vrijdag 16 februari 2018

Het grote Liefdeswerk is begonnen / 15 februari 2018 / Mieke Vulink

Het grote Liefdeswerk is begonnen -
15 februari 2018 /  Mieke Vulink
Velen hebben de zakdoek nog bij de hand vanwege de intense ontgiftingsprocessen, die in alle lagen van ons mens-zijn zijn losgebarsten. Daarbij zijn velen op de 'te volle' agenda's gestuit, die als grote lastposten het ontgiften, resetten, uitrusten en integreren in de weg staan. Blijven doorgaan in de disbalans tussen 'doen en zijn' maakt dat je je moet blijven verharden en vermannen om je met alle afleiding, eisen en verplichtingen van de buitenwereld te kunnen verhouden. Overal stuiten we op voorwaardelijke liefde. Maar we willen en kunnen niet langer overleven in deze lagere liefdesvelden. We zijn massaal toe aan onvoorwaardelijke, goddelijke Liefde.
Nooit meer vermannen

Het vermannen geeft al eeuwenlang een verdichtende, verkrampende en verkleinende beweging. Hierdoor heeft zich veel innerlijke spanning in ieder van ons opgebouwd. Zo goed en zo kwaad als het kon zijn we overeind gebleven en hebben we ons beste beentje voorgezet om 'er wat moois van te maken'. 

Maar we beginnen in te zien dat 'het echte moois' nooit neer zal dalen zo lang we ons laten leiden door de wereld van de dualiteit.
Diep van binnen weet en voel je misschien al dat ook jouw reis door de dualiteit aan een einde begint te komen. Als je de stroom achter mijn woorden herkent, dan zit jij ook op de drempel naar je authentieke Jij in een heel nieuwe wereld. Maar totdat je alle oude koffers vol meegesleepte ballast van het ego achter je hebt gelaten zal de oude wereld er alles aan doen om jou binnen de dualiteit te houden.
Als je voelt dat er geen andere weg is dan de innerlijke weg, zul je in een steeds diepere overgave willen gaan aan wat er in jouw zielenplan geschreven staat voor dit leven. Omdat je nog niet anders kon en wist, heb je hier zo goed mogelijk aardse vormen aan gegeven. Maar toen kon je nog niet zien dat het jouw afgescheiden ik was die zich vanuit dualiteitsbewustzijn voor het zoveel-honderdste leven inspande.
Eindeloos zoeken en processen

Een afgescheiden ik is een illusie, want in wezen zijn wij nooit afgescheiden van de Bron. Dat kan helemaal niet; dan zouden we meteen ophouden te bestaan. 

Maar als je heel eerlijk kijkt, zul je zien dat jouw meeste problemen en gestruggle voortkomen uit de illusie van afgescheiden zijn. Alles wat we onszelf en elkaar wijsgemaakt en aangeleerd hebben binnen de dualiteit is ontstaan vanuit een gemis, met als gevolg angst voor tekort en vernietiging. Vanuit de dualiteit kunnen we eeuwig zoekend blijven, maar wat we ook maar in die velden zouden ontdekken; het zou nooit genoeg zijn, omdat de goddelijkheid ontbreekt.
  
Je kunt blijven processen tot je een ons weegt.

Je kunt emmers vol blijven huilen over al het onrecht wat jou is aangedaan en wat je mogelijk anderen hebt aangedaan. Je kunt je eindeloos blijven verzetten tegen al het onrecht in de wereld, en je kunt totdat je in je kistje ligt het beter blijven weten dan ieder ander die zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Maar als je werkelijk wilt bijdragen aan de verlossing van de mensheid uit de dualiteit, dan is er maar één keuze die echt blijvende verandering zal geven: de waarheid aanvaarden dat God (de Ene, de Bron) in jou aanwezig is.
Dualiteitsbewustzijn

Jij kunt de wereld en jouzelf niet veranderen via de wilskracht van je persoonlijke ik, je ego. Wat je wel kunt, is je innerlijke identificaties met al jouw egobeelden één voor één gaan doorzien. Het was niet jouw schepper, die deze vergiftigde beelden van jou in je gelegd heeft. Alle identificaties die niet overeenkomen met de goddelijke aanwezigheid in jou zijn binnen het dualiteitsbewustzijn gecreëerd. Ofwel: alles wat jouw ego gelooft, denkt, voelt en creëert buiten de goddelijke aanwezigheid om zal je een gevoel van tekort, beperking en onvolmaaktheid blijven geven.
Het vermannen en het doen is een eerste natuur van ons ego geworden. Waar je je innerlijk niet compleet of heel voelt, gaat het ego onmiddellijk in het denken om de reden te achterhalen waar dat gevoel vandaan komt. Vervolgens bedenkt hij/zij een goede oplossing, die zo dicht mogelijk 'liefde' nadert. Maar de 'liefde' binnen de dualiteit komt altijd voort uit compensatiegedrag.
Innerlijk verlies

Ooit ben je uit de verbinding met de Bron geraakt en in de velden van dualiteit gekomen. Vanaf dat moment droeg je innerlijk een groot verlies met je mee. Dat verlies, dat je in dit leven vast ook kent van al die momenten dat je je 'verloren voelde op de wereld', heb je in alle andere voorgaande levens in de dualiteit op aarde ervaren. Dit innerlijke verlies is er zo diep ingesleten dat het een waarheid is geworden binnen de dualiteit. De 'liefde' die het ego zoekt is daarom altijd een iets willen hebben, krijgen of ervaren om de pijn van dat verlies te camoufleren of te sussen.
Als je innerlijk amper nog die goddelijke aanwezigheid in jezelf voelt, gelooft, of durft te erkennen, is je ego alsmaar gericht op bevestiging van buitenaf. Maar wat er ook naar je toe zal komen vanuit andere ego's of vanuit de materie; het zal slechts tijdelijke voldoening geven, en dan ook alleen maar in de lagen van je persoonlijkheid. Dit kun je herkennen als je terug kijkt naar de relaties in jouw leven of naar andere aardse zaken waarin je dacht het geluk (de vrede, het thuiskomen, de vervulling) te zullen vinden.
Hoe komen we uit deze vermoeiende cyclus van dualiteit en het altijd en eeuwig maar bezig zijn met processen? Ik ben er zelf diep ingedoken en ervoer drie essentiële lagen die ik hieronder zal toelichten.
De bril waardoor je kijkt is vertroebeld

 Alles wat er in jou omgaat wordt grotendeels bepaald door de bril waarmee jij de wereld in kijkt. Ook al weet en roep je innerlijk nog zo hard; "Ik ben een zoon/dochter van God"; zo lang de oude identificaties van het ego nog werkzaam zijn zullen je brillenglazen het ware goddelijke beeld van jou blijven vertroebelen. In plaats van heelheid en volmaaktheid zul je beperkingen, gekwetstheid en vervormingen blijven zien.
Het is net als een gewone bril waar je zonneglazen overheen kunt zetten, alleen heeft ons ego er niet één, maar drie overheen geplugd. Daarbij kunnen we het beste de filter weghalen die tussen onze goddelijkheid en ons ego in is gekomen; de filter die het minst verdicht is vanaf ons menselijke zijn bekeken. Deze meest vervormende brillenglazen werken door in de twee sets die daaronder zitten. Op die glazen treffen we nog meer vertroebeling aan en zij geven een nog verdichter en vergiftigder beeld over wie wij zijn.
1. Ik ben - Identificatie vervangen

De eerste filter is verbonden met onze geest, en is de filter van identificatie. Op dit punt splitst jouw vrije wil zich op in slechts twee keuzes: of je identificeert je met het ego dat sterfelijk is en vastzit aan de dualiteit, of je identificeert je met de goddelijke aanwezigheid die eeuwig en binnen in jezelf is. In de laatste ligt jouw authentieke blauwdruk besloten, en die kan zich gaan ontvouwen als jij je overgeeft aan de hogere wil.
Jezelf bevrijden van jouw ego identificaties betekent dat je bereid moet zijn om alle gehechtheden aan het lagere bewustzijn te onderkennen in jezelf, en je daar van los te koppelen. Maar omdat het ego ervan overtuigd is dat hij een sterfelijk, tijdelijk wezen is, heeft hij zich stevig gehecht aan alles wat maar houvast kon geven. Het jezelf los maken van deze houvasten en gehechtheden is dus een mega klus, vandaar dat ik het 'Het Grote Liefdeswerk' heb genoemd!
Maar het is voor iedereen mogelijk; Jezus is op aarde gekomen om ons dat te laten zien. De grootste illusie die in ons leeft is dat we van de Bron gescheiden zouden zijn, en als we die kunnen vervangen door complete erkenning en overgave aan de goddelijke aanwezigheid in onszelf, dan is alles mogelijk. Dan kan God / de Bron, niet langer geremd door ons ego, door ons heen werken.
2. Ik denk - Je denkbeelden uitzuiveren

Doordat je honderden levens in de dualiteit hebt geleefd, is het denken een (mannelijk) overlevingsmiddel geworden. Hij is een soort redder geworden, uit nood geboren. Omdat God er niet meer was, is hij maar op de troon gaan zitten om te gaan regeren en de boel niet verder uit te hand te laten lopen.
Deze denker heeft zijn gedachten vooral gevuld met hoe hij vanuit het innerlijke verlies van zijn goddelijkheid weer eenheid en waardigheid zou kunnen scheppen in zichzelf. Zo lang jouw identificatiefilter echter werkzaam blijft vanuit 'de gevallen mens die God niet waardig is', zul je gedachten houden die beïnvloed zijn door de wereld van tekorten en beperkingen, van angst en pijn.
Het denken is al meer verdicht dan wat er vanuit de geest in jou aanwezig is. Het is dus moeilijker om je denken te veranderen, vandaar dat we vaak eindeloos in dezelfde gedachtecirkels belanden. Hoe vaak hebben we niet iets besloten vanuit ons ratio, omdat we zagen dat iets niet langer dienstbaar was aan ons proces. En hoe frustrerend is het, als een tijdje later blijkt dat we weer in dezelfde vicieuze cirkel vast zijn komen te zitten. Dit komt omdat er in de eerste filter boven dit denken nog steeds de identificatie van het ego met al zijn oude programmeringen door onze andere lagen heen werkt.
Alle gedachten die de toon dragen van 'Ik kan het niet, ik ben bang dat het me niet lukt, ik krijg niet genoeg liefde van mijn partner, oh als ik maar genoeg geld heb, was ik maar wat slanker, ik ben het niet waard, ik doe er niet toe' etc. komen voort uit de dualiteit. Als je je daarentegen verbindt met de goddelijke aanwezigheid in jou verhef je je boven deze velden en hebben deze angsten en onwaarheden geen grip meer op je. Dan gaat Gods stem door je heen spreken.
3. Ik voel - Je gevoelswereld transparant maken

Onze gevoelens komen voort uit wat we denken. Als ik denk "Bah, ik heb veel te weinig geslapen vannacht, zul je zien dat ik de hele dag moe ben' dan creëer ik daarmee al een aparte realiteit die mijn gevoelslichaam beïnvloedt. Ons gevoelslichaam zit vol met pijn en angst die we in de dualiteit opgelopen hebben. Het eeuwenlange overleven in barre omstandigheden en voorwaardelijke liefdesvelden heeft ervoor gezorgd dat we onze gevoelens zijn gaan onderdrukken, oppotten of ontkennen.
Doordat we veel daarvan niet konden, of durfden te uiten, zijn we onze vrouwelijke kant gaan afsluiten. Daarmee hebben we de gevoelsstromen vastgezet.

Water wat niet kan stromen wordt troebel. Zo is het ook met ons emotionele lichaam; het draagt nog allerlei oude ballast. Gelukkig wordt er meer dan ooit gehuild en expressie gegeven aan alles wat we als gestold en versteend, verkild en verlaten in ons dragen. Hierdoor kan er veel vervuiling uit deze verdichte lagen vrijkomen. Als het gevoelslichaam geen blokkades meer heeft, dan kan de goddelijke levensstroom ongehinderd door ons heen werken, en zullen we vanuit onze vrouwelijke kant de goddelijke signalen ook eerder in ons fysieke lichaam opmerken.
Maar je zult zelf ook gemerkt hebben dat 'je gevoel toelaten' niet automatisch tot gevolg heeft dat bepaalde processen voorgoed uit je leven verdwijnen. Dat komt door de twee filters die boven het emotionele lichaam zitten. Als die niet worden veranderd, dan zul je steeds emoties blijven ervaren die met alle oude imprints te maken hebben van afscheiding. In plaats van de vrede, vreugde en vrijheid van jouw hogere Zelf te kunnen ervaren, blijf je de lagere emoties tegenkomen die veroorzaakt worden door jouw gehechtheden vanuit het dualiteitsbewustzijn.
Jezelf in het Christus Bewustzijn verankeren

Al deze drie filters werken direct van bovenaf door in ons fysieke zijn. Dat betekent dat elke 'ontgifting' vanuit onze geest gevolgen heeft voor alle filters. 
Haal je de meest belangrijke filter weg, de filter die zegt 'ik ben een onvolmaakt sterfelijk mens', dan kijk je dus ineens door glazen die zeggen 'Ik ben een onsterfelijk goddelijk wezen'. Van daaruit ben je verankerd in het Christus bewustzijn en dat geeft een beeld dat we eeuwenlang niet op ons netvlies gehad hebben...
Dan zul je meteen tegen de illusies aankijken die de andere twee filters op je bril je wijs willen maken.
Je zult meteen kunnen zien dat de vergiftigde beelden die zij weerspiegelen, over wie jij zou zijn, helemaal niet kloppen!
Het enige wat je dan nog te doen hebt is alle drie je zonnebrillenglazen flink door het sop te halen. En dat is precies wat er gebeurt, nu we alle oude tranen laten rollen en al het fysieke gif uitwerken en vrijgeven. Hiermee spoelen we alle oude imprints vanuit het dualiteitsbewustzijn voorgoed van ons af.
Fysieke reacties

Ons fysieke lichaam staat onderaan dit veranderingsproces dat we vanuit ons hogere Zelf en het Christus bewustzijn inzetten. Doordat ons lichaam het meest verdicht is, komt elke verandering vanuit de bewuste geest als laatste aan in onze meest verdichte delen. 
Elke impuls die jouw hogere Zelf liefdevol in gang zet zal zich vroeger of later in jouw lichaam gaan vertalen. Hoe het lichaam daar op reageert verschilt per persoon.
Het onszelf schrap zetten, vermannen, versnellen en verbijten was een mannelijk overlevingsmechanisme. Nu we vanuit een hoger niveau bewust hebben gekregen hoe ons dat bij onze vrouwelijke gevoelskant heeft weggehouden, hebben we gekozen voor meer 'Zelf-liefde'. Hierdoor kan er meer goddelijk licht door onze filters heen stromen, en eindelijk ons gevoelslichaam openen, verzachten en instralen. Het ontgiftingsproces is nu in nog diepere lagen doorgedrongen, en daarmee beginnen we ook het allerdiepste gemis in onze ziel heel fysiek te ervaren.
Mede dankzij de enorme stijging van ons collectief bewustzijn gutsen er momenteel grote stromen van licht door ons heen. Ze zetten alles in beweging wat heeft vastgezeten in onze meest verdichte delen. Geen wonder dat dit bakken vol energie kost, dat we ons vaak moe en futloos voelen, dat we er niets meer bij kunnen hebben, of juist dat we hyperactief zijn en amper kunnen slapen vanwege alle innerlijke ontgiftingsprocessen, veranderingen en vernieuwingen.
Niets aards hoeft macht over jou te hebben

Het is goed om te beseffen dat de wereld buiten jou nog altijd grotendeels vanuit het dualiteitsbewustzijn denkt, voelt en handelt. Vandaar dat de weerstand en de uitdagingen vanuit die lagere frequentievelden soms heel hard binnen kunnen komen. Maar je blijft ze zelf, vanuit je onderbewustzijn, net zo lang aantrekken totdat jij je niet langer identificeert met het duale mensbeeld.
Eeuwenlang dacht en voelde jij dat je niet volmaakt was. Het is niet de ware Bron, of God die je dat wijs heeft gemaakt. Het waren de tegenkrachten die de mensheid van het goddelijke wilden afscheiden om macht over hen te verkrijgen. 

Doordat jij het onvolmaakte beeld van jezelf vast hield, moest je ego buiten jezelf zoeken naar iets wat jou weer volmaakt kon laten voelen. Daarmee verliet je je goddelijke veld, je goddelijke identiteit en daarmee ook alles wat jou vanuit de Bron gegeven kon worden.
Nu ben je zover dat je alle macht die je ooit aan anderen hebt weggegeven weer terug kunt nemen. Niet vanuit je ego of met geweld, maar vanuit je Christusbewustzijn. Als jij in dit bewustzijn verankerd bent, is er niets buiten jouzelf wat macht over jou kan hebben. Dat is een illusie die voorgoed uit al jouw lichamen verwijderd mag worden.
Puur Liefdeswerk
Onvoorwaardelijke Liefde, die rechtstreeks uit de onuitputtelijke scheppende Bron stroomt, zal ons doen inzien dat afscheiding en tekorten verzinsels zijn en in wezen niet bestaan. 
Onvoorwaardelijke Liefde is het, die elk onjuist en beschadigd beeld over jouzelf weg kan halen, waarachter je jouw eeuwige onsterfelijke I AM terug zult vinden. 
Onvoorwaardelijke Liefde is het, die al jouw angsten kan verbranden in haar louterende vuur.
Onvoorwaardelijke Liefde is het, waarmee de geascendeerde Meesters elke adem-teug en iedere hartslag van jou doordringen, jou verheffen en je met de grootste precisie zorgvuldig begeleiden op jouw weg naar ascentie. 
Onvoorwaardelijke Liefde is het, die jij in de geopende kelk van jouw Christuswezen ontvangt, vermeerdert en door zult willen geven. 
Laat haar binnen, tot in jouw diepste kern. Als jij je overgeeft aan deze liefdevolle goddelijke aanwezigheid binnenin jou kan ze haar werk doen, en jou en de wereld om je heen voorgoed naar een hoger plan tillen.

Mieke Vulink