‘Het Levendig Houden’

Wandelend in prille en nog wat frisse lentesferen, ontmoette ik van de week in een Heemtuin, bovenal, de dotters en het riet.
De Brief uit de Hemel 649 over Nieuw Denken net vertaald.

Toen kwam als het ware dit in mijn gedachten geschoven.
Natuur als Zelf is zo verfrissend, opfrissend, verkwikkend, lentemaanden dragen daaraan bij. Veeleer zelfs dorstlessend.
In de ochtendwandeling met de honden, in vroege uurtjes, heden, zei ik tegen mij zelf, wees zo sensitief als mogelijk.
Sta stil en wees erbij en ermee en meer dan voorheen.

Het is alsof het constant gedachten vertegenwoordigd en op zich, alsof Het Verhalenboek wordt weergegeven door wat ze zijn als Natuur.

God spreekt over: “Ik heb een afbeelding van…”.

Overal van…

Laten we geloven in wat wij zijn als mensen als oer grondbegrip, met al die Natuurlijk Bronnen van de Bron. Wij zijn net zoveel vrije Natuur, als de flora, de fauna, de mineralen, delfstoffen, het micro-organische, het macrokosmische.
In wat tot ons spreekt tot ons Mensen Zijn, temidden tot al waar het toe spreekt.
De gemeenschap in overeenstemming met de communicatie van het Al.

Dat gedachten op een andere peiling kunnen gaan voortzetten.

Anja Tjelpa – 22 April 2023