ENERGIE UPDATE - Marjolein Ingrid Soulpursang
Wowwwwwwwwwwwwww zeer intensieve stijgingen van 84% tov gisteren. Voorheen waren de stijgingen tussen de 13-60%.
Ook vandaag weer sterk voelbare schumann pieken tussen 11-17 uur. Het vraagt weer veel van ons lichaam waarin wij wonen.
De immense instroom van kosmische golven beuken tegen ons middenrif aan en opent door deze drukgolven onze middenrif-en miltchakra punten[ aan weerszijden en onderkant van je ribbenboog] Hier bevinden zich heel veel spanningen door het inhouden van onze ademhaling om zo de pijn niet te hoeven voelen. Dit geeft veel aanhechtingspijnen van de banden die de spieren met het skelet verbinden. Letterlijk je afhankelijkheidsbanden.
Als kind waren we afhankelijk van onze verzorgers, nu maken we deze banden losser om ons weer te verbinden met ons skelet=blauwdruk waarop ons fysiek lichaam groeit. Bij het losmaken komen er veel spanningen vrij=opgehoopte koolzuurgassen wat onrust kan geven en denken-doen gevoel=opgejaagdheid!
Inclusief de gestagneerde afgewerkte en sterkvervuilde lymfestroom die langzaam op gang komt en deel uitmaakt van je immuunsysteem. Dit alles is je kleine bange ego die je beschermen wil tegen de onderliggende pijn waarvoor je ooit als kind je adem hebt ingehouden. Lymfe verbindt ons lichaam met onze geest tot 1 geheel oiv een verbonden ademhaling. Als we onze ademhaling verbeteren komen er dus veel modderstromen vrij die drukpijnen geven.
Oud zeer en immens verdriet komen vrij als familiekarma pijnlijk zichtbaar wordt voor je aangezicht, huilen is het enige wat je nog rest, ze geven bevrijding aan al die opgehoopte spanningen die je als kind niet uiten kon en nog geen stem had.
Vanmorgen leek ik vast te zitten, mijn gedachten waren somber en bleven maar rondjes draaien, even wandelen gaf doorstroming om mijn hoofd leeg te maken en toen kwamen de tranen want met een leeg hoofd kon ik opeens helder zien wat er precies speelde; emotionele verwaarlozing, geen omkijken naar, geen belangstelling of medeleven naar mij toe vanuit de familie, het gevoel; ik doe er niet toe, ik ben niet goed genoeg, niet lief genoeg en om dit niet te hoeven voelen ging ik deze gevoelens compenseren en zelfs overcompenseren; heel lief, heel begripvol, heel zacht, kortom de empaat.
In wezen zond ik daarmee steeds de boodschap uit; ik doe er niet toe, ik ben onbelangrijk, ik ben het niet waard, vergeet mij maar. Dus hoe aardiger hoe minder waardiger ik me voelde. Wat een lessen die mij letterlijk onder de ogen komen en wat een tranen.
Wat een armoede om mezelf zo weg te cijferen, opzij te zetten en mezelf niet binnen te durven laten in de overtuiging dat ik niet goed genoeg was. Nu een waardige aardige in wording!
Marjolein Ingrid Soulpursang
