Oth-channeling
Nieuwjaarsboodschap 2019
16 december 2018 / door Ellen Rauh
De mensheid, de mensen, hebben de Aarde overspoeld en
zijn enorm uitgedijd – meer en meer en meer … De economie, de globalisering, is
gebaseerd op meer en meer en meer. Het is niet meer genoeg dat er zoveel mensen
zijn. De economie heeft mensen nodig. 'De mensen moeten vooral: consumeren, hoe
meer hoe beter, want dat is goed voor de economie'. 'De mensen moeten
gebruikers worden van de economie'. En de economie gebruikt jullie, gebruikt de
Aarde, gebruikt de grondstoffen van de Aarde, gebruikt de luchtlagen van de
Aarde, gebruikt het Universum ten bate van de mensheid. Het is allemaal om de
mensheid en de economie van de mensheid te dienen. Alle mensen die zo begaan
zijn met de Aarde, zijn omdat ze gebruikers zijn van de economie, van de luxe
die de economie jullie geeft, gebruikers van de Aarde. Door wat je koopt, door
het water wat je gebruikt, door de elektriciteit die je gebruikt, door het
digitale netwerk wat je gebruikt, door de afval die je produceert, verbruik je
tenminste om de economie te dienen.
Er is meer afval van de mensen dan dat er mensen zijn.
Afval in de Aarde van de mensen. Afval in het water van de mensen. Afval in de
lucht van de mensen. Afval in de ruimte van de mensen. Heel veel afval van de
mensen in de ruimte. Al dat afval in de ruimtelagen, boven en rond de Aarde, in
het Universum, zal vroeg of laat terugkeren naar de mensen.
Al het afval wat geproduceerd wordt, wat jullie
gebruiken en daardoor weer naar de Aarde terugbrengen – in hele bergen, liefst
naar landen waar je er geen last van hebt, liefst naar plekken waar je het niet
ziet – keert terug naar de mensen.
De
mensheid zal zichzelf moeten redden
Wij hebben dus als boodschap: jullie als mens, ben
mens. Jullie als mens kunnen niet – we zeggen nogmaals: niet – overleven zonder
mensen. Je hebt op zijn minst een mannelijke versie en een vrouwelijke versie
nodig om de mensheid 'mensheid' te laten zijn. Net zoals alle zoogdieren
bevrucht moeten worden, het kwetsbare wezen als soortgenoten moeten beschermen
en voeden tot het zelfstandig kan leven, is een mens zelf absoluut
verantwoordelijk om de mensheid in stand te houden.
En dan kun je zeggen: "Nou, wij kunnen al
kunstmatig een kind creëren". Ja, maar dat kind moet wel opgevoed worden
en de codes van de Aarde leren kennen door mensen. Dus hoe je het ook draait of
keert, de mensheid moet de mensheid in stand houden.
Als je dus de nieuwe tijd wil voeden, ben mens en weet
dat jij een mens bent om de mensheid te voeden en in stand te houden. Zonder
mensen geen mensheid. En de mensheid is verzwakt. De mensheid is gedegenereerd,
is niet meer selfsupporting en is zeer kwetsbaar geworden. Besef dat wel.
Iedereen hier aanwezig heeft als taak de mensheid te dienen, om mensen 'mensen'
te laten zijn.
Er is verscheidenheid. Er is allerlei discussie,
onenigheid, tussen geloven, tussen rassen, tussen allerlei opvattingen, maar
uiteindelijk zal de mensheid zichzelf moeten redden.
Er bestaat geen zuiver ras meer. Er bestaat geen land
meer met originele inwoners. Daar hebben jullie mee te dealen. En stel dat dat
wel zo zou zijn, dan moet je accepteren dat ook jij niet meer naar andere
landen kunt. Stel je voor dat je niet meer kunt reizen, dat je in je eigen land
moet blijven en moet overleven, met de mensen van dat land. Dat is zeer
beperkt. Je hebt geen toegang meer tot andere culturen, tot andere manieren van
denken.
Dus al diegenen die zo graag reizen: als je reist,
integreer in dat land en laat niet jouw afval door jouw manier van leven die
landen vergiftigen. Neem verantwoordelijkheid voor wat jij gebruikt en wat jij
achterlaat. Veel kun je niet voorkomen. Maar heel veel ook wel. En als je het
niet kunt voorkomen, besef dan welk groot gebruiker jij bent en heb het dan
niet luidkeels over het feit dat jij van de Aarde houdt, door het te bevuilen. Jullie
bevuilen je eigen nest. Houd daar mee op.
Creëer in jouw kleine omgeving zo min mogelijk
vervuiling. Alles wat je doet, brengt vervuiling teweeg. Beheer je eigen
energie – persoonlijke energie. Laat niet altijd een ander dat moeten
doen.
Jullie
kunnen niet zonder elkaar
Observeer jezelf. "Ik kan risico's nemen, want
als het misgaat, zorgt een ander wel voor mij". Kijk eens hoe afhankelijk
jij bent van de zorg van anderen. En dan kun je mopperen dat die ander jou
afhankelijk maakt. Maar kun jij zonder die ander? Of kun je dankbaar zijn,
gewoon dankbaar: "dankjewel, dat jij dit voor mij doet". Omwille van
werk of omwille van specialiteiten, jullie kunnen niet zonder elkaar. Of het nu
een boer is, of een industrieel, of een dokter, iedereen is afhankelijk van
elkaar om te overleven.
Durf dus jouw unieke zelf te zijn. Laat los van welk
land je komt, laat los van welke cultuur je komt, laat los wie er zogenaamd zou
moeten zijn. Ben je unieke zelf, ten dienste van de mensheid. En als je
voorkeur uitgaat naar dieren, naar planten, whatever wat de Aarde te bieden
heeft, doe het – voor de mensheid. Want de mensheid kan niet overleven zonder
dieren. De mensheid kan niet overleven zonder planten. Dus eigenlijk is het
weer eigenbelang. Besef dat het eigenbelang is en doe datgene waar je goed in
bent – voor de mensheid.
Bevrijd je van utopieën, die de mensheid niet dienen.
Maar word uniek in datgene wat jij kunt, wat jij te bieden hebt – whatever wat
het is – en besef dat je daarmee de mensheid dient. Word je bewust van je invloed, die
groter is dan je denkt.
Glimlachen
is een taal
Upgrade – upgrade, upgrade! – je glimlach. Hij kost
niets en brengt zoveel teweeg. En geen grimas, geen act. Je kunt maar
glimlachen als het van jouw wezen komt. Kijk naar de grote vreugde die ouders
ervaren als hun kind voor het eerst glimlacht. Een glimlach van herkenning.
Eerlijk. Een kind zal niet glimlachen naar iemand die voor dat kind niet
prettig voelt. Een kind maakt geen onderscheid tussen bekenden of onbekenden.
Een kind voelt. Een kind resoneert. En een glimlach is in eerste instantie niet
af te dwingen. Later zal het leren dat het een glimlach kan gebruiken om indruk
te maken of om de zin door te drijven. Dat is een andere glimlach.
Dus waar je ook vertoeft, op een markt, in een winkel,
op je werk, in het openbaar vervoer: probeer de glimlach van een baby weer te
gebuiken. Probeer weer gewoon vriendelijk te glimlachen naar onbekenden, omdat
je voelt dat dat kan en omdat jij er zin in hebt. Het is een taal. Het is een
rijkdom en er is een groot tekort aan glimlachen.
Wij wensen jullie in 2019 heel veel glimlachen, want
je kunt alleen maar glimlachen als jij je goed voelt en als jij even niet bezig
bent met je eigen problemen, met je eigen sociale netwerk, maar even vanuit
rust resoneren met je omgeving en glimlachen als je er spontaan zin in hebt; dan
kan de glimlach een eigen leven gaan leiden en menselijk contact –
intermenselijk contact – activeren.
Ga ervoor, want iedere keer als jij met jouw glimlach
een hele subtiele liefdesenergie, acceptatie-energie begrip-energie,
verspreidt, komt het terug naar jou.
Wij wensen jullie een geweldig glimlachend 2019.
