HET VERLANGEN VAN HET HART
(dubbellang artikel voor als je een hart onder de riem nodig hebt)
Wist je dat ons hart al afgestemd is op de vierde, en bij sommigen al op de vijfde dimensie? De frequentie van ons hart is mee gestegen met ons bewustzijn. Hoe meer bewustzijn we ontwikkelen, des te hoger wij ons via ons hart kunnen afstemmen. Ons hart volgt niets liever dan het verlangen naar die hogere dimensies, omdat het wéét dat dit verlangen ons naar ons ware Thuis terug zal brengen.
LIEFDE
Liefde is hierbij een sleutelwoord. Als we geen liefde kunnen ontvangen is het puur overleven hier op aarde. Maar welke vorm van liefde hebben we het dan over?
Doordat de actieve verbinding met de Goddelijke Bron is afgenomen zijn we vanuit onze persoonlijkheid naar liefde gaan zoeken. Liefde doet velen van ons nog steeds uitreiken naar een ander. Aardse liefde heeft gezorgd voor afhankelijkheid. Ze is gekoppeld geraakt aan tekorten en lijden, aan hebben, bezitten of juist jezelf weggeven.
Is dat Liefde met een hoofdletter? Nee, dat is liefde die ons ego gebruikt zo lang er nog niet genoeg Zelfbewustzijn is. Het is liefde die verwachtingen schept, ons bij onszelf weg laat gaan en plaatjes gaat plakken op de toekomst.
VERVORMINGEN VAN LIEFDE
De mens die los komt van de Bron, raakt de verticale verbinding kwijt. Vervolgens zoekt hij vervulling in de horizontale verbinding. Die bestaat tussen mens en mens, mens en dier, mens en werk, mens en materie. Nog steeds ervaren we innerlijk (bewust of onbewust) tekorten in onszelf. We zijn eraan gewend geraakt om die op te willen vullen met liefde.
De één verwacht dat een relatie vervulling zal geven. Daarmee lijkt een dagelijkse portie liefde immers verzekerd. Een ander wil juist van de relatie af, omdat de partner niet die liefde kan geven die het ego verwacht. Een derde verlangt naar de tweelingziel die eindelijk zal zien en bevestigen hoe mooi en krachtig we zijn.
Maar een relatie zal pas blijvend voedend en vervullend zijn als beide partners hun eigen Bronverbinding op nummer één hebben gezet. Als de relatie dienstbaar blijft aan de weg die de ziel wil gaan in dat leven.
Velen hopen liefde in het werk te vinden. Vaak is ze dan gekoppeld aan presteren en erkenning. ‘Als ik maar hard genoeg werk en veel geef, toon ik mij van mijn beste kant en heb ik de liefde en erkenning zeker verdiend’, denkt het ego. Het verwacht toch zeker wat terug te krijgen.
Ook kan materie een vervanger worden als er weinig liefde voorhanden is. Iets nieuws en moois voor jezelf kopen kan voor sommigen tijdelijk een gat dichten. Als je ineens weer geld op de bank hebt staan kan dat het gevoel van tekort even opheffen.
Een tiptop ingericht huis of overvloedig ingeslagen eten en drinken kunnen ook een illusie geven van overvloed, liefde en basisveiligheid.
Zo kunnen we in de horizontale verbindingen naar vervulling blijven zoeken. Het verlangen van de persoonlijkheid neemt het dan over van het verlangen van het Hart. Maar uiteindelijk zal het nooit bevredigen. Want wat we zoeken ligt niet hier, maar in de geest. En ons Hart weet dat.
LAGERE CHAKRA'S
Waar de Bronenergie ons niet kan bereiken, gaat ons ego op zoek naar liefde, bestaansrecht en bevestiging. Toen Goddelijke Liefde steeds minder resoneerde met ons zelfbeeld, en vanuit ons Hart niet door kon stromen, zijn we liefde gaan zoeken vanuit onze lagere, aardgebonden chakra’s.
In het derde chakra leven in de dualiteit vragen als ‘wie ben ik, ben ik Goddelijk of aards, ben ik de liefde of het leven wel waard’ en overtuigingen als ‘nee ik ben de liefde niet waard, ik ben schuldig, ik ben lastig, ik word niet begrepen.’
Het tweede chakra kent impulsen als ‘ik wil scheppen, ik wil verbinden, ik wil het leven voelen en verteren’ en overtuigingen als ‘dit kan ik niet aan, deze wereld is te grof voor mij, ik heb niet genoeg, ik moet mijn gevoel onderdrukken.’ Met als gevolg o.a. verslavingen waarin we weg kunnen vluchten uit onze gevoelslagen.
Ons eerste chakra draagt de energetische wortels die zich met de aarde willen verbinden, maar vanuit oude herinneringen dat niet (volledig) kunnen. De incarnatie begint met de ziel die zegt ‘Ik wil hier zijn’, maar vanwege alle oude pijn en angst die we in ons dragen zal dat vervormen naar ‘Ik zoek veiligheid, hoe overleef ik hier, ik ben bang, ik wil hier weg.’
Ons hart is (gelukkig!) altijd met zowel de aarde als de hemel verbonden gebleven. Het hart is in alle levens, hoe beroerd ook, altijd bereikbaar gebleven voor een instroom van Bronlicht uit hogere dimensies. Als dat niet zo was, dan zouden we hier helemaal niet kunnen zijn.
WEG VAN HET LEMURISCHE LICHT
Om ons heimwee naar huis te kunnen begrijpen, gaan we even terug naar de Lemurische tijd, waar ons hart nog één was met de Bron. Liefde was iets dat we eigenlijk nog niet als Liefde ervoeren. Er was een Goddelijke Bron, een Goddelijke Geest en daaruit kwam het Licht voort dat de scheppingsklanken en -krachten in zich droeg.
Het weten dat wij alles van de Bron in onszelf droegen kwam pas later, toen we meer ervaringen hadden opgedaan op aarde. Oorspronkelijk waren wij nog open, transparant en verbonden. We hadden allemaal een eigen plek in het Christus-bewustzijnsraster, en via dat raster werd elke vernieuwing en scheppingsimpuls doorgegeven zodat iedereen er vrij over kon beschikken.
Onze chakra’s verzorgden onze energiehuishouding. Het scheppende Licht stroomde er vrijelijk doorheen en hield elk deel van ons wezen afgestemd op de hoogst mogelijke dimensie. Al onze lampen brandden en we straalden prachtige zachte, aquarel-achtige kleuren uit, zuiver als kristal.
Na de ondergang van Lemurië werd het steeds lastiger om het zuivere Bronlicht te ontvangen. Er kwam steeds meer schijnlicht op aarde. De hogere chakra’s namen in werking en kracht af. De duale velden, die via Atlantis binnen waren gekomen, zorgden ervoor dat we ons meer en meer met lagere dimensies gingen verbinden. We begonnen ons met vernauwde bewustzijnslagen en lagere zelfbeelden te identificeren. En dat ‘moest’ ook, om onze evolutie te kunnen vervolgen. Gaandeweg gingen we overleven, vanuit de pijnlijke tekorten die we in onszelf begonnen te ervaren.
VERVULLING EN VERLANGEN
De verticale verbinding met de Bron heeft ons lange tijd gevoed. Maar we verloren onszelf steeds meer in de horizontale verbinding. We zochten vervulling bij wezens die net als wij in lagere dimensies incarneerden, gedreven door leegte en gemis van die onvoorwaardelijk liefdevolle Bron. Zonder dat we het wilden, maakten we ons afhankelijk van liefde.
Anno 2018 worden we steeds wakkerder. We hebben ontdekt dat liefde die we buiten onszelf hebben gezocht ons veel gebroken en gesloten harten heeft opgeleverd. Achter het verlangen naar liefde zit eigenlijk het verlangen naar de Bron. En dat zal ons terugbrengen naar ons eigen Heilige Hart.
Daar brandt het vuur van onze onsterfelijke geest, en die laat zich niet meer wegdrukken. Dit vuur zal alle pijn van het gemis van de Bron doen smelten. De Christus kracht die daarbij tot onze beschikking komt zal ons uit de as doen herrijzen als de bewust geworden, nieuwe mens.
HET HEILIGE HART
Ons hart is in de puurste essentie een Heilig Hart. Dit heeft niets met de kerk of met religie te maken, maar met de ware betekenis van het woord heilig en de oorspronkelijke functie van ons hart.
Heilig wil zeggen: Helend, met het Goddelijke verbonden.
Als je googelt op de betekenis van ‘heilig’ vind je o.a. ‘Wie door God is uitgekozen. Spiritueel zuiver en heel. Dierbaar, onzondig, volmaakt, verheven, onaantastbaar.’
Hierin vinden we wel meteen kerkelijke en religieuze vervormingen en indoctrinatie terug. Die hebben er mede voor gezorgd dat we ons innerlijk zondig, schuldig en slecht zijn gaan voelen.
Velen van ons liepen (of lopen) op de tenen door het leven vanwege oude sluipgedachten als ‘ik ben schuldig, ik heb het fout gedaan, ik ben God en de liefde niet waard’. Onbewust doen we nog steeds ons best, vaak door 'lief' te zijn, om te bewijzen dat we wèl zuiver en onschuldig zijn…
Om deze venijnige onwaarheden volledig uit ons systeem te kunnen filteren hebben we veel bewustzijn en hogere, onvoorwaardelijke Liefde nodig.
ONAANTASTBAAR WORDEN
Alle gevoelens en gedachten rondom schuld, zonde en boete hebben ons voor lange tijd ontkracht. Ze hebben ons weggedreven van het onschuldige, waardige Zelf. Onaantastbaar, als één van de betekenissen van heilig, leidt ons weer terug. We mogen onaantastbaar worden: voor ego’s, voor dualiteit, voor oordelen, angst en duister, voor de zuigkracht van lagere frequenties.
Het is zo bevrijdend om jezelf te ontkoppelen van elke onwaarheid die jouw goddelijke afkomst in twijfel trekt! Van alle oude afhankelijkheden en pijnlagen die nog op zonde, schuld, ‘niet goed genoeg’ en ‘fout gedaan’ gebaseerd zijn. Loskoppelen daarvan versterkt de aankoppeling aan je ware Zelf.
Onze Harten-kracht zal onze bestaansgrond zuiver houden. Om in de vijfde dimensie te kunnen leven is het noodzakelijk om NEE te leren zeggen tegen alles wat weer vervuiling binnen kan brengen.
I AM THE CHOSEN ONE
Iedere lezer van dit artikel kent de surrogaat-liefde die via de onderste chakra’s werd uitgewisseld. We zijn met velen de oude wonden aan het helen.
Het zijn de wonden uit de meest donkere tijden, waarin liefde zo vervormd is geraakt dat ze van mensen beesten heeft gemaakt. Deze ‘liefde’ heeft het heilige ontheiligd. Onze identificatie met de mens die uit de goddelijke genade is gevallen werd daardoor versterkt.
Maar: We zijn allemaal ‘door God uitgekozen‘! (nog een betekenis van heilig). Anders bestonden we helemaal niet! Sterker nog: door onze innerlijke ontwikkeling beginnen we weer te voelen dat we naast mens en ziel vooral geest zijn. Daarom hebben we geestelijke voeding nodig. Alleen non-duale wijsheid kan ons verheffen naar hogere dimensies.
Door alle incarnaties heen hebben we een prachtig innerlijk weten ontwikkeld, waar ons hart toegang toe heeft. Dat weten overtreft al het beperkte, rationele weten binnen de dualiteit. Dáármee kunnen we onszelf los maken van alles wat ons nog onder de goddelijke korenmaat houdt.
BEWUST BLIJVEN VAN JE AFKOMST
Hoe zit het hardnekkige patroon, dat ons onder die korenmaat houdt, dan in elkaar? Het begint met een gevoel of gedachte van een tekort in onszelf. We weten ergens wel dat dit tekort niet waar is, maar de verstoring van die lagere gedachte krijgt weer vat op ons vanuit de horizontale verbindingen in ‘de gewone’ aardse velden. Daar steekt het steeds weer de kop op, als onzekerheid, schuldgevoel of zelftwijfel.
Een deel van ons lagere ik draagt nog altijd de angst dat we niet mooi, wijs, krachtig of aantrekkelijk genoeg zijn. Een ander deel is bang om de liefde te verliezen en opnieuw in de steek gelaten te worden. Nog een ander deel is bang dat het in dit leven weer niet gaat lukken om ....
Jouw naambordje op de voordeur is voor de wereld nog altijd geen bewijs dat je van gddelijke afkomst bent. De Heilige Graal staat nog niet in je vensterbank en als je te kritisch in de spiegel kijkt zie je wat anders dan een mooi Lichtwezen.
Het ego wil elke geheelde onzekerheid graag bevestigd krijgen. De hernieuwde eigenwaarde is nog broos. We zitten midden in de barensweeën van onze Goddelijkheid en tijdens diepgaande processen zijn we extra kwetsbaar.
De buitenwereld spiegelt vaak juist op zulke momenten onze gekwetstheid. Dat kan twee kanten op werken:
Of je trekt het lagere zelfbeeld naar binnen en glijdt weer af naar een ontkracht zelf-deel; of je pakt je eigen kracht terug en wordt zelf jouw eigen beschermer vanuit Zelfliefde.
OPEN GAAN
Je hart volledig open zetten is niet altijd gemakkelijk! Want dan kan er ook oude pijn vrijkomen; opgekropte emoties die verbonden zijn met liefdespijn en met de ontheiliging van jouw lichaam.
Soms kan je hart spontaan open springen als je diep geraakt wordt door de pracht van de natuur. Mooie muziek kan de tranen over je wangen doen stromen, als de klanken je herinneren aan harmonie en heelheid. In verbinding met gelijkgestemden, bijvoorbeeld tijdens een spirituele bijeenkomst, kun je jezelf zo maar ineens als Goddelijk, liefdevol en verbonden ervaren.
Maar voordat je het beseft sta je met al je openheid weer midden in de duale velden. Die zitten vol met gewonde harten en overlevingspatronen. Ongewild krijgen ‘negatieve’ riedels van andere persoonlijkheden dan vat op je. En dat is lastig! Want die leiden altijd weer terug naar dat basisgevoel van de gekwetste persoonlijkheid: “Zie je nou wel, ik doe er niet toe.”
Maar hou je veld schoon, trek die onwaarheid niet meer naar binnen. Je hoeft jezelf niet opnieuw in de kou te zetten.
DE KRACHT VAN JOUW HART
“Sta op en herinner je jeZelf”, zei Yeshua. En dat is precies wat we nu aan het doen zijn! We beginnen innerlijk op te staan. We beginnen de goddelijke liefde te voelen die in ons lichaam huist. Deze liefde zal steeds vaker en dieper door ons gekneusde en gebroken menselijke hart heen gaan werken.
Tijdens dit helingsproces begint door te dringen hoe kostbaar we zelf zijn, en hoe we er juist wel toe doen! Beetje bij beetje zal de greep van de angstvelden verdwijnen. Elke stap die we daar doorheen zetten is groots en versterkt de verbinding met onze volle Liefdespotentie!
En die zit boordevol met onsterfelijke kracht en het onuitwisbare weten van onze Goddelijke afkomst. Dankzij die potentie hebben we het nooit opgegeven om te blijven zoeken naar de ware Bron. Hou vol he, hou je licht brandende, waar je ook maar bent. Jouw Heilige Hart is een zegen voor de wereld ♥
