“Jij Mag Beslissen Of Je Bereid Bent Je Meer Te Richten Op De Rozen Of Op De Doornen Die Het Leven Biedt”
Gechanneld door: Ann Albers – 22 Januari 2022
Mijn lieve vrienden, we houden zoveel van jullie,
Als je langs een rozenstruik loopt, bewonder je dan de roos of klaag je over de doornen? Doorgaans vallen de doornen je alleen op als je er recht tegenaan loopt. De meesten van jullie zouden gewoon aangetrokken worden door de schoonheid van de roos. Als je een tuinman was die de takken snoeide, zou je je bewust zijn van de doornen, maar je zou ze niet vervloeken omdat ze er zijn. In plaats daarvan zou je het dode hout wegknippen, de uitgebloeide bloemen afknippen en gewoon oppassen dat je je niet aan een doorn stoot. De schoonheid van de bloemen zou deze extra inspanning je tijd en energie waard maken.
Als je echter onkruid zou snoeien in je tuin, zou je misschien niet zo geneigd zijn om rond een doornige plant te dansen. In plaats daarvan zou je het onkruid uit je tuin kunnen trekken en het op de composthoop gooien. In het geval van het onkruid dat een doel heeft in de natuur, maar niet zozeer in je tuin, zou je het een nieuw doel geven als meststof voor de planten waar je de voorkeur aan geeft.
Zo zullen mensen je ook bepaalde gedragingen aanbieden die – gefilterd door jouw conditionering en perspectieven – aanvoelen als doornen, takken, bloemen, of onkruid. Sommige woorden en gedragingen voelen stekelig aan en doen pijn als je merkt dat ze je prikken omdat er iets in je is dat aandacht nodig heeft. Sommige woorden en gedragingen voelen ondersteunend, als stevige takken, omdat ze je valideren of aanmoedigen. Sommige woorden en gedragingen zijn als het dode hout dat geen nut meer heeft in je leven en sommige zijn als de bloemen die je inspireren en opbeuren. Weer andere, zoals het onkruid dat zijn plaats heeft in de wereld, hebben misschien geen plaats in de tuin van je leven, behalve om jouw groei te bevorderen.
Wanneer iemand je doornen aanbiedt, heb je veel keuzes die je kunnen helpen je beter te voelen dan de keuze om geobsedeerd te zijn over de ervaring van “door de doorn geprikt te zijn”.
Je kunt op zoek gaan naar de bloemen. Misschien proberen deze zielen gewoon van zichzelf te houden. Misschien hebben ze betere kwaliteiten die je kunt bewonderen en waar je je op kunt richten. Misschien hadden ze gewoon een slechte dag. Misschien kun je je voorstellen in wie ze kunnen opbloeien. Hoe dan ook, als je je concentreert op de bloemen, voel je je veel beter dan wanneer je je concentreert op de doornen. Sterker nog, sommige doornige mensen hebben zoveel schoonheid in zich dat je ervoor kiest om de doornen heen te dansen omdat je je zo geïnspireerd voelt door hun bloemenpracht. Velen van jullie hebben moeilijke relaties met mensen van wie je zielsveel houdt en die je nooit zou willen verlaten, omdat je ervoor hebt gekozen de kracht te leren kennen van je aandacht voor de schoonheid in hen en in jou, in plaats van je te laten meeslepen door je aandacht voor hun doornen.
Anderen hebben zoveel doornen en zo weinig bloemen dat je niet geneigd bent om op de bloemen te wachten. Je kunt besluiten om ze gewoon hun eigen groei te laten volgen. Sommige zielen, zoals het onkruid in uw tuin, hebben helemaal geen plaats in je leven, behalve om de brandstof te leveren voor je toekomstige groei. Hoe dan ook, ze hebben allemaal waarde voor jou omdat ze je helpen meer te leren over wie je bent en wat je wilt in je leven.
De hemelen staan jullie niet alleen toe, maar moedigen jullie zelfs aan om eerlijk te zijn over wie en/of welk gedrag jullie in je trillingsmix opnemen. Je kunt niet altijd een situatie of een persoon verlaten, maar je kunt je focus verwijderen van dat wat ongewenst is en je meer richten op dat wat je wenst te zien.
Je weet al dat het niet jouw taak is om iemand anders te laten veranderen zodat jij je comfortabeler voelt. Het is alleen jouw taak om, net als de roos, je eigen bloemen te laten groeien, en net als de tuinman te beslissen wat in jouw leven thuishoort.
Zou je kritiek hebben op een deel van een rozenstruik? Zo niet, waarom zou je een ander mens bekritiseren, of jezelf wat dat betreft? Als je door een roos geprikt werd, zou je niet gaan lopen campagne voeren en klagen – “Stel je die struik voor! Die heeft me geprikt! Hoe durft ie! Hij heeft het recht niet. Wat een $#!$. Ik ga het vertellen hoe ik me voel!” Je zou niet huilen en tegen jezelf zeggen: “Waar heb ik dat aan verdiend?” Je zou niet meer dan een paar seconden verspillen met reageren. Je zou eerder zeggen, “Oooh, auw,” en je vinger wegtrekken. Je zou je concentreren op de roos, de doornen knippen, of weglopen.”
De volgende keer dat iemand je een doorn aanbiedt – een kritiek, oordeel, onvriendelijkheid, etc – zeg dan tegen jezelf: “Ooh! Ow!” en trek je focus weg. Probeer in plaats daarvan je aandacht te richten op al het moois dat in hem of haar opbloeit, of verleg je aandacht naar iets anders dat heel wat aangenamer is. Verspil je tijd niet aan het analyseren waarom ze handelden zoals ze deden. Zoals Jezus zei: “Keer de andere wang toe.” Verplaats je aandacht van het vervelende gedrag naar het goede in hen of in een ander aspect van je leven. Je hebt zelf in de hand waar je je op afstemt, wat het leven je ook biedt. En, zoals we al zo vaak hebben gezegd, je zult altijd meer krijgen van waar je je op afstemt, dus kies je afstemming wijs.
Op dit moment zijn er op jullie aarde een heleboel doornige mensen met een heleboel doornig gedrag. Alvorens hen te veroordelen of als slecht en verkeerd te bestempelen, denk aan hen als kleine rozenstruikjes. Ze proberen te groeien. Ze proberen zichzelf te beschermen. Ze proberen hun eigen waarheid te vinden en te uiten. Misschien zijn ze bang. Misschien zijn ze van streek en hebben ze het gevoel dat niemand luistert. Misschien voelen ze zich in de steek gelaten en beseffen ze niet dat ze hun eigen liefdevolle aard in de steek laten door hun doornen aan jou en het leven om hen heen aan te bieden. Misschien zijn het gewoon grenzen die voor hen nog niet prettig aanvoelen. Misschien ben jij de doornige?
Iedereen op jullie aarde groeit – hopelijk voorbij de doornen, naar het licht, en in de bloemen. Iedereen groeit naar de volste, mooiste uitdrukking van zichzelf, of dat nu snel of langzaam gaat en of je die bloemenpracht nu al kunt zien of niet.
Dus net als de tuinman die door de doornen navigeert, het dode hout wegsnoeit, het onkruid composteert en de bloei van zijn planten voedt, realiseer je je dat jij mag beslissen wat er in de tuin van je leven groeit, en dat jij mag beslissen of je bereid bent je meer te richten op de rozen of op de doornen die het leven biedt.
God Zegene jullie! We houden heel veel van jullie.
De Engelen
Kanaal: Ann Albers