Onvoorwaardelijke liefde is liefde zonder voorwaarden. Dus eigenlijk gewoon liefde, want liefde mét voorwaarden bestaat niet. Dan is het geen liefde. Liefde kan niets anders zijn dan volledig accepterend. Liefde is niets anders dan iets of iemand of een deel van iemand er volledig kunnen laten zijn. Erbij kunnen zijn of er voor iemand kunnen zijn zonder dat we iets willen van diegene, zonder dat we er iets van vinden en zonder dat we -iets van- iemand willen veranderen.
En we kunnen van liefde naar weerstand verschuiven, ook voor éénzelfde persoon. Soms zijn we in liefde, kunnen we in liefde zijn, en soms laat iemand ons iets zien waar we moeite mee hebben (in onszelf) waardoor we in de weerstand schieten. Dan kunnen we -even- niet in liefde zijn (voor dat deel of thema) in onszelf en dus in de ander.
En het is belangrijk wanneer we even geen liefde kunnen opbrengen (voor de ander en onszelf) dat we dit niet wegstoppen omdat we er zo graag voor de ander willen zijn. Of omdat we zo graag onvoorwaardelijk lief willen hebben.
We kunnen namelijk alleen in liefde zijn wanneer er niets in ons is aangeraakt door de ander -of ons door de ander wordt gespiegeld- wat ons laat zien waar wij in onszelf nog niet in liefde kunnen zijn voor dat bepaalde thema. Er is 'iets' dat nog niet bevrijd is, wat nog niet stroomt, wat niet is verwerkt en omarmd. Nog niet volledig beleefd en ervaren qua emoties en gevoelens. Het staat nog stil, zit nog vast en het is nog donker. Het mag er nog niet zijn, het wordt buitengesloten en weggestopt.
Dit betekent dus dat wij soms iets níet kunnen accepteren van de ander omdat wij hier nog iets mogen helen in onszelf. Zodra we dit doen, zien we de ander weer vanuit liefde en zal het betreffende thema geen 'probleem' of last meer zijn. Dan kunnen wij weer bij de ander Zijn zonder hier iets aan te willen veranderen. Dan zijn we accepterend en de open ruimte waarin alles of 'het' er kan en mag Zijn.
Ook kan het zo zijn dat we iets niet kunnen accepteren van de ander omdat het gewoonweg onveilig, schadelijk, onzuiver of belastend is. In dit geval mogen we de waarheid die er op dat moment in ons bestaat over een bepaalde situatie gaan uiten aan de ander en onze grens aangeven. Wellicht onszelf zelfs in veiligheid brengen. Hiernaast mogen we gaan kijken naar wát het in ons is dat deze situatie in ons leven heeft aangetrokken.
Zodra we hier bewustzijn op krijgen, en dit gaan helen, komt de weg weer vrij voor de aantrekking en beleving van situaties vanuit een meer zuivere verbinding met onszelf.
En zijn we weer meer in staat om ons leven en een ander vanuit liefde te beleven.
Dank aan Mirella Suurhoff