Spirituele verhalen voor de nieuwe wereld
Het Wisselkind Gebeuren
Door: Regiena Heringa – Geplaatst op – 28 februari 2023 – door wakkeremensen.org
Het gebeurde midden in de nacht.
De natuur werd getroffen door een stilte die even dik en zwaar was als de sterrenloze hemel. De moleculen in de lucht hadden hun rondedansen gestaakt en de atmosfeer hield een moment van magie in zijn greep. Ver daarboven, in een zachte ruimte van goedheid ergens tussen de aarde en haar maan, werd een raad tot de orde geroepen. Het was een mooi bestuursorgaan van wijze wezens uit vele woonoorden waaronder een paar uit Mareithia, het heilige woud, en Sevenaaz de uitgestrekte en oude zee.
De laatste tijd schenen sommige bewoners uit de mauve bergen en de weilanden vreemde ervaringen te hebben gehad met betrekking tot hun dromen en hun dagelijkse gebeurtenissen. Sommigen beweerden in hun woningen lichtvormen te hebben gezien die vrede en goede wil uitstraalden. Anderen, die spinnenwebben in de mistige weiden bewonderden of met warme tenen in een naburige beek gleden, beschreven hoe plotseling het gras van vorm veranderde of het water van kleur veranderde. En nu, deze avond, was alles mysterieus stil geworden in dit vreemde land. Niets piepte en geen geur gleed door de tere bloemblaadjes van de bloemen in de buurt. Wat had zo’n ongewone situatie veroorzaakt en wat te doen?
Na een moment van vurige lofzang op de Glorie van de Schepping brachten de raadsleden hun gedachten samen en vormden één heldere gouden lichtstraal. Met open harten schenen zij hun liefde en hun licht op de inwoners en hun wereld.
Toen ontdekten ze dat een bepaalde vlinder onbedoeld een reeks gebeurtenissen had veroorzaakt. Dit is het verhaal.
Enkele dagen geleden was het vrij warm weer op het land. Faynella, een pas weduwe geworden jonge vrouw en haar levenslange vriendin, Serri, hadden de middag doorgebracht met een wandeling langs de beek die de wilde wilgen voedde. Faynella had haar pijnlijke en eenzame hart geopend voor haar vriendin. Serri’s medeleven en begrip hadden Faynella gekalmeerd en haar aangemoedigd een nieuw leven op te bouwen.
“Laten we hier bij deze grote wilg gaan zitten en onze picknick houden,” stelde Serri zachtjes voor en bracht een bedroefde Faynella dicht bij een prachtige rots bedekt met lichtgevend mos. Haar vriendin gaf een kort knikje en keek met roodomrande ogen vaag om zich heen. Terwijl Serri de felgekleurde doek van geel en oranje op de grond uitspreidde, kreeg Faynella plotseling sterk het gevoel dat iemand haar vanaf de grote steen in de gaten hield.
Faynella fluisterde dringend en wees naar de rots die iets achter haar lag. “Serri, ik voel dat er iemand bij ons is. Kun je iets zien?”
“Hmmm, misschien is het je beschermengel,” antwoordde de ondeugende Serri met lachende lippen en bewoog zich naar waar haar vriendin wees.
Op dat moment landde vanachter de oude en majestueuze rots een glinsterende goudpaarse vlinder ter grootte van Faynella’s hand fijntjes op het zijdeachtige mos van feeëngroen. Vlak voor de verbaasde Serri! Faynella moest zich nog omdraaien.
“Fay-nell-a,” zei Serri langzaam, elke lettergreep uitsprekend alsof het een nieuwe was, “kijk eens naar deze prachtige bezoeker!”
Toen Faynella zich omdraaide, veranderde de prachtige vlinder van gedaante en voor hen beiden stond een perfect gevormde man van gouden en purperen licht. Terwijl een enorme glimlach van diepe liefde van hem naar beide vrouwen ging, brak Faynella in tranen uit en spuwde: “Ga weg van mij. Ga weg, nu!”
Haar vriendin, onbeweeglijk, vervuld van ontzag voor de pure schoonheid en schittering van het wezen, zag vluchtig een moment van droefheid over het gezicht van deze glorieuze man-vorm trekken. Plotseling was hij verdwenen en bleven beide vrouwen achter naar een grote, doffe, bemoste rots.
Serri wist wel beter dan Faynella om uitleg te vragen. Haar vriendin baadde in lijden en hulp van buitenaf zou altijd alleen maar dat blijven. Serri wist heel goed dat als het liefdevolle vuur in Faynella weer aangewakkerd zou worden, haar vlam zichzelf en de wereld om haar heen weer zou verwarmen.
De dagen na het “wisselkind gebeuren” zoals Serri het rustig noemde, trok Faynella zich terug van de mensen. Ze begon bitterheid en jaloezie te voelen wanneer ze het vrolijke gelach van anderen hoorde. Haar kracht werd duister en haar gedachten hard en sluw. Toen ze Serri’s fijne vriendschap in kleine, gelijke stukjes scheurde en ze in een bijtende wind wierp, bewogen de sterren zich van de Aarde af. De grond stond stil. Parfums dwarrelden niet langer rond de bomen en de kleine wezens bij de beek werden stil.
Dit alles observeerde de raad geduldig van ver boven de Aarde.
“Het schijnt dat uw bezoek veel opschudding heeft veroorzaakt in het land,” merkte een wijs wezen uit Mareithia op tegen een perfect gevormde man van licht die vlakbij zat. De man van licht zei niets, maar voelde grote droefheid.
“Wees niet ontmoedigd,” verklaarde een ander groot wezen uit Sevenaaz. “Er zullen andere kansen komen.” De man van licht glimlachte bevestigend, wetende dat wat er gezegd werd zeer waar was.
Tijdens de raadsvergadering werd geconcludeerd dat de geur en de zachte beweging van de Aarde weliswaar zouden worden hersteld, maar dat er verder weinig aan de situatie zou worden gedaan. Mettertijd konden de inwoners die de gloeiende wezens van goede wil in hun woningen aantroffen, ofwel gebruik maken van de bevoorrechte gelegenheid om hen met een zuiver hart te benaderen, ofwel hen ontmoedigen door hun aanwezigheid te negeren. De dorpelingen die de structurele veranderingen van de grassen of de ongewone verblindende kleuren van het water zagen, zouden uiteindelijk begrijpen dat het heel normaal was dat werelden in en uit elkaar bewogen.
Voor Faynella lag er een groter lot in het verschiet. Later in haar leven, als Faynella haar zelfmedelijden losliet, zou ze anderen laten zien hoe je kracht kunt putten uit moeilijke situaties. Maar nu was het de gulle en geduldige Serri die haar gids was. Zij zou degene zijn die haar levenslange vriendin, Faynella, van de kleine wereld van zelfabsorptie naar het steeds groter wordende universum van nobele prestaties zou leiden.
Regiena
Regiena Heringa
www.nextagemission.com
