Steve Rother en de Groep
Bakens van Licht,
Een evenwichtsgolf (2)
januari 2018
Amor neemt een baan
Gegroet
dierbaren, ik ben de Hoeder van Tijd.
Ik ben
deze dag gekomen om jullie het volgende verhaal van Amor te vertellen. Het was
een mooie verbinding en hoewel het duidelijk in de driedimensionale realiteit
was, werkte hij met eerste dimensionale attributen van eenheidsbewustzijn. Deze
dag nemen we jullie mee naar die eenheid en helpen je Amor te zien terwijl hij
groeit naar zijn volgende levensfase in Lemurië. Vandaag vinden we Amor op zoek
naar zijn doel. Hij heeft veel ervaringen opgedaan en veel mensen ontmoet om
meer ideeën op te doen. Amor ging naar zijn vader die een hoge positie
bekleedde in, wat je, de regering van Mu zou kunnen noemen. De Lemurische
regering was heel anders dan wat jullie vandaag ervaren.
Overheidsfunctionarissen waren niet bedoeld als wereldleiders, ze waren gewoon
bedoeld als dienaren en ze hadden specifieke banen en gebruiken die ze volgden.
Er was helemaal geen oordeel in de regering. Omdat hij in de regering zat, was
de vader van Amor bijzonder vertrouwd met de gewoonten, en hij vertelde Amor
een klein beetje over hoe het zou zijn om in deze rol te stappen.
Passie is de sleutel
En zijn
vader zei: “Amor, een van de belangrijkste dingen als je in dienst bent, in een
positie van welke aard ook, is om het te vermengen met je eigen passie.” Als je
iets kunt vinden dat je graag doet, zul je nooit een dag in je leven werken
zonder plezier te hebben in wat je doet en dat is ongelooflijk belangrijk. Maar
Amor, daarnaast wil ik je helpen een belangrijk gebruik te begrijpen dat zich
gedurende vele generaties hier in Mu heeft ontwikkeld. Dat is de gewoonte om
slechts drie jaar in een baan te blijven, wat we je vragen te doen is hetzelfde
als wat we hier doen in de regering van Mu. En dat is gewoon de best mogelijke
job te doen zolang we er plezier in hebben. Ongeveer elke drie jaar zullen we
van baan veranderen. Nu kun je een baan hebben waar je absoluut van houdt en
die je na drie jaar nog steeds voedt. Maar als je die baan verlaat en er na die
tijd weer in terugkeert, kom je terug met een ander perspectief. Dus dat is een
van de belangrijkste gebruiken waar ik je aan zou willen herinneren als je de
keuze voor deze volgende periode van je leven in dit volgende stadium van
Lemurisch zijn maakt. Begrijp dat niets
voor altijd is. Als je het beschouwt als een reis van drie jaar, kun je het
benaderen met het hoogste potentieel."
Terwijl
Amor rondkeek, zag hij wat sommige van zijn vrienden en leraren aan het doen
waren. Op dat moment besloot Amor dat hij een genezer wilde worden. Maar je had
in die tijd natuurlijk geen colleges omdat je ze niet nodig had. Mensen werden
onderwezen door ervaring, dus dat is wat Amor deed. Hij nam zijn eerste baan,
zonder salaris, in een leertijd van wat je een genezingsfaciliteit zou kunnen
noemen. In die tijd, dierbaren, had je zogenaamde verjongingsstempels. Je hebt
op een andere manier met kristallen gewerkt. Het is fascinerend om ongeveer
elke drie jaar in deze kristallen verjongingsstempels te verblijven, om een dag
of drie dagen doorbrengen in dat ‘reinigings’ proces. Het waren prachtige
plaatsen die waren bekleed met kristallen met gebroken licht dat overal
straalde. Het was geweldig om alleen maar te kijken en in die energie te zijn.
En als je er sprak, trilden je woorden door deze kristallen en werden op een
andere manier naar je teruggekaatst. Je leerde in deze tijd van verjonging,
zoals je jezelf echt zou kunnen zien. Je moest oppassen wat er werd gezegd opdat
het in je zou worden ingebakken. Amor vond dat het een plek van verandering en
groei was. Hij wilde er werken als een verlichter, om mensen te helpen zich
klaar te stomen voor deze verjongingstempels en hen te helpen om te begrijpen
welk soort werk ze zouden gaan doen. Hij zou hen richtlijnen geven over hoe ze
het meeste uit hun ervaring zouden kunnen halen.
Angst is de basis van het verouderingsproces
Amor mocht
veel mensen ontmoeten toen hij dit werk ging doen. In het begin vond hij de
verandering moeilijk, omdat hij eraan gewend was om altijd vrijuit te kijken en
om plezier te hebben en bij zijn vrienden te zijn. Hij vond het leuk om een doel
te hebben en hield van die eerste baan. Amor leerde veel van de mensen die daar
werkten. Ze leerden hem om mensen te onderwijzen en te bekrachtigen zonder hun
macht van hen af te nemen. Amor leerde mensen op hun gemak te stellen, hoe
mensen te kunnen helpen het meeste uit hun ervaring te halen en te ervaren
terwijl ze naar deze verjongingstempels gingen. De faciliteiten werden ook
geassocieerd met veel verschillende vormen van genezing, omdat lichamen op dat
moment erg ‘dicht’ waren, vergelijkbaar met wat ze nu zijn. Er waren van tijd
tot tijd lichamelijke ziekten, maar ze hadden ook verschillende manieren om ermee
om te gaan, vanuit een vibrationeel perspectief. Amor begon veel te leren en te
begrijpen over dit werk en hij ontdekte dat hij een aangeboren talent had om de
energie van mensen op zo’n manier te reflecteren dat hij hen kon helpen
zichzelf te zien. Op een dag vroeg Amor een van zijn leraren: “Wat is genezing?
Wat doen we precies als we een andere persoon genezen?” Zijn mentor lachte,
“Nee, Amor, niemand geneest iemand, dat is niet mogelijk, genezing moet altijd
van binnenuit komen, dus wat je doet, is dat je de persoon weerspiegelt, je
helpt ze om elkaar op verschillende manieren te zien, zodat ze kunnen leren
genezen, dat is echt wat een genezer is, iemand die de ruimte creëert voor
anderen om zichzelf te genezen. Hoewel ouder worden niet als een ziekte werd
beschouwd, was de gemiddelde levensduur ongeveer 300 jaar in Lemurië.
Verjongingstempels zonder juiste instructie of focus van hun geest, laten angst
binnen. Mensen verouderen wanneer angst binnenkomt, omdat dat aan de basis ligt
van het verouderingsproces in een menselijke vorm.
In de
tempels wordt alles wat in gedachten wordt gesproken of vastgehouden opgepikt
door de stralende kristallen en weerspiegeld in het lichaam in een andere
vibrationele harmonische trilling. Dat maakt het mogelijk om iets uit te wissen
dat niet in overeenstemming is met de echte jou, omdat twee vibraties niet op
dezelfde plek kunnen bestaan. Amor werd al snel verliefd op zijn werk. Hij
voelde dat hij echt in zijn passie zat en dacht vaak aan de woorden van zijn
vader. Zijn docenten waren blij met zo’n gepassioneerde student en ze gaven hem
veel ruimte waardoor hij veel beslissingen kon nemen. Een van zijn docenten
vertelde hem dat ze hem zouden volgen: “We zullen over je schouder meekijken en
we zullen je minstens het eerste jaar van je reis hier bijstaan. Na een jaar
zullen we je loslaten. Verder vragen we je om zelf creatief te zijn en zelf
ideeën te bedenken over hoe jij je kunt verbeteren met wat we je hebben
geleerd. Dat is het mooiste dat een leraar kan doen. Je leert niet alleen wat
we weten, maar we moedigen je ook aan om verder te gaan en een deel van jezelf
in je werk te brengen."
Amor was
erg opgewonden en hij zou elke ochtend vroeg op zijn werk verschijnen. Nadat
hij elke dag met iedereen had gewerkt, zou hij de verjongingsstempels opruimen,
hoewel dat geen deel uitmaakte van zijn werk. Hij wilde er gewoon zijn om deel
uit te maken van het wonder en, natuurlijk, om zoveel mogelijk te leren. Het
ging niet zozeer om technologie, dierbaren, omdat de kristallen energie en de
kristallen in de verjongingsstempels al het werk al deden. Het was een heel
natuurlijk proces waarbij de kristallen de hoogste vibratie van het
mineralenrijk hebben. Ze waren in staat om de hoogste vibratie van het
dierenrijk te weerspiegelen om je te helpen elke cel in je lichaam terug te
brengen in zijn kenmerkende bedoelde vibratie. Dit proces werd meesleuren
genoemd en Amor moest leren zijn gedachten te beheersen, omdat deze tempels een
echte vijfde dimensionale ruimte waren. Alles wat in evenwicht was tussen je
hoofd en je hart in deze ruimte manifesteerde zich heel snel in je realiteit,
dus Amor leerde zijn gedachten onder de knie te krijgen.
Al snel
ging Amor naar huis voor een bezoek aan zijn ouders en hij kon niet wachten om
met zijn vader te delen wat hij had geleerd. Hij zei: “Vader, ik ben hier zo
blij mee dat ik er voor eeuwig in kan blijven.” Zijn vader zei: "Herinner
je Amor, dat drie jaar de tijd is waarin je alles leert.” Mijn geliefde zoon,
je hebt veel dingen die je onderweg zult verzamelen, denk niet dat een van hen
goed of slecht is. Oordeel niet over je pad, ga eenvoudigweg vooruit en laat
dingen plaatsvinden en je geest zal je leiden naar het hoogste potentieel van je
ervaring als een Lemuriaan."
Amor
antwoordde: “Vader, het is een vreugde om mensen te begeleiden wanneer ik kan.”
Misschien zal ik op een dag een Lemuriaanse gids worden, hoewel ik weet dat ik
daar op een gegeven moment aan moet werken, studeren en lesgeven op
verschillende manieren om er om zover te komen, maar dat is een van mijn
dromen.” Zijn vader zei: “Drie jaar, Amor, volg het gedurende drie jaar, neem
een pauze en beslis dan waar je naartoe wilt. Sluit jezelf niet op in een lange
termijndoel, want je hebt veel te beleven tijdens je 300 jaar. In dit lichaam
kunnen er zoveel dingen gebeuren, zoveel verschillende aspecten van jezelf
kunnen hier tot bloei komen, dit zijn opwindende tijden voor je en je zult
zeker genieten van elk moment, inclusief wat jij de verkeerde zou noemen."
Nu raakte
Amor een beetje in de war. Hij bedankte zijn vader en ging zijn weg. Nadat hij
een paar dagen had geworsteld, bracht hij het naar een van zijn leraren die hem
leerde over het werken bij de verjongingstempels. Amor zei: “Wat als ik een
fout maak? Wat als ik iemand het verkeerde vertel? Wat als ik iemands macht op
een of andere manier van hen zou afpakken in plaats van hen te helpen zichzelf
te bekrachtigen?” En de tutor lachte opnieuw liefdevol en zei: “Wel, Amor,
daarom zijn wij hier, om over jouw werk te waken en ervoor te zorgen dat deze
mensen in harmonie zijn wanneer zij deze ervaring binnengaan, zodat zij
zichzelf niet de-harmoniseren. En bovendien, wat jij overweegt als mogelijke
fouten, hoeven niet altijd fouten te zijn. Wat er gebeurt wanneer je dit werk
binnenstapt en je van dienst bent, je
begint informatie door kanalen te ontvangen terwijl je jezelf opent voor je
geest, voor je Zelf. Maar er is ook vertrouwen voor nodig om die energie door
je heen te brengen en het aan een andere persoon aan te bieden in de vorm van
een woord of zin. Vergeet niet Amor, hou je hart open. Oefen je metamorfe
schaal en open het bij elke gelegenheid, want wanneer je deze mensen ontmoet,
zijn ze soms bang, soms kijken ze ernaar uit om naar de verjongingstempels te
gaan, maar op andere momenten weten ze niet wat ze kunnen verwachten, jij bent
degene die het hart open kan houden en dat is genoeg, lieve Amor. Als je een
fout maakt door te beweren dat je een mens bent, dan is dat omdat je dat bent.
Je bent hier niet om ieders ervaring perfect te maken. Je bent hier om hen
zoveel mogelijk te helpen, door de veilige ruimte te creëren voor iemand om de
verjongingstempel te ervaren en zichzelf te genezen als ze dat willen. Als ze
drie dagen later naar buiten komen zonder ooit hun vibratie te verhogen, is het
niet jouw verantwoordelijkheid, maar die van hen dus hou dat in gedachten. Zij
zijn de enigen die zichzelf kunnen genezen en sommigen zullen ervoor kiezen om
dat niet te doen. Velen kunnen er gewoon in verblijven omdat het een gewoonte
is. Misschien zullen sommigen ervoor kiezen om bepaalde dingen die hen ziek
maken niet los te laten. Het is niet goed of fout. Het is niet aan jou om te
oordelen, maar om gewoon te voldoen aan het hoogste potentieel dat je
kunt."
Amor werd
elke dag enthousiaster terwijl hij daar werkte en hij kon zich niet voorstellen
dat hij daar over drie jaar zou vertrekken. Zelfs enkel een paar maanden later
begon hij op te bloeien tot een prachtige genezer en leraar. Amor was iemand
die mensen hun eigen energie door zijn ogen konden reflecteren. Het was
geweldig om de ervaring van Amor en de prachtige energieën waarmee hij de
gelegenheid had om mee te werken te zien. Amor begon in die tijd te groeien.
Hij deelde die energie met zijn vader die zelf ook met verschillende energieën
begon te werken. Amor zag zijn vader een derde jaar in zijn functie bereiken.
Hoewel hij goed werd gerespecteerd, deed zijn vader precies wat hij zei en
verliet zijn positie voor een jaar. Amor’s vader leerde iets dat hij nog nooit
eerder had gedaan. Hoewel ze hem misten op zijn werk, nam hij zijn hele jaar
vrij. In die tijd leerde hij een heel ander kenmerk van dienstbaarheid, een
nieuwe manier om dingen te doen. Een jaar later ging hij terug naar diezelfde
positie, want die was, volgens afspraak, voor hem opengehouden. Mensen stapten
opzij om die ruimte weer te maken en hij werd enorm verwelkomd. Hij had een
frisse houding en een heel ander perspectief; hij nam het leven serieus. Die
dag was alles goed in Lemurië.
Dierbaren,
jullie komen dicht bij die tijden van Amor. Jullie keren nu terug naar die
mooie dagen van Lemurië. Jullie hart begint zich te openen, jullie beginnen
elkaar op verschillende manieren te voelen en wij houden daarvan. Amor zou heel
trots op jullie allemaal zijn.
Espavo, lieverds. Ik ben de Hoeder van de Tijd.