Keerpunt
Door: Digger Barr – 12 Oktober 2023
Op een gegeven moment in elk spel is er een keerpunt.
Het cruciale moment waarop een partij zich terugtrekt met een duidelijk voordeel en de tegenstander moet beslissen of hij zal toegeven of de inspanning zal verdubbelen en zal proberen het momentum weer naar zijn kant te keren.
Welk spel is dat vraag je je misschien af?
Ik denk niet dat het uitmaakt welk spel er gespeeld wordt, alle spellen zullen één of meerdere keerpunten hebben.
Het focuspunt ligt eigenlijk meer bij de spelers, niet echt bij het eigenlijke spel.
Je ziet dat een spel gewoon een spel is, of het nu in een doos of in een groot open veld is.
Misschien is het een stadion met veel zitplaatsen of een schaakspel op een tafel in een park, wachtend tot twee mensen gaan zitten en beginnen.
Het spel gaat niet door zonder spelers.
Zodra het spel begint, gaat het door totdat er een winnaar is of iemand opstaat en wegloopt, zich overgevend.
Zodra het spel op de een of andere manier ergens begint, zal ‘het eindspel’ plaatsvinden.
Voor zeer competitieve mensen is het winnen van het spel het hele punt en er is geen stoppen meer mogelijk. Bij spellen met hoge inzetten zijn de spelers extreem gemotiveerd, dus de kans is zeer onwaarschijnlijk dat de spelers zomaar weglopen. En dan zijn er de krachtige spellen met zeer hoge inzetten en de zaken worden erg verhit. In deze situatie is er geen sprake van terugtrekken en kunnen zich keer op keer keerpunten voordoen. Het spel is niet langer zomaar een spel. Het is nu een oorlog geworden.
Uiteindelijk zal het spel eindelijk uitspelen en zal er nog een laatste keerpunt zijn. Tenzij er een wapenstilstand wordt overeengekomen, zal er slechts één overwinnaar zijn en vervolgens één verliezer.
Wat is er gebeurd met het spelen van games gewoon voor de lol. Je kent degenen die je gelukkig maken. Het hele doel van het spel was om met anderen te communiceren en onszelf een kleine uitdaging te geven, of het nu gaat om vaardigheid of geluk. Maar in spellen met hoge inzetten lijkt er niet veel plezier te zijn. En de spelers zijn niet echt geïnteresseerd in interactie met elkaar. Nogal Het tegenovergestelde. er is minachting en walging. Wat de motivatie ook was die hen ertoe aanzette het spel te spelen, je kunt er zeker van zijn dat het een krachtige motivatie was.
Als je het nu nog niet had geraden, zal ik het duidelijk maken.
Het spel waarover ik spreek speelt zich af op het wereldtoneel. Deze arena heeft zoveel zitplaatsen dat iedereen een kaartje heeft.
Het maakt niet uit of je jouw tijd besteedt aan het halen van een drankje of nog steeds aan het bumperkleven bent op de parkeerplaats.
Naar mijn mening, altijd een belangrijk punt, is het spel al een tijdje aan de gang en heeft het eindelijk een keerpunt bereikt.
Dit is slechts mijn mening. Er zijn een oneindig aantal meningen en veel speculaties en theorieën over wat dit spel is of wie de spelers zijn.
Er zijn veel niveaus in het veld en zelfs games binnen games worden op een draaiende manier uitgevoerd.
Het is zover dat veel mensen en waarschijnlijk spelers zelf het overzicht zijn kwijtgeraakt van wat het spel werkelijk is.
Speel een spel lang genoeg en dat zal gebeuren, de realiteit verdraait de waarheid en leugens krijgen echte betekenis.
Heb je ooit een voetbalweekend achter de rug en besefte je dat het ruim een meter sneeuwde terwijl je binnen was, je niet bewust van de buitenwereld? Terwijl je binnen bezig was met het spel dat ergens anders werd gespeeld, was je je niet eens bewust van de realiteit in je eigen achtertuin. Je was verwikkeld in een virtuele realiteit.
Ja, het is gemakkelijk om verstrikt te raken in het spel en andere dingen die belangrijk zijn uit het oog te verliezen. Je was slechts een toeschouwer. Je bent slechts een toeschouwer die naar het spel kijkt en dat telt niet als daadwerkelijk onderdeel van het spel. Of toch? Er is een klein feitje dat veel kijksporten speciaal voor dat doel zijn ontworpen. Om gezien te worden door de toeschouwer en dat maakt jou, de waarnemer, vervolgens een heel belangrijk onderdeel van het spel.
Zonder dat je een groot deel van het spel zou bekijken, zou het zinloos zijn.
Hoe doen we het tot nu toe? Ben je nog steeds bij me?
We kijken naar een wedstrijd op het wereldtoneel die een keerpunt heeft bereikt.
Het cruciale moment waarop een partij zich terugtrekt met een duidelijk voordeel en de tegenstander moet beslissen of hij zal toegeven of de inspanning zal verdubbelen om het momentum weer in zijn kant te krijgen. Omstanders zijn onderdeel van het spel geworden.
Ook al spelen velen liever niet. Toeschouwers zijn onderdeel van dit spel en kunnen daadwerkelijk een groot effect hebben. Niet alleen omdat de game is ontworpen om bekeken te worden, maar omdat het lijkt op een virtuele interactieve videogame. Kijkers dragen bij aan het resultaat. Of we nu bewust hebben ingestemd met deelname of niet, we maken deel uit van het spel en hebben keuzes over hoe we omgaan, reageren, ondersteunen en zelfs hoe we rechtstreeks deelnemen.
Voor mij persoonlijk ben ik niet geïnteresseerd om midden in het veld te rennen. Maar ik kan wel zeggen dat ik er niet in geïnteresseerd ben om mijn persoonlijke verantwoordelijkheid te ontlopen.
Ik zal mijn eigen manier vinden om deel te nemen en ik weet dat deze door God wordt geleid. Mijn deelname is om mijn gezicht in de wind te draaien en te kijken naar wat er nodig is om een betere toekomst tot stand te brengen. Mijn visie voor dit spel is om een eindspel te bereiken en mensen te bevrijden met minimale schade.
Ik heb diep van binnen het gevoel dat dit deel uitmaakt van de inzet. Dit is een spel met epische gevolgen.
Momenteel kijken we hoe David het opneemt tegen een Goliath. Dit is geen nieuw spel.
Het is een oorlog met zeer reële gevolgen. Een oorlog die in een spel is veranderd.
Dit is een spel binnen een spel. Een zeer serieus spel met tientallen jaren geschiedenis en minachting.
Maar zelfs binnen dit spel zijn er nog veel meer spellen en het is en kan ook geen eenduidig probleem zijn.
We hebben niet zoveel geluk dat we de regels, de motivaties of alle spelers kennen, dus dit leidt tot problemen bij het trekken van conclusies in zwart-wit sommatie.
Het beste wat we kunnen doen is kijken hoe we reageren.
Hoe willen we met elkaar omgaan?
Wie willen we zijn in stressvolle tijden?
Deze vragen stel ik mezelf terwijl ik mijn koffer inpak.
Mijn reis naar Egypte zit er nog op.
De dynamiek voor deze reis is veranderd en ik veronderstel dat dit zal blijven veranderen. De beste manier om het spel te spelen is door te doen wat ik altijd doe.
Werk aan mezelf. Wees verantwoordelijk voor mij.
Op deze manier kan het nuttig zijn voor anderen.
Meer volgt nog.
Moge de vrede voor iedereen zijn
Digger2023
Vertaling: wakkeremensen.org