Matrix 3: Motiverende Factoren Van Verbondenen
Door: Alue K. Loskotová 22 Juli 2022
Hebzucht: Het zet aan tot het vergaren van bezittingen zoals geld, voedsel, seksuele partners, kennis, of macht. Aangezien hebzucht overdaad impliceert, wordt dit dwangmatig hamsteren gekenmerkt door een verlangen naar dingen die men niet echt nodig heeft of waar men niet van profiteert. Het doel van hebzucht is om dingen te verwerven waarmee de biorobot zich kan vergelijken met anderen die minder hebben. Hebzucht is een industrie. Het drijft mensen tot het uiterste, zelfs als ze er voor moeten sterven. Hebzucht dient voornamelijk om mensen met elkaar verbonden te houden, omdat het volledig naar buiten gericht is. Hoe geestelijker een mens leeg is, hoe meer hij zijn leven moet vullen met allerlei voorwerpen. Het houdt de matrix gaande.
Lust: het verlangen naar seksuele bevrediging is ook primair voor gehechte mensen. Het is echter geen hormonaal opgewekt verlangen, omdat de verbonden individuen die deel uitmaken van de matrix-gear hun natuurlijke dierlijke lichamelijkheid hebben overstegen. Zij worden dus niet gedreven door biologische behoeften, maar door emotionele en psychologische behoeften. Het verlangen naar seks, oorspronkelijk gezond en natuurlijk, is het ego’s verlangen naar zelfverheerlijking geworden.
Daarom, hoe meer sekspartners een biorobot heeft, hoe meer zijn gevoel van eigenwaarde groeit, hoe sterker hij wordt, hoe meer macht hij heeft. Zijn seksuele bevrediging moet dus een zekere minachting en vernedering van de partner inhouden, zodat de mogelijkheid van ware geestelijke harmonie uitgesloten is. Want zo’n verbintenis kan fataal zijn voor de biorobot. Empathie brengt de verzwakking van het ego en de onderdrukking van eigenbelang met zich mee, zodat het seksuele verlangen van biorobots niet voortkomt uit de behoefte aan diepe vereniging, maar uit de behoefte om te domineren.
Ambitie: nauw verwant met hebzucht en dient om de gehechte persoon op te zwepen tot topprestaties. Deze ambities zijn fundamenteel naar buiten gericht. Succes kan immers niet worden afgemeten aan een of ander subjectief gevoel van voldoening, maar alleen aan de verzekering van anderen dat men succesvol is. En mocht er enige twijfel bestaan over het feit dat dit slechts klatergoud is, dan moet die stem onmiddellijk tot zwijgen worden gebracht door voorwerpen te kopen en stimuli te vinden om de biorobot af te leiden en te troosten. De matrix vertelt ons waarnaar we moeten streven, hoe we het kunnen bereiken, en wat de maatstaf voor succes is. Iedereen die dit betwist, moet uit het wiel stappen.
Afgunst: het verlangen van het menselijk ego om te zijn wat het niet is. Afgunst versterkt hebzucht, lust en ambitie, en dit vormt dan de drijvende kracht van alle bio-robot leven. Omdat zijn ego van nature onzeker en onstabiel is en geplaagd wordt door zelftwijfel en zelfhaat, is het duidelijk dat de biorobot alles wil zijn wat hij niet is. Afgunst voedt ook het vuur van aangeboren vijandigheid en geeft biorobots de kracht om de concurrentie te bestrijden. De ego’s van de superieure verbonden herinneren de inferieure eraan dat zij inferieur zijn, en dit is een aansporing voor de inferieure om list en bedrog te gebruiken om iets te kopen of te stelen dat hun waarde zal verhogen om de anderen te evenaren en idealiter te overtreffen.
Zelfbelang en zelfmedelijden: Aangezien trots zelfbewustzijn en erkenning van de eigen deugd, bekwaamheid en verdienste veronderstelt – en aangezien een dergelijk bewustzijn voor de verbondenen niet mogelijk is omdat zij volledig weigeren over hun eigen leven na te denken – kunnen zij zichzelf alleen evalueren door zichzelf met anderen te vergelijken, waarbij zij altijd tot de conclusie komen dat zij belangrijker zijn dan alle anderen. Hun gevoelens, hun gedachten, hun meningen zijn in hun ogen belangrijker dan die van anderen, terwijl zij dat in feite helemaal niet zijn. Een gevoel van eigen belangrijkheid is inherent aan alle gehechten, en maakt dat zij alleen aan zichzelf denken, alles wat zij meemaken dodelijk serieus nemen, en de ervaringen van anderen met minachtende onverschilligheid of neerbuigende afstandelijkheid beschouwen. Zelf-belangrijkheid is eigenlijk zelfmedelijden, dat zichzelf maskeert door de eigen belangrijkheid te benadrukken. Het is de manier waarop verbonden mensen voor zichzelf en anderen een slopende, verlammende minachting voor zichzelf verbergen. Daarom is het in een matrixmaatschappij waarschijnlijk de meest waardevolle eigenschap die kan worden toegerekend. Verbonden mensen houden van het gevoel van zelfmedelijden omdat het hun geloof voedt dat zij een beter leven verdienen zonder te hoeven toegeven dat zij de omstandigheden hebben geschapen.
Een scène uit de film Free Guy: De ontwaakte probeert een nieuwe optie (ik wil graag een cappuccino in plaats van mijn gebruikelijke koffie) die Humatom niet kent. Het systeem reageert onmiddellijk met verhoogde waakzaamheid en de zittende politieagent dreigt hem neer te schieten. Uiteindelijk realiseert de Ontwaakte zich dat vertoon van creativiteit ongewenst is en doet alsof hij alleen maar een grapje maakte om het systeem rustig te houden. Merk op dat de omgeving hetzelfde doet in je droom als je wakker wordt en beseft dat je gewoon slaapt.
Walging: Verbonden mensen onderdrukken hun echte emoties omdat sterke emoties, goede en slechte, zoals droefheid en woede, een ongewenst effect hebben in de matrix: het ego verandert en transformeert onder hun druk. Alle verbindingen hebben een sterk ego dat hun punt van verbinding met de Matrix vertegenwoordigt. Het is hun belangrijkste verbindingsknooppunt. Daarom staan zij zichzelf alleen emoties toe die hun ego niet bedreigen. En omdat ze van nature vijandig zijn ingesteld, is walging de beste vervangende emotie. Ze brengen het grootste deel van hun leven door in een staat van walging, en de Matrix maakt daar gebruik van door het gevoel van walging te versterken met allerlei vervelende kleine dingen zoals een slecht functionerend pashokje, een wikkel die niet los of open wil, of bussen die te laat komen. De Matrix en zijn biorobots hebben dit alles gecreëerd om zoveel mogelijk afkeer te creëren. En natuurlijk, hoe walgelijker iemand is, hoe belangrijker hij zich voelt en hoe arroganter hij is.
Luiheid: alle verbonden mensen zijn apathisch, inert en lui. De Matrix moedigt ambitie, sociale stijging en materieel gewin aan, maar ontmoedigt alles wat ook maar lijkt op echte inspanning, wilskracht of discipline. Vandaar de versterking van externe doelen. Bekendheid en fortuin kunnen worden bereikt zonder karakter of innerlijke kracht te hoeven opbouwen (gewoon iets grappigs zeggen op TV of veel met je kont wiebelen en dat is het). Het belangrijkste is een wenselijke mate van zelfgenoegzaamheid te handhaven en niet te streven naar echte verandering. Omdat permanente stagnatie de essentie van de Matrix is, zonder dat zou het niet kunnen bestaan. Deze stagnatie is afhankelijk van de illusie dat er verandering plaatsvindt, terwijl de verbondenen worden afgeleid van hun benarde situatie. Daarom worden ze voortdurend afgeleid door externe prikkels, doelen, verlangens, angsten. Hierdoor verwaarlozen ze hun innerlijke behoeften en stagneren ze. Zij zijn lichamelijk en materieel actief, overwinnen hindernissen, maar op geestelijk niveau zijn zij volkomen passief, zozeer zelfs dat hun vermogen tot creatieve verbeelding volledig wordt belemmerd (de heldere uitzonderingen daargelaten) – en dat is waar de Matrix werkelijk bang voor is.
Samengevat, spelen verbonden mensen – en dat is in de praktijk zowat iedereen, vooral als zij in een beschaafde samenleving leven – een spel van gedeelde werkelijkheid, en zij spelen het volgens regels die zij niet hebben uitgevonden of waarmee zij nooit bewust hebben ingestemd. Meestal zijn zij zich er niet eens van bewust dat zij zich aan regels houden en dat dergelijke regels bestaan.
De manier waarop de gedeelde werkelijkheid van de Matrix werkt, is dat we haar eerst moeten begrijpen om haar te kunnen hervormen, doorbreken of omzeilen. De overgrote meerderheid van de aangeslotenen heeft zich nooit zo’n mogelijkheid gerealiseerd. De eerste stap naar vrijheid is toegeven dat we niet vrij zijn, wat voor de meeste verbondenen erg moeilijk is.
De meeste verbonden mensen geloven in god en de duivel en het lot en de vrije wil, terwijl ze deze dingen eigenlijk ontkennen. Of God of de duivel regeert de wereld, beide kunnen niet regeren. En of onze daden worden geleid door het lot, of we beslissen door onze eigen wil.
Er is nog een derde mogelijkheid, en dat is de theorie dat god en de duivel op een mysterieuze manier samenwerken, waarbij de duivel als een gevangenisdirecteur is die de mensheid verhindert om tot god door te dringen, tenzij het individu bewijst dat hij slim genoeg is om dat te doen. En in dat geval, bereiken slechts een paar individuen een echte vrije wil.
Hier komt de strijder om de hoek kijken – de ontwaakte mens die het opneemt tegen de Matrix.
Door Alue K. Loskotová
Vervolg volgende keer
Nederlandse vertaling: wakkeremensen.org
© aluska.org 2022
