MATT KAHN: HET PAD VAN MEESTERSCHAP

Opmerking1: Matt maakt soms een zin niet af, hij gaat dan door op iets anders. Iedere keer als dat gebeurt, staat er (...)

Opmerking2: Affirmaties verliezen wat aan kracht in de vertaling, dus ik heb de affirmaties in het Engels laten staan en de vertaling in het Nederlands erbij gezet. Ik heb ook de tijd erbij gezet, zodat je de affirmatie snel kunt vinden in het yt filmpje.

Opmerking3: Dit was een lastige vertaling, zowel technisch als wat betreft de spreeksnelheid en articulatie van Matt Kahn, hier en daar is niet te horen wat hij zegt. Het kan hier en daar de leesbaarheid van deze vertaling beïnvloed hebben.

Door deze overdracht (van energie) tijdens deze gezamenlijke ervaring wordt jullie reis bespoedigd. Het bevordert de heling, het versnelt verwerkelijking, het integreert verwerkelijking. Het is de bedoeling van deze overdracht om jullie reis te bespoedigen en om jullie te helpen deel uit maken van de missie van jullie ziel op de meest liefdevolle, hartgecentreerde en progressieve wijze. In het oude paradigma bood de leraar de studenten meestal leringen aan om uit te vogelen.
Wat nu aangeboden wordt is een overdracht van energie van waaruit de leraar in mijn positie jullie niet alleen leringen aanbiedt, maar tevens een overdracht van energie om niet alleen met jullie me te reizen maar om de reis daadwerkelijk voor jullie te bespoedigen. En als we niet samen zijn, rust dan gewoon en laat integreren wat jullie in je op hebben genomen. Dit is de nieuwe manier om het te doen. De nieuwe manier doe ik met jullie samen. Dat is het pad van Meesterschap. Ik ben vereerd en bevoorrecht dat ik me er volledig van bewust ben wat mijn intentie en mijn agenda is, en ik ben vereerd en bevoorrecht om degenen die doorgaans bij deze samenkomsten aanwezig zijn en wie er ook komen om te ontvangen: zolang als jullie in mijn aanwezigheid zijn heb ik enkel de intentie om de Meester in je te doen ontwaken. Dat is het pad van de Meester. Een Meester ontwaakt de Meester in anderen.

En wat interessant is met betrekking tot de spirituele reis - je hebt de oude manier en de nieuwe manier - is dat er zoveel verschillende wegen gaan over verwerkelijking en waarheid, en er zijn zoveel verschillende niveaus van waarheid en gradaties in waarheid dat zodra je je er één hebt gerealiseerd, er zich daaraan voorbij weer een nieuw niveau openbaart. Er is hierin zoveel gaande, en toch zijn er slechts 2 hoofdwegen te bewandelen op dit pad. Twee van elkaar afgescheiden paden. Je zou kunnen zeggen dat het ene pad het pad is wat naar de hemel leidt. En het andere pad is het pad dat voelt als de hel. Laat me het gewoon zo zeggen. Ja toch?

Dus als je het pad hebt gelopen dat aanvoelt als de hel, of je werkelijkheid er niet zo hemels uitziet, dan kan de overdracht van vandaag je misschien een andere weg of benadering aanreiken voor je reis. De oude weg is het pad dat als de hel aanvoelt, maar je denkt misschien "nou ja, maar dit is wat ik hier te doen heb, dus...ik denk dat we dit moeten doen." En er is het pad dat naar de hemel leidt. Dat is het pad waarin je gecentreerd bent in je hart, dat is wat ik de liefdesrevolutie noem en om maar even bij dat laatste thema te blijven: wat ik jullie vandaag leer zal revolutionair zijn! Vandaag zal ik één van de minder bekende, laten we zeggen geheimen van het universum met jullie delen en aan jullie leren. Ik geloof niet dat ze eruitzien als geheimen van het universum, maar wanneer jullie rondkijken op het oude pad en het voelt als de hel, zeg ik jullie: "Oh wow, wat ik vandaag met jullie ga delen is niet echt een geheim, maar het lijkt een geheim omdat niemand er echt over praat."Het opent je de ogen wanneer je iets zo normaal vindt, ernaar kijkt en zegt: "o nou ja, dat had ik gemist." Dus in de overdracht van vandaag: geen hel meer! Geen hel meer, amen. Zo is dat.

Want er zijn twee wegen om wat dan ook te benaderen op het spirituele pad, als je jezelf wilt helen, zijn er twee verschillende benaderingen: het pad dat aanvoelt als de hel, en het pad dat naar de hemel leidt. Als je je bewustzijn wilt doen ontwaken, als je wat je dan ook maar kunt bedenken op het spirituele pad wilt, zelfs het verwerkelijken van je wensen. Wat je ook maar wilt doen. Er zijn twee wegen, en het pad wat aanvoelt als de hel doet zich voor wanneer je alles spiritueel benadert vanuit het gezichtsveld van een student en het pad wat naar de hemel leidt is wanneer je alles spiritueel benadert als een Meester. Het verwarrende is te denken dat de student in een Meester verandert. Geen enkele student wordt een Meester.
Studenten zijn fundamenteel diegenen, die opgaan in eindeloze vragen, die altijd iets willen weten, een Meester is iemand die altijd dingen heeft om te zegenen.
Dus zou het niet schokkend eenvoudig en revolutionair zijn, als je in plaats van je positie van student te handhaven in de aanwezigheid van de Meester, je enkel zou leren hoe het is om de Meester te zijn die je ziet? Want als je zou weten hoe je een Meester zou kunnen zijn, word je Meesterschap onthuld. Als je in je rol van student blijft, zijn er steeds weer dingen te leren en doorgronden. En hoe meer men zich aan de Meester hecht, hoe meer en zich verliest in de identiteit van de student. De student wordt nooit een Meester. Net zoals bijvoorbeeld: het zaadje wat er in het begin is verandert niet in een volledig ontloken bloem, want wil de bloem verschijnen moet het zaadje ontploffen. Dus je moet je innerlijke student uit het zicht verliezen, wil de Meester zich kenbaar maken. En moge God de intentie van ieder wezen dat in zijn hart is gecentreerd en zijn best doet een goede student te zijn, zegenen. Maar vanuit het perspectief van de Meester, is de student degene die de Meester, op de meest liefdevolle wijze wanneer hij zo meesterlijk zijn werk doet, in je probeert uit te doven. Een Meester probeert te duwen en trekken en met het Licht van de Heer de student uit je hart te vernietigen.

De Meester slokt de student in jou op zodat enkel meesterschap overblijft. Een Meester heeft geen probleem met ego. Een Meester heeft geen probleem met jouw ego. Een Meester heeft niet echt enig gevoel van ego in zichzelf of in jou. Wil je weten waarom? Omdat een Meester eenvoudig is. De Meester probeert zelfs niet eens naar dingen te kijken door de ogen van wat wel of geen ego is. Dat is de oude leer.  De Meester probeert de student uit je veld te laten oplossen. Het heeft niets te maken met ego. Het heeft te maken met dat je wakker wordt uit je rol van student zijn. En dan kom je bij een vreemd dilemma, namelijk dat het je in het begin, door een student te zijn, de toegang verschaft tot het spel.
En je wil graag een goede student zijn, al je goede werk doen, luisteren, en ervoor zorgen dat je niets mist.
Maar door de best mogelijke student te zijn, houd je je meesterschap tegen om naar voren te treden. Iemand in mijn positie probeert dat te laten verdwijnen, zodat het meesterschap erdoorheen kan schijnen. Dus in de overdracht van vandaag en het bereik ervan, nu het naar zovelen over de hele wereld uitgaat, zul je je herinneren dat ik erbij was toen dit gezegd werd: vandaag zal een beslissend moment zijn in jullie levens en in de levens van vele spirituele wezens. Vandaag is alweer een dag waarin de spirituele reis voor altijd verandert. Want vandaag is de dag waarin je uit de rol van student en in je Meesterschap stapt.

En ik zal je precies vertellen hoe dat gaat gebeuren. Het is niet moeilijk. Maar het zal wat toewijding vragen. Wanneer je begrijpt hoe fundamenteel eenvoudig en diep dit kan zijn, zal het de manier waarop je naar je leven kijkt voor altijd veranderen. Dat heeft het zeker voor mij gedaan. Eigenlijk, is dat wat ik vandaag met jullie ga delen, het eerste wat ik op mijn reis leerde. Daarna leerde is alle andere dingen om me te realiseren waarom al die andere dingen niet werken. Toen ik net aan mijn spirituele reis begon, leerde ik al die andere spirituele wegen kennen door gesprekken met mensen, die die wegen bewandelden en me vertelden dat het niet voor ze had gewerkt. Ik gebruikte mijn intuïtie om antwoorden te geven, ik luisterde naar wat mensen over die verschillende paden vertelden en ik begon dingen aaneen te puzzelen uit wat ik mensen me terug hoorde geven. En dan zei ik: "Oh, dat is dat pad en....." Het kwam allemaal zo gek op me over! Want toen ik deze reis begon leerde ik intuïtief één weg. Ik ga jullie die weg vandaag leren en het is de weg van meesterschap.

Hier en nu volledig in jullie aanwezigheid zijnde, doe ik alles wat ik kan om de Meester in jullie aan te roepen, zich te laten inspireren, wakker te maken en zich te manifesteren....dat is je verschuldigd. Dat is mijn geschenk voor jullie. Elke seconde dat we samen zijn heb ik enkel de intentie en het belang om met de helderheid van jullie wezens te communiceren, in de aanwezigheid te zijn van jullie onschuldige stralende hart en de Meester in jullie naar voren te laten komen die jullie zijn, tot in de eeuwigheid.
Dat is mijn bijdrage aan jullie en aan iedereen. Alleen voor jullie meesterschap. Slechts voor jullie meesterschap besta ik. We komen aan op een zeer interessant stadium van de spirituele reis, waar tot nu toe als iemand verklaarde dat hij een Meester was en hij bijvoorbeeld de wolken niet uiteen kon drijven met zijn geest of niet wist hoe hij olifanten kon laten zweven of zoiets belachelijks, weet ik veel; als hij niet een of andere show kon laten zien, dan kwam er een dergelijke vreemde reactie, is het niet? Zoals dat die persoon zegt dat hij een Meester is, en erop wordt gereageerd met: "Wie denk je wel niet dat je bent?"
Deze reactie is karakteristiek zoals het in het verleden gold. Iemand stapte naar voren, riep zijn goddelijkheid in en zei: "ik ben een Meester!", weet je nog? Iedereen moet zijn goddelijkheid inroepen! Maar soms raakte het een beetje uit balans en dan klonk het: "Ik ben een Meester (...) , jij bent het niet!" Dat is waar het een beetje in een soort leiderschap werd getrokken.
Maar wat we aan het leren zijn als we een leven van Meesters leiden, is dat we allemaal Meesters zijn, we zijn allemaal de enige eeuwige tuin maar niet voor een zaadje dat verdwijnt en de bloem die gaat bloeien. Die bloem moet opeisen de gehele tuin te zijn.
Dus als je in jezelf de balans kunt voelen dat je je meesterschap moet inroepen, maar dat het niet betekent dat je daarmee het meesterschap van anderen wegneemt, doen we dat op een zeer harmonische wijze. We kunnen ons meesterschap niet weghouden omdat we niet willen dat mensen...je weet wel...hun wenkbrauwen naar ons optrekken. We houden vaak ons meesterschap achter, alsof twijfel aan onszelf een soort van eerzaamheid zou zijn. Zoals hoe vreemd het is als mensen met een spirituele achtergrond denken dat ze het feit dat ze God zijn moeten ontkennen, zodat het makkelijker is voor anderen om de God in ze te zien. Is dat niet raar? Dat is echt bizar.

Je moet je meesterschap inroepen, maar je meesterschap doet niets af aan het feit dat we allemaal meesters zijn, dus als ik spreek over de Meester die ik ben, is dat een weerspiegeling van de Meester in jullie die voor jullie ogen gestalte en vorm aanneemt, slechts om de meester in jullie tot leven te roepen. Dus dat is wat ik hier te doen heb, wat ik doe. Ik ben jullie meesterschap in actie, zodat jullie naar voren kunnen komen als de Meester die jullie zijn. En het is een plezier en een eer om dat te (mogen) doen, want het is tijd voor jullie en iedereen om nu te schijnen in jullie meesterschap. Een karakteristiek beeld zou zijn dat de Meester voor een groep zou zitten met van alles om te zegenen, en dat de studenten van alles te leren zouden hebben met het idee dat ze alles zouden leren wat deze Meester weet. Dit in plaats van het meer voor de hand liggende, namelijk in plaats van te willen weten wat de Meester weet, waarom niet gewoon leren te doen wat de Meester doet? Is dat niet logischer?
Want waar een Meester niets uit te zoeken en alles te zegenen heeft, en een student geen tijd besteed aan het zegenen omdat hij teveel dingen uit te vogelen heeft, dat is waarom studenten in de hel leven en Meesters in de hemel verblijven. Maar vandaag is de dag dat je samenkomt met je meesterschap in de hemel door te leren wat Meesters doen.

Want wij zijn...als meesterschap niet een woord is dat bij je resoneert, kunnen we er op een andere wijze over praten (op een of andere manier resoneert het bij op een heel diep niveau) en dat is dat we allemaal Engelen zijn. De aarde is een engelen opleiding en dit is de school waar we in de afstuderende klas van engelen zitten, van waaruit velen van ons na dit leven als (geestelijke) gidsen gaan werken voor de nieuwe golf van toekomstige zielen die zal incarneren. Dus dit is de hogeschool voor (geestelijke) gidsen. Toch? De Hogeschool voor (geestelijke) gidsen! Hahaha.
En op de Hogeschool voor (geestelijke) gidsen in de opleiding voor engelen ben je aan het leren een Meester, een Engel te worden door te leren wat Engelen doen. Dus het is alsof er slachtoffers zijn bij de opleiding voor engelen die worden gered door engelen totdat ze vaak genoeg zijn gered en ze zich realiseren dat ze zelf een Engel zijn. En dan, als het slachtoffer gaat doen wat engelen doen, wordt het de Engel die het altijd al was. Dus een slachtoffer is een Engel die zichzelf niet kent. En een Engel is een volledig getransformeerd slachtoffer. Net als de Meester, is het iemand wiens innerlijke student is uitgeschakeld.
Wat ik vandaag daarom met jullie ga delen (...)  jullie zien waarschijnlijk raakvlakken met de basisbeginselen van waarom de "houden van wat zich aandient"-lering, de "I love you's", die ik jullie aanbied zo krachtig is. Echter, ik leer het jullie vandaag in een andere context en ik wil het jullie leren via de gevoeligheid en het idee van zegenen. Want wat ik jullie vandaag ga leren zal niet enkel jullie innerlijke student uitschakelen, Godzijdank (het moet gebeuren! moet gebeuren)....want weet je, de student is enkel hier om geïnteresseerd te raken in spiritualiteit. Als het je eenmaal op dat pad heeft gebracht, vanaf dat moment (...) het is niet dat het Universum een soort van samenzwering tegen je begonnen is om je leven overhoop te gooien, het Universum probeert zijn lichtflitsen te richten op de student. Het Universum is niet bezig met het ontrafelen van het ego. Het Universum probeert de student te pakken te krijgen. Zorg ervoor dat de student vertrekt, zodat de Meester kan opstaan. Is dat niet wonderbaarlijk?
Als je zo hoort praten kun je dat waarschijnlijk voelen..."o ja..oooh!"Want studenten, zo onschuldig en vriendelijk van hart als ze zijn, hebben geen idee wat er voor nodig is om de reis te voltooien. Ze hebben enkel de mogelijkheid de leiding te hebben over hun reis. En dat gooit zo ongeveer alles door elkaar. Want een student is wat ik noem overijverig. Alles zo perfect willen doen, is wat het Universum in woede doet uitbarsten. Het is geen boosheid, het is: probeer dat (die student) eruit te gooien (hij zwaait zijn duim over zijn schouder: wegwezen).
Bijvoorbeeld als de Meester spreekt met een onbekende Meester (een student), en de student begint met (...)
Nogmaals, het is niet de fout van de student, want de student is slechts het produkt van een oud ineen gestort paradigma, is het niet? De Meester verwelkomt de vraag. O.k. En hier komt de stem van de student: "o.k. ... o.k. ... dit wordt waarschijnlijk een heel relaas..."En de Meester zegt: "Whàt?"Dat maakt het Universum des duivels. In het nieuwe paradigma zullen we niets een verhaal(tje) noemen, we zullen het niet anticiperen als een verhaal(tje) en we zullen ons niet verontschuldigen voor het delen van onze persoonlijke wederwaardigheden. Je zult de wederwaardigheden van andere mensen geen verhalen noemen, je zult onze wederwaardigheden geen verhalen noemen, omdat het beledigend is. Het beledigt het aantal levens en incarnaties die je hebt voltooid om hier op dit moment te zijn. Luister, je hebt het overleefd, praat erover zoveel als je nodig hebt, ik wil elk klein detail horen. Ik denk niet dat ook maar iets een verhaal(tje) of relaas is omdat ik denk dat het beledigend is. Het is een beledigende leer, het is niet geworteld in Liefde. Als je het invoelt is het zo  betreurenswaardig. Weet je wat het is? Soms kunnen we vanuit ons student zijn helderheid verwarren met de mogelijkheid om dingen teveel te vereenvoudigen. Dat is niet hetzelfde. Een te vereenvoudigde voorstelling van zaken is geen helderheid. Je ziet iemand en je zeg: "o dat is gewoon een of ander vehaal". Nee! Dat is een te eenvoudige voorstelling van zaken. Het leven is daarvoor te complex. Iets een verhaal noemen zal geen helderheid (inzicht) brengen. Want het als een verhaal(tje) benoemen geeft je iets om voor op te passen, om van weg te gaan en om andere mensen te veroordelen. Dat is geen pad van Liefde. Dat is niet wat je meesterschap doet verrijzen. Dat beëindigt relaties. En dan zijn mensen ook nog zo verwikkeld in die dogmatische draaikolk dat ze zeggen: "Ach nou ja, dat is prima. Er is hier niemand aanwezig, zodat dat kan gebeuren". Wat dan ook maar het volgende niveau van onzin is. Al die oude leringen zijn ontworpen om één ding te doen en weet je wat dat is? Het was erop gericht om de student te overvoeren met onderwijs, en vervolgens lopen die met onderwijs volgestopte studenten tegen wat ik noem de spirituele muur aan en zeggen: "O mijn God, ik weet al die dingen, ik kan er over praten, ik kan aardig verlicht klinken voor iemand die niets over spiritualiteit weet en eigenlijk betekent het helemaal niets!"  En dat is het moment dat de student zich realiseert dat ze de reis niet zullen voltooien en zij niet degenen zijn die de Meester worden; zij zijn degenen op wie wordt gejaagd door de Meester, met Liefde. En de student is slechts overladen met deze inzichten om zijn zakken zwaar te maken zodat hij niet te snel kan bewegen. ;-) hahaha!
En dan begint de opzet onthuld te worden. "O mijn God, het Meesterschap jaagt op mij!" Zelfs als de student oog in oog staat met de Meester en zegt: "maar we zijn allemaal één!", dan zegt de Meester: "goedzo, blijf vooral stil staan! Je zult er niets van voelen. Je moet verdwijnen."Als je een student bent, zeg je tegen het leven dat je er niet klaar voor bent om een Meester te zijn. En je vertelt het leven: ik ga er tot op zekere hoogte mee akkoord dat ik nog steeds een slachtoffer ben, die denkt dat hij weet hoe het werkt. Een goed aangepast slachtoffer. Dat wil je niet zijn, maar je wist niet dat je daarmee had ingestemd. Als je daar niet mee wilt instemmen, worden we vandaag Meesters. Yeah!

Ik wil dit als volgt met jullie delen. Ik noem dit het gebed van eenheidsbewustzijn. Want het gebed van eenheidsbewustzijn bestaat uit woorden die je zowel tegen jezelf zegt, als tegen alle wezens tegelijkertijd. Het gebed van eenheidsbewustwording is heel eenvoudig: MAY YOU BE BLESSED! (wees gezegend)
Nogmaals, om de kracht van dit gebed van eenheidsbewustzijn te activeren, is het nodig
om het toe te passen en te denken als een Meester.
Dit weet een Meester over het leven: een Meester aanschouwt het leven en zoekt naar elke mogelijkheid om energie te verankeren die een nieuwe realiteit voortbrengt. Studenten kijken naar het verleden om helderheid te vinden en zoeken dingen om op te lossen en uit te zoeken. Meesters doen dat niet. Ze zeggen: waar doen zich een mogelijkheid voor om iets nieuws te verankeren; en waar ik iets nieuws veranker,  komt het verankeren van dat nieuwe niet overeen met het verleden als ware het niet de verankering van iets nieuws; als er dan om te beginnen zo'n groot contrast is tussen wat je nu doet en wat je vroeger deed, verdwijnt dat waarvan je dacht dat het in het verleden is gebeurd. Dus een Meester kijkt niet naar het verleden voor verlossing. Een Meester kijkt naar wat tot nog toe nog niet is gebeurd en maakt deze realiteit, deze dimensie anders dan het verleden.Dus als je begint het gebed van eenheidsbewustzijn te activeren via MAY YOU BE BLESSED; als je ermee begint tegen jezelf en tegen anderen te zeggen, zowel in stilte als hardop, may you be blessed; wetend dat dat in het verleden iets was wat je niet vaak zei, dus het heden niet meer overeenkomt met je verleden, kan je verleden niet meer gevonden worden en heeft de student niets meer om uit te zoeken en op te lossen.
En niet alleen heeft de student niets meer op te lossen, de student zelf kan niet meer worden gevonden. Dus als je je innerlijke student op de meest liefdevolle manier wilt vernietigen kun je hem zeggen: "student, je bent zover gekomen, je hebt alles gegeven, wow je bent geweldig, maar wil deze bloem tot bloei komen moet het zaadje ontploffen en moet de student verdampen."  De manier waarop we dat gaan doen is via de oefening van zegening.
Sommigen van jullie ondergaan een ontwaken van de kundalini en kunnen 's nachts niet slapen? En worden jullie midden in de nacht wakker? Wat zijn de redenen? Jullie worden midden in de nacht wakker omdat jullie energieveld zo actief aan het werk is en er aan jullie gewerkt wordt door het Universum en het moeilijk is te slapen als er zoveel gebeurt? Je wordt wakker en je kunt niet meer slapen? Studenten zullen in zo'n situatie onderzoeken wat er uitgewerkt moet worden om te kunnen slapen of zich zorgen maken  wat er zal gebeuren als ze niet slapen. Een Meester zegt: "ik ben wakker, tijd om te beginnen met zegenen. Ik zal deze tijd gebruiken om te zegenen en zegenen en zegenen totdat ik erbij neerval of deze wereld ontploft."
Ik deel dat met jullie omdat het is wat ik doe. Dat is wat ik deed toen ík niet kon slapen; ik heb net een periode van 10 jaar achter de rug, waarin ik niet kon slapen. Ik heb zeer veel geïntegreerd de afgelopen jaren, en alles wat ik deed, als ik niet kon slapen, was zegenen. En wanneer je een Meester bent, een Meester is iemand die elke oefening doet. Dus een Meester is niet iemand die vrij is van oefening, een meester is iemand die niet alleen oefent met degenen in wie hij het meesterschap doet ontwaken - dat is waarom ik de oefeningen met jullie samen doe -  maar een Meester is ook iemand die wanneer hij geen gesprekken heeft of dient, deze oefeningen altijd doet voor de wereld. Dus zelfs als we niet samen zijn, doe ik deze oefeningen altijd met veel vreugde voor de wereld. Voor alle harten die deze zegeningen niet hebben gesproken, zegen ik deze mensen. Dat is Meesterschap. In het oude paradigma zouden we sceptisch kijken wanneer iemand denkt dat hij een Meester is en zouden we een soort van spirituele inspecteurs zijn voor Meesters (hij trekt een afkeurend gezicht) "Ik moet nog zien of dat een Meester is... hij zegt dat hij een Meester is....hmmm....eerst zien!"
Herken je dat?
En al dat soort vreemde vragen zoals: "hey, heb je nog steeds gedachten?"
"Wàt?"
"Hey Meester, heb je nog steeds gedachten?"
"Nee!"
En dan wordt dat weer sceptisch bekeken:"Hey, deze figuur hier zegt dat hij geen enkele gedachte heeft. Maar hij heeft er genoeg. Hij zegt dat hij één of andere Meester is!?" In het nieuwe paradigma bevragen we Meesters met deze checklist van vragen zoals "Heb je nog gedachten? Denk je dat je een persoon bent?"  en al dat soort stomme dingen. De definitie van een Meester is er slechts één: iemand die zegent! Ik daag elke spirituele betweter uit om zichzelf in de spiegel te zien en tegen zichzelf te zeggen: "wanneer houd je op met die onzin en begin je met het zegenen van de planeet?" (applaus vanuit de zaal) Jaaa, dankjulliewel!!!Een Meester is iemand die zegent. Dat is het pad van Meesterschap.
Het maakt dus niet uit hoeveel gedachten je per dag hebt, want dat gaat op den duur uit zichzelf wel weg. En ook als het weggaat is dat niet echt belangrijk. Als je gedachten eenmaal weggaan, komen ze misschien niet eens meer terug. Je wilt alleen maar dat ze weggaan omdat je denkt dat je ze hebt. Zo stom! En als ze dan weggaan begin je ze liefdesbrieven en kaarten te sturen en (alsof de vraag door de gedachten wordt gesteld: "hoe gaat het met je?") antwoord je: "Hey! .... niet slecht!"

Het maakt niet uit wat je gedachten zijn, het maakt niet uit wat je emotionele lichaam doet want wat je geest en lichaam doen laat je slechts de grootte van transformatie zien die je aan het doormaken bent. Alles wat actief is in je veld, alles wat emotioneel of mentaal actief is laat je zien hoe ingrijpend de transformatie is die je doormaakt. In het oude paradigma was het bewijs dat je door zo'n versnelde heling en reis van transformatie heenging veroordeeld als hoe abnormaal (dwaas) je was. Het leek wel het stenen tijdperk of zoiets. Het wordt zo verkeerd begrepen en het is niemands schuld. Maar een Meester is iemand die zegent. Dus of je je nu goed voelt, of slecht, of je gedachten hebt, of je geen gedachtes hebt, of je denkt dat je een persoon bent of je niet denkt dat je er één bent, wat dan ook maar! Alles wat ertoe doet is, dat je je realiseert dat niets daarvan je in de weg staat om de wereld te zegenen als jezelf en jezelf te zegenen als een hele planeet vol eeuwige wezens. En als je zegt "wees gezegend" zeg je het tegen jezelf, tegen iedereen, je zegt het tegen de één en tegen het geheel. En je verankert een energie met hoge trilling zodra je zenuwstelsel eraan begint te wennen, wanneer je onderbewustzijn ermee in harmonie geraakt. En het is doordat je jezelf blootstelt aan deze energie van hoge trilling, je onderbewustzijn op den duur zegt: "dat is bekend, niet vreemd" waardoor het binnen wordt gelaten op een cellulair en onbewust niveau en waardoor de dingen in je verleden die niet (meer) overeenkomen met die trilling, namens jou gewoon verdwijnen.
Als je je meesterschap leert, leer je hoe je met het Universum kunt werken, hoe je bij je hoogste transformatie betrokken kunt zijn en hoe die te simuleren. Maar wat een student doet (...), een student harmoniseert niet met het Universum. En student wedijvert met het Universum, probeert alles te doen wat het Universum vóór je gaat doen. Je probeert te wedijveren met het Universum. We zijn hier niet om te wedijveren met het Universum, je hoeft niet te weten wat het Universum weet, je hoeft enkel te weten dat het Universum het vóór je weet. Het zit allemaal in de wolk ;-)
En als het er dus allemaal in zit, het weet wanneer je moet weten en wat je moet weten, komt dat erdoor naar buiten. Je hoeft er niet naar op zoek te gaan of te gaan kijken wat er in die wolk zit, het zit erin. Het weet hoe jou te vinden.
De student zal vragen: "hoe weet ik dat ik dat niet hoef te weten?"De Meester antwoordt: "dat weet je niet."En dan zegt de student: "wat moet ik doen totdat het bekend is?"En dan zegt de Meester:  "zegen!"Een Meester is iemand die zegent.

En als een zijstapje, als jullie een ingrijpende vorm willen weten van de wet van aantrekking, gewoon even als een zij sprongetje? Als je begint met het doen van eindeloze zegeningen van het pad van je meesterschap zul je in een bepaald opzicht alles krijgen wat je wilt hebben en meer, en dat doe je door een niveau van bewustzijn binnen te gaan waar het niet meer uitmaakt of de dingen gaan zoals ze wilt of niet. Je zult krijgen wat je gevraagd hebt, maar je krijgt het op het moment dat degene die het gevraagd heeft in rook is opgegaan, wat wel een beetje een grap is. Je zult krijgen wat je wilt hebben en degene die het wil zal verdwijnen zodra het gegeven wordt, je vergeet dat je het gevraagd hebt en dan zeg je: "Oh, dit is interessant, wat is dit? Wat is dit voor pakje? Oh het moet voor mij zijn, dat is dan geregeld, o.k., hmmm goed...."
Maar als je echt de wet van aantrekking wilt activeren in zijn meest eenvoudige en  meest diepgaande natuur, bedenk alles wat je wilt manifesteren in je leven en begin mensen te zegenen met een energie, lichtjaren voorbij je hoogste verlangen. De echte wet van aantrekking is te vinden wat je wenst, te vinden wat je wilt (...) welnu de wet van de aantrekking, je weet wel de echte wet van aantrekking zegt ook dat zelfs al zou je materiële dingen wensen, wat prima is, bijvoorbeeld een huis of een relatie, een nieuwe baan, het helemaal o.k. is, echt waar. Want de echte wet van aantrekking zegt: o.k. wat is het gevoel dat in je lichaam naar boven zou komen als je al die dingen zou hebben, want de materiële dingen zijn slechts vertegenwoordigers van een trilling die je graag wilt. Dus dan zou je emotioneel zeggen: "Nou o.k. als ik die relatie, die baan of want dan ook zou hebben..." (...) en het is allemaal o.k., er is geen oordeel, het Universum zou jou net graag een nieuwe auto geven als het verlichting aan een monnik zou willen schenken. Het is hetzelfde. Zo ver gaat het Universum, het is om het even. Niet voor studenten! Maar voor Meesters! Dus als je zegt: "Oh als ik toch alles zou hebben, zou ik gelukkig zijn, of vredig."; dan is je doel  (dit voor jezelf te manifesteren neemt je mee voorbij je diepste aspiraties - zodat je je leven niet slechts leeft als een vervulde student, maar als een opgestegen Meester) het vinden van het bijvoeglijke naamwoord van wat de beschrijving zou zijn van je hoogste vervulling en dan vraag je jezelf af wat bijvoeglijke naamwoorden zouden zijn die daar ver aan voorbij gaan en begin de wereld daarmee te zegenen.  Dus als het hebben van alles wat je wenst je geluk en vervulling zou brengen, begin dan met het zegenen van anderen met extase. En weet dat je hier bent om uit te zoeken wat je wens is voor jezelf zodat je kunt beginnen met het verankeren van veel meer voor anderen. Dat is het pad van transcendentie. Voel dat!

Je weet slechts wat je wilt, niet om als een student te bedelen bij het leven om het je te geven als een of andere ouder...Alstublieft Heer? Alstublieft? Bovendien werkt dat niet. Maar laat je dat niet weerhouden. Besteedt zoveel tijd als je wilt aan bedelen. Alstublieft? En dan, als dat gebeurd is, vraag jezelf dan wat een bijvoeglijk naamwoord is voor wat je voor jezelf wenst en begin andere mensen daarmee te zegenen.
De manier waarop dit proces begint als we beginnen met het gebed van eenheidsbewustzijn "may you be blessed" (...) en daar zal ik later wat specifieker op ingaan. Maar "wees gezegend." Of je je nu in de diepte van een helende reis bevindt, of dat je je bevindt in één van deze  ehm zeer surrealistische stadia van ontwaken, of je rondzweeft als één of andere geest in je leven, je voelt je geen persoon meer maar je bent nog niet echt terug gekeerd, weet je wat het dan ook is, wat je dan ook wilt op je spirituel pad...het vermogen om je weg naar verlossing te beginnen via het zegenen is wat alles zal integreren. Want het haalt je uit het brein van de student en brengt je in de geest van de Meester. Een andere betekenis van de student, is dat een student probeert ergens vanaf te komen om ruimte te maken voor iets anders. Zoals bijvoorbeeld het brein de schuld te geven, hè? Sommige studenten beschouwen het brein als een misdadiger: "O, weet je wel, dit brein...."Sommige studenten komen samen voor een sociaal gebeuren en ze praten slechts onzin over "mind". Alsof het niet het hele Universum is, wat in je gehuisvest is?"O je weet wel dat stomme brein, die al die stomme dingen zegt." Alsof mensen bijeen komen om te roddelen over hun brein. Waarom is dat interessant? Ik sprak een spirituele student en zei: "hey hoe gaat het met je" en hij antwoordde: "nou, mijn brein, nou zeg hey..."Je weet wel, het Universum, het gehele Universum geabstraheerd naar jouw bewustzijn? Dàt ding? Je geniale machine? Het multidimensionale bewustzijn van de Heer God Almachtig binnenin jou? Valt het je lastig? Maakt het teveel geluid? Is het te luidruchtig?
Zie je, de Meester probeert niet van het ene ding af te komen om ruimte te maken voor iets anders, de Meester is iemand die zegent. Dus als het brein een keuze maakt, zegenen we dat. Als het lichaam samentrekt door emoties, zegenen we dat. Als de wereld iets aan het doen is daarbuiten, oooh het volgende om te zegenen. Lijkt dat op hoe ik jullie de "I love you's" heb geleerd? Zie je, dat is wat ik jullie aan het leren ben, het is het pad van Meesterschap. En de reden waarom ik vandaag over zegening spreek is omdat dit proces de "I love you" oefening aanvult. En wel hierom:

In het begin, nogmaals, is er de student en is er de Meester. In het begin van een reis of iets verderop in de reis, is de student iemand die nog steeds vanuit persoonlijke wil leeft. Welnu, de verwarring omtrent persoonlijke wil is dat studenten het idee hadden dat persoonlijke wil betekent dat je een persoon bent. En ik ben hier om te vertellen dat of je nu denkt dat je een persoon bent of je erop staat dat je niet een persoon bent, het je persoonlijke ervaringen niet zal veranderen. Studenten reageren daarom met "hmmmmm :-("  want daarom spelen ze dat spel; ze denken dat als ze net doen dat ze geen persoon zijn of erop staan niet een persoon te zijn, ze buiten de hel kunnen blijven. Nee nee nee nee nee!!! NEE! Je verlaat de hel niet totdat de student verdwijnt. Het heeft niets te maken met het zijn van een persoon. Want de persoon is de vorm waar het Goddelijke doorheen schijnt. Dus nogmaals, net zoals we dingen geen verhaaltjes noemen en onze reis geen recht doen, ondervragen of vallen we de persoon niet aan, want dat is niet respectvol naar jou. Naar dat wat erin leeft. Maar de reden dat we in de reis persoonlijke wil onder de loep nemen is omdat er een verschuiving plaatsvindt van persoonlijke naar goddelijke wil. Laat ik het eerst even hebben over de reden, laten we de praktische kant er nu van bekijken. Waarom verschuiven we van persoonlijk naar goddelijke wil? Omdat je, als je liefde geeft aan anderen vanuit je persoonlijke wil, het de neiging heeft je lichaam of energieveld uit te putten; dus een definitie van persoonlijke wil is:  put het je vermogen om te geven of bij te dragen uit? En als je verschuift naar goddelijke wil is de definitie: je vermogen om te geven en bij te dragen kan sterker worden zonder dat het je uitput; sterker nog, het geven van een bijdrage kan je opladen in plaats van dat het je uitput. Dus als we allen in het spirituele paradigma zouden weten, zonder zo spiritueel geschift te zijn, dat we uit persoonlijke wil verschuiven naar de goddelijke wil zodat we op een grootser niveau kunnen geven zonder onszelf uit te putten in het proces, zou dat niet logischer zijn?

Als je vanuit persoonlijke wil geeft, dan geef je, geef je, geef je en het al je niet alleen fysiek uitputten, maar wanneer je lichaam fysiek uitgeput is van het geven, wordt het emotioneel getransformeerd in wrevel om hoe weinig mensen je terug geven. Is dat niet zo? Dat is wat we aan het leren zijn, we zijn aan het leren hoe we de oneindig gevende natuur van Meesters kunnen zijn, die in antwoord daarop nooit fysiek uitgeput of emotioneel geërgerd worden.
Wat je geven zal transformeren van persoonlijk geven, uitputting naar goddelijk geven, wat je energie geeft, is het vermogen om te zegenen. Dus je begint te zeggen: "O, o.k...."En dus, de reden waarom ik dit leer, is omdat ik mensen over de gehele wereld de "I love you" oefening zie doen, werkelijk prachtig! Maar wat er gebeurt is dat mensen nog steeds in de positie verkeren van "ja, ik houd meer van mensen en van mijn leven, maar ze geven me in respons nog weinig liefde terug" en ze worden wrokkig of raken nog steeds uitgeput. "Ik ben te moe om de "I love you's" te doen." Dus ik wendde me tot het Universum en zei: "o.k., mensen doen de "I love you's", ze keren terug naar liefde, het bewustzijn is gericht op Liefde als het ware pad, of we nu op het pad van verlichting, heling of wet van aantrekking zijn, mensen keren terug naar liefde. O.K. Goed zo. Dat is geweldig. Maar Universum, we moeten mensen nog steeds van persoonlijke wil naar goddelijke wil zien te krijgen zodat ze worden opgeladen door wat ze geven, niet uitgeput raken door wat ze bijdragen." En toen kreeg ik de oefening aangereikt over het pad van Meesterschap, welke is degene te worden die zegent.

Dus als we beginnen dit samen te oefenen zul je je veld voelen helen en transformeren, als je leert door dit enkel te doen, je energetisch wordt opgeladen door te geven in plaats van uitgeput te raken door je bijdragen. Dat is de reden waarom die mensen hun werk niet leuk vinden of zich ergeren aan die relaties of wat dan ook - niet dat er bepaalde dingen niet moeten veranderen in je leven - maar de meeste mensen zeggen: "ik moet daar iedere dag naar toe, ik ben zo uitgeput",  en ze realiseren zich niet dat het niet de plek is waar ze naartoe gaan, maar dat het erom gaat waar hun energie vandaan komt. Dus als je leert om alles te doen vanuit Goddelijke wil, zul je worden opgeladen door alles wat je doet en geen enkele beperking of manie van anderen kan je energie omlaag brengen. In plaats van je te moeten beschermen met krachtvelden en...je weet wel...geometrische vormen naar mensen moet slingeren als ze gemeen tegen ze zijn en in dat hele star wars gedoe te duiken; in plaats van dat alles worden we Meesters in de vorm, we worden degenen die zegenen. Als je dat doet, zul je je ook realiseren dat het woord mens twee verschillende betekenissen heeft. Als je student bent, is de betekenis van mens (wijst met zijn duim naar beneden): "hmmmm vergissing, spiritueel niet cool, niet behorend tot kinderen die cool zijn, ahw mensen zijn van die, ik weet niet, van die debiele machines."
Dat is hoe mensen in de spirituele gemeenschappen waarnemen, of de mens verdwaald is in het zijn van een imbeciele machine. Wanneer je rondloopt en je voor je pracht verontschuldigt. Maar totdat je vanuit Goddelijke wil gaat leven, zul je die pracht niet kennen. Als je een Meester bent, betekent het zijn van mens niet dat je een debiele machine bent, Meester betekent een volledig geïnitieerd, belichaamd en geïntegreerde Engel of Meester in fysieke vorm. Dat is de betekenis van mens. Dus we zijn klaar met dit "ik probeer voorbij de menselijke beperking te komen"....welnu wat je hier te doen hebt is de menselijke conditie te transformeren door je een slag in de rondte te zegenen van alles wat je ziet.
God zegene het feit dat de menselijke beperking bestaat zodat jij als de Heer die je bent, wat doelen hebt om op te oefenen. Want dat is wat dit is. Gedachten, gevoelens, wereld: allemaal doelen om je zegeningen te oefenen.

Als je niet de gewoonte hebt om te zegenen in antwoord op het leven, heb je een besef dat er iets uit te zoeken is, je hebt het idee dat er iets is wat je uitgedokterd hebt en je probeert het óf te onthouden, óf voor jezelf te herhalen, óf het aan anderen te verkopen die je ontmoet. Ik zeg enkel wat ik zeg tegen jullie vandaag, om jullie op het pad van Meesterschap te krijgen. Zodat jullie degenen worden die zegenen. We hoeven niet te wachten tot de rest van de wereld begint te zegenen, wij doen het voor de wereld en dan kan de wereld zich bij ons voegen wanneer ze zover is. Dat is wat een Meester weet, dat is wat een Meester doet.

Leren hoe te zegenen leert je hoe je meest geweldige supporter kan zijn van iedereen in je leven en het leert je om de meest geweldige vriend te zijn van iedereen die je kent zonder verouderde spirituele paradima's je relaties te laten ruïneren.  Want het laatste wat mensen, die door een hel gaan, nodig hebben, is verteld te worden hoe verkeerd bezig ze zijn op hun spirituele pad, zodat ze overspoeld kunnen worden, angstig, samen met het gevoel een mislukking te zijn. Is dat niet leuk? In plaats daarvan hoort de Meester iemands vraag en angst aan: "Ik ben zo bang", en antwoordt met "wees gezegend met meer moed".
"Ik ben zo verdrietig".
"Wees gezegend met meer vreugde".Alles wat een Meester hoeft te doen is iemand zich gehoord doen voelen, omdat alles wat personen zeggen cellulair afval uit hun mond spuwt, wat wordt losgelaten uit hun onderbewuste geest, en wat mensen meestal zeggen als het veroordelend of negatief is, is wat er uit hun onderbewuste wordt losgelaten. En het gaat er dus niet om mensen te vertellen dat ze positief of negatief moeten zijn, we moeten ruimte maken voor heling van mensen. Wat mensen zeggen wordt verwerkt. We luisteren en maken er ruimte voor, zodat het uit hun veld wordt losgelaten en omgevormd. Je hoeft dus niet één van die studenten te zijn die bang is dat de energie van mensen bij je aanhecht. Het blijft bij niemand hangen, omdat wanneer het iemands veld verlaat, het weg is.
Wanneer je de meest negatieve woorden spreekt, zijn ze al omgevormd. Maar als je de woorden gelooft die je spreekt, zal de ruimte die net geheeld is weer opnieuw met hetzelfde gevuld worden. Dus dat is dat.Maar we laten mensen spreken, we luisteren en luisteren luisteren en onze respons is een zegening. Wat is hun ervaring, wat is het tegenovergestelde ervan en moge je daarmee gezegend worden. Dat is alles wat je moet doen.Dit is één van de meest verantwoordelijke wijzen om sociale contacten te hebben en het is niet moeilijk. En als je ooit geprobeerd hebt in je familie te zijn, waar het zo moeilijk is..."het is zo moeilijk om bij mijn familie te zijn" ..., dat is omdat ze ontworpen zijn om niet naar wat voor spirituele nonsens dat ook te luisteren. Ze lijken mensen te zijn die lichtjaren verwijderd zijn van waar jij je spiritueel bevindt, maar ze zijn door jouw bewustzijn ontworpen om je te doen ontwaken uit onzin.
Een over-opgeleide student met een masters titel in spiritualiteit wordt geboren en het leven zegt: plaats hem in een familie die die onzin niet wil horen. En de student zal zijn kop tegen de muur stoten en nog weer  en nog weer, totdat de Meester naar voren treedt en de familie net zo afschuwelijk kan zijn als ze zijn en de Meester enkel zegt: wees gezegend.
Wees gezegend met de schoenen die je wenst...en dat je ze mag krijgen. Een Meester is iemand die zegent.

Dit is niet alleen de enige meest ingrijpende manier om het lichaam te helen, je bewustzijn te transformeren, je door alle stadia van ontwaken te voeren: als er negatieve associaties zijn met betrekking tot de zin "Ik houd van jou", omdat die woorden in het verleden misschien zijn gebruikt door mensen die je pijn hebben gedaan en die je hebben verraden, of bijvoorbeeld als mensen "ik houd van jou" gebruikten om zich te verontschuldigen dat ze je pijn hadden gedaan en zodoende er een vreemde associatie is wanneer je "ik houd van jou" hoorde, omdat het verbonden was met pijn; of ze zeiden "ik houd van jou" nadat ze je pijn hadden gedaan en daarna gingen ze toch weer door met je pijn doen, zodat het veroorzaakte dat je "ik houd van jou" niet mer vertrouwde. Het kan zijn dat  "ik houd van jou" een negatieve gevoelswaarde heeft, en ik leer mensen "I love you's" te doen, maar sommigen hebben er een diepe aversie tegen. Ik wil graag verdergaan het pad van Meesterschap te leren en dat er niet aan in de weg laten staan, maar het goede is, als je begint met zegenen (er is meestal geen negatieve gevoelswaarde bij het zegenen, want iedereen wil zegen ontvangen); als je eenmaal de lol van het zegenen te pakken hebt, zal je relatie met Liefde veranderen en zul je de "I love you's" daadwerkelijk gaan voelen. Dus er zijn een heleboel dingen tegelijkertijd gaande.

Bewegen van je persoonlijke wil naar de goddelijke wil, zodat je wordt opgeladen door je geven en niet wordt uitgeput door de bijdragen. Als je begint te zien wat ik zeg, wordt het beeld overvloedig duidelijk. Nogmaals, je hoeft niet te weten wat de Meester weet, je hoeft alleen maar te doen wat de Meester doet.
Kort geleden vroeg iemand me: "Hey, heb je ervaring gehad dat je niet kon slapen?"Ik zei: "Ja."De ander zei: "Hoe lang duurde die ervaring?"En ik zei: "ongeveer 8 tot 10 jaar! Ongeveer, plus minus."En de ander zei: en wat deed je dan, als je niet kon slapen?"Ik zei: "ik zegende de wereld."En hij keek me aan en zei: "en toen?"Ik zei: "ik zegende de wereld nog wat meer."En de ander zei: "je lag daar gewoon en zegende de wereld?"Ik zei: "ja, soms uren aaneen."Want wanneer je een Meester bent, kun je zegenen en je kunt het als een soort mantra doen, niet snel maar je hebt geen besef van tijd meer; dus je doet het en je doet het en je doet het...er is niemand hier en nergens om naar toe te gaan....en je blijft aanbieden. Misschien doe je het uren lang, misschien minuten lang, misschien is dit wat je tot het einde zult blijven doen. Misschien is dit alles wat er is. Misschien drijf ik weg en overlijd ik terwijl ik de wereld aan het zegenen ben. Er is maar één manier om daarachter te komen, is het niet?
Er is slechts één regel op het pad van Meesterschap, er is slechts één regel met betrekking tot het zegenen: gewoon nooit ophouden! En je leven wordt een levend gebed. Geleefd voor het hoogste goed van al dat is.

En voordat we dit in de praktijk gaan brengen, zodat we het allemaal kunnen proeven, vertel ik nog iets anders wat zeer interessant is en wel grappig. Een andere mentaliteit of een andere gevoeligheid van de student. Een student is meestal iemand die denkt of wil dat het antwoord op al zijn gebeden is uit te rukken en van spiritualiteit één of ander beroep te maken. Leraar worden was niet iets wat ik oorspronkelijk bedacht had te gaan doen. Leraar zijn is me gewoon overkomen. Het is letterlijk gewoon gebeurd. Er waren 10.000 andere dingen die ik dacht te zullen gaan doen, anders dan dit, en het is niet iets wat ik niet wil doen....ik houd van mijn leven, maar ik had geen idee dat het deze kant op zou gaan. Lesgeven of lichtwerker zijn is gewoonlijk iets wat gewoon zo ongeveer gebeurt. Het gebeurt gewoon. Het is alsof er een buurman op je deur klopt om je hond terug te brengen, waarvan je in de gaten had dat hij naar buiten was gegaan. Het gebeurt gewoon. En er zijn veel mensen die lichtwerkers willen zijn, en ik eer de impuls om een lichtwerker te willen zijn; maar het verschil is, wanneer een lichtwerker een Meester is, wordt het leven gewoon om hem heen gecreëerd. Dat is wat er voor mij gebeurde. Alsof de dingen op een hele vreemde manier bij elkaar komen.
In de loop van de tijd. Weet je wat ik bedoel? Terwijl, het andere pad daarentegen, in de geest van de student bestaat het verlangen te willen werken in spirituele omgevingen, en hij denkt dat als hij dat zou doen het zoveel beter zou zijn dan deze andere baan, het is een soort status "iets". Maar hier komt het interessante, hier is de interessante inwijding voor elke lichtwerker die weet dat hij veel giften te geven heeft en zich verwondert waarom hij in een wereld leeft waar niemand daarin in geïnteresseerd lijkt te zijn of niet weet hoe daarin een sprong te maken. Je kunt geen lichtwerker en student tegelijkertijd zijn. Je moet een Meester worden. En als je geen wereld om je heen hebt die alles wil horen wat je te zeggen hebt, besteed je je tijd aan het zegenen en kijk wat er gebeurt. Dat is het geheim. En dat is wat ik heb gedaan. Dat was mijn reis. Natuurlijk had het iets meer om het lijf, maar dat was de focus van mijn leven, dat is het altijd geweest. Want dat is iets wat een Meester weet. Want een Meester is iemand die zegent.

Dus nogmaals, net als een mantra doen we de "repeat after me's": ik zeg het, jullie zeggen het na en zo gaan we enkele minuten heen en weer. Enkel om te voelen wat er energetisch in jullie veld gebeurt als je dit in gang zet. Slechts door het herhalen van deze woorden, stap je uit de identiteit van student, je geeft energetisch je gehechtheid aan je persoonlijke wil op en stapt in de wil van het goddelijke en begeeft je op het pad van Meesterschap. Dus laten we dit proberen. En nogmaals, het is voor jezelf, het is voor het geheel, niemand is uitgezonderd.
58:41 enkele minuten: may you be blessed.
En wees niet bang terwijl we dit doen, dat als je het zegt, het niet eens meer op de eigenlijke woorden lijkt...want wat er gebeurt is, dat je onderbewustzijn de energie achter de woorden begint op te pikken en als het niet meer klinkt als woorden, gaat er iets open en vindt transformatie plaats; ik laat het je gewoon even weten. Dus daar gaan we weer, herhaal de woorden of klanken die ik zeg en zie wat er gebeurt.
59:40-01:02:40 (hij gaat weer door met) may you be blessed.

Je merkt dat door het loven spanning en cellulaire materie uit de veld  worden loslaten. Het is de verschuiving van persoonlijke naar goddelijke wil, maar je bewustzijn weet niet hoe zo relaxed te zijn zonder in slaap te vallen. Dus als je je aanpast leer je zo bewust te zijn als je relaxed bent. En het geeuwen is de student die verdwijnt en de Meester die zich aandient. Het is geen bloederig gevecht. De student (hij gaapt) gaat slechts een slaapje doen en verdwijnt gewoon. Zie je, het goddelijke is wonderbaarlijk want herinner je je nog dat de student al die inzichten met zich meesleept die zijn zakken zwaar maken waardoor hij niet zo snel kan bewegen. Het goddelijke jaagt niet op de student van buiten, maar het goddelijke jaagt op de student van binnenuit de student. En het goddelijke fluister enkel in het oor van de student: "hey student, waarom ga je niet slapen? Waarom ga je geen uiltje knappen? Ben je niet moe? Ald die inzichten en je realisaties, en al die mensen en je familie die je probeert te verlichten, ben je daar niet moe van? Waarom ga je niet gewoon een slaapje doen?"  en poef....weg is hij. hahaha! En de Meester komt tevoorschijn.
Om tevoorschijn te komen als de Meester die je bent, hoef je enkel maar je eigen eindeloze zegeningen te verdragen. hahaha!
Oh het is zo'n slimme reis, is het niet? Je hebt het net ervaren en ik kan ook eenieders ervaring invoelen van waar iedereen is....en jullie zijn op die plek van "hmmmm dat is fijn, dat zou ik vaker moeten doen, en ja o.k. dat is goed, ik snap het: may you be blessed. Ik snap het." En dat is waar de student begint afgebroken te worden. "Nee echt, ik heb het fijn...may you be blessed. May you be blessed. Namasté. Ik weet het, knuffelen op die manier, van hart tot hart of wat dan ook. Wees gezegend. Ik snap het, wees gezegend." Het hoeft enkel maar de gratie van je eindeloze zegeningen te verdragen.

Dus de vraag die je jezelf moet stellen als je dit in je privé leven doet, en je kunt het zelfs op momenten gedurende de dag doen...je rijdt ergens heen waar je ook maar heen gaat en je zegt tegen iedere auto die je passeert: may you be blessed. Waarom neit? Elke vogel die je ziet, may you be blessed. Je kijkt televisie, elke persoon die op het tv scherm verschijnt: wees gezegend. Wil je echt oordelen ontwarren? Kijk 30 minuten naar het nieuws en zeg bij elk verslag: may you be blessed.
Wil je echt je trilling verhogen? Ja, welkom in de jungle.
De student zegt: dat is te negatief. Nou, wat denk je hier te komen transformeren Engel, dat is waarom je hier in de frontlinie staat van de aardse hel. We zijn hier om die onzin te verschuiven. May you be blessed! (er stijgt een daverend gelach op uit het publiek) Nog een afscheidsfeestje voor een student. Arriverderci! Namasté! Hakuna matata. Love and Light. Tot ziens.

Zelfs als je gewoon in meditatie zou zitten en je enkel rustig zat: may you be blessed. Zeg het langzaam. Sommige mensen doen mantra's en ze willen het in een zeer ritmisch patroon doen,net zoals de vuurademhaling en dat snelle kundalini gebeuren, wat mensen doen bij prahnayama ademhaling. De reden waarom ik dat soort dingen meestal niet leer, is omdat het een verhoogde staat van bewustzijn creëert die de student een pauze geeft van zichzelf, maar het helpt de student niet ontwarren zodat de Meester tevoorschijn kan komen. Dat is waarom als je me ooit hoort spreken, ik niet veel van dat soort dingen aanbeveel, ik beveel ze helemaal niet aan, ik beveel geen kundalini yoga aan bijvoorbeeld  (kundalini yoga of de vuurademhaling kan de tijger in je wakker maken)....(hij benoemt hier meer, maar ik kan het niet verstaan).
Nogmaals het is één ding wanneer een student rust krijgt van zichzelf en er kan volledige helderheid en perspectief zijn. Maar als het slechts wordt gebruikt om de identiteit van de student te bevorderen, zal het niets helpen, in feite creëert het slechts nog wat meer krankzinnig ego.
Dus ik vind het fijn om dingen langzaam te leren, want hoe langzamer je het doet, hoe veiliger je onschuld zich voelt en als je onschuld zich veiliger voelt, gaat je hart open en hoe meer je hart open gaat, hoe meer dit alles vanzelf voor je gebeurt. Goede reis student!
Nog een...nog een bijt in het stof! Ik weet het...ik houd ervan.
Weet je,ik houd ervan om gewoon een dynamietstaaf in de grond te zetten, het aan te steken en dan zeg je: "wacht!" En ik vertel een paar grapjes en opeens kaboem. Jaaa! hahaha! ik vind het geweldig! (meer gelach stijgt op uit het publiek) Geweldig! Het is een heerlijk geluid in mijn oren. Lachten is het geluide van loslaten. Het is de student die naar huis is teruggekeerd naar het licht van verlossing en de Meester die verschijnt in al zijn extatische glorie en perfectie. En alles wat je hoeft te doen is de deur open te zetten naar eindeloze zegeningen. Dat alles in het leven alleen maar gebeurt om je tot zegenen te inspireren.

In het begin...hier is nog iets interessants. In het begin zal het lijken of je leeft in een wereld van rumoerig gedrag en activiteit. Wat je ziet is een wereld die je kwam zegenen, die je laat zien hoe de wereld eruit ziet wanneer het je eindeloze zegeningen nog niet heeft ontvangen. Dus de wereld kan er in het begin negatief uit zien, want nou ja, hier is de wereld die ik kwam zegenen (ik wist niet dat ik hier was om te zegenen), en dit is hoe de wereld eruit ziet wanneer de zegeningen van de Heer die ik kwam aanbieden ontbreken.
Je kwam naar een planeet, mensen hebben hun gebeden de wereld in gezonden van alstublieft stuur het goddelijke naar me toe, stuur me een engel en ze stuurden jou en ons allen; dus zijn we hier om die zegeningen te vervullen en zo ziet de wereld eruit voordat die zegeningen erop losgelaten worden. Als je begint zegeningen los te laten op de wereld, helpt de wereld je slechts met je flash cards (kaarten met info), je engel opleiding en je hogeschool voor (geestelijke) gidsen om mensen met het tegenovergestelde te zegenen. Het is een oefening. Op den duur zal de bij de eersten horen die tevoorschijn komen als de puurheid en heelheid van wat je via je zegeningen hebt benoemd als genade en als dat gebeurt word je getransformeerd door de genade van je zegeningen en zeg je (weer een misvatting): "o.k. cool, ik ben klaar!" Maar wat een Meester weet, is dat hij de eerste mag zijn die transformeert door de genade van zijn zegeningen, maar dat hij niet stopt totdat het zich uitbreidt en uitbreidt tot alles en iedereen in de wereld deze trilling heeft. Dus als je getransformeerd bent, houd je niet op met zegenen. Dat zou als een westerse medische benadering zijn, waar je iets behandelt totdat de symptomen verdwijnen en je dan ophoudt. Dit is waar we het medicijn van zegeningen inroepen en wanneer we positieve resultaten krijgen, doen we het meer. En als we niets meer hebben te verlangen en we zijn de perfecte engelen wezens voorbij, dan transformeert het de mensheid, de wereld, het Universum, de Melkweg en het gaat maar door. Dus in plaats van een spirituele student te zijn die mensen hun krankzinnige condities verwijt alsof het iets in mij is wat niet geheeld of opgelost is...die achtergestelde spirituele lering? Die mensen zijn niet aardig tegen mij, het moet iets in mij zijn waardoor ze zo doen. Nee nee nee! Ze gedragen zich zo krankzinnig omdat ze proberen te flirten met de Meester in jou zodat je begint met zegenen en als je alles begint te zegenen wordt alles van binnen en om je heen getransformeerd.  Zie je, jij bent niet de oorzaak van wat je ziet, je bent de oplossing tot het ontwaken van ieder hart. En als de dingen eenmaal op een spectaculaire manier beginnen te transformeren, hoeft de wereld niet meer zo roerig te zijn om je slechts te inspireren tot zegenen. Op dat niveau van bewustzijn kun je dan, in plaats van het beantwoorden van negativiteit met het zegenen van licht, gewoon spontaan geïnspireerd zijn  om licht te zegenen in antwoord op de schoonheid, de onschuld, en de perfectie van goddelijkheid die we in alles zien.  Dus hoe het begint is gemotiveerd te worden om het duister te harmoniëren met zegeningen van licht, en het verwordt tot een motivatie  om licht te zegenen in al diegenen die jou vertederen met hun onschuld en hun goddelijke perfectie. De zegeningen houden nooit op. Dit is een reis waar je als je positieve resultaten krijgt, meer doet en het wordt makkelijker en makkelijker en makkelijker. In het begin lijkt het uitputtend, maar dat komt slechts doordat de student verdwijnt en de Meester  verschijnt.

vertaling: Iris van Loenen