

Het staat zo dicht bij elkaar.
We zijn allemaal tijdelijk hier op aarde en de ziel komt iedere keer weer terug in een mooi nieuw jasje om iedere keer weer nieuwe ervaringen op te doen. Voordat we naar de aarde toekomen worden onderling al allerlei afspraken gemaakt over waar we geboren willen worden.

De ene ziel wil hier jarenlange ervaringen op doen.
De andere ziel wil misschien alleen maar geboren worden om weer terug te gaan. Sommige zielen willen hier zoveel ervaringen op doen dat het soms voor de mens niet te behappen is (zegt de ervaringsdeskundige?).

Willen wij als mens de lessen pakken die onze ziel ervaren wil of blijft ons ego daar tegen vechten? Pakken we de lessen niet dan wordt het steeds weer herhaald en worden de lessen heftiger om toch uiteindelijk wel te leren. We kennen allemaal dat stukje ego en soms gaan we een rechte weg, maar de meesten onder ons nemen toch wel zijwegen.

Deze ervaringen kunnen ook als doel hebben om uiteindelijk de ander de inzichten te geven die jij al mocht leren. Dit weet ik uit ervaring. Ik heb zoveel mee gemaakt, zoveel verschillende ervaringen op mogen doen. Ja! Dit kan ik nu zeggen vanuit mijn hart: ik ben heel dankbaar voor alle lessen die ik mocht leren op deze aarde.

Niemand gaat dood, omdat we nooit dood zijn geweest.
We zijn een spiritueel wezen, we zijn trilling, we zijn een ziel. En deze ziel wil aardse ervaringen op doen in een menselijk lichaam. Hij trekt iedere keer weer een mooi nieuw jasje aan. Alles is met elkaar verbonden, dus ook onze overleden dierbaren zijn nog geregeld om ons heen. Nee, niet tastbaar, maar wel voelbaar. Hoe mooi is dat!

Trudy Hekkert

©Alles mag gedeeld, of gedeeld en geplakt worden met vermelding van mijn naam en website.