De Raad:
Chaos
via Ron Head / 10 juli 2018
Jullie wordt de slechtste kanten getoond van alles wat er rondom jullie
heen plaatsvindt. Het zou goed zijn om de redenen hiervoor te begrijpen. Er
worden gecombineerde pogingen ondernomen om jullie binnen een bepaalde
denkrichting te houden of jullie er naar toe te loodsen. En het aanwakkeren van
emoties net voor of tijdens het doorgeven van informatie aan mensen, garandeert
de acceptatie er van. Dit zijn reclame uitingen. In wezen worden jullie ideeën
verkocht.
Een van de meest schadelijke ideeën die worden gepromoot en waarvan
gretig gebruik wordt gemaakt is dat kant A geweldig en eerlijk is en kant B
slecht is en jullie geen einde aan de ellende zal brengen. Het is nogal
duidelijk dat er bij iedere kwestie minder of meer voordeel behaald wordt.
Echter, wanneer het op de manier gepresenteerd wordt zoals hier boven is
weergegeven, gebeuren er verscheidene dingen.
Ten eerste zal het bij de meeste mensen het kritisch denken over het
onderwerp beëindigen. In wezen zijn ze bang gemaakt. Ten tweede veroorzaakt het
diepe tweedracht in een samenleving en maakt die daarmee veel gemakkelijker te
controleren. Wanneer ‘zij’ mensen naar links of rechts kunnen manoeuvreren,
hoeven ‘zij’ zelf niet bang te zijn. ‘Zij’ bevinden zich veilig in hun positie
omdat het overgrote deel van de bevolking verward is. Bovendien, wanneer de
aandacht kan worden gericht op datgene wat de linker hand doet, kan de rechter
hand doen wat ze wil. Dus maakt het ‘hen’ echt niets uit of je A of B kiest.
Wanneer we dit een spel noemen, dan kunnen we zeggen dat dit tegen de
meesten van jullie al heel lang gespeeld is.
We zullen jullie een klein voorbeeld geven. GEWELD VIERT HOOGTIJ! Mooie
kop. Terwijl jullie vandaag je dingen deden, hebben jullie toen enig geweld
waargenomen? Vielen hordes mensen jullie of jullie buren aan? En, voor het
geval dat jullie dit op je televisie gezien hebben, hoe ver was dat geografisch
van jullie verwijderd? Stonden de camera’s er middenin opgesteld? Dat zou het
veel groter doen lijken, of niet soms? Suggereerde de bewoording in het verslag
dat het een geïsoleerd incident was? Nee? Waarom niet?
Een aantal van jullie zijn oud genoeg om zich te herinneren dat politici
discussies en meningsverschillen hadden. Sommigen van jullie zijn jong genoeg
om zich politiek alleen maar als aanvallen te herinneren. Niemand vraagt waarom
dat zo is. Zou het zo kunnen zijn dat er diegene zijn die, buiten beeld, de
show sturen?
In sommige van jullie landen wordt er maar een heel beperkt inzicht
gegeven in wat er aan het gebeuren is, maar we zullen zeggen dat, tot op zekere
hoogte, de omwenteling die jullie op vele plaatsen voelen, gebeurt. Er zijn
vele miljoenen die nu door de rookgordijnen heen kijken. Het wordt voor velen
steeds duidelijker dat er aan de touwtjes getrokken wordt.
Dit alles is het gevolg van het feit dat de mensheid uiteindelijk onder
ogen heeft moeten zien wat waar is over jullie zelf en wat jullie pal voor je
neus hebben laten gebeuren. Het is voor jullie niet noodzakelijk om bij wat dan
ook betrokken te raken. Wanneer jullie er voor kiezen, ben je er dan van bewust
dat jullie een keuze gemaakt hebben. Jullie levens zouden een reeks bewuste
keuzes moeten zijn. Dit zal steeds meer de norm worden naarmate jullie
doorschuiven in hogere staten van bewustzijn. Dit gebeurt en zal doorgaan te
gebeuren.
Sommige van jullie zouden er voor kunnen kiezen om zichzelf op de hoogte
te houden van deze gebeurtenissen terwijl jullie wereld ‘uiteenvalt’, anderen
zullen er niet voor kiezen. Oordeel elkaar niet voor die keuze. De lessen die
zij zijn komen leren zijn zeer zeker anders dan die van jezelf. En uit noodzaak
zal dit veranderen wanneer het steeds meer het geval wordt dat vernieuwing gaat
plaatsvinden. Overeenkomst over gewenste resultaten zullen noodzakelijk,
waardevol en verwacht worden. Er zullen veel lessen geleerd moeten worden.
Feitelijk is dit al begonnen. De meest belangrijke les zal zijn; wat
kunnen we bereiken? Wat kan ik
bereiken? Zijn er beperkingen aan wat wij kunnen? Die zijn er niet, weet je.
Maar datgene wat jullie al zo lang beperkt heeft, datgene wat jullie aangeleerd
is om aan jezelf te twijfelen, moet eerst geëlimineerd worden.
Mensen, aardemensen, lijden nog steeds aan wat jullie het Stockholm
syndroom noemen. Te veel van jullie verdedigen jullie bewakers. Velen zullen
zowaar het gemak van hun gevangenschap missen wanneer deze eindigt. Wanneer er
geen muren, geen tralies, geen hekken zijn, echte of denkbeeldige, zal het voor
velen een chaos toeschijnen. Maar, zoals chaos altijd is, zal het een
onbegrensde kans zijn. Wat zullen jullie kiezen om hiervan te maken?
De Raad
