Laten we gewoon eerlijk zijn
12 decmber 2023 / Door Lilian Ferru
Vrede met iedereen…
Lieve Jij,
Ik zie nog steeds mensen zwoegen in hun zoektocht naar zichzelf. Ik ken het traject, want daar kom ik vandaan. Het heeft me in de war gebracht, alsof ik aan een of ander spiritueel ideaal moest voldoen. Zo is het ook met ‘positief denken’, iets dat me nooit is gelukt. Ik ben gewoon wie ik ben, met al mijn emoties. Ook met de ‘wet van aantrekking’, was ik niet bepaald succesvol. De kosmos heeft zo zijn eigen Plan. Mediteren, visualiseren, affirmeren, het is aan mij niet meer besteed. In plaats daarvan wil ik gewoon leven, onafhankelijk en vrij van wat dan ook.
Dankzij Paul, weet ik dat we: ‘Eén zijn met de Bron’. Dan heb je niets buiten jezelf nodig. Dan laat je alle bijgeloof varen. Alsof kristallen je beter maken. Geen roze kwarts heeft ooit mijn hart verzacht, dat kan ik alleen zelf doen. Ik ben ál alles en jij bent dat ook. Het enige wat ons te doen staat, is om ons dit te herinneren. Dit kun je het beste doen door te kijken naar dat wat jou hindert om jezelf als goddelijk wezen te ervaren. Om vrije expressie te zijn, met liefde voor jezelf.
De healings zijn gestopt, waarin velen opgetild werden naar het veld van kennis en waarheid. Daarna kwam voor mij de opstelling, waarin alsnog alle informatie beschikbaar is. Ik voel me daarin geleid door Paul, waarbij je binnen een kwartier helder hebt wat er speelt. Alleen al het kijken, verandert alles. Kijken naar dat wat je voorheen niet wilde zien, is de kortste route om het oude achter je te laten. Pas dan kun je verder. Ah, er is inzicht, ik snap het, doorzie het. Nu wordt het anders.
Durf je jezelf te zijn? Niet iedereen staat te wachten op een open gesprek. Dat komt omdat mensen eerlijkheid als confronterend zien. Als iemand is geraakt, is de kans groot dat pijn wordt geprojecteerd. ‘Het komt door jou, dat ik me zo voel!’ Zo werkt het mechanisme. Het is iets dat je waarschijnlijk al honderdduizend keer hebt meegemaakt. Het blijft steeds balanceren tussen spreken en zwijgen. Zwijgen is veilig, met spreken kun je mensen verliezen. Ik heb beide geprobeerd en ben er achter gekomen dat elke poging tot aanpassing, op een fiasco is uitgelopen.
Ja, dan toch maar mezelf zijn. Ik kan best geduldig zijn, totdat ik ergens genoeg van heb. Als ik op dat punt ben, dan ga ik voorbij de gehechtheden. Ik ben op mijn best als ik gewoon kan zeggen wat ik voel, zonder op m’n tenen te lopen uit angst dat ik iemand kwets. Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat ik niemand pijn wil doen, dat is nooit mijn intentie.
Zaterdag was ik in mijn geboortedorp, omdat er een kerstmarkt was. Dan kom ik vanzelf vrienden tegen en ook mensen die het liefst met een grote boog om me heen willen lopen. Ik had me bij voorbaat voorgenomen, om iedereen te omhelzen. Dat heb ik dan ook gedaan. Bij de een voelde ik opluchting, bij de ander weerstand. En ik dacht: ‘Het maakt niet uit wat jij doet, maar wat ik doe.’ Dankjewel als je van me houdt en ook dankjewel als dat niet zo is. En ik denk aan Paul. Hij kuste ieder de hand, omdat hij in iedereen het licht erkende. Zo verheven, zo groots. Dat voorbeeld wil ik navolgen en als de balans scheef is, dan zeg ik gewoon: ‘Niet zó, niet zó met mij’. Ooit was dat moeilijk, maar nu niet meer.
Ondertussen heb ik zoveel meer respect voor waarachtige vriendschap. Het zijn er geen honderden, het is de enkeling. Voor mij is dat voldoende. Dan zitten we voor het haardje, dan zijn er gesprekken, dan is er muziek met de handpan of draaien we de stereo open. Dan doen we opstelling en ontdekken we dat alles perfect is en dat er meer liefde is dan we denken. Dan is het elke dag kerstmis, want er zijn geen speciale dagen voor liefde.
Het liefst, het allerliefst, wil ik vrede met iedereen. Dat wil ik al zó lang, maar nu vind ik het niet meer erg als het niet zo is. En ik luister naar Paul en hij zegt: ‘Ik ben altijd bij jou’. In de diepte weet ik heus dat afscheid niet bestaat. In de diepte hou ik van het leven, omdat iets in mij weet dat we in de onderstroom allemaal verbonden zijn.
In de diepte weet ik, dat jij die dit leest, hoort wat ik zeg.
Liefs, Lilian
Angelfonds: Waar we tot nu gezinnen hebben bezocht, wil ik morgen naar de voedselbank. Het plan is om me ergens verdekt op te stellen en dan te voelen naar wie ik toe moet gaan. Helaas kan ik niet iedereen blij maken, dus ik vertrouw op mijn intuïtie. Het idee is om gezinnen een envelop met 60 euro toe te stoppen en alleenstaanden 30 euro. Het geeft net dat kleine beetje ruimte om iets extra’s te doen, maar waar het om gaat is dat de mensen het vertrouwen in het goede niet verliezen. Opeens staat daar iemand, die zomaar geld uitdeelt. Bestaat dat nog in deze wereld? Ja, het bestaat, dankzij jouw liefdevolle steun.
L Ferru: NL 73 ABNA 0565 5279 67
Soundhealing: Brigitte Wolfhagen is ‘the Rising Star’ met soundhealing en de handpan. Donderdag 14 december om 19:30 in Kanne. Zondag 17 december om 11:30 in Maastricht. Op 6 januari begint het nieuwe soundhealing-jaar om 19:30 in Sittard. Meer informatie: Brigitte Wolfhagen: b.l.m.wolfhagen@gmail.com, of 06 14555002.
Bronhuis: En natuurlijk is er het Bronhuis in Vlissingen. Er is een luxe gastenkamer, met tweepersoons boxspring en een ruime badkamer met eigen toegang tot het terras. Vanaf eind januari weer beschikbaar. Voel je welkom: bronhuisvlissingen.nl
De Roos van Hoop is het perfecte cadeau voor elk moment. Door de toestand in Gaza, kan dit woestijnplantje voorlopig niet meer geleverd worden. Er zijn nog maar enkele examplaren op voorraad. Het is nu al een zeldzaamheid. Waar je ook bent, wat je ook doet, er is altijd hoop. info@jijbenteenwonder.nl
Angelfonds: Dankjewel, aan alle lieve mensen. Dankjewel voor de liefde die jij bent.
Donaties aan het Angelfonds.
Dank aan iedereen die ons helpt te helpen.
Let op, het rekeningnummer is veranderd.
Nu: L Ferru: NL 73 ABNA 0565 5279 67