Diepe zielsliefde komt je niet aanwaaien, je moet er stevig voor in je schoenen staan en je moet beiden bereid zijn uit het diepst van je hart van elkaar te leren.
Zonder het voor elkaar in te willen vullen.
Je bent je bewust van de reden dat je juist met déze persoon samen bent.
De diepte waarmee deze relatie gepaard gaat is intens mooi, maar kan tegelijkertijd ook behoorlijk beangstigend zijn.
Deze spirituele liefde knettert, betovert, kalmeert, troost, geeft je energie, laat je stralen, lift je up en laat je kennis maken met eigenliefde en onvoorwaardelijke liefde.
Iets dat we allemaal al zijn, maar gaandeweg vergeten lijken te zijn.
De weg naar een diepe connecie en een bevredigende relatie voert vaak door donkere dalen van pijn.
Niet zo zeer de pijn van de ander, maar puur jouw eigen pijn, blokkades en triggers.
Want we moeten eerst door het schild heen breken dat ons eigen hart verbergt.
De muren worden als het ware afgebroken, zodat ons zachte diepste innerlijke naar de oppervlakte komt.
Dit gaat gepaard met verdriet, oude pijn, ruzie en confrontraties met onszelf.
En hoe harder we onszelf ontkennen, hoe heftiger onze beleving zich blijft herhalen.
Als we bereid zijn om oude wonden open te breken, ze te doorvoelen, dan kunnen ze voorgoed genezen.
En alleen iemand die ons heel erg dierbaar is kan dit voor elkaar krijgen.
Omdat hij/zij vanuit eigen onvoorwaardelijke liefde geen hulp aanbied en zegt hoe de ander het doen moet, maar een kanaal is voor deze alles omvattende liefde.
Echte diepe zielsliefde kan rotsen verschuiven en ons hart bevrijden.
Bron Colette Van Ingen
