The Pyramid Code, vervolg 1e incarnatie,
Hieronder het volgende vertaalde deel; de rest van de 1e incarnatie.
AMRAM
Mijn vader, mijn gids, en mijn rabbi, Rabbi AA (Aliezer Alfrandi, in mijn huidige reïncarnatie) kwam in deze wereld in zijn eerste incarnatie als de derde zoon van Adam en Eva. Zijn naam was Shet. Hij was geboren op de 10e van Tishrei in het jaar 130 (3630 BC volgens de Gregoriaanse kalender) en leefde 912 jaar. Hij leefde tegelijkertijd ook verschillende parallelle levens. Alles bij elkaar leefde hij 1010 reïncarnaties tot 28 januari 2014 (de 27e van Shvat in het jaar 5774 volgens de Hebreeuwse kalender). Op die dag reïncarneerde hij niet. Daarvoor in de plaats ging hij naar zijn uiteindelijke bestemming en hij is nu de Piramide Ster. Mijn vader, mijn leraar, en mijn Rabbi, was geboren en herboren, maar ging nooit dood. Hij leefde simpelweg parallelle levens en bewoog tussen verschillende reïncarnaties, bijvoorbeeld:
- De reïncarnatie als Shet van 912 jaar
- De reïncarnatie als Amram van 180 jaar
- De reïncarnatie als Rabbi AA van 424 jaar
Sommige van zijn reïncarnaties zijn enigszins gedocumenteerd in de verhalen van het oude testament. Hij ervoer 1010 reïncarnaties in 5644 jaar met parallelle leven, soms tegelijkertijd 10 verschillende reïncarnaties simultaan ervarend. Rabbi AA’s laatste reïncarnatie was hier op Aarde en die begon op de 18e van Tammuz in het jaar 5350 volgens de Hebreeuwse kalender (1590 volgens de Gregoriaanse kalender). Hij was geboren in een klein dorp in Irak, niet ver van Bagdad, dat in die tijd “Kanif” heette. De heilige Rabbi ging weg naar de Piramide Ster op de leeftijd van 424 jaar oud op 28 januari 2014 (volgens de Gregoriaanse kalender). Hij ging weg vanaf hetzelfde veld in New Jersey dat hij en ik gewoonlijk gebruikten om in en uit te vliegen, gebruik makend van verschillende ufo’s en hun inzittenden tijdens ons werk samen.
Hij sprak acht talen vloeiend. Hij kon ook spreken met dieren en buitenaardsen. Hij kende “Sfat Haruach” wat vanuit het Hebreeuws is vertaald als “de taal van de spirit wereld”. Hij kende ook Aramaic [Aramees?]. Het feit dat Rabbi AA de kennis had van deze talen laat maar een kleine glimp zien van de ware kracht en bewustzijn die Rabbi AA had.
Erop terugkijkend realiseerde ik mij dat hij de architect was van mijn levensverhaal, en hij was ook de architect van de geschiedenis van de Joodse mensen, en wellicht ook andere naties. Hij is een speciale ziel die zorgvuldig was gekozen voor Goddelijk werk. Hij was aanwezig in al mijn 69 reïncarnaties, zelfs toen ik reïncarneerde als een dier (alligator) en niet een mensenwezen. Voor degenen die het zich afvragen:
- Ja, ik heb eerder deel uitgemaakt van de reptillian familie
- Nee, ik maak nu geen deel uit van de reptillian familie
- Nee, ik heb niet het vermogen om te “shapeshift”.
- En ja, ik heb gezien, ervaren, en werkte met mensen die konden “shapeshift”.
[shapeshift is het vermogen om van uiterlijk te veranderen]
Sinds mijn laatste ontmoeting met Rabbi AA is er iets gebeurd dat mij op een nieuw niveau van bewustzijn bracht. Dit nieuwe niveau van bewustzijn en begrip heeft mij verscheidene inzichten en begrip gebracht die mij helpen om mijn verleden te bezien, inclusief verschillende reïncarnaties die mijn geheugen scherpen, en veroorzaken dat ik mij verschillende reïncarnaties in meer detail kan herinneren.
Bijvoorbeeld, in een van mijn reïncarnaties was ik een adelaar die werd aangestuurd door een sjamaan indiaan in Noord-Amerika. De sjamaan indiaan is nu Orly in mijn huidige reïncarnatie. Al mijn andere vrienden, relaties en geliefden van het jaar 2448 volgens de Hebreeuwse kalender (1312 BC volgens de Gregoriaanse kalender) maakten ook deel uit van die reïncarnatie in de vorm van verschillende dieren zoals: een slang (Tina), beer (Vicki), havik (Miriam), zwart-witte wilde kat (Tova), paard (Jason), wolf (Rami), vrouwelijke wolf (Shula), Buffel (Rachel), zwart-witte hond (Abraham), en nog meer.
Alle dieren werden aangestuurd door de indiaan sjamaan die dieren en planten gebruikte voor behandelingen en genezing. Een significant deel van de behandeling was uitgevoerd met het gebruik van psychedelische paddenstoelen (psilocybin) voor verschillende genezingsdoeleinden. Het gebruik door de sjamaan van psilocybin op mensen en dieren gaf hem de spirituele kracht om zowel mensen als dieren te controleren. Om zichzelf te versterken, en zijn macht over mensen, dieren en beesten, zorgde hij ervoor dat de psylocybin deel zou uitmaken van hun dagelijks dieet, in hele kleine hoeveelheden. Hij zou hogere hoeveelheden van psilocybin gebruiken wanneer ze ziek waren, om ze te genezen en zelfs hun leven te redden.
De indiaanse sjamaan was bekend als “Ram” van de “Metis” stam die gedurende eeuwen heeft rondgetrokken rondom de Canadese en US-grens. Ram was een sterke, taaie, hoog bloedige, bloeddorstige man, zonder enige compassie voor degenen om hem heen. Hij was ook de chef sjamaan van zijn stam en de heerser over de stam. Hij regeerde zijn stam en dieren met een sterke en krachtige hand. Het zou interessant zou om te begrijpen waarom deze reïncarnatie steeds weer opnieuw bij mij terugkomt.
DE FATASOL DYNASTIE
In tegenstelling tot gebruikelijke kennis en geloof, hadden de Hebreeuwen in oud Egypte niet een leven van lijden, en voerden geen gedwongen arbeid uit zoals het is beschreven. Zij waren meer als dienaren dan slaven, en zij leefden hun levens als tweederangs of zelfs derderangs burgers. Zij hadden geen rechten zoals de Egyptenaren en zij kregen niet betaald voor hun werk. Zij kregen alleen voeding, kleding, en onderdak. Zij bezaten niets. Alles werd aan hen gegeven door de Egyptenaren (meer precies, de farao).
De laatste farao, en degene die regeerde tijdens mijn eerste incarnatie (Vicki, in mijn huidige reïncarnatie), was relatief wreed en harder voor de mensen dan degenen voor hem, ook al was hij een entiteit met hogere krachten (net al alle andere farao’s voor hem). Ook al was hij geen zuivere Fatasol werd hij nog steeds door de natie als een God gezien.
Zijn vrouw was Fara (Tova in mijn huidige reïncarnatie). Fara stierf op relatief jonge leeftijd. Zij was een zuivere Fatasol die op jonge leeftijd door het Baraka proces ging, en werd een hogepriesteres voordat zij met de farao (Vicki in mijn huidige reïncarnatie) trouwde. Het is mij niet duidelijk waarom zij zo jong stierf. Het was zeker niet typisch voor een nakomeling Fatasol om op zo’n jonge leeftijd te sterven. Zelfs nog interessanter is hoe de farao of Fatahotap er niet in slaagden om haar te genezen (als zij inderdaad ziek was) met de “magische staf” die zij in hun bezit hadden. (Ik neem aan dat zij haar bestemming had bereikt in deze reïncarnatie).
Roka (Tina in mijn huidige reïncarnatie), die de dochter was van Fara, ging door het Baraka proces in de Heilige Tempel in het paleis van de farao’s onder de supervisie van Fatahotap die de hogepriester was (iets dat gebruikelijk was voor elk farao kin van de afkomst van Fatasol). Mano [X, de auteur van dit document] en Roka kregen een hele sterke relatie als jonge kinderen toen zij beiden studenten waren van het priesterschap. Zij brachten veel tijd samen door, werkten samen, en leerden samen. Roka hield van Mano en hij hield van haar sinds zij kind was. Hun liefde werd vernietigd omdat zij ervoor koos om haar vader te trouwen (wat in die tijd heel normaal was) na haar moeders overlijden, want zij – net als de farao – kwam van de Fatasol. Van het begin af aan had de liefde tussen Mano en Roka nooit een kans om tot bloei te komen aangezien Mano van oorsprong een Hebreeuwse dienaar was, terwijl Roka kwam van de Fatasol dynastie.
Roka moest door het Baraka proces gaan om goed genoeg te zijn om haar vader te trouwen, de farao (Vicki, in mijn huidige reïncarnatie), wat een proces is dat vele jaren in beslag neemt. Op de leeftijd van 18 jaar trouwde Roka met haar vader, de farao. Tijdens de huwelijksceremonie, waarbij Mano aanwezig was samen met de andere priesters, kreeg Roka de titel van de Koningin van de Farao’s, evenals de titel Hogepriesteres, die immense kracht en kennis bezat. Roka had een persoonlijke assistent sinds zij was geboren en die heette “Mer” (Miriam, mijn vrouw in mijn huidige reïncarnatie). Mer was een kleine, oude, dikke en mentaal gelimiteerde vrouw. Mer was heel bezitterig over Roka. Mer voelde alsof zij meer was dan alleen maar een dienaar of een moeder voor Roka. Voor zover ik weet was Mer een eenvoudige Egyptische vrouw die nooit trouwde of kinderen baarde.
Roka had een dochter die Gamma (Mina, in mijn huidige reïncarnatie) heette, die ook door het Baraka proces moest gaan omdat zij een dochter van de farao was. Zij ging door het Baraka proces in de Heilige Tempel van het paleis van de farao onder de supervisie van Fatahotap. Manohotap was ook een leraar voor Gamma. Mano en Gamma werden verliefd. In het jaar 2448 maakten zij gebruik van de gelegenheid in de tijd van “De Grote Verwarring” (Exodus) en vluchtten met de Hebreeuwen naar het land van Israël. In het jaar 2449 (volgens de Hebreeuwse kalender) trouwden Mano en Gamma in de woestijn onderweg naar het heilige land, toen Mano 50 was en Gamma 17. Hun huwelijk was op de 1e van Tishrei, wat ook de geboortedag was van Mano. Zij kozen ervoor om geen kinderen te hebben, en in plaats daarvan wijdden zij hun levens aan hun spirituele werk. Zij leefden allebei zeer lange en volle levens, en stierven samen in de duivelse vuren van de vernietiging van de eerste Heilige Tempel (hun thuis) in Jeruzalem, voor de Babylonische verbanning op de 9e van Av in het jaar 3339 volgens de Hebreeuwse kalender (421 BC volgens de Gregoriaanse kalender).
Mano was 939 jaar oud en Gamma was 906 jaar oud. Hun lichamen waren nooit verbrand. Zij dienden allebei als hogepriesters tot de dag dat zij stierven. Gamma was de hoofdpriesteres (plaatsvervanger van de hogepriester Sarya wat de nieuwe naam/ titel van Mano was in Israël), in het geheim want het was niet geaccepteerd in die tijd dat een vrouw, vooral een niet-jood, zo’n positie van macht had. Gamma was een Egyptische vrouw van de farao’s van de afkomst Fatasol. Zij heeft nooit haar bestemming of haar essentie naar het jodendom veranderd, maar zij maakte deel uit van de nieuwe joodse natie en werd door iedereen hoogst gerespecteerd. Het is belangrijk op te merken dat, ook al hielden Mano en Gamma van elkaar en trouwden met elkaar, hun verbinding en relatie nooit zou zijn geaccepteerd door de farao als zij in Egypte zouden zijn gebleven door Mano’s verleden van het zijn van een Hebreeuwse slaaf en Gamma de kleindochter was van de farao.
Als priesters bereikten Mano en Gamma het vermogen om ongelimiteerde kracht van hogere machten te zien en ervaren, terugvallen, oorlogen en plagen. Zij verkregen het vermogen om de meest machtige mensen van de Joodse natie te zien, ermee te werken, en te vergezellen. Zij maakten ook deel uit van de reis van de joodse natie in het vervullen van zijn bestemming, de hele weg tot zijn neergang op de 9e van Av in het jaar 3339 (421 BC volgens de Gregoriaanse kalender). Zij verborgen religieuze objecten en mystieke/ magische middelen van verschillende soort onder de Dome van de Rock in Jeruzalem, en die technologie is daar nu nog steeds, wacht erop te worden gevonden en in het bewustzijn van de wereld te worden gebracht.
Tussen de verschillende objecten die zijn begraven onder de Heilige Tempel bestaan drie originele Torah’s die waren geschreven door Mozes en zijn assistenten (ik benadruk assistenten). Toen Mano en Gamma uit Egypte vluchtten tijdens de Exodus konden zij de “Magische Staven” meenemen en begroeven deze onder de Heilige Tempel. De Torah was in die dagen geleerd als Oral Torah en niet de Torah die wij nu kennen. Mano en Gamma dienden de natie voor vele jaren, met de kennis die zij in Egypte als priesters hadden verkregen. Zij deden dit volgens de wetten van de joodse religie.
Als Hogepriesters wisten Mano en Gamma hoe te communiceren met dieren via spraak en telepathie. Anderen van het koninklijk paleis, zoals de farao, Roka en Fatahotap konden dit ook. Het laatste favoriete dier van de farao was een leeuw met de naam Chisham (mijn hond in mijn huidige reïncarnatie). Chisham stond Roka, Gamma en Mano heel nabij toen zij kinderen waren in het paleis van de farao. Hun wegen scheidden zich toen zij Egypte verlieten in de periode van “De Grote Verwarring” (Exodus). Chisham was geboren in het jaar 2415 en stierf in het jaar 2450 volgens de Hebreeuwse kalender (1345 BC – 1310 BC volgens de Gregoriaanse kalender).
NA DE EXODUS
Op de 15e van Nissan in het jaar 2448 volgens de Hebreeuwse kalender (1312 BC volgens de Gregoriaanse kalender) verlieten Mano en Gamma, samen met de Hebreeuwen, Egypte en arriveerden bij Mount Sinaï (wat in feite heden ten dage Mount Karkoom is), op de 1e van Sivan. Op de 6e van Sivan in het jaar 2448 (de vakantie van Shavuot) kwam God naar beneden naar Mount Sinaï en sprak de tien geboden uit.
De volgende dag, op de 7e van Sivan ging Mozes omhoog de berg op voor 40 dagen om de tien geboden te krijgen. Mozes kwam naar beneden met de tien geboden (de tabletten) op de 17e van Tammux 2448 en brak ze uit woede kapot, als gevolg van het infameuze gouden kalf verhaal (de zonde van de natie). Mozes ging nog een keer de berg op, op de 18e van Tammuz voor 40 dagen, om te vragen om vergeving en boetedoening voor de zonden van de Hebreeuwen. Hij kwam naar beneden op de 28e van Av. Mozes ging nog een keer de berg op, voor de derde maal, voor nog eens 40 dagen, op de 29e van Av (na zonsondergang) om de tweede set tabletten te krijgen, die nog steeds liggen te wachten onder de Dome van de Rock (de Moslim Moskee in Jeruzalem). Mozes kwam naar beneden van de berg op “The Day of Atonement” (“Yom Hakipurim” in Hebreeuws), volgens de Hebreeuwse kalender op de 10e van Tishrei in het jaar 2449 (bij zonsopkomst) volgens de Hebreeuwse kalender (1311 BC volgens de Gregoriaanse kalender), voor de laatste maal.
Ook al zitten er geen codes in deze geschriften, geef ik je met een bedoeling de details van de data, aangezien deze op een dag belangrijk zullen zijn. Wie de code kent voor het boek “Rays of Light”, evenals de Pyramid Code, zal deze data en details die gebruikt zijn behoorlijk vaak vinden, om hun werk en begrip te kunnen vervolgen.
Het eind van het tijdperk van de farao’s kwam met de Exodus. Toen dit tijdperk aan zijn einde kwam waren de geheimen van het universum, samen met verschillende technologieën, verloren. Onder de gewijde technologieën die verdwenen bevonden zich magneten, lasers, en lichtenergie, die waren gebruikt om de piramides te bouwen. Van dit moment af verviel Egypte en werd uiteindelijk wat het vandaag de dag is: een primitieve en arme natie.
Mijn vader, mijn gids, en mijn Rabbi, Rabbi AA, was de man die de Exodus plande. Hij was ook de geheime helper voor Mozes gedurende de onderhandelingen om de Hebreeuwen vrij te laten uit slavernij en in vrijheid. Mijn vader, tot de dag dat hij overleed, was de rechterhand van Mozes, samen met de rest van de leiders van het leger en de leiders die na hem kwamen. Voor mij was hij een leraar, en met zijn hulp werd ik de hogepriester in Jeruzalem waar noch ik noch mijn vrouw (die zelfs geen Hebreeuw was) deel uitmaakten van de familie van Aaron (de eerste Hogepriester in Israël) of de Levi stam.
HET PRIESTERSCHAP
Aaron, de eerste hogepriester in Israël, was een halfbroer van Mozes. Zijn moeder werd zwanger van een vroegere farao. Aaron was nageslacht van Fatasol die buitenaards waren. Aarons familie waren de oorspronkelijke priesters, maar als gevolg van vermenging gedurende de jaren kunnen wij er niet zeker van zijn dat een hogepriester werkelijk van de Aaron familie is of van de Levi stam.
In de afgelopen paar jaar heb ik mensen ontmoet en herkend van mijn eerste incarnatie. Ik herinner mij niet altijd alles de hele tijd. Om redenen die mij onbekend zijn komt en gaat de herinnering. Eliezer de hogepriester (Yoni Cohen in mijn huidige reïncarnatie) verving zijn vader Aaron na zijn overlijden. Ik, Sarya, de zoon van Amram van de Menashe stam, verving hem als de hogepriester na zijn overlijden. Er waren hoofdpriesters die onder mij werkten als plaatsvervangers. Eliezers jongere broer, Nadav (Rami Levi in mijn huidige reïncarnatie) nam niet zijn natuurlijke plaats in als de volgende hogepriester na het overlijden van zijn broer Eliezer. Dit was zelfs nog vreemder aangezien Eliezer (Yoni Cohen, in mijn huidige reïncarnatie) zelf geen biologische kinderen had, maar hij had kinderen geadopteerd die nooit de volgende zouden worden in de lijn voor de hogepriester positie. Nadav werd de hoofdpriester onder mijn commando, en hij was verantwoordelijk voor het letten op de Heilige Tempel. Hij kreeg niet de rol als de hogepriester omdat mijn vader in die tijd (Rabbi AA) ervoor zorgde dat ik de rol als hogepriester kreeg. Vandaag de dag kunnen sommige mensen dat zien als een daad van misleiding en een politieke misdaad, maar dat is hoe de dingen in die tijd werkten.
Amram voelde dat zijn zoon meer geschikt was om de hogepriester te zijn, vooral aangezien hij het Baraka proces had ondergaan, en bovennatuurlijke krachten bezat, samen met kennis van de geheimen van het universum waar maar zeer weinigen het geluk hadden om deze te ontvangen. Nadav overleed korte tijd later (zo’n 10 jaar) en was toen vervangen door Aarons kleinzoon Pinchas. Dit is om te laten zien dat gedurende honderden jaren de hogepriester niet van de Cohen familie was of van de Levi stam, zoals de rest van de hogepriesters en Mozes waren. Daar bovenop was Sarya’s vrouw, Gamma, die niet alleen niet-joods was maar een farao buitenaardse van de Fatasol dynastie, in het geheim diende als hogepriesteres.
Kortom, het hele priesterschap was een farce. Deze informatie zal een revolutie ontketenen in vele basis Joodse tradities, evenals zijn geloofssysteem. Er is niets nieuws onder de zon. Wat was, zal zijn, en wat zal zijn was het al.
LEGER
De secretaris van Defensie van de farao was een man die de farao heel nabij was en heel loyaal. Zijn naam was Satis (Orly in mijn huidige reïncarnatie). Hij was een groot strijder.
Terzijde: het symbool van het leger en het symbool van de farao’s was de adelaar. De adelaar werd door de farao’s geregeerd net zoals veel andere dieren in het paleis. Het adelaarssymbool scheen op gebouwen, wapens, en ook op strijdhelmen. In de huidige tijd is de adelaar het symbool van landen als de United States en Duitsland, en zelfs nazi-Duitsland tijdens het regime van Hitler. De adelaar wordt gevonden op veel regeringsgebouwen en verschillende monumenten in de wereld van vandaag.
Satis was groot, edel en knap. Hij had verschillende vrouwen en veel kinderen. Een van zijn kinderen was Maharba (Abraham in mijn huidige reïncarnatie). Sinds zijn kindertijd maakte hij ook deel uit van de hogepriesters. Ook al was hij van de Fatasol dynastie, en ik was een Hebreeuwse slaaf, werden we dikke vrienden. Zijn vader mocht mij ook erg graag en we waren altijd samen aan het studeren of aan het werken. Uiteindelijk voltooiden we allebei het Baraka proces en werden onder priesters onder de supervisie van Fatahotap. Onze wegen scheidden zich toen ik uit Egypte wegvluchtte met mijn vrouw, mijn vader, en de rest van de Hebreeuwen tijdens de Exodus.
Een andere persoon die ik al vele jaren ken in mijn huidige reïncarnatie is Shula, de dochter van “Adam”. Shula was Yehoshua, de zoon van Noon in haar eerste incarnatie. Yehoshua’s vader was Noon die nu “Adam” is in mijn huidige reïncarnatie. Yehoshua was de zoon van mijn tante, wat hem mijn eerste neef maakte. Hij was van mijn leeftijd en wij groeiden samen op als de kinderen van Hebreeuwse slaven totdat ik was weggenomen uit het huis van mijn ouders. Yehoshua bereikte zeer hoge plaatsen in de Hebreeuws Joodse leidende klasse als een Joodse militair en was heel close met Mozes, Aaron de hogepriester, en ook met mijn vader Amram (Rabbi AA). Amram controleerde alles en iedereen achter de schermen in die tijd, zonder dat iemand dat wist of begreep. Vandaag de dag is het heel amusant om over na te denken. Ik probeer uit te vogelen waar Amram zijn vele talenten en krachten in die tijd vandaan had. Een vraag komt op in mijn hoofd: is het mogelijk dat Rabbi AA, met al zijn reïncarnaties en talenten in feite een buitenaardse was, Fatasol, die onder ons leefde gedurende duizenden jaren in verschillende vermommingen?
MOZES
Potiphar, de oudste dochter van de farao, voedde Mozes op, en die onderging ook het Baraka proces onder de supervisie van Fatahotap. Dit is hoe Mozes zijn bovennatuurlijke krachten en spirituele talenten verkreeg om te communiceren met hogere en hoogste machten. Zoals de farao’s in het Koninklijk Paleis had Mozes magische krachten. Ik vond dat Mozes een zeer stoere en wrede, maar briljante man was met een speciaal talent voor leiderschap. Iedereen was bang voor hem, maar ook respecteerde iedereen hem.
Hij escorteerde ongeveer 3.000.000 mensen uit Egypte naar Israël, in een reis die ongeveer 10 jaar vergde (in tegenstelling tot de 40 jaar zoals in de Torah is geschreven). Weet dat ze dezelfde reis konden maken in minder dan een half jaar. De reden waarom Mozes de reis naar Israël veel langer liet duren was om de oude generatie kwijt te raken en hun slavenmentaliteit, terwijl hij tegelijkertijd de nieuwe generatie voorbereidde op een nieuw en krachtig leven met een andere set van waardes als een vrije natie.
In de eerste 49 dagen, totdat ze Mount Sinaï bereikten, overleed een derde van de mensen wat voornamelijk kwam door de intense hitte van de Sinaï woestijn. De overledenen bestonden voornamelijk uit oudere mensen. Een ander significant aantal mensen overleed tijdens de volgende jaren als gevolg van een onbegrijpelijke ziekte, en nog weer 250.000 werden uitgeroeid naar opdracht van Mozes door hun verraad in de hoogste macht. Deze uitroeiing kwam door het fameuze verhaal bekend als de Gouden Kalf. Het verschil is dat in plaats van de 24.000 mensen die zijn afgeslacht zoals beschreven in de Torah, Mozes de uitroeiing verordonneerde van 250.000.
Gaande de reis zijn veel meer mensen gedood. Velen waren ook vermoord door verschillende stammen die hen onderweg naar Israël aanvielen. Niemand werd begraven op de weg naar het Heilige Land, anders dan Mozes en Aaron de hogepriester. Lichamen werden hetzij achtergelaten, of soms verbrand. Echte Joodse begrafenis begon pas nadat de joden in Israël waren gearriveerd. De joden kwamen in Israël aan zonder Mozes. Het waren zo’n 1,5 miljoen mensen (inclusief de berekening van de toename in bevolking door de voortplanting binnen de 10 jaar periode). De meesten van de mensen waren jong, zoals gepland.
REFLECTEREN OP MIJN VERLEDEN
Terwijl ik mijn herinneringen van mijn eerste incarnatie opschrijf, duik ik dieper in mijn ziel, en veel herinneringen uit het verleden komen naar boven. Want, langer dan 900 jaar leven, geeft veel verhalen en herinneringen. Ik herinner mij niet een groot deel daarvan, maar wat ik mij herinner, voor het grootste deel, is onbelangrijk voor mij en voelt niet aan als een issue dat enige impact heeft op mijn huidige pad en leven. Ik koos ervoor om niet ontelbare verhalen op te schrijven die alleen voor mij van belang zijn en die op dit moment niet significant zijn. Door in de kleine details te gaan wordt ik meegenomen in diepe plekken binnenin mijzelf hetgeen het onnodig moeilijk voor mij maakt. Het maakt ook dat ik mij loskoppel van mijn huidige zelf en mijn huidige omgeving. Ik voel ook dat het mijn huidige werk beïnvloedt, en mijn missies binnen de TLS.
Ik heb mijzelf onlangs een nieuwe missie opgelegd die vitaal is om onze huidige wereldsituatie te verbeteren. Ik kan niet over deze missie spreken aangezien het nu actief is, zeer gevaarlijk, en een resultaat is van de slecht willende krachten die in onze wereld opereren. Ik probeer dat de herinneringen uit mijn verleden zich niet mengen in mijn werk, maar zij dringen dagelijks binnen. Ik wil en zal niet falen. Zeker niet nu, en niet in de situatie waar wij nu in zitten. In mijn opinie staan er buitengewone en significante gebeurtenissen te gebeuren die de toekomst voor ons allen zullen beïnvloeden, en ik zou aan de positieve kant van de vergelijking willen zijn. Falen is nu geen optie. Noch ik, noch mijn familie, kan het zich permitteren om te falen op dit moment. Ik voel ook dat ik werd meegevoerd en dat ik te veel informatie zou kunnen vrijgeven, hetgeen niet is wat mijn superieur (Rabbi AA) bedoelde toen hij mij de permissie en grote privilege gaf om deze afgelopen 10 jaar op te schrijven. Het is voor mij moeilijk om toe te geven, maar ik heb er spijt van dat ik niet naar Rabbi AA heb geluisterd in de tijd dat hij vroeg en erop stond dat ik alles documenteer en opschrijf. Als ik naar zijn advies had geluisterd zouden er nu tenminste 10 (zo niet meer) delen van “Rays of Light” zijn met een overvloed aan mystiek en inzichten die op een dag van dienst zouden zijn voor de gehele wereld.
DE HEILIGE TEMPEL
De eerste Heilige Tempel was gebouwd door Koning Solomon in het jaar 2929 volgens de Hebreeuwse kalender (831 BC volgens de Gregoriaanse kalender). De eerste Heilige Tempel was gebouwd in ruwweg zeven jaar, en was er gedurende 410 jaar voordat hij werd beroofd, verbrand en vernietigd door de Babyloniërs in het jaar 3339 volgens de Hebreeuwse kalender (421 BC volgens de Gregoriaanse kalender). Aangezien de constructie van de tempel heel duur was financierde koning Solomon zijn constructie door het opleggen van zware belastingen op de mensen.
De tempel was geconstrueerd met verschillende materialen zoals lokaal gesteente en stenen, bomen (zoals ceder en cipres), en metalen (zoals koper en, vooral, goud wat het meeste van de interne structuur bedekte). Het begin van het idee om de Heilige Tempel te bouwen kwam van koning David. Zijn initiële intentie was om een huis te bouwen om God te dienen, maar het veranderde in een ego gedreven proces dat ook werd gebruikt om meer belastingen binnen te halen. Corruptie, zoals vandaag, was bijna overal. Koning David was bezet met oorlogen, politieke issues, economische issues, en persoonlijke problemen, waardoor hij niet zijn droom kon realiseren en de eerste heilige tempel bouwen.
Koning Solomon, de zoon van Koning David, manifesteerde het idee van de eerste Heilige Tempel, maar het kwam de mensen van de natie op een hoge prijs te staan. De eerste Heilige Tempel bestond uit drie hoofd delen. De centrale hal (de welkomsthal) was het eerste deel van de Heilige Tempel. Het tweede deel van de tempel was de hoofdtempel die de Menorah bevatte en het hoofdaltaar waarop wierook werd gebrand, en waar dieren werden geofferd (er waren verscheidene altaren in verschillende plekken geplaatst binnen het tempelcomplex). Het derde deel van de tempel stond bekend als het Heilige der Heiligen waarbinnen de Ark of the Covenant, samen met de Kruvim, zich bevonden. De Kruvim waren van goud gemaakt (ik weet niet waarom ze nu nog steeds Kruvim worden genoemd). Het waren relatief kleine beelden vergeleken met de afmeting van het Heilige der Heiligen en de tempel zelf. De beelden waren half adelaar en half mens. Een van de Kruvim was mannelijk (met een mannelijk menselijk lichaam) en de andere was vrouwelijk (met een vrouwelijk menselijk lichaam). Dit getuigt van een soort van vreemd werk of zelfs een soort van afgoderij binnen de tempel zelf, hetgeen een volledige contradictie is met het basis geloof van de joodse mensen.
[in de volgende tekst komen bijzondere tekens voor die ik zal aangeven als (…), raadpleeg de oorspronkelijke pdf voor deze tekens]
Het Heilige der Heiligen, ook bekend als “Dvir” (…) of “the Dvir” (…) stond op wat wij vandaag kennen als “De Funderingssteen” (Even Ha’shetiya; (…)) binnen de Dome of the Rock zoals wij het vandaag kennen. De funderingssteen was gebruikt als een stand voor de “dvir”. Offers werden gemaakt en de wierook werd gebrand op de funderingssteen (Even Ha’shetiya; (…)). De funderingssteen had, en heeft nog steeds, een zeer krachtige energie en krachten, en zijn geografische locatie is het energiecentrum van onze planeet, evenals het energiecentrum van het universum als een geheel. De oorsprong van de naam “Even Ha’shetiya” (de funderingssteen) is gebaseerd op de essentie van de term “founded” (vertaald vanuit Hebreeuws) wat betekent dat de oorsprong van de creatie van energie en schepping zelf kwam uit deze geografische locatie.
De plek zelf is extreem energetisch rijk. In een rechte lijn, diep ondergronds, zijn de contents van het Heilige der Heiligen die zich daar tot de dag van vandaag bevinden. De kamer waarin deze items zijn verborgen was, zoals de rest van de tempel, ontworpen en gebouwd door Koning Solomon. Een korte tijd voor de vernietiging van de eerste Heilige Tempel verordonneerde Koning Josiah om alle heilige content van het Heilige der Heiligen te verplaatsen/ op te bergen/ verbergen in de verborgen kamer. Dit werd uitgevoerd door Mano en Gamma met de intentie dat geen van deze heilige items in handen zouden vallen van enige niet-jood die de tempel zou willen vernietigen.
Alleen de hogepriester mocht het Heilige der Heiligen binnengaan, eenmaal per jaar (tijdens de “Day of Atonement”, ook bekend als “Yom Kippur”). Echter, de hogepriester en zijn assistenten zouden daar vaker naar toe gaan (niet alleen op de Day of Atonement). Koning Solomon zou daar tijd in isolatie doorbrengen voor het doel van spirituele verheffing. Hij zou zelfs het Heilige der Heiligen gebruiken als een plek om te lezen en te schrijven.
Mijn kennis en mijn herinneringen betreffende koning Solomon en zijn vader nemen mij terug naar het verleden. Het is een zeer vreemd gevoel. Ik kende hen en ook hun erfgenamen heel goed. Als een hogepriester was ik hun adviseur, hun dokter, en ik durf te zeggen zelfs hun psycholoog. David en Solomon, die de oprichters waren van de eerste Heilige Tempel, waren heel sterk en heel slim, maar zeer corrupt van nature. Zij waren hebberig, machtig, en gerespecteerd. Hun persoonlijke levens waren in opperste chaos en als een familie van adel zou ik hen beschrijven als een disfunctionele. Binnen de familie zelf was er incest, verkrachting en verschillende moorden. Er waren ook oorlogen over macht en nalatenschap. Er was verraad tussen alle leden van de familie, van de grootouders tot de kleinkinderen en al hun nakomelingen.
David en Solomon hielden hun koninkrijk in stand door het vermoorden van elk mogelijk regime. Tijdens het grootste deel van zijn regering was David bezet met verschillende oorlogen. Tot zijn eer praktiseerde Solomon (zijn zoon) vrede en rust en vrijwel geen oorlog of tegenstand, behalve in zijn eerste jaren.
Koning David leefde zo’n 70 jaar. Hij regeerde de mensen met een sterke hand. Hij veroverde veel land en breidde zijn koninkrijk uit. David was heel knap; echter, hij was klein en had rood haar. Hij stond bekend als een impulsief, plezierig, slim, maar zeer wreed en corrupt persoon. Hij had veel vrouwen en minnaressen en een grote hoeveelheid kinderen en nakomelingen.
Aan de andere kant was zijn jongste zoon, Koning Solomon, tot koning gekroond op de leeftijd van 12, tot zijn dood op de leeftijd van 52. Hij was lang en knap. Hij was een koning die minder oorlogen kende, maar ook zijn leven leefde me absolute chaos. Hij stond bekend als een wijs man. Hij had ook ontelbare vrouwen en minnaressen, en uiteraard ontelbare kinderen en nakomelingen. Om zijn regering en dominantie in het koninkrijk te verzekeren, ook al was hij het jongste kind van Koning David, moest hij zijn broer en wat van zijn adviseurs en vrienden vermoorden die de oudere kinderen van Koning David steunden.
Ik vind het grappig dat de joodse en christelijke tradities wachten op de Messiah die moet komen van de familie van Koning David. Jezus werd al als deel van de Koning David familie beschouwd, en was al een messiah voor de christenen. De joden wachten nog steeds op dezelfde messiah van de familie van Koning David. Het is allemaal onzin en sprookjes. Dat God ons allen moge helpen als de messiah inderdaad zal komen van zulk een disfunctionele familie. Ik hoop dat de dagen van de messiah nabij zijn, en wanneer hij arriveert bid en hoop ik dat hij puurder is, meer heel, meer liefdevol, en meer verlicht.
Het is belangrijk voor mij om de lezer te informeren dat Koning Solomon “Adam” is in mijn huidige reïncarnatie en Koning David is Tova in mijn huidige reïncarnatie, die de nicht is van “Adam”. Natuurlijk waren sommige van hun vrouwen, minnaressen, kinderen en kleinkinderen zielen die ik nu ken als deel van mijn zielsfamilie en een paar goede vrienden, maar er is nu geen noodzaak om daar in detail op in te gaan.
ABRAHAM & SARAH
Voordat ik verderga met de inzichten van de Pyramid Code, zou ik een verhaal van mijn eerste incarnatie willen delen dat mij dicht aan het hart staat. In het jaar 3000 volgens de Hebreeuwse kalender (760 BC volgens de Gregoriaanse kalender) was Sarya de hogepriester (van mijn eerste incarnatie) 600 jaar oud. Het was niet gebruikelijk in die tijd om een verjaardag te vieren. De meeste mensen wisten zelfs niet wanneer zij waren geboren, en als zij dat deden zouden zij daar nauwelijks enige opmerking over krijgen. Er waren niet te veel mensen die zo’n hoge leeftijd bereikten. In mijn opinie bereikten Sarya en Gamma deze leeftijd door het Baraka proces waar zij doorheen gingen, samen met hun diepe kennis van de geheimen van creatie. Zij gebruikten deze kennis in hun persoonlijke levens, en in hun werk als priesters. Zij leefden ook een heel schoon vegan levensstijl, net als de rest van de farao’s. Als zij niet waren bezweken op de 9e van Av in het jaar 3339 volgens de Hebreeuwse kalender (421 BC volgens de Gregoriaanse kalender) in de vernietiging van de eerste Heilige Tempel, zouden zij hoogstwaarschijnlijk meer dan 1000 jaar zijn geworden.
De farao’s en de hogepriesters vermeden in het algemeen seksuele geslachtsgemeenschap, tenzij het hun intentie was om te reproduceren. Fysieke liefde en paren vond af en toe plaats volgens de normale manier zoals wij dat nu kennen, maar voor het meest voerden zij het uit middels meditatie en telepathie, met vrijwel geen fysiek contact behalve voor het vasthouden van handen en, in sommige gevallen, het aanraken van benen. Hogepriesters zouden ook paren door het aanraken van voorhoofden. Op deze manier paren behield de essentie van hun lichamen in het fysieke. Het behield ook hun interne energie, wat het geheim was van hun vitaliteit voor hun spirituele werk. Dit is de reden waarom de meesten van hen zulke lange levens zouden hebben vergeleken met ons nu. Heel weinig mensen wisten echt hoe oud Mano en Gamma waren aangezien zij hun leeftijd geheim hielden. De mensen van de joodse natie aanbaden Gamma en Sarya, aangezien zij ouderlingen en priesters waren. De mensen van de natie hielden van hen en omgekeerd.
Een dag in Jeruzalem, in de vakantie van Shavuot, benaderde een jong stel Sarya. Hun namen waren Abraham en Sarah (dit heeft geen verband met de Abraham en Sarah uit de bijbel). Abraham was ruwweg 30 jaar oud en Sarah was net onder 25 jaar oud. Zij hadden het privilege om de hogepriester privé te ontmoeten (wat niet gebruikelijk is) door de relatie van de hogepriester met Sarahs vader die een hoogst gerespecteerd en goed verbonden man was. De vader verzocht om hulp voor zijn dochter. Zij kwamen met de hoop om een zegen te krijgen en hulp, aangezien zij al tien jaar waren getrouwd en nog steeds geen kinderen konden krijgen. Abraham vroeg om toestemming om een tweede vrouw te huwen, en samen vroegen zij om hulp om zwanger te worden (toegevoegde huwelijken voor een man was iets dat in die dagen was toegestaan zo lang als de vrouw daar geen bezwaar tegen had en de Rabbi van de gemeenschap instemt). Sarah had heel veel bezwaar. Zij had kracht en invloed door de status van haar vader in de gemeenschap. Haar echtgenoot Adam stond op een tweede vrouw, maar ging niet in tegen de zegen.
Sarya, de hogepriester, glimlachte in zichzelf omdat hij de zielen van Abraham en Sarah herkende van hun eerdere reïncarnaties, echter was het niet juist of wijs om dat op dat moment te vertellen. Abraham was Mer (mijn vrouw in mijn huidige reïncarnatie) en Sarah was Roka (Tina in mijn huidige reïncarnatie). De zegen die het stel van de hogepriester ontving hielp enorm, en binnen een korte periode gaf Sarah geboorte aan een tweeling, twee dochters. De ene was genoemd Phirchia (Fara van de eerdere reïncarnatie; Tova in mijn huidige reïncarnatie) en hun tweede dochter heette Shir (Yehoshua de zoon van Noon, van de eerdere reïncarnatie; Shula in mijn huidige reïncarnatie). Naast de zegen die zij van de hogepriester ontvingen moesten zij ook door een algemene (fysieke en mentale) reiniging gaan wat een zuiver vegan levensstijl inhoudt. Op de leeftijd van ongeveer 35 was Sarah al een moeder van 8:
- Moses (farao van mijn eerdere incarnatie; Vicky in mijn huidige reïncarnatie)
- Hezekiah (Satis van mijn eerdere incarnatie; Orly in mijn huidige reïncarnatie)
- Chaya (Aharon, de hogepriester van de fatasol dynastie in mijn eerdere incarnatie)
- Nadav (Nadav, de hoofd priester in mijn eerdere incarnatie; Rami Levi in mijn huidige reïncarnatie)
- Eliezer (Eliezer, de hogepriester van mijn eerdere incarnatie; Yoni Cohen in mijn huidige reïncarnatie)
Sarah en Abraham leefden een goed leven. Als ik het goed heb leefden zij tot ruwweg de leeftijd van 80 jaar oud. Zij waren altijd en zijn nog steeds deel van mijn zielsfamilie. De familievriendschap tussen Sarya, Gamma, en het jonge stel werd in de loop van de jaren zelfs sterker. Dit veroorzaakte wat ongemak voor Sarya en Gamma vanwege het feit dat zij de waarheid kenden achter het priesterschap; het feit dat zij de plaats innamen van de hogepriesters en dat zij niet van de Levi stam waren of deel van de nazaten van Aaron de hogepriesters en zijn familie.
Dit was een kleine, maar toch grote leugen in de ogen van Sarya en Gamma in die tijd. Er zijn veel verstoringen en conflicten tussen het ware verhaal en het officiële historische verhaal, wat iets is dat mij persoonlijk nu wat ongemakkelijk maakt, maar daar zal ik later op in gaan. Ik moet het feit benadrukken dat deze incarnatie extreem lang was, heel interessant, en vol met liefde, opwinding, opschudding en veel hobbels op de weg.
Nieuwe rectificaties (“Tikkun” in het Hebreeuws) waar ik doorheen ging in andere reïncarnaties hebben geen betekenis vergeleken met deze incarnatie, echter, ik neem aan dat het de manier is van de wereld, vooral de spirit wereld. Met alle kennis en ervaring vraag ik mij altijd af aan het eind van de dag…. Waarom? Hoe? Wanneer? Wat zal gebeuren in de nabije en verre toekomst?
Hoe meer ik weet, zie, en leer, temeer ik mij realiseer dat ik niets weet of begrijp, en dat wij maar een druppel zijn in de gehele oceaan.
